Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

ΕΦΥΓΕ Ο ΦΙΝΤΕΛ ΚΑΣΤΡΟ



ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΧΑΣΑΝ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Την απώλεια του ιστορικού ηγέτη της κουβανικής επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, σε ηλικία 90 χρονών, ανακοίνωσε τα ξημερώματα ώρα Ελλάδας ο αδερφός του και πρόεδρος της Κούβας, Ραούλ Κάστρο, σε διάγγελμά του το οποίο μετέδωσε απευθείας η δημόσια τηλεόραση της Κούβας.  
Ο Φιντέλ Κάστρο δεν είναι μια μεγάλη απώλεια για το λαό της Κούβας αλλά για όλους τους λαούς του πλανήτη.  
Οι λαοί όλου του κόσμου έχασαν ένα σύμβολο, έναν οδηγό και φάρο, ένα πρότυπο αφοσιωμένου επαναστάτη και αδιάλλακτου πολέμιου της αδικίας.  
Οι λαοί όλου του κόσμου έχασαν έναν μεγάλο άνθρωπο, έναν αγωνιστή, έναν μεγάλο επαναστάτη ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την εκμετάλλευση, την φτώχεια, την αδικία, τον πόλεμο.  
Ο Φιντέλ Κάστρο και το κόμμα του στην Κούβα ασφαλώς δεν μπορούσαν εύκολα να αλλάξουν όσο θα ήθελαν τη ζωή στην Κούβα και φυσικά δεν μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο.  
Αντίξοες συνθήκες και εξελίξεις στο διεθνές πεδίο και στην περιοχή τους έθεταν μεγάλα εμπόδια στην σοσιαλιστική προσπάθεια στην Κούβα, ενώ οι ισχυρές πιέσεις και ο αποκλεισμός έσπρωχναν προς τη γραφειοκρατικοποίηση το Κομμουνιστικό Κόμμα και το Κουβανέζικο κράτος.  
Ο Φιντέλ, όμως, υπήρχε πάντοτε ως βράχος αντίστασης σε εκφυλιστικά φαινόμενα και επιχειρούσε πάντα να αναζωογονήσει το επαναστατικό πνεύμα και την ανανέωση των προσπαθειών και των ελπίδων.  
Με βασική πηγή τον 902.gr προσπαθούμε να δώσουμε σύντομα βιογραφικά και απολογιστικά στοιχεία για τη ζωή του Φιντέλ.
Όπως μεταδίδει η «Γκράνμα», με επιθυμία του ίδιου η σωρός του θα αποτεφρωθεί και τις επόμενες ώρες θα ανακοινωθεί ο τρόπος που θα γίνει η κηδεία.
Ο Φιντέλ Κάστρο είχε γεννηθεί στο Μπιράν της Κούβας στις 13 Αυγούστου 1926 και είχε σπουδάσει νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Από φοιτητής συμμετείχε στο επαναστατικό κίνημα ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα στην Κούβα που είχε την ανοιχτή στήριξη και των ΗΠΑ.
Στις 26 Ιούλη του 1953, επικεφαλής ομάδας επαναστατών επιτέθηκε στους στρατώνες της Μονκάδα, με σκοπό να ξεσηκώσει το λαό του νησιού ενάντια στη δικτατορία. Η απόπειρα αποτυγχάνει και ο ίδιος μαζί με συντρόφους του συλλαμβάνεται, όμως η 26η του Ιούλη σηματοδοτεί την απαρχή της μεγάλης λαϊκής εξέγερσης κατά του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα.
Μπροστά στους κατηγόρους του, στις 6 Οκτώβρη του 1953, στο δικαστήριο του Σαντιάγκο της Κούβας, ο Φιντέλ Κάστρο λέει: «Όσο για μένα, ξέρω πως η φυλακή θα 'ναι σκληρή όσο δεν ήτανε ποτέ για κανένα, πως θα βρω μπροστά μου απειλές, παγίδες και άτιμες βιαιότητες. Μα δεν τις φοβούμαι, όπως δεν τρέμω τη μανία του άθλιου τυράννου που πήρε τη ζωή εβδομήντα αδελφών μου. Καταδικάστε με, δεν πειράζει, η Ιστορία θα με δικαιώσει».
Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε 15 χρόνια φυλάκιση στο σωφρονιστήριο του Λος Πίνος που σήμερα ονομάζεται Ίσλα δε Χουβεντούδα.
Το 1955, στις 15 του Μάη, ο Κάστρο αποφυλακίστηκε και στις αρχές Ιούλη αναχώρησε για το Μεξικό, όπου οργάνωσε και εκπαίδευσε στρατιωτικά μια ομάδα επαναστατών, από τις τάξεις της οποίας βγήκαν όλοι οι μεγάλοι ηγέτες της κουβανέζικης επανάστασης, όπως ο Καμίλο Σιενφουέγος, ο Χουάν Αλμέιδα και φυσικά o Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.
Οι επαναστάτες ξεκίνησαν το αντάρτικο στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα και ο επαναστατικός στρατός που συγκροτήθηκε «ακούμπησε» στη συστηματική πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία που είχε ξεκινήσει το κίνημα της 26ης Ιούλη με επικεφαλής τον Φ. Παις, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Κούβας όπως είχε ονομαστεί το ΚΚ Κούβας και το Επαναστατικό Διευθυντήριο που απαρτιζόταν από επαναστάτες φοιτητές. Βασίστηκε στη δράση των οργανωμένων δυνάμεων στις πόλεις, στην παράνομη δουλειά που ανέπτυσσαν οι κομμουνιστές στους χώρους δουλειάς, στην αγροτιά και τη νεολαία. Αυτή η προετοιμασία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων συνέβαλε καθοριστικά στην επιτυχή έκβαση της επαναστατικής πάλης. Αυτές ήταν και οι κύριες δυνάμεις που προχώρησαν στην ενοποίηση τους στις Ενωμένες Επαναστατικές Δυνάμεις που οδήγησαν στην επανασύσταση του ΚΚ Κούβας το 1965.
Την 1η Γενάρη του 1959 ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας μπαίνει θριαμβευτικά στην Αβάνα, μετά από ένα μακρόχρονο αγώνα του λαού της Κούβας ενάντια στη δικτατορία του Φλουχένσιο Μπατίστα που στήριζε ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Η κουβανική επανάσταση απέδειξε ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος και βρήκε αμέσως την αμέριστη στήριξη της Σοβιετικής Ένωσης και των τότε σοσιαλιστικών χωρών.
Δυο χρόνια και 4 μήνες μετά την Επανάσταση, ο κουβανικός λαός, με την καθοδήγηση της ηγεσίας του και του ίδιου του Κάστρο, αναχαιτίζει στον Κόλπο των Χοίρων στην παραλία Χιρόν, την εισβολή και απόβαση 1.400 μισθοφόρων που έστειλε η αμερικανική κυβέρνηση.
Στη μεγάλη διαδήλωση της 16ης του Απρίλη του 1961, στις κηδείες των σκοτωμένων από τις αεροπορικές επιδρομές (λίγο πριν την απόβαση των μισθοφόρων της CIA), ο Φιντέλ Κάστρο, ανακηρύσσει για πρώτη φορά το σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης. Για δεκαετίες, ο Φιντέλ Κάστρο, από τη θέση του προέδρου της Κούβας και ως επικεφαλής του ΚΚ Κούβας καθοδήγησε την πάλη του λαού της χώρας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, στις δύσκολες συνθήκες της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και περικύκλωσης και ιδιαίτερα μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες στο 1989-1991.

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ, ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ Π.Σ ΤΗΣ ΛΑ.Ε  
Ο ΦΙΝΤΕΛ ΘΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ, ΟΔΗΓΟΣ ΣΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΟΡΑΜΑΤΑ ΜΑΣ    
''Στις 25 Νοεμβρίου, στις 22.30 ώρα Κούβας , έφυγε ο Κομαντάτε Φιντέλ.  
Ακόμα και την ημέρα του θανάτου του, έγραψε ιστορία .  
Ο θάνατος του συνέπεσε με τον γιορτασμό των 60 χρόνων από την αναχώρηση της θρυλικής μικρής "Granma " , όπου ο ο ίδιος ο Φιντέλ , ο Τσε και μια χούφτα νεαρών επαναστατών ξεκίνησε το αντάρτικο από τις ακτές της Κούβας, στις 25 Νοέμβρη του 1956.
Ο αποχαιρετισμός στον Φιντέλ, δεν μπορεί να είναι μια συνηθισμένη και τυπική διαδικασία.  
Ο Φιντέλ υπήρξε μια ιστορική προσωπικότητα τεραστίων διαστάσεων που σφράγισε με την παρουσία του, όχι μόνο την πορεία την νικηφόρας Κουβανικής επανάστασης , αλλά και την ίδια τη συνείδηση εκατομμυρίων , κομμουνιστών, επαναστατών, δημοκρατών πολιτών σε ολόκληρη την υφήλιο.  
Ανάμεσα σε αυτούς και πολλοί από εμάς στην Ελλάδα, μάθαμε, διαβάσαμε, παρακολουθήσαμε, θαυμάσαμε και εμπνευστήκαμε από τα λόγια του και τα έργα του.
Νιώθουμε ότι η φυσική του απώλεια δεν θα στερήσει από τον Κουβανικό λαό την ακατάλυτη σχέση του με τις ιδέες του σοσιαλισμού του 21ου αιώνα , τον ακούραστο αντιϊμπεριαλιστικό αγώνα για δικαιοσύνη και προκοπή.  
Αντίθετα, θα δυναμώσει τον αγώνα του λαού του, των λαών της μαρτυρικής Λατινικής Αμερικής, τον αγώνα των λαών σε κάθε γωνία της γης, για τα πιο αγνά , πανανθρώπινα ιδανικά που ενέπνευσαν και θα εμπνέουν γενιές.  
Για να τιμήσουμε διαχρονικά και όχι μόνο σήμερα , τον Φιντέλ , δεσμευόμαστε να παλέψουμε με αφοσίωση για τις αντιϊμπεριαλιστικές ιδέες, για την ελευθερία και τη δικαιοσύνη, για την δημοκρατική και σοσιαλιστική αναγέννηση που μπορεί να δώσει στο λαό μας και σε όλους τους λαούς την πραγματική εναλλακτική οδό που ανοίγει νέους δρόμους ειρήνης και προκοπής.  
Αυτό, μάλλον, θα ήθελε και ο ίδιος ο Κομαντάτε.  
Εκφράζουμε τα πιο θερμά , αγωνιστικά και συντροφικά μας συλλυπητήρια στον Κουβανέζικο λαό και τους συντρόφους του.
Hasta la victoria siempre comandante!''  
Το ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ  
26/11/16

ΧΛΕΥΑΣΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΛΙΠΟΝΤΑ ΦΙΝΤΕΛ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΕΡΤ


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
ΧΛΕΥΑΣΤΙΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΚΛΙΠΟΝΤΑ ΦΙΝΤΕΛ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΕΡΤ
Είναι ντροπή και όνειδος για την ΕΡΤ να βγαίνει δημοσιογράφος μέσα από τη δημόσια συχνότητα και να εκστομίζει την ανεπίτρεπτη και ανιστόρητη θέση οτι " ο Φιντέλ Κάστρο ήταν αμφιλεγόμενη προσωπικότητα".
Αν ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος είναι τόσο πολιτικά και ιδεολογικά πωρωμένος, ας το κρατήσει για τον εαυτό του και ας το γράψει στην προσωπική του ιστοσελίδα.
Είναι υποχρεωμένος ,όμως, να τηρεί στοιχειώδεις κανόνες δεοντολογίας και έστω να αναγνωρίζει ότι αν είναι σήμερα στην ΕΡΤ, το οφείλει και σε όσους αγωνιστήκαμε και ξενυχτήσαμε πάρα πολύ, όταν έπεσε το ''μαύρο'' από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου.
Οφείλει συνεπώς, η ίδια η διοίκηση της ΕΡΤ και πρώτα απ' όλα ο Πρόεδρος της, να βγει άμεσα στο δελτίο ειδήσεων και να διαχωρίσει τη θέση της ΕΡΤ από την υποτιμητική και χλευαστική αυτή θέση που διατυπώθηκε για τον εκλιπόντα μεγάλο άνθρωπο και μεγάλο επαναστάτη Comandante Φιντέλ Κάστρο.
Το ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
26/11/16

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

''ΑΝΑΤΡΟΠΗ'' ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ


E-mailΕκτύπωσηPDF
---000_filllon_sarkozy_juppe(Δευτ. 21/11/16 – 14:20)
ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΘΑΤΣΕΡΙΚΟΥ ΦΙΓΙΟΝ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΓΥΡΟ ΤΩΝ ΠΡΟΚΡΙΜΑΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ  
Για μία ακόμη φορά, οι δημοσκοπήσεις έπεσαν τραγικά έξω. Ο Φρανσουά Φιγιόν, που εμφανιζόταν ως αουτσάιντερ, ήρθε πρώτος στον χθεσινό, πρώτο γύρο των προκριματικών εκλογών της Δεξιάς εν όψει της προεδρικής αναμέτρησης της ερχόμενης άνοιξης. Ο Αλέν Ζιπέ, που εθεωρείτο φαβορί, ήρθε δεύτερος με μεγάλη διαφορά (28% έναντι 44%) και ο Νικολά Σαρκοζί, για τον οποίο προεξοφλούσαν ότι θα ερχόταν δεύτερος, έμεινε έξω από τον δεύτερο γύρο με ποσοστό 20% και οδηγήθηκε σε πρόωρη πολιτική συνταξιοδότηση. Με δεδομένο ότι ο Σαρκοζί και άλλοι υποψήφιοι τάχθηκαν υπέρ του Φιγιόν εν όψει του δεύτερου γύρου της επόμενης Κυριακής, η επικράτησή του θεωρείται σχεδόν βέβαιη. Πολλοί θεωρούν πιθανότατη και τη νίκη του στις προεδρικές εκλογές, αν και μετά το σοκ Τραμπ ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να κάνει την έκπληξη η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν.
Δεδομένου του αυξημένου ειδικού βάρους της Γαλλίας στις πολιτικές και ιδεολογικές τάσεις που διατρέχουν την Ευρώπη, έχει ενδιαφέρον να δει κανείς τι νέο κομίζει ο Φρανσουά Φιγιόν. Πρώην πρωθυπουργός του Σαρκοζί, ήταν ανέκαθεν γνωστός ως Αγγλόφιλος, θαυμαστής της Μάργκαρετ Θάτσερ. Ήδη το 2007 είχε διακηρύξει ότι η Γαλλία είναι μια χρεοκοπημένη χώρα και χρειάζεται ένα (νεο) “φιλελεύθερο σοκ”. Σ' αυτές τις προκριματικές εκλογές παρουσίασε το πιο σκληρό, νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα από τους επτά υποψηφίους της Κεντροδεξιάς. Δεσμεύθηκε να καταργήσει το (ευνουχισμένο) 35ωρο, ανεβάζοντας σε 39 τις ώρες εργασίας στο Δημόσιο και μέχρι... 48(!) στον ιδιωτικό τομέα. Ανακοίνωσε ότι, αν εκλεγεί, θα κόψει τις δαπάνες του δημοσίου κατά 110 δισ, κάτι που σημαίνει μαζικές απολύσεις, θα ανεβάσει το όριο συνταξιοδότησης κατά τρία χρόνια, στα 65, και θα μειώσει κατά πολύ το φόρο στις επιχειρήσεις.
Προκειμένου να “πουλήσει” αυτή την άγρια αντιλαϊκή πολιτική στα μικροαστικά, αλλά και σε τμήμα των εργατικών στρωμάτων, ο Φιγιόν πρόβαλε μια σκληρή, δεξιά γραμμή στα κοινωνικά θέματα, ελπίζοντας ότι θα ανταγωνιστεί επάξια, σ' αυτό το πεδίο, την Λεπέν. Υποσχέθηκε ότι θα ξαναγράψει τα σχολικά βιβλία Ιστορίας επί το “πατριωτικότερον”, τάχθηκε υπέρ της απέλασης μεταναστών με ποινικό μητρώο, υπερασπίσθηκε τις “οικογενειακές αξίες” και πήρε θέσεις εναντίον δικαιωμάτων των ομοφυλοφύλων. Εν ολίγοις, ακολούθησε αυτό που τείνει να εξελιχθεί σε παγκόσμιο πρότυπο της “νέας Δεξιάς”: αφού δεν μπορούμε να δώσουμε τίποτα ουσιαστικό στα εργατικά- λαϊκά στρώματα, ας προσπαθήσουμε να τα “χορτάσουμε” με εθνικισμό, ρατσισμό και ομοφοβία, εκτρέποντας την οργή τους στους “άλλους”, τους “διαφορετικούς”.
Στην εξωτερική πολιτική, ο Φιγιόν αντιτίθεται στην απομόνωση της Ρωσίας και στις προσπάθειες ανατροπής του Άσαντ. Δεν το κάνει, όμως, από τη σκοπιά μιας φιλειρηνικής πολιτικής, αλλά από τη σκοπιά των γαλλικών, ιμπεριαλιστικών συμφερόντων που απειλούνται από τη διαιώνιση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Παράλληλα, υπερθεματίζει σε φιλιππικούς εναντίον του ισλαμικού εξτρεμισμού, που αποτελεί το βολικό άλλοθι για την περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και τις διώξεις των μεταναστών στο εσωτερικό της Γαλλίας, αλλά και για τη συνέχιση των στρατιωτικών επεμβάσεών της στη Μέση Ανατολή και την Αφρική.  
Π.Γ.Π.  
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Ο ΑΡΓΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ»


E-mailΕκτύπωσηPDF
(Δευτ. 21/11/16 - 12:20)
ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Του ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Η υπό αμερικανική ηγεμονία παγκοσμιοποίηση είναι μονόδρομος, μόνο που χρειάζεται κάποια «διόρθωση πορείας», ήταν το κεντρικό μήνυμα της αποχαιρετιστήριας περιοδείας Ομπάμα στην Ευρώπη. Η ΕΕ, δηλαδή η περιφερειακή υποστασιοποίηση της παγκοσμιοποίησης, είναι μονόδρομος, μόνο που χρειάζεται κι αυτή κάποιες διορθώσεις, υποστήριξαν στο ίδιο μήκος κύματος οι Ευρωπαίοι αμφιτρύονες του Αμερικανού προέδρου. «Δεν μας φτύνουν, απλώς ψιχαλίζει» ήταν σαν να έλεγαν και ο μεν και οι δε, κλείνοντας τ’ αυτιά τους στα εκκωφαντικά μηνύματα του βρετανικού δημοψηφίσματος και των αμερικανικών εκλογών.
Στην πραγματικότητα, τόσο η ψήφος των Βρετανών υπέρ του Brexit όσο και η απροσδόκητη ήττα της Κλίντον υποδηλώνουν όχι κάποιες παροδικές αρρυθμίες, αλλά την πλήρη αποσταθεροποίηση του κόσμου που υπερασπίζονται ο Ομπάμα, η Μέρκελ και οι ελάσσονες υποτελείς τους, συμπεριλαμβανομένης της κυβέρνησης Τσίπρα. Αυτά τα δύο εξαιρετικής βαρύτητας γεγονότα διαμηνύουν την είσοδο- πρωτίστως της Δύσης και στη συνέχεια όλης της ανθρωπότητας- σε μια καινούργια, πιο σκοτεινή φάση της μακρόσυρτης κρίσης που αντιμετωπίζει ο «κόσμος του 1990»: ο παγκοσμιοποιημένος νεοφιλελευθερισμός με εγγυητή τις ΗΠΑ, αδιαφιλονίκητο ηγεμόνα του πλανήτη μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ.
Τα πρώτα σημάδια αποσταθεροποίησης ήρθαν το 2000-2002 με την κατάρρευση του NASDAQ, δηλαδή της χρηματιστηριακής αξίας των αμερικανικών επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας. Η περίφημη «Νέα Οικονομία», το πιο δυναμικό στοιχείο του ύστερου καπιταλισμού, είχε αρχίσει να λαχανιάζει, κάτι που έθρεψε τις φούσκες στην αγορά ακινήτων και στη Wall Street, επωάζοντας τη μεγαλύτερη μεταπολεμική κρίση, που θα ξεσπούσε το 2008. Ενδιάμεσα, οι πόλεμοι στο Αφγανιστάν και κυρίως στο Ιράκ, όπως και ο βραχύς πόλεμος Ρωσίας- Γεωργίας διεμήνυαν το τέλος της Pax Americana. Αργά αλλά σταθερά, ο «κόσμος του 1990» διαβρωνόταν εκ θεμελίων.
Η εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα το 2008 σηματοδοτούσε την προσπάθεια να σωθεί το υπάρχον μοντέλο με διορθώσεις που δεν αμφισβητούν τα θεμέλιά του. Ο Ομπάμα μείωσε την αμερικανική εμπλοκή σε Ιράκ και Αφγανιστάν και έκλεισε το επικίνδυνο ρήγμα που είχε ανοίξει ο Μπους με τη γαλλογερμανική Ευρώπη, αποτρέποντας μια επικίνδυνη για τα αμερικανικά συμφέροντα προσέγγισή της με τη Ρωσία. Εκμεταλλεύθηκε την πτώση των τιμών του πετρελαίου, που είχαν εκτοξευθεί στα ουράνια επί «πετρελαιά» Μπους, για να πλήξει τις ανταγωνιστικές χώρες που στηρίζονται κυρίως στους υδρογονάνθρακες (Ρωσία, Ιράν, Βενεζουέλα). Η ανατροπή του φιλορώσου Γιανουκόβιτς στην Ουκρανία, η πειθάρχηση του Ιράν με καταλύτη τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα και η υπονόμευση αριστερών κυβερνήσεων στη Λατινική Αμερική διευκολύνθηκαν από αυτή την εξέλιξη. Στο εσωτερικό, κατάφερε να εκτονώσει την κρίση με την προσφορά φτηνού χρήματος από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα και περιορισμένες μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των πιο κραυγαλέων εκδηλώσεων της «χρηματοποίησης» (βλ. νόμος Ντοντ- Φρανκ).
Ωστόσο, οι τακτικές διορθώσεις του Ομπάμα δεν ήταν δυνατό να αντιμετωπίσουν τα δομικά προβλήματα της αμερικανικής οικονομίας και γεωστρατηγικής. Η παραγωγικότητα παραμένει σχεδόν στάσιμη και η όποια ποσοτική ανάπτυξη στηρίζεται και πάλι σε χρηματοπιστωτικές φούσκες, που δεν θα αργήσουν να σκάσουν. (Το ίδιο ισχύει βέβαια και στην Ευρώπη, όπου οι συστημικές τράπεζες, με πρώτη και χειρότερη την Deutsche Bank, αποτελούν τον μεγαλύτερο παράγοντα συστημικής αστάθειας). Το φτωχότερο 50% του πληθυσμού εξακολουθεί να βλέπει τα εισοδήματά του στα επίπεδα της δεκαετίας του 1970, ενώ οι εισοδηματικές και περιουσιακές ανισότητες βρίσκονται στα ύψη της σκανδαλώδους Επίχρυσης Εποχής, της δεκαετίας του 1920 που γέννησε το κραχ του 1929 και τη συνακόλουθη Μεγάλη Ύφεση. Η επιθετική πολιτική Ομπάμα σε Ουκρανία και Συρία ναι μεν απέτρεψε μια γαλλογερμανορωσική «Αντάντ», αλλά έφερε πολύ πιο κοντά Ρωσία και Κίνα. Η βαθμιαία υποβάθμιση της διεθνούς οικονομικής θέσης της Αμερικής συνεχίζεται, καθώς η στρατιωτική υπερδύναμη έχει εμπορικά ελλείμματα έναντι και των τριών βασικότερων εταίρων της- Κίνα, Γερμανία, Ιαπωνία- ενώ το χρέος της έχει εκτοξευθεί στο αστρονομικό ύψος των 19 τρισ δολαρίων.
Κατά κάποιο τρόπο, η Αμερική και ο κόσμος όλος βρίσκονται σήμερα σε μια κατάσταση ανάλογη με εκείνη του τέλους της δεκαετίας του 1960- αρχών της δεκατίας του 1970. Εκείνη την εποχή είχαν αρχίσει να πυκνώνουν στον ουρανό της διεθνούς, καπιταλιστικής οικονομίας τα σημάδια της γενικευμένης κρίσης υπερσυσσώρευσης, που θα επισφράγιζε το τέλος των «Τριών Ένδοξων Δεκαετιών» της δυναμικής μεταπολεμικής ανάπτυξης, όπως και του κυρίαρχου υποδείγματος, του Κεϋνσιανισμού. Οι ηγετικές ελίτ της Αμερικής διαπίστωσαν ότι η μεταπολεμική, νομισματική «παγκοσμιοποίηση», που οι ίδιες είχαν θεμελιώσει το 1944 στο Μπρέτον- Γουντς, είχε καταλήξει να λειτουργεί όχι προς όφελός της, αλλά υπέρ των ανταγωνιστών της (κυρίως Γερμανίας και Ιαπωνίας). Γι αυτό και αποφάσισαν, μετά από πολλές ταλαντεύσεις, να γκρεμίσουν αυτό το σύστημα, με την ιστορική απόφαση του Νίξον, το καλοκαίρι του 1971, για την κατάργηση της μετατρεψιμότητας του δολαρίου σε χρυσό.
Η απόφαση αυτή είχε μακροπρόθεσμες συνέπειες, αλλά δεν συνοδευόταν, ακόμη, από μια γενικότερη αλλαγή υποδείγματος. Αντίθετα, ο Ρεπουμπλικανός Νίξον και το επιτελείο του είδαν αυτή την αλλαγή ως τακτική διόρθωση για να διασώσουν το Κεϋνσιανό μοντέλο συσσώρευσης, που κλονιζόταν- δική του είναι, άλλωστε, η φράση «σήμερα, είμαστε όλοι Κεϋνσιανοί». Θα χρειάζονταν δέκα ακόμη χρόνια- μέχρι να αναλάβει πρόεδρος ο Ρίγκαν και να εξαπολύσει ο διοικητής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας το λεγόμενο «Σοκ Βόλκερ»- για να ωριμάσει η στροφή στο νέο υπόδειγμα του νεοφιλελευθερισμού, της χρηματοποίησης και των υπέρογκων στρατιωτικών δαπανών, στο πλαίσιο της γενικευμένης ιμπεριαλιστικής αντεπίθεσης.
Σήμερα, αυτό που κλονίζεται είναι ακριβώς το υπόδειγμα που κυριάρχησε την τελευταία τριακονταετία και δείχνει να έχει φάει τα ψωμιά του. Ο Τραμπ και το Brexit είναι μόνο συμπτώματα μιας βαριάς παθολογίας που προϋπήρχε και η οποία εκδηλωνόταν, καιρό τώρα, με τη διάδοση του πνεύματος «ο σώζων εαυτόν σωθήτω», της εξαγωγής της κρίσης στον διπλανό, των ακήρυκτων οικονομικών πολέμων και εθνικών ανταγωνισμών στο εσωτερικό του ίδιου του Δυτικού κόσμου. Ο Κάμερον δεν θα είχε προκηρύξει το δημοψήφισμα αν ισχυρά τμήματα της βρετανικής ολιγαρχίας δεν δυσφορούσαν με την προοπτική να γίνουν ελάσσονες εταίροι μιας γερμανικής Ευρώπης. Ομπάμα και Μέρκελ μπορεί να χασκογελάνε μπροστά στις κάμερες στο Βερολίνο, αλλά η Γερμανίδα καγκελάριος ξέρει ότι το κινητό της δεν το παρακολουθούσε ο Πούτιν, αλλά ο Αμερικανός σύμμαχός της. Όσοι φοβούνται ότι επί Τραμπ θα διαρραγούν οι άριστες, υποτίθεται, οικονομικές σχέσεις ΗΠΑ- Ευρώπης και θα διολισθήσουμε στον προστατευτισμό, ή είναι ανίδεοι, ή μας πουλάνε σανό: οι εμπορικοί πόλεμοι ΗΠΑ- ΕΕ ήταν ήδη γεγονός επί εποχής Ομπάμα, όπως διαλαλούν τα αστρονομικά πρόστιμα των ΗΠΑ στη Deutsche Bank και στην Volkswagen και των Βρυξελλών στην Apple και τη Google.
Σ’αυτό το φόντο, τίποτα δεν δείχνει ότι η εκλογή Τραμπ θα λύσει τις αντιφάσεις της Αμερικής και του διεθνούς καπιταλισμού, με μια καθαρτήρια επιβολή ενός νέου μοντέλου συσσώρευσης και διεθνών συμμαχιών. Μάλλον θα πρόκειται για ένα ακόμη επεισόδιο στον αργό θάνατο του «κόσμου του 1990», για μια νέα (σε πολλά σημεία ανάστροφη) «διόρθωση πορείας» μετά τη διόρθωση του Ομπάμα, κατά το βλέποντας και κάνοντας, με έντονες αντιφάσεις και ταλαντεύσεις, χωρίς συνεκτική στρατηγική.
Στο γεωστρατηγικό πεδίο, τα ένστικτα του Τραμπ και του επιτελείου του καταδεικνύουν ως απειλητικότερο δυνητικό ανταγωνιστή των ΗΠΑ στον 21ο αιώνα την ανερχόμενη Κίνα και όχι τη Ρωσία, που είναι μεν πυρηνική υπερδύναμη, αλλά με μια οικονομία μικρότερη της Καλιφόρνιας. Υπό αυτό το πρίσμα δελεάζονται να κάνουν ό,τι έκαναν οι Νίξον- Κίσινγκερ, αλλά από την ανάποδη: να εξασφαλίσουν μια κάποια ειρηνική συνύπαρξη με τη Ρωσία εναντίον της Κίνας, σπάζοντας τον μεγάλο ευρασιατικό άξονα που πάει να διαμορφωθεί, με ελάσσονες παραχωρήσεις σε Συρία και Κριμαία. Προτεραιότητα της ομάδας Τραμπ φαίνεται να είναι και η ταχεία ενοποίηση της «Αγγλόσφαιρας»- ΗΠΑ, Βρετανία, Καναδάς, Αυστραλία, Ν. Ζηλανδία- με την ακρωτηριασμένη ΕΕ να επαφίεται στη γερμανογαλλική ηγεμονία. Ασφαλώς, μια παρόμοια στροφή δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι θα γίνει πραγματικότητα, καθώς οι δυνάμεις αδράνειας στο «βαθύ κράτος» της υπερδύναμης είναι ισχυρότατες και οι ασταθείς συμβιβασμοί με την ομάδα Τραμπ βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.
Στο οικονομικό πεδίο, ο Τραμπ δεν εννοεί να γίνει ο ανατροπέας της παγκοσμιοποίησης, του νεοφιλελευθερισμού και της χρηματοποίησης, αλλά εκείνος που θα επιφέρει διορθώσεις, βελτιώνοντας τη θέση της Αμερικής. Είναι πιθανό ότι θα ευνοήσει τμήματα του αμερικανικού κεφαλαίου που δρουν κυρίως στην εσωτερική αγορά, από τα οποία άλλωστε προέρχεται και ο ίδιος. Θα επιχειρήσει, ενδεχομένως, μια ορισμένη επαναβιομηχάνιση της Αμερικής, με επιλεκτικό προστατευτισμό και αναπόφευκτο περιορισμό των εξαγωγών και των εισαγωγών. Θα ήταν αφελές, όμως, να περιμένει κανείς από την κυβέρνηση Τραμπ μια επιστροφή στον Κεϋνσιανισμό. Αντίθετα, αποζημιώνει προκαταβολικά το κεφάλαιο για τις όποιες απώλειές του στο εξωτερικό με λιγότερους φόρους στο εσωτερικό, μεγαλύτερη απελευθέρωση των αγορών (ακόμη και τον νόμο Ντοντ- Φρανκ έχει υποσχεθεί ότι θα καταργήσει, δίνοντας μεγαλύτερη ασυδοσία στη Γουόλ Στριτ), ισχυρότερη αντισυνδικαλιστική νομοθεσία, καταπίεση της μεταναστευτικής εργατικής δύναμης και πάει λέγοντας.
Το διπλό σοκ του Brexit και της πολιτικής αλλαγής στις ΗΠΑ εντείνει τους προβληματισμούς, που φτάνουν στα όρια της υπαρξιακής αγωνίας, στην ΕΕ των 27. Ισχυροί κύκλοι της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας φαίνεται να ρέπουν προς μια «φυγή προς τα εμπρός», ένα άλμα στην πορεία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ιδιαίτερα στο πεδίο της άμυνας και της ασφάλειας. Πρόκειται όμως για εγχείρημα μεγάλου πολιτικού ρίσκου, καθώς η απόρριψη της ΕΕ κερδίζει έδαφος με ταχείς ρυθμούς στους λαούς πολλών κρατών- μελών, συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ελλάδας. Μια πιο συγκεντρωτική, πιο γραφειοκρατική και πιο στρατιωτικοποιημένη ΕΕ θα ήταν λάδι στη φωτιά, σε μια εποχή όπου το αίτημα για ανάκτηση της λαϊκής κυριαρχίας απέναντι στις απρόσωπες δυνάμεις του υπερεθνικού κεφαλαίου αναδεικνύεται σε βασικό μοχλό πολιτικών ανατροπών.
Στους κόλπους της Αριστεράς, όχι μόνο στην Ελλάδα, υπάρχει μια τάση να αντιμετωπίζει κανείς την αλλαγή σκηνικού στις ΗΠΑ και την Ευρώπη με απαισιοδοξία στα όρια της κατάθλιψης, ωσάν η Δύση να είχε προσβληθεί ξαφνικά από τη μεταδοτική “Πανούκλα” του Καμύ και ο φασισμός να ήταν προ των πυλών. Φυσικά, ο κίνδυνος από την άνοδο ανοιχτά αντιδραστικών, εθνικιστικών, ξενοφοβικών ρευμάτων, στην Ελλάδα και διεθνώς, θα ήταν ανεπίτρεπτο να υποτιμηθεί. Ωστόσο μια παρόμοια, μονόπλευρη θεώρηση των πραγμάτων θα καταδίκαζε τη ριζοσπαστική Αριστερά να γίνει ουρά των νεοταξικών, ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που κλονίζονται και θα περιόριζε τον ορίζοντά της σε μάχες οπισθοφυλακών για τη διάσωση όσων δικαιωμάτων μπορούν ακόμα να διασωθούν, στο εσωτερικό ενός αστικού ορίζοντα που διαρκώς στενεύει.
Τίποτα απ΄ό,τι συνέβη και απ’ ό,τι θα συμβεί δεν καθορίζεται αποκλειστικά από τους κυρίαρχους κύκλους, ερήμην της πάλης των τάξεων. Αν κάτι μαρτυρούν οι ανατροπές που συντελέστηκαν ή κυοφορούνται σε Αμερική και Ευρώπη, είναι η βαθύτατη κρίση της αστικής ηγεμονίας, η αδυναμία των κυρίαρχων τάξεων να ενσωματώσουν με στοιχειωδώς σταθερό τρόπο τις εκμεταλλευόμενες. Γιαυτό και το φάντασμα του “λαϊκισμού” στοιχειώνει τις διευθύνουσες ελίτ σε ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο. Τίποτα δεν έχει οριστικά χαθεί. Τα λαϊκά στρώματα που συνθλίβονται από τις μυλόπτερες της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης αναζητούν μια λυτρωτική Έξοδο κι όταν δεν τη βρίσκουν, επιλέγουν τη λύση που τους φαίνεται πιο εύκολη και πιο κοντινή, έστω κι αν δεν την πολυπιστεύουν.
Μπορεί ο Τραμπ να κέρδισε τις εκλογές (με 1,7 εκατομμύρια ψήφους ή 1,3% λιγότερο της Κλίντον) αλλά ένα μεγάλο μέρος της βάσης του θα ψήφιζε ακόμη και Σάντερς, αν είχε τη δυνατότητα. Το ίδιο συμβαίνει στη Βρετανία του Φάρατζ αλλά και του Κόρμπιν, όπως συνέβαινε χθες στην Ελλάδα της αριστερής παλίρροιας, αλλά και της Χρυσής Αυγής. Όλα είναι ανοιχτά, όλα θα παιχτούν ξανά κι όλα είναι δυνατά, αρκεί η Αριστερά που είναι ακόμη ζωντανή να δώσει πειστικές προγραμματικές απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα που ήδη θέτει η κρίση του παλιού κόσμου, συνδέοντας τον πρωταρχικό στόχο της κοινωνικής ανατροπής με την απαίτηση για ανάκτηση της εθνικής, λαϊκής κυριαρχίας, απέναντι στη γερασμένη Αυτοκρατορία του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού.
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Ο ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΣΥΡΙΖΑ Κ ΠΑΣΟΚ ΝΑ ΣΥΣΤΗΣΟΥΝ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ!


E-mailΕκτύπωσηPDF
----0000kourmpl(Δευ. 21/11/16 – 18:01)          
Ο ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΥΡΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ  
Όσοι μέχρι τώρα αποκαλούσαν τον ΣΥΡΙΖΑνέο ΠΑΣΟΚ εδέχοντο τα πυρά της Κουμουνδούρου.  
Έφτασε, όμως, η ώρα να καταπιούν τη γλώσσα τους.  
Ήρθε ο ΠαναγΚουρουμπλής και με την μεγαλύτερη άνεση, για να μην κυνισμό, να εξαπολύσει από τη Θεσσαλονίκη, μιλώντας στο ραδιόφωνο Northεπίθεση φιλίας στο ΠΑΣΟΚ, τονίζοντας την ανάγκη συμπόρευσης του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ ακόμα και την συνύπαρξη τους στο ίδιο κυβερνητικό σχήμα.  
Ο ΠανΚουρουμπλής ανέφερε χαρακτηριστικά πως θα μπορούσε «να δημιουργηθεί μέσα από κοινή πορεία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ μια μεγάλη δημοκρατική προοδευτική παράταξη». 
Απέναντι στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού που εκπροσωπεί ο κ. Μητσοτάκης, πρόσθεσε ο υπουργός, οι προσπάθειες που γίνονται θα πρέπει να έχουν ως στόχο τη συμπόρευση ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Είναι ανάγκη να ενωθεί ο χώρος.
Παράλληλα, κατηγόρησε τη ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη ότι είναι γαντζωμένοι θέλοντας συνεχώς να βρίσκονται στην εξουσία.
Ερωτηθείς δε εάν αν η συνεργασία προκύψει και μέσα από υπουργεία, ο κ. Κουρουμπλής απάντησε πως «στην πολιτική δεν πρέπει να λες ποτέ όχι, αλλά να είσαι προετοιμασμένος για κάθε τι».
Την πρόταση Κουρουμπλή, όπως ήταν αναμενόμενο, σχολίασε ειρωνικά και αρνητικά ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ.  
Όσοι, λοιπόν, χαρακτήριζαν μέχρι τώρα τον ΣΥΡΙΖΑ ως νέο ΠΑΣΟΚ, έκαναν ένα μικρό λάθος.  
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ΠΑΣΟΚ και μάλιστα ΠΑΣΟΚ της χειρότερης δυνατής μορφής και της χειρότερηςέκφρασης.  
Ο εξευτελισμός και διασυρμός του νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ με τέτοιου τύπου ανοίγματα γίνεται τέλειος!  
Αφού το ΠΑΣΟΚ ''έσωσε'' τη χώρα και αφού η χώρα ξανά ''εσώθη'' από τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα προτείνεται να ''σώσουν'' τη χώρα και οι δυο μαζί, ενωμένοι ''εις σάρκα μια''! Έλεος! Δεν θέλουμε άλλη σωτηρία!  
Ο Κουρουμπλής απλώς ήρθε να πει ανοικτά αυτό που εδώ και καιρό δρομολογείται στο παρασκήνιο από την Φ. Γεννηματά, τον Κ. Λαλιώτη που παριστάνει συνεχώς τον αγανακτισμένο και σειρά άλλων στελεχών, με τον Β. Βενιζέλο να αντιδρά σφόδρα, αφού προσβλέπει σε συνεργασία με τη ΝΔ και φυσικά στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ή ενός κομματιού του.  
Ο ενδιάμεσος μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ χώρος αποσυντίθεται.  
Το Ποτάμι συρρικνώνεται και φυλλορροεί.  
Ο Φώτηλας πήγε κατά ΝΔ και τώρα η Μάρκου προσβλέπει στον ΣΥΡΙΖΑ.  
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη, διχασμένη βαθύτατα σε φιλο – ΣΥΡΙΖΑ και φιλο – ΝΔ, προσπαθεί να κρατηθεί ενωμένη μόνο και μόνο για να διαπραγματευτεί, ενώ ο Β. Βενιζέλος, καταρρέοντας, επιχειρεί να επιπλεύσει στη δημόσια ζωή και στη δημοσιότητα ως ένα είδος ''πολιτικού'' κλόουν.  
Το μνημονιακό πολιτικό μπλοκ, με τα παρακμιακά κόμματα και κομματίδια του, υπάρχει, όχι γιατί βρίσκει συναινέσεις στην κοινωνία αλλά γιατί ακόμα ο καναπές, τα πελατειακά δίκτυα και οι αυταπάτες είναι ανθεκτικά μέσα στο λαό.  
Γιατί, ακόμα, όλες οι ριζοσπαστικές αντιμνημονιακές δυνάμεις δεν συγκροτούνται σε ένα ενιαίο πολιτικό και εκλογικό μέτωπο και αδυνατούν να επαναθεμελιώσουν μια στρατηγική διεξόδου με ένα αποτελεσματικό και αποδοτικό υπόδειγμα οικονομικοκοινωνικής ανασυγκρότησης.
Κ.Μ
Κυριακή 21 Νοέμβρη 2016

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΣΤΕΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙΑΔΑ ΓΙΑ ΑΜΕΑ ΚΑΙ ΕΥΠΑΘΕΙΣ ΟΜΑΔΕΣ


E-mailΕκτύπωσηPDF
----0000amea(Δευ. 21/11/16 – 17:07)
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΠΑΝΑΠΗΡΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 2/12, 10π.μ  
Οι δανειστές απαιτούν στα πλαίσια της δεύτερης αξιολόγησης τη δραστική περικοπή κατά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ (0,5% του ΑΕΠ) της δημόσιας κοινωνικής δαπάνης για τα 35 συνολικά κοινωνικά, προνοιακά, αναπηρικά και οικογενειακά επιδόματα,που χορηγούνται σε κοινωνικά ευάλωτες ομάδες στη χώρα μας. Η δημόσια αυτή δαπάνη έχει ήδη περιοριστεί στα χρόνια των μνημονίων από 3 δισ ευρώ ετησίως στα 1,793 δισ ευρώ το 2016.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ήδη έχει αρχίσει να υποχωρεί άτακτα στις απαιτήσεις των δανειστών, αφού ήδη έχει αποδεχτεί να προχωρήσει στην κατάργηση πολλών από αυτά τα επιδόματα, αλλά και στον περιορισμό των δικαιούχων σε άλλα από αυτά μέσω της θέσπισης για πρώτη φορά εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων για τη χορήγησή τους. Ήδη έχουν βάλει στο μάτι τα φοιτητικά-στεγαστικά επιδόματα, τον κοινωνικό τουρισμό, την επιδότηση τέκνων εργατικών οικογενειών για παιδικές κατασκηνώσεις, κοινωνικές φοροαπαλλαγές και προχωρούν ακάθεκτοι.
Οι όποιες διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι δεν θα θίξει τα αναπηρικά και τα οικογενειακά επιδόματα είναι "λόγια του αέρα", αφενός γιατί έχει αναλάβει αντίστοιχες δεσμεύσεις με το 3ο μνημόνιο, αφετέρου επειδή δεν θέλει να έχει απέναντι στη χρηματοδότηση των δανειστών και στα συνεπακόλουθα μνημόνια λιτότητας εναλλακτική λύση.
Τα κοινωνικά, οικογενειακά, προνοιακά και κυρίως τα αναπηρικά επιδόματα αποτελούν την ελάχιστη κρατική προστασία στις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες, που σήμερα υποφέρουν πολύ περισσότερο λόγω της κατάρρευσης στα χρόνια των μνημονίων των κοινωνικών πολιτικών και ιδιαίτερα των δομών της δημόσιας υγείας, που τις έχουν περισσότερο ανάγκη από όλους για την υγεία και κυρίως την ίδια τη ζωή τους.
Η μείωση ή η κατάργηση αυτών των επιδομάτων οδηγεί τις ευπαθείς ομάδες - και κυρίως τα ΑμεΑ και τις οικογένειές τους στην οικονομική εξαθλίωση, στον κοινωνικό αποκλεισμό και στον «κοινωνικό καιάδα».
Σήμερα απαιτείται παλλαϊκός ξεσηκωμός ενάντια σε αυτές τις απάνθρωπες μνημονιακές πολιτικές.
Τα ΑμεΑ, οι οικογένειές τους, οι εργαζόμενοι στην κοινωνική φροντίδα και πρόνοια και συνολικά στις κοινωνικές δομές καθώς και όλος ο λαός πρέπει να συμμετάσχουν μαζικά και μαχητικά στο πανελλαδικό παναναπηρικό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου, στις 10 το πρωί, στην Ομόνοια, στο οποίο καλεί, η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία και όλοι οι φορείς των ΑμεΑ και οι σύλλογοι των γονιών τους.    
Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

ΣΠΙΤΙΑ ΚΑΙ ΑΚΙΝΗΤΑ ΣΤΟ ΣΦΥΡΙ ΜΕ ΕΝΑ ...ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ


E-mailΕκτύπωσηPDF
(Κυρ. 20/11/16 - 18:01)
ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΠΑΞΟΥΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ  
Τρόικατράπεζες και κυβέρνηση έχουν πανικοβληθεί από το γεγονός ότι το κίνημα κατά των πλειστηριασμών στα Ειρηνοδικεία της χώρας, το οποίο συνεχώς εξαπλώνεται και διευρύνεταιέχει μπλοκάρει απολύτως του πλειστηριασμούς σπιτιών και λαϊκήςπεριουσίας.  
Είναι η πρώτη φορά που ένα κίνημα, όπως αυτό των πλειστηριασμών, στο οποίο πρωτοστατούν πολιτικές δυνάμεις όπως η ΛΑ.Ε, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΕΠΑΜ, κινήματα όπως το ''ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ'', οργανώσειςσυλλογικότητες και πολίτες, επιδεικνύει νικηφόρα αποτελεσματικότητα και βρίσκει μεγάλη απήχηση στην κοινωνία, όπου νοικοκυριά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι υπερχρεωμένα και έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη (''κόκκινα δάνεια'').  
Τρόικα, τράπεζες και κυβέρνηση έχουν ως πρώτη προτεραιότητα να προβούν σε δεκάδες χιλιάδες, τουλάχιστον, πλειστηριασμούς σε πρώτη φάση μέσα στο 2016 και στη συνέχεια το 2017 και γι' αυτό κινούνται πυρετωδώς να παρακάμψουν το κίνημα, προχωρώντας στη διαμόρφωση ηλεκτρονικήςπλατφόρμας, ανάλογης με αυτήν του ΤΑΙΠΕΔ για τη δημοπράτηση ακινήτων ή του Τειρεσία, για τη διεξαγωγή των πλειστηριασμών.  
Μάλιστα, κυβερνητικές πηγές τονίζουν ότι η σχετική προετοιμασία έχει σχεδόν ολοκληρωθεί και απομένει μία νομοθετική ρύθμιση για να μπει αυτός ο σχεδιασμός στην πράξη.  
Πολιτικοί και νομικοί κύκλοι τόνιζαν πάντως ότι οι ηλεκτρονικές διαδικασίες εκπλειστηριασμών είναι αμφιβόλου νομιμότητας και Συνταγματικότητας, ενώ μπορεί να αλωθούν από fundκερδοσκοπικάσυμφέροντα και κάθε λογής οργανωμένα κοράκια.  
Στελέχη του κινήματος κατά των πλειστηριασμών, που καλούσαν και αυτήν την Τετάρτη σε κινητοποίηση έξω από τα Ειρηνοδικεία, τόνιζαν στην Iskra ότι οι απαράδεκτοι και αντισυνταγματικοίηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί δεν θα περάσουν.  
Το κίνημα δεν θα επιτρέψει η νέα τεχνολογία να καταστήσει άβατο τον πλειστηριασμό της πρώτηςκαι μόνης κατοικίας οικογενειών.  
Αν χρειαστεί, τόνιζαν τα ίδια στελέχη, θα προχωρήσουμε σε καταλήψεις των χώρων των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και σε καταλήψεις τραπεζών και εφοριών, προκειμένου να αποτρέψουμε το ξεσπίτωμα νοικοκυριών από κάθε μορφής ''κοράκια''.
N.Z
Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2016

Το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου 43 χρόνια μετά είναι πιο επίκαιρο από ποτέ

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 43 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ
ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΑΥΡΙΟ (17/11) ΣΤΙΣ 11 π.μ., ΑΠΟ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΝ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ Π.Σ. ΤΗΣ ΛΑ.Ε., ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ
ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑ.Ε. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΑΥΡΙΟ, ΠΕΜΠΤΗ (17/11) ΣΤΙΣ 3 μ.μ., ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ (ΣΤΑΔΙΟΥ & ΠΑΠΑΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ)
Τα συνθήματα: «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία», «Έξω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ» συγκλόνισαν την ελληνική κοινωνία, το 1973. Η εξέγερση του λαού και της νεολαίας ενάντια στη δικτατορία, στην αμερικανοκρατία, στον ιμπεριαλισμό, στην κατάργηση της δημοκρατίας και της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας ήταν ένας καταλύτης που έπαιξε τον καθοριστικό ρόλο στην πτώση της χούντας.
Όμως, τα μηνύματα του Πολυτεχνείου και του αντιδικτατορικού αγώνα παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αδικαίωτα. Αποτελούν το νήμα της συνέχισης -με άλλους όρους, σήμερα- του αγώνα και μας εμπνέουν για διεκδίκηση σταθερής και καλά αμειβόμενης εργασίας, καλύτερης δημόσιας Παιδείας, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης για μια κοινωνία ελευθερίας, δημοκρατίας και ισχυρών κοινωνικών και συλλογικών δικαιωμάτων.
Σήμερα, 7 χρόνια μετά την «ετσιθελική» υπαγωγή της χώρας και του λαού στη μέγγενη των μνημονίων της φτώχειας και της εξαθλίωσης, το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι επίκαιρο όσο ποτέ. Οι ακραίοι νεοφιλελεύθεροι «οικονομικοί δολοφόνοι» καταργούν κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών, ακυρώνουν την δημοκρατία, «τσαλακώνουν» την εθνική και λαϊκή κυριαρχία, διευρύνουν δραματικά τη φτώχεια, τις ανισότητες και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Το ευρώ και οι συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης των τραπεζιτών και των funds διαμορφώνουν μια πραγματική φυλακή για τους λαούς. Τα μνημόνια αποτελούν την συμπύκνωση των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών και καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
Η μεταλλαγμένη νεομνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα υποταγής και εθελοδουλίας απέναντι στις εξοντωτικές για την πλειονότητα του ελληνικού λαού απαιτήσεις των δανειστών.
Σήμερα, 43 χρόνια μετά, τιμούμε το Πολυτεχνείο με τους αγώνες και την πάλη για ένα ισχυρό μέτωπο αντίστασης και ανατροπής. Ο λαός με τη μαζική και αγωνιστική πορεία της Τρίτης 15 Νοέμβρη ενάντια στις ιμπεριαλιστικές πολιτικές των ΗΠΑ, με αφορμή την επίσκεψη του απερχόμενου προέδρου, Μπ. Ομπάμπα, στην Ελλάδα, την «χουντικού» τύπου απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις, να κλείσει δρόμους ακόμη και σχολεία, έστειλε ένα ηχηρό μήνυμα ενάντια στον πόλεμο και στη διαρκή συρρίκνωση των λαϊκών δικαιωμάτων. Οι αγώνες θα συνεχιστούν με ακόμη μεγαλύτερη ένταση ενόψει των δηλητηριωδών αλλαγών τις οποίες προωθεί η σημερινή κυβέρνηση, χέρι χέρι με τους δανειστές – «οικονομικούς δολοφόνους» στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης του 3ου εξοντωτικού μνημονίου, ετοιμάζοντας να νομοθετήσει, μεταξύ άλλων, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, την περαιτέρω μείωση των συντάξεων και την οριστική κατεδάφιση του συστήματος συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Η ΛΑΕ καλεί τον ελληνικό λαό να συνεχίσει με μεγαλύτερη ένταση τον αντιμνημονιακό αγώνα του για την ανατροπή των αντιλαϊκών μνημονιακών πολιτικών της κυβέρνησης, για μια πραγματικά ριζοσπαστική εναλλακτική λύση, για την κατάκτηση της δημοκρατίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας σε μια δίκαιη κοινωνία, με πρωταγωνιστή τον κόσμο της εργασίας.
ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΓΙΑ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ»
Γραφείο Τύπου της ΛΑ.Ε.
16/11/2016

Απετράπησαν με δυναμικές παρεμβάσεις για μια ακόμη φορά οι πλειστηριασμοί λαϊκών περιουσιών

Παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις της κυβέρνησης την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου, μεθοδεύτηκαν για μια ακόμη φορά πλειστηριασμοί σε βάρος λαϊκών νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Όμως, η κινητοποίηση φορέων της Αριστεράς, συλλογικοτήτων και πολιτών απέτρεψε ξανά τη διενέργεια των πλειστηριασμών σε βάρος της λαϊκής περιουσίας.
Στην κινητοποίηση υπήρξε δυναμική παρέμβαση στελεχών και μελών της Λαϊκής Ενότητας. Στο Ειρηνοδικείο Περιστερίου έγινε παρέμβαση από στελέχη και μέλη της ΛΑ.Ε με επικεφαλής τον Γραμματέα του Π.Σ., Παν. Λαφαζάνη.
Επίσης, παρέμβαση έγινε από αντιπροσωπεία της ΛΑ.Ε. και στο Ειρηνοδικείο Αθηνών, με τα μέλη του Π.Σ. Στ. Λεουτσάκο, Δ. Σπανού, Μ. Μπαρσέφσκι, Δ. Σαραφιανό, Παν. Σωτήρη, Δ. Φλαμιάτο και Τ. Μαυρόπουλο.
Το μήνυμα που στάλθηκε ήταν: «Ο αγώνας συνεχίζεται. Κάθε Τετάρτη θα είμαστε στα Ειρηνοδικεία».
Καμιά λαϊκή κατοικία, καμία λαϊκή περιουσία δεν θα βγει στο σφυρί.
Γραφείο Τύπου της ΛΑ.Ε
16/11/2016

Η Ελλάδα δεν είναι προτεκτοράτο, η Δημοκρατία κατακτιέται στους δρόμους


ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΕΣΠΑΣΕ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ
ΜΕ ΜΑΖΙΚΟ ΚΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΜΠΛΟΚ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ Η ΛΑ.Ε. ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΑΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΜΠ. ΟΜΠΑΜΑ
ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ, Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΑΚΤΙΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Μεγάλη αγωνιστική και μαζική πορεία διαμαρτυρίας ενάντια στις ιμπεριαλιστικές πολιτικές των ΗΠΑ με αφορμή την επίσκεψη του απερχόμενου Προέδρου Μπ. Ομπάμα, πραγματοποιήθηκε στο κέντρο της Αθήνας, παρά τις πρωτοφανείς αντιδημοκρατικές απαγορεύσεις της νεομνημονιακής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ (με το κλείσιμο λεωφόρων, δρόμων ακόμη και σχολείων) τις οποίες στήριξε με τη στάση του το σύνολο των παλαιομνημονιακών κομμάτων. Στην πορεία συμμετείχε με δικό της, ιδιαίτερα μαζικό και μαχητικό μπλοκ η Λαϊκή Ενότητα, με παρόντες τον Γραμματέα του Π.Σ. της ΛΑ.Ε. Παν. Λαφαζάνη και σύσσωμα τα στελέχη της Πολιτικής Γραμματείας και του Πολιτικού Συμβουλίου.
Η πορεία διαμαρτυρίας ξεκίνησε από την Πατησίων με προορισμό την αμερικάνικη πρεσβεία. Στην οδό Αμερικής αντιμετώπισε τη βία των αστυνομικών δυνάμεων που έκαναν χρήση δακρυγόνων και χημικών κατά των δημοκρατικά διαμαρτυρόμενων πολιτών.
Το μπλοκ της Λαϊκής Ενότητας επιχείρησε να προσεγγίσει τα ΜΑΤ και να προχωρήσει, δεχόμενο άγρια επίθεση από τις διμοιρίες των ΜΑΤ με βροχή από δακρυγόνα και χτυπήματα με τις ασπίδες και τα γκλομπ. Το μπλοκ της Λαϊκής Ενότητας χωρίς να διαλυθεί προχώρησε μέσω της Ομήρου και κατευθύνθηκε στην Πανεπιστημίου.
Ο ελληνικός λαός με δυναμική και μαζική παρουσία στη διαδήλωση διαμαρτυρίας κατά των ιμπεριαλιστικών πολιτικών τις οποίες εφαρμόζουν οι ΗΠΑ, με αφορμή τη διήμερη επίσκεψη του απερχόμενου προέδρου, Μπ. Ομπάμπα, είπε ένα ακόμη ηχηρό «ΟΧΙ» στον πόλεμο και στην αντιδημοκρατική συρρίκνωση των δικαιωμάτων σε βάρος των λαών. Λίγες ώρες πριν την ιστορική επέτειο του Πολυτεχνείου, οι φορείς της Αριστεράς, τα κινήματα, οι συλλογικότητες, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι βροντοφώναξαν υπέρ της Ειρήνης και των κοινωνικών δικαιωμάτων λέγοντας «Όχι στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό» και «Έξω οι ΗΠΑ».
ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ: ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΜΗΝΥΜΑ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ, ΔΙΚΑΙΗ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΑΙ ΜΕ ΑΦΕΝΤΗ ΤΟΝ ΛΑΟ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ
Ο Γραμματέας του Π.Σ. της ΛΑ.Ε., Παν. Λαφαζάνης, μιλώντας στο ΑΠΕ- ΜΠΕ, δήλωσε ότι «η κυβέρνηση με τις απαγορεύσεις των συναθροίσεων και των πορειών καταλύει το Σύνταγμα και τις δημοκρατικές ελευθερίες του ελληνικού λαού». Όπως τόνισε, «το δικαίωμα στη διαμαρτυρία είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας. Οι κυβερνητικές απαγορεύσεις των συναθροίσεων μέρες Πολυτεχνείου αποτελούν πρόκληση στους ήρωες του Νοέμβρη που έδωσαν το αίμα τους για τη Δημοκρατία ενάντια στην αμερικανοκρατία. Διαδηλώνουμε και στέλνουμε ένα μήνυμα αγώνα για μια Ελλάδα ελεύθερη, δημοκρατική, δίκαιη, ανεξάρτητη με το λαό αφέντη στον τόπο του». Ο Παν. Λαφαζάνης κατέληξε λέγοντας ότι «αυτή η μέρα δεν θα αργήσει να ξημερώσει».
Γραφείο Τύπου της ΛΑ.Ε.
15/11/2016

«Η κυβέρνηση στρώνει το κόκκινο χαλί στις απαιτήσεις των δανειστών για εργασιακή και κοινωνική κατεδάφιση»

Δελτίο Τύπου
Δήλωση Δημήτρη Στρατούλη, μέλους Π.Γ. της ΛΑ.Ε. για τις διαπραγματεύσεις της Υπουργού Εργασίας με τους δανειστές
«Η κυβέρνηση στρώνει το κόκκινο χαλί στις απαιτήσεις των δανειστών για εργασιακή και κοινωνική κατεδάφιση»
          Η υπουργός εργασίας, από την πρώτη συνάντηση της με τους υπαλλήλους των δανειστών, έκανε τις πρώτες υποχωρήσεις στις θρασύτατες απαιτήσεις τους. Ιδιαίτερα στις απαιτήσεις τους για ακόμα μεγαλύτερη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, αποδεχόμενη την εργασία λιγότερων ωρών με συμπλήρωση του μισθού από τον ΟΑΕΔ σε επιχειρήσεις που ζητούν ομαδικές απολύσεις, για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από τον εκάστοτε υπουργό Εργασίας και όχι με συλλογικές διαπραγματεύσεις και για χειροτέρευση, προς όφελος της μεγάλης εργοδοσίας, του συνδικαλιστικού νόμου 1264/1982.
Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση «έστρωσε το κόκκινο χαλί» στους δανειστές για να προωθήσουν το σύνολο των απαιτήσεων τους, για εργασιακή κατεδάφιση και για απάνθρωπες μειώσεις των κοινωνικών, προνοιακών και αναπηρικών επιδομάτων.
Η κυβέρνηση προετοιμάζει το έδαφος για συνολική άτακτη υποχώρησή της στις θρασύτατες απαιτήσεις των δανειστών. Και αυτό θα συμβεί αφενός επειδή τις έχει υπογράψει με το τρίτο μνημόνιο και αφετέρου, διότι δεν θέλει να έχει μια εναλλακτική λύση απέναντι στη χρηματοδότηση και τα μνημόνιά τους, που αυτή συνεπάγεται (με έξοδο από την Ευρωζώνη και έκδοση εθνικού νομίσματος, που θα συνοδεύεται από διαγραφή χρέους και αναπτυξιακό φιλολαϊκό πρόγραμμα).
Επομένως και πάλι, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα υποχωρήσει στους εκβιασμούς των δανειστών, όπως έκανε με τις μειώσεις των συντάξεων, την φορολεηλασία και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
Τα νέα αντεργατικά και αντικοινωνικά μνημονιακά μέτρα μπορούν να αποτραπούν μόνο με ενωτικούς, μαχητικούς και συντονισμένους αγώνες των εργαζομένων, της νεολαίας και όλου του λαού. Επίσης, για την ανατροπή τους απαιτείται κοινή μετωπική δράση και πολιτική συμπαράταξη όλων των αριστερών και αντιμνημονιακών δυνάμεων.
Οι ευθύνες των ηγεσιών των μεγάλων συνδικαλιστικών φορέων αλλά και όσων αριστερών και αντιμνημονιακών συνδικαλιστικών και πολιτικών δυνάμεων δεν κινηθούν σε αυτή την κατεύθυνση, θα είναι ιστορικές και απαράγραπτες απέναντι κυρίως στις νέες γενιές εργαζομένων, που, εάν περάσουν και τα νέα αντεργατικά αντικοινωνικά μέτρα, θα εργάζονται ως σύγχρονοι σκλάβοι.
Το Γραφείο Τύπου της ΛΑ.Ε.
16/11/2016

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

ΜΝΗΜΟΝΙΟ 'Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ


E-mailΕκτύπωσηPDF
(Τετ. 9/11/16 – 09:30)  
Του ΣΤΑΘΗ*
Ουαί  υμίν, όπου το ουαί κυριολεκτεί και σημαίνει γιούχα. Κατάπιατε αμάσητο το τρίτο μνημόνιο και σας μάρανε η διδασκαλία των θρησκευτικών στα σχολεία;
Κόβετε συντάξεις και μισθούς, χαρατσώνετε σπίτια και χαρακώνετε ζωές, αλλά αυτό που σας μάρανε είναι αν θα μάθουν τα παιδιά στα σχολεία τα εκατό ονόματα του Μωάμεθ; Ουαί υμίν, γελοίοι και υποκριτές.
Εχετε κάνει τον Σόιμπλε, Γκεστάπο και Κομαντατούρ αυτής της χώρας και «μίλησε στην ψυχή της Αριστεράς ο Φίλης»; Δεν ντρέπεσθε; ποιας Αριστεράς; εκείνης που αφήνει δυο χρόνια τώρα τα παιδιά στην πείνα τους; Ποιας Αριστεράς; του κ. Σταθάκη,
που όσο ήταν υπουργός δεν «πρόλαβε» να φέρει νόμο για την ασυλία της πρώτης κατοικίας;
Ωστε μίλησε στην ψυχή της Αριστεράς ο κ. Φίλης; Σε ποια Αριστερά; στο 2,5% του 4% που ήταν κάποτε ο ΣΥΡΙΖΑ; Και πώς μίλησε
στην ψυχή της Αριστεράς ο κ. Φίλης; Φωνάζοντας φόνος-φόνος-φόνος;Αυτό είναι η Αριστερά; να δολοφονεί ο Πρωθυπουργός τον Υπουργό του; δεν ντρέπεσθε λιγάκιΟ Πρωθυπουργός με το σαρανταπεντάρι;

Και τι πάει να πει αυτός ο άγριος και τρισβάρβαρος νεολογισμός «δολοφονία χαρακτήρων»; Δεν υπάρχει οπαδίτης που να μην τον μηρυκάζει (όπως άλλοτε το «διακύβευμα», ή τώρα το «αφήγημα» κι όλες τις άλλες φράσεις ή λέξεις του συρμού που υιοθετούν κατά καιρούς οι ευήθεις για να νιώθουν τρέντυ) - ποια
«δολοφονία χαρακτήρων» στηλιτεύει ο κ. Κατρούγκαλος; της κυρίας Αχτσιόγλου; και ποιος τη δολοφόνησε; μήπως τα ίδια της τα λόγια, όταν κορόιδευε τον αντιαμερικανισμό; μήπως τα ίδια της τα έργα, όταν έκοβε μισθούς και συντάξεις; Για ποια σεξιστικά σχόλια εναντίον της κυρίας Αχτσιόγλου διαμαρτύρεσθε; Aυτά που πρώτος-πρώτος έκανε ο κ. Πολάκης, όταν πήρε υπό την προστασία τουτην «κοπελιά»;
Εχετε ξεπέσει πολύ! Πουλάει ο κ. Δρίτσας στην COSCO, αλλά στις εφτά, την ώρα που βραδιάζει, ξαναγίνεται αριστερός. Και φεύγει πικραμένος - και δεν ντρέπεσθε;! Δουλεύει όλη την κοινωνία ο κ. Σκουρλέτης, δίνει στις πιο χοντρές πορτοφόλες τα κανάλια ο κ. Παππάς, αλλά η Αριστερά
ανεβαίνει στα κάγκελα για το φύλο των αγγέλων! Ουαί υμίν!..
«Είναι ή δεν είναι» ωρύεται με ιερό μένος ο «αριστερός» που έχει επιβάλει τα μνημόνια με το καντάρι, «είναι ή δεν είναι οι αρχές του Διαφωτισμού η έσχατη κόκκινη γραμμή της Αριστεράς;»Οχι, ρε! δεν είναι. Η έσχατη κόκκινη γραμμή της Αριστεράς είναι η υπεράσπιση της ζωής των ανθρώπων. Ο παπάς που
υπερασπίζεται τους ανθρώπους είναι πολύ πιο αριστερός από τα τσιράκια των τραπεζών που τους σκλαβώνουν. Και δεν έχει καμία σχέση με τους κάθε είδους κουίσλινγκ που συνεργάζονται μαζί τους! Κατάλαβες, υποκριτή; Που καταπίνεις τις αυτοκτονίες και τις κατασχέσεις αμάσητες, αλλά υπερασπίζεσαι την πολιτική του Σόρος για τα σχολεία,
του Σόιμπλε για τα μεροκάματα
και των πάσης φύσεως τυράννων τις ορέξεις.
Εβγαλες, ω της παλιανθρωπιάς σου, κιχ για το Ελληνικό; είπες τίποταγια τα αεροδρόμια που πέταξαν; διαμαρτυρήθηκες για τους ανθρώπους που μεταναστεύουν; Οχι! Αλλά για όσα έκαναν την Αριστερά γενόσημο του εαυτού της, κόπτεσαι! Το ουαί δεν το ακούς, θα ακούσεις τη γιούχα.
Ο κ. Φίλης λέει εμμέσως πλην σαφώς ότι ο Τσίπρας τον δολοφόνησε κι εσείς λέτε ότι ο Φίλης μίλησε στην ψυχή της Αριστεράς. Στην οποίαν Αριστερά ηγείται ο φονιάς. Προφανώς πρόκειται περί αποβλάκωσης. Κι εκφυλισμού. Βλέπουμε έναν πρωθυπουργό να περιζώνεται
γαζήδες, σωματοφύλακες, πραιτωριανούς, Καππαδόκες, παρακοιμώμενους και δορυφόρους,
βλέπουμε υπουργούς δοτούς (από τους Αμερικανούς και τους Γερμανούς), βλέπουμε την κοινωνία να υποφέρει όλο και πιο πολύ κι εσείς μας μιλάτε ακόμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα της Αριστεράς; Αλίμονό σας!
Η μόνη σχέση που έχετε με την Αριστερά είναι να τη μαγαρίζετε.
Εσείς που αφοπλίσατε τον λαό.
Εσείς που γονατίσατε μπροστά στους τυράννους.
Εσείς που εκτελείτε «Συμβόλαιο θανάτου» εναντίον της πατρίδας σας, μιλάτε για «δολοφονίες χαρακτήρων»Πώς μιλάτε; με το στόμα των Υπουργών που σας φύτεψαν οι Αμερικανοί; Και σε ποιους μιλάτε; στα
παιδιά που πεινούν, στη συντριβή των γερόντων, στη θλίψη όσων φεύγουν, στην αγωνία όσων μένουν; Ποιος ομιλεί; το Βερολίνο; ο Πολάκης; η Ντόυτσε Μπανκ; τα εκατό ονόματα του Μωάμεθ ή τα γιομιστά της Θεανώς; Αντε ρε...
Εδώ βαρκούλες χάνονται και η κυβέρνηση επέλεξε την κορυφαία τάχα σύγκρουση να μην τη δώσει για τα μνημόνια, αλλά για τις αγιαστούρες και τις λιβανιές - ω γελοίοι, ω υποκριτές, ω της κουτοπονηρίας!
Ας ορύεσθε με το ιερό μένος των μουλάδων για τα ήσσονα, θα σας αλαλιάσουν τα μείζονα.
*Πηγή: enikos.gr
Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2016

ΤΣΙΠΡΑΣ – ΚΟΤΖΙΑΣ: ΜΕΤΑ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΥΡΗΝΙΚΑ ΟΠΛΑ!


E-mailΕκτύπωσηPDF
---000_tsiprasohe(Τρι. 8/11/16 – 14:00)  
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΨΗΦΙΣΕ “ΟΧΙ” ΣΤΟΝ ΟΗΕ ΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΣΥΝΟΜΙΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΥΡΗΝΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ  
Ο ΝΕΟΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΣ ΣΥΡΙΖΑ ΣΥΝΤΑΧΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΛΟΜΠΥ    
Η κυβέρνηση, πριν από λίγες μέρες, ακολουθώντας μια προκλητική και ντροπιαστικήστάση, ψήφισε «όχι» στον ΟΗΕ στο ψήφισμα για να ξεκινήσουν μέσα στο 2017 οι συνομιλίες για την πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών όπλων. Ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι, παρ’ όλο που το κυβερνών κόμμα έχει ταχθεί ξεκάθαρα κατά των πυρηνικών όπλων, είναι η δεύτερη φορά που η σημερινή κυβέρνηση συντάσσεται με την αρνητική της ψήφο στον ΟΗΕ με τη μειοψηφία των χωρών που κατέχουν πυρηνικά όπλα. Για άλλη μια φορά ο νεομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ παίζει τον παπά και για άλλη μια φορά λέει χοντρά ψέματα στον ελληνικό λαό.   
Στις 27 Οκτωβρίου, στην Πρώτη Επιτροπή της Ολομέλειας του ΟΗΕ η οποία ασχολείται με τον αφοπλισμό και με θέματα διεθνούς ασφάλειας, εγκρίθηκε ένα ψήφισμα -που από το διεθνές ειρηνιστικό κίνημα θεωρήθηκε ορόσημο- για να ξεκινήσουν μέσα στο 2017 οι συνομιλίες για την πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών όπλων με ψήφους 123 «ναι», 38 «όχι» και 16 αποχές. Το ψήφισμα δίνει το «πράσινο φως» για την έναρξη μιας συνδιάσκεψης του ΟΗΕ τον ερχόμενο Μάρτιο η οποία θα διαπραγματευτεί ένα «νομικά δεσμευτικό έγγραφο για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων που θα οδηγεί προς την πλήρη εξάλειψή τους».  
Η Ελλάδα ήταν ανάμεσα στις μειοψηφούσες χώρες που, χωρίς τύψεις, ψήφισαν «όχι» στο συγκεκριμένο ψήφισμα, όπως έπραξαν και όλα τα κράτη-μέλη του ψυχροπολεμικού ΝΑΤΟ, πλην της Ολλανδίας που απείχε. Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμα και το Ευρωκοινοβούλιο λίγο πριν από την ψηφοφορία στον ΟΗΕ εξέδωσε δικό του ψήφισμα, με 415 υπέρ, 124 κατά και 74 αποχές, προτρέποντας τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να «στηρίξουν τη σύγκληση μιας τέτοιας διάσκεψης» και να «συμμετάσχουν εποικοδομητικά» στις διαπραγματεύσεις του επόμενου έτους.  
Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου δεν εισακούστηκε από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, καθώς από τα 28 κράτη-μέλη της Ε.Ε. υπέρ του ψηφίσματος τάχθηκαν μόνον η Κύπρος, η Μάλτα, η Αυστρία, η Ιρλανδία και η Σουηδία.  
Το ψευδεπίγραφο επιχείρημα των χωρών που ψήφισαν “όχι”, ήταν ότι το συγκεκριμένο ψήφισμα θα έπρεπε να έχει την υποστήριξη (!) των χωρών με πυρηνικά όπλα για να πετύχει το στόχο του και ότι είναι, τάχα, αναποτελεσματικό για την εξάλειψη των πυρηνικών όπλων. Το τρελό αυτό επιχείρημαέρχεται να μας πει ότι μόνο εθελοντικά μπορεί να γίνει πυρηνικός αφοπλισμός. Και ύστερα κάποιοι κατηγορούν τη Βόρεια Κορέα για τη στάση της.
Πρέπει να σημειωθεί ότι η αρνητική ψήφος της ελληνικής κυβέρνησης στην έναρξη των συνομιλιών για την πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών όπλων στα πλαίσιο του ΟΗΕ ήρθε περίπου ενάμιση μήνα ύστερα από το χαιρετιστήριο μήνυμα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στο πλαίσιο εκδηλώσεων στην Αθήνα και στον Πειραιά για την υποδοχή στην Ελλάδα του “Πλοίου της Ειρήνης”, στο οποίο επέβαιναν επιζώντες της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι (16/9), στο οποίο χαιρετιστήριο μήνυμα ο Τσίπραςτασσόταν υπέρ της πλήρους κατάργησης των πυρηνικών όπλων.
Εξάλλου, έναν μήνα πριν από αυτή τη δήλωση του πρωθυπουργού, στο πλαίσιο της τελικής συνάντησης της Συνόδου εργασίας στη Γενεύη για τον πυρηνικό αφοπλισμό τον περασμένο Αύγουστο, η ελληνική κυβέρνηση είχε καταψηφίσει και πάλι πρόταση 107 κρατών που υποστήριξαν τη σύγκλιση συνέλευσης το 2017 για να διαπραγματευθεί τα νομικώς δεσμευτικά εργαλεία για την πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών, η οποία υιοθετήθηκε στις 19 Αυγούστου.  
Το μνημόνιο ου γαρ έρχεται μόνον... Να φθάνει, όμως, η εθελόδουλη κυβέρνηση Τσίπρα σε τέτοιο σημείο υποτέλειας ώστε να συντάσσεται με το πυρηνικό λόμπυ, για τη διατήρηση, στην ουσία, των πυρηνικών όπλων αφανισμού του πλανήτη, ξεπερνάει κάθε όριο υποτέλειας, πρόκλησης και εξευτελισμού.
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ Π.Σ ΤΗΣ ΛΑ.Ε
ΤΣΙΠΡΑΣ – ΚΟΤΖΙΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ ΠΥΡΗΝΙΚΟΥ ΚΛΑΜΠ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Η καταψήφιση από την κυβέρνηση στον ΟΗΕ της απόφασης, που έλαβε με μεγάλη πλειοψηφία των κρατών – μελών του ο Οργανισμός, για να ξεκινήσουν μέσα στο 2017 οι συνομιλίες πλήρους απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων σε όλον τον κόσμο, αποτελεί βαρύτατη πρόκληση και προσβολή προς την Ελλάδα και τον λαό μας.
Ο Αλ. Τσίπρας έκανε, προφανώς, με αυτήν την προκλητική ψήφο της κυβέρνησης στον ΟΗΕ, επίδειξη υποταγής στο πυρηνικό λόμπι του θανάτου και ειδικότερα επίδειξη καλών προθέσεων και εθελόδουλης στάσης προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, ΜπΟμπάμα, ενόψει της επίσκεψης του στην Αθήνα.
Ο επικίνδυνος κατήφορος, στον οποίο οδηγεί τη χώρα η νεομνημονιακή κυβέρνηση Τσίπρα, ως συνέχεια των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων ΓΑΠ και Σαμαρά, μοιάζει να μην έχει φραγμούςόρια και τέλος.
Η κυβέρνηση αυτή συνδυάζει όλο και πιο κυνικά, την πιο εξευτελιστική οικονομική υποδούλωση της Ελλάδας, με την όλο και πιο αποκρουστική νεοαποικιοποίησή της, ενάντια στα πιο ζωτικά εθνικά μας συμφέροντα και στις πιο περήφανες και αγωνιστικές φιλειρηνικές παραδόσεις του λαού μας.
Ο τόπος όσο ποτέ χρειάζεται σήμερα ένα μεγάλο μέτωποόλων, χωρίς εξαίρεση, των συνεπών αντιμνημονιακών δυνάμεων για μια ριζοσπαστική ανατροπή αξιοπρέπειας και ελπίδας.
Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2016