Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2016

ΣΗΜΙΤΗΣ- ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ, ΤΣΙΠΡΑΣ- ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ

ΣΗΜΙΤΗΣ- ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ, ΤΣΙΠΡΑΣ- ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ

E-mailΕκτύπωσηPDF
---000_tsiprasieronimosb(Πεμ. 6/10/16 – 13:00)  
ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΠΑΣΟΚ  
Του ΑΡΗ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ  
Η χθεσινή αναδίπλωση του Αλέξη Τσίπρα ύστερα από το “διάβημα” που πραγματοποίησε ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στο Μέγαρο Μαξίμου, εκθέτει ανεπανόρθωτα όχι μόνο την- συνηθισμένη σε ταπεινώσεις- κυβέρνησή του, αλλά και την ίδια τη χώρα. Σε ποια πολιτισμένη, ευρωπαϊκή Πολιτεία θα ήταν νοητό να συζητά ο εκλεγμένος πρωθυπουργός με τον αρχιεπίσκοπο τι θα διδάσκονται οι μαθητές στα σχολεία τους; Ποια κυβέρνηση με στοιχειώδη αίσθησηαξιοπρέπειας θα εξευτέλιζε με τέτοιο τρόπο τον αρμόδιο υπουργό Παιδείας, δίνοντας μάλιστα ρόλο και λόγο στον παντελώς αναρμόδιο υπουργό Άμυνας; Ποιος ηγέτης, που ομνύει στις αξίες του Διαφωτισμού, της Δημοκρατίας και της Αριστεράς, θα προσέφερε τέτοια ικανοποίηση σε έναν αρχιεπίσκοπο που μόλις δύο ημέρες πριν είχε αποδυθεί, από το βήμα της Ιεράς Συνόδου, σε ένα παραληρηματικό ξέσπασμα σκοταδισμού, μισαλλοδοξίας και αντικομμουνισμού, τέτοιο που είχαμε να ακούσουμε από προκατόχους του από την εποχή του Δαμασκηνού, αρχιεπισκόπου του Τσολάκογλου και αντιβασιλέα των Δεκεμβριανών;
Οι συγκρίσεις με την προηγούμενη σύγκρουση κυβέρνησης- ιεραρχίας, επί πρωθυπουργίας Σημίτη, είναι διδακτικές όχι μόνο για τις διαχρονικά προβληματικές σχέσεις Εκκλησίας- Κράτους, αλλά και για τις ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα στο παλιό και το νέο ΠΑΣΟΚ. Το 2000, λίγους μήνες μετά την οριακή νίκη του ΠΑΣΟΚ στις βουλευτικές εκλογές- μια Πύρρειος νίκη, που σηματοδοτούσε την προϊούσα αποσταθεροποίησή του- ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Σταθόπουλος δρομολόγησε τη μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, επικαλούμενος το αυτονόητο, την ανάγκη προστασίας ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Ο τότε αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος κήρυξε ανένδοτο αγώνα με λαοσυνάξεις και φιλιππικούς, όπου προειδοποιούσε πως “την Εκκλησία, όποιο χέρι τόλμησε να την αγγίξει, ξεράθηκε”! Το Σημιτικό ΠΑΣΟΚ σήκωσε το γάντι, ευελπιστώντας ότι η σύγκρουση με την αναχρονιστική ηγεσία του ιερατείου θα αποπροσανατόλιζε τον κόσμο από τα φλέγοντα οικονομικά του προβλήματα και ότι θα προσέφερε ένα επίστρωμα προοδευτικότητας σε μια κυβέρνηση που είχε ταπεινωθεί με την υπόθεση Οτσαλάν, τα Ίμια και τα “ευχαριστώ τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής”. Τελικά, η Εκκλησία έχασε τη μάχη, κάτι που δεν αμφισβήτησε ούτε η Καραμανλική “Δεξιά του Κυρίου” όταν ήρθε στα πράγματα.
Δεκαέξι χρόνια αργότερα, το νέο ΠΑΣΟΚ του Αλέξη Τσίπρα αναζήτησε κι αυτό στη σύγκρουση με την Εκκλησία έναν πολιτικό αντιπερισπασμό, μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τις τόσες και τόσες ταπεινώσεις που έχει υποστεί. Όπως και οι προκάτοχοί του, αρκέστηκε σε ένα δευτερεύον ζήτημα (την αναγκαία αναμόρφωση του μαθήματος των Θρησκευτικών) χωρίς να θίξει τα πολύ ουσιαστικότερα, αναφορικά με τις αναχρονιστικές σχέσεις Εκκλησίας- κράτους: αναθεώρηση του Συντάγματος για τα της “επικρατούσας θρησκείας”, εκκλησιαστική περιουσία και φορολόγησή της, μισθοδοσία των κληρικών από το κράτος κλπ. Σε αντίθεση με το παλιό ΠΑΣΟΚ, όμως, οι νέοι εκπρόσωποι της Κεντροαριστεράς υπαναχώρησαν άτακτα, και μάλιστα όχι μετά από μήνες λαοσυνάξεων και εκατομμυρίων υπογραφών, αλλά απλά και μόνο ύστερα από μια δήλωση του αρχιεπισκόπου. Κι αντί τουλάχιστον να παραδεχτούν, καθαρά και ξάστερα, τη νιοστή πολιτική τους ταπείνωση, βγήκαν να πανηγυρίσουν κιόλας γιατί, λέει, “διαψεύστηκαν όσοι πίστευαν ότι θα υπάρξει ρήξη”! Όπως και την επομένη της μνημονιακής συνθηκολόγησης, τον Ιούλιο του 2015, όπου Τσίπρας και Δραγασάκης δεν δίσταζαν να συγχαρούν εαυτούς γιατί “ακύρωσαν το σχέδιο ανατροπής της αριστερής κυβέρνησης”!
Σ'αυτό το φόντο, η ιλαροτραγωδία της αρθείσας “παρεξήγησης” για τα Θρησκευτικά γίνεται ο ανελέητος καθρέφτης αυτής της κυβέρνησης: μικροί άνθρωποι, που εξαγγέλλουν ρήξεις και ανατροπέςχωρίς κανένα σοβαρό σχεδιασμό και προετοιμασία, δούλοι των φευγαλέων, επικοινωνιακών εντυπώσεων της στιγμής, χωρίς αίσθηση συσχετισμών και προτεραιοτήτων, πολιτικοί που πείθουν τους πάντες, από τη Μέρκελ μέχρι τον Ιερώνυμο, ότι συμπεριφέρονται σαν “σκυλιά που γαβγίζουν χωρίς να δαγκώνουν”. Η μοίρα τους είναι προδιαγεγραμμένη και για την κατάληξή τους δεν θα λυπηθεί κανείς.  
Πέμπτη 6 Οκτώβρη 2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου