ΠΙΟ ΔΕΞΙΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ... Β. ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ ΕΣΡ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

(Σαβ. 29/10/16 - 13:16 - 19:00)

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ ΤΗΣ, ΚΑΤΑΦΕΥΓΕΙ ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΓΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΔΕΞΙΑ  

Iskra: ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΟΛΙΓΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ  

Η κυβέρνηση, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεφύγει από τα αδιέξοδα που έχουν προκαλέσει οι απαράδεκτες, επί της ουσίας και φαιδρές ως τακτική, επιλογές της στον τηλεοπτικό χώρο, κατέφυγε σε μια κίνηση προσωπικού αντιπερισπασμού με τον ίδιο τον πρωθυπουργό να προτείνει με εντελώς άκομψο και ιδιαίτερα βαρύγδουπο τρόπο, ως Πρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, τον ΒύρωναΠολύδωρα.  

Ο ΠΝΙΓΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥ ΠΙΑΝΕΤΑΙ

Πολιτικοί κύκλοι υπογράμμιζαν ότι ο Αλ. Τσίπρας, μπροστά στα αδιέξοδα τα δικά του και του στενού του συνεργάτη του Ν. Παππά, καταφεύγει σε μια προσωπική επιλογή δεξιάς κατεύθυνσης.  

Το γεγονός ότι ο Β. Πολύδωρας διεγράφη από τον Α. Σαμαρά, γιατί δεν ψήφισε ρυθμίσεις για τον ΕΝΦΙΑ, δεν διαγράφει, σύμφωνα με τους ίδιους κύκλους, και το δεξιό παρελθόν του, ιδιαίτερα ως Υπ. Δημόσιας Τάξης ούτε φυσικά τις δεξιές αντιλήψεις του, οι οποίες σε ορισμένα θέματα μπορεί να χαρακτηρισθούν ακραίες, έως πολύ ακραίες.  

Άλλωστε, όπως τόνιζαν οι ίδιοι πολιτικοί παρατηρητές, δεν είναι ιδιαίτερα συνεπές για τον Β. Πολύδωρα να εξαργυρώνει τη διαγραφή του από τον Α. Σαμαρά, παίζοντας το παιχνίδι ενός άλλου μνημονιακούπρωθυπουργού, όπως ο Τσίπρας και μιας ανίκανης κυβέρνησης, η οποία, πέρα των πολλών άλλων, επιδείνωσε τη ''δήμευση'' των ακινήτων που αντιπροσωπεύει ο ΕΝΦΙΑ.

ΔΕΞΙΟΤΕΡΑ ΚΟΥΡΟΠΑΤΚΙΝ...

Στελέχη της Αριστεράς τόνιζαν στην Iskra ότι ο Τσίπρας και η ομάδα του δεν ακολουθούν μόνο μια ακραία νεοφιλελεύθερη και δεξιά μνημονιακή πολιτική, κατ' επιταγήν της τρόικας, αλλά και αναζητούν όλο και περισσότερο στηρίγματα, εκτός του ΠΑΣΟΚ και σε πρόσωπα της ίδιας της δεξιάς, τα οποία φτάνουν στο σημείο να τα εξυμνούν και να τους προσάπτουν τις πιο ευφάνταστες αρετές.  

Είναι χαρακτηριστική, έλεγαν τα ίδια στελέχη, η συνεργασία Τσίπρα με τον Π. Καμμένο και τους ΑΝ.ΕΛ και το γεγονός ότι οι τελευταίοι όλο και περισσότερο βάζουν την αρνητική σφραγίδα τους στην κυβερνητική πορεία, καθιστώντας περίπου όμηρο την κυβέρνηση.  

Χαρακτηριστική είναι, επίσης, η επιλογή του Πρ. Παυλόπουλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας, παρά τις αντίθετες εισηγήσεις, τότε, για πρόσωπο από τον προοδευτικό χώρο, καθώς και η άτυπη συμμαχία της ομάδας Τσίπρας με στελέχη της λεγόμενης Καραμανλικής πτέρυγας της δεξιάς.

Τώρα, η πρόταση Τσίπρα στο πρόσωπο του Βυρ. Πολύδωρα, μάλλον, ξεπερνάει κάθε προηγούμενο δεξιών ανοιγμάτων.

ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΚΑΙ ΠΑΝΙΚΟΣ

Πολιτικά στελέχη τόνιζαν ότι η κίνηση Τσίπρα να επέμβει προσωπικά, παρακάμπτοντας τη θεσμικήδιαδικασία της Βουλής και να προτείνει αρκετά άγαρμπα, δια του Μαξίμου, τον Βυρ. Πολύδωρα ως Πρόεδρο του ΕΣΡ, δείχνει απελπισία και μάλλον πανικό.  

Ο Αλ. Τσίπρας, με αυτήν την κίνηση του, επιδιώκει, ματαίως, να τονίσει ότι συνεχίζει να διατηρεί το ''κύρος'' του και τον έλεγχο των εξελίξεων, ενώ θεωρεί ότι κατ' αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να επηρεάσει καθοριστικά τις επικείμενες τηλεοπτικές εξελίξεις μέσω του ''ευεργετούμενου'' Βυρ. Πολύδωρα.

Πολιτικοί και νομικοί παράγοντες τόνιζαν, πάντως, ότι είναι πολιτικά και νομικά εντελώςπροβληματικό να επιλεγούν ''συναινετικά'' πρόσωπα για τη σύνθεση του ΕΣΡ, πριν νομοθετηθούν ''συναινετικά'' οι αρμοδιότητες του ΕΣΡ, κόντρα στο νόμο Παππά, πράγμα που αποτελεί και το πιοεπίμαχο, μάλλον, μέρος της υπόθεσης.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ

Το βέβαιον είναι ότι η εξέλιξη με την πρόταση για τον Βυρ. Πολύδωρα ως Πρόεδρο του ΕΣΡ, δεν πρόκειται να κατασιγάσει την, κατά τ' άλλα ανούσια για τον τόπο και τον λαό, σύγκρουση ανάμεσα στον νεομνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ και την παλαιομνημονιακή ΝΔ, μια σύγκρουση που αφορά το ποιος θα διαχειρίζεται τη μνημονιακή εξουσία, με λάφυρα το κράτος και τις δοσοληψίες του, και το ποιαμεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα θα κυριαρχήσουν στον τηλεοπτικό χώρο και στον έλεγχο της πολιτικής ζωής.

ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ: ΔΙΑΜΑΧΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

Ενώ γράφαμε αυτές τις γραμμές και σε επιβεβαίωση των εκτιμήσεων μας, ήρθε η ανακοίνωση της ΝΔ, η οποία απορρίπτει ως ακατάλληλο για Πρόεδρο του ΕΣΡ τον Βυρ. Πολύδωρα, αφήνοντας ως πρόσχημα να εννοηθεί ότι είχε προτείνει συνεργασία της ΝΔ με την Χρυσή Αυγή.

Είναι σαφές ότι όσο ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται όλο και πιο άτεχνα και κυρίως δεξιότερα τόσο η ΝΔ θα επωφελείται και θα γίνεται όλο και πιο αδιάλλακτη και πιο απαιτητική.

Πολιτικοί κύκλοι της Αριστεράς τόνιζαν ότι η διαμάχη μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ για το τηλεοπτικό τοπίο είναι μια διαμάχη εντός του νεοαποικιακού μνημονιακού μπλοκ και αποτελεί ένα μεταξύ τους ανούσιοαγώνα για την μνημονιακή εξουσία και για τη διανομή της τηλεοπτικής πίτας, καθώς και μια διαμάχη, ταυτόχρονα, για το ποια οικονομικά συμφέροντα θα μοιράσουν την πολύτιμη για την επιρροή της τηλεοπτική πίτα.  

ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΤΟΠΙΟ

Αυτή η διαμάχη όσο σφοδρή και ανελέητη και αν μοιάζει, δεν πρέπει να διχάσει ούτε να αποπροσανατολίσει τον λαό και τον τόπο, γιατί αντιπροσωπεύει έναν αγώνα που δεν αφορά τα εθνικά και λαϊκά προβλήματα και την αντιμετώπιση τους.  

Η χώρα χρειάζεται ένα νέο τηλεοπτικό τοπίο και όχι ένα τηλεοπτικό χώρο κατανεμημένο, με εκείνα ή τα άλλα ποσοστά, ανάμεσα στα κόμματα του μνημονιακού κατεστημένου και σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Η Ελλάδα αυτές τις ώρες χρειάζεται ένα διαφορετικό τηλεοπτικό τοπίο, που δεν μπορούν να διαμορφώσουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αλλά μόνο να επιδεινώσουν το υπάρχον και το οποίο νέο τηλεοπτικό τοπίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με μια νέα προοδευτική αντιμνημονιακή πορεία της χώρας.  

Αυτές τις ώρες χρειάζεται μια τομή δημοκρατικής ενημερωτικής και πολιτιστικής άνθισης, με κοινωνική συμμετοχή και κοινωνικό έλεγχο, στη δημόσια τηλεόραση, που έχει φτάσει σήμερα στο έσχατο σημείο παρακμής και καταρράκωσης και έχει εξελιχθεί στην πλέον κακόφωνη μνημονιακή κυβερνητικό – κομματική ντουντούκα.  

Ταυτόχρονα, ο τόπος χρειάζεται μια μη κρατική τηλεόραση που δεν θα είναι πεδίο σκύλευσης, επιρροής, διαχείρισης και εξουσίας για τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.  

Η μη κρατική τηλεόραση, υπό ένα νέο αυστηρό και ουσιαστικό δημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο, με προδιαγραφές και κανόνες, θα πρέπει να βρίσκεται υπό τη διαχείριση κοινωνικών συλλογικοτήτωνκαι κοινωνικών εκπροσωπήσεων όλων των μορφών, ενώ θα πρέπει στον προσανατολισμό της να έχουν θεσμικά ρόλο κοινωνικά κινήματα, κοινωνικές συσπειρώσεις και δραστηριότητες, που να εκφράζουν τις ανάγκες της κοινωνίας και σε κάθε περίπτωση η μη κρατική τηλεόραση θα πρέπει να εγγυάται και να διασφαλίζει την πιο πλουραλιστική ενημέρωση, τον πιο ανοικτό πολυφωνικό διάλογο, την ποιοτική ψυχαγωγία και την ενίσχυση της πολιτισμικής δημιουργίας.  

Επ' αυτών των κρίσιμων απαντήσεων, για ένα διαφορετικό τηλεοπτικό χώρο, θα πρέπει να ανοίξει ένας ευρύς κοινωνικός διάλογος και όχι φυσικά να συζητάμε για την εγκάθετη επιβολή του Βυρ. Πολύδωρα ή κάποιου άλλου, ως γενικού ''δερβέναγα'' του τηλεοπτικού τοπίου.

Ν.Ζ

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

(Σαβ. 28/10/16 – 11:19)  

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*    

Από μια κλωστή κρέμεται πλέον η τύχη της κυβέρνησης του ΑλέξηΤσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ. Η απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας συνιστά βαρύτατο πλήγμα για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση του. Προφανώς οι ανώτατοι δικαστικοί του ΣτΕ θεωρούν τον Αλέξη Τσίπρα... ''πολιτικό ψοφίμι'' και γι' αυτό τόλμησαν να αποφασίσουν την ανατροπήτης πολιτικής του σε ένα θέμα τόσο καίριας σημασίας για την κυβέρνηση! 

Αν η κυβέρνηση δεν απαντήσει στην πρόκληση με ωμό τρόπο, σύντομα θα αποτελεί παρελθόν, με το κόστος να κατανέμεται σε όλη την Αριστερά. Οι δηλώσεις του πρωθυπουργικού γραφείου, της κυβερνητικής εκπροσώπου και του Νίκου Παππάχαρακτηρίζονταν από ύφος ''ηρωικό και πένθιμο'' μετά την απόφαση του ΣτΕ. Το ζήτημα, όμως, ειδικά στην υπόθεση αυτή, δεν είναι το τι λέει κανείς αλλά το τι κάνει, πως αντιδρά στην πρόκληση. Από δηλώσεις, ως συνήθως, καλά τα πήγε η κυβέρνηση. ''Αυτό τον τόπο δεν τον κυβερνούν ούτε τα διαπλεκόμενα ούτε το βαθύ παρακράτος. Τον κυβερνούν οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις με τη βούληση του ελληνικού λαού'', καταλήγει η πρωθυπουργική ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου. ''Τίποτα δεν θα εμποδίσει τη βούληση της κυβέρνησης να βάλει τάξη, με αρχές και κανόνες ισονομίας, στο ασύδοτο τηλεοπτικό τοπίο. Η ασυδοσία δεν είναι ούτε συνταγματικά προβλεπόμενη ούτε ηθικά και πολιτικά ανεκτή'', είπε η Όλγα Γεροβασίλη. ''Τις κυβερνήσεις δεν τις ρίχνουν οι δικαστικές αποφάσεις, αλλά οι εκλογές και ο λαός και η βουλή, αν αρθεί η δεδηλωμένη'', υπογράμμισε σε δηλώσεις του ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς. Φανταστείτε ότι κορυφαία κυβερνητικά στελέχη που βρίσκονται στο περιβάλλον του Αλέξη Τσίπρα, πριν από την πρώτη συνεδρίαση του ΣτΕ, νόμιζαν ότι έχουν υπέρ του 16 δικαστές του ΣτΕ έναντι μόλις 9 που ήταν εναντίον τους, ενώ όπως έδειξε το αποτέλεσμα ήταν 14 εναντίον τους και μόνο 11 υπέρ τους. Με άλλα λόγια, οι δικαστές τους δουλεύουν! Γι' αυτό και δεν δίνουμε κανένα βάρος στις κυβερνητικές δηλώσεις. Οι πάντες έχουν καταλάβει ότι ο Τσίπρας είναι απίστευτα προσαρμόσιμος σε οτιδήποτε τον διατάξουννα κάνει οι δανειστές ή όποιο άλλο κέντρο εξουσίας. Επομένως, θα δούμε πρώτα τι είδους νομοθετικήδιάταξη θα φέρει αύριο η κυβέρνηση και μόνο έπειτα θα αποφανθούμε, αφού δούμε και τη σχετική συζήτηση και κατάληξη, αν η κυβέρνηση διατηρεί κάποιες ελπίδες πολιτικής επιβίωσης όχι. Ίσως ο κίνδυνος γρήγορης ανατροπής της να την κάνει να αντιδράσει, αν και πολύ αμφιβάλλουμε ακόμη και γι' αυτό. Ευτυχώς, το ΣτΕ έκρινε τόσο ''ψόφια'' την κυβέρνηση ώστε δεν δέχτηκε καν να παραχωρήσει ένα χρονικό περιθώριο τριών έως έξι μηνών προκειμένου να συγκροτηθεί το Εθνικό ΣυμβούλιοΡαδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), το οποίο με τη σειρά του να αποφανθεί για το αν ο νόμος Παππά είναι συνταγματικός ή όχι και τελικά να τον επιστρέψει στο ΣτΕ για οριστική κρίση. Γράφουμε''ευτυχώς'' γιατί τότε θα δινόταν η ευκαιρία στην κυβέρνηση να συγκροτήσει ένα ΕΣΡ λίγο πολύ ελεγχόμενο από την αντιπολίτευση και κατόπιν να... πειθαρχήσει στις αποφάσεις του, λέγοντας ότι υπακούει στη Σύνταγμα και τηρεί τη νομιμότητα! Υπενθυμίζεται ότι το έρθεο 15, παράγραφος 2 του Συντάγματος ορίζει ρητά: ''Η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του κράτους. Ο έλεγχος και η επιβολή των διοικητικών κυρώσεων υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης που είναι ανεξάρτητη αρχή, όπως ο νόμος ορίζει [...]''. Αναφερόμενη στο ΣτΕ, η κυβερνητική εκπρόσωπος Όλγα Γεροβασίλη δήλωσε: ''Πρόκειται για το ίδιο δικαστήριο, το οποίο έκρινε αντισυνταγματικιά τα Μνημόνια που διέλυσαν την Ελλάδα, έκρινε συνταγματικό το ''μαύρο'' στην ΕΡΤ, έκρινε συνταγματικό το PSI που διέλυσε τα ασφαλιστικά ταμεία''. Δίκιο απόλυτο έχει η κυβερνητική εκπρόσωπος σε αυτά που λέει.  

Ξαναλέμε όμως ότι στις περιπτώσεις αυτές καμιά σημασία δεν έχει το τι λέει κανείς, σημασία έχει μόνο το τι κάνει ο καθένας – πόσω μάλλον η κυβέρνηση της μιας χώρας.  

Το ΣτΕ, κρίνοντας πάντα με νομικά κριτήρια, έχει τάση να εναρμονίζεται και να βγάζει αποφάσεις που να είναι συμβατές με την κυβερνητική πολιτική ή τουλάχιστον να μην την ανατρέπουν. Το γεγονός ότι αυτή τη δορά δεν τήρησε τη στάση αυτή, συνιστά βαρύτατο πολιτικό πλήγμα για την κυβέρνηση Τσίπρα και της δείχνει το δρόμο προς την έξοδο. Θα τον ακολουθήσει; Δεν αποκλείεται καθόλου.  

*Δημοσιεύθηκε στον ΠΡΙΝ την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΑΜ ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ, ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΕΣ, ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΕΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

(Παρ. 28/10/16 - 15:59-18:10)

ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ: ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΕΝΑ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

ΑΚΡΟΝ ΑΩΤΟΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ ΑΠΟ ΠΡ. ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟ, ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ, ΚΥΡ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ: ΚΟΡΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ''ΟΧΙ'' ΤΟΥ '40, ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΒΑΛΕΙ ΣΕ ΝΕΑ ΚΑΤΟΧΗ ΤΗ ΧΩΡΑ

Ο Παν. Λαφαζάνης, Γραμματέας του Π.Σ της ΛΑ.Ε, μιλώντας σήμερα το πρωί σε δημοσιογράφους κατά τη διάρκεια της παρέλασης στο Κερατσίνι, έκανε τις παρακάτω δηλώσεις:

«Αποτελεί το άκρον άωτον της υποκρισίας να ακούμε παχιά λόγια και μεγάλες κορώνες για το ΟΧΙ του ’40 και την Εθνική μας Αντίσταση από μία πολιτειακή και πολιτική ηγεσία που έχει παραδώσει τη χώρα στηνμνημονιακή υποδούλωση, στο ξεπούλημα και σε νεοαποικιακή κατοχή.

Από μια πολιτειακή και πολιτική ηγεσία, επίσης, που έχει «θάψει» στην πράξη τις αμετάκλητες αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων, οι οποίες δικαιώνουν τους συγγενείς των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας, όπως έχει ενταφιάσει στην πράξη και τις μεγάλες εθνικές διεκδικήσεις τωνγερμανικών πολεμικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου, τα οποία στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αναβιβάζει κατ’ ελάχιστον σε ύψος άνω των 300 δισ. ευρώ».

Ο Παν. Λαφαζάνης τόνισε επίσης την επικαιρότητα του ΟΧΙ του ’40 και υπογράμμισε ότι:

«Τιμούμε το ΟΧΙ του ’40 και το αντιστασιακό έπος του ελληνικού λαού, σημαίνει πρώτα απ’ όλα ότι διεξάγουμε στο σήμερα ανειρήνευτο αγώνα για να απαλλάξουμε τη χώρα από την τρόικα και ταμνημόνια, τη λιτότητα και την υποτέλεια και ν’ ανοίξουμε τον δρόμο για μια Ελλάδα εθνικά κυρίαρχη,ανεξάρτητη και λεύτερη, που θα βαδίζει σε τροχιά ανάπτυξης, κοινωνικού μετασχηματισμού,αλληλεγγύης και δικαιοσύνης».

Ο Παν. Λαφαζάνης τόνισε ότι αυτός ο αγώνας μπορεί και πρέπει να καταστεί άμεσα νικηφόρος και επ’ αυτού τόνισε χαρακτηριστικά:

«Η τιμή στο ΟΧΙ του ’40, στην αντιστασιακή εποποιία ’41 – ’44 και στο συνακόλουθο πρόσφατο περήφανο ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα, σημαίνει ότι διαμορφώνουμε τώρα και έγκαιρα, ενόψει εξελίξεων, ένα μεγάλο πολιτικό λαϊκό μέτωπο αντίστασης και ανατροπής.

Αυτήν την ώρα καλούμε όλες ανεξαιρέτως τις αριστερές, ριζοσπαστικές, πατριωτικές, δημοκρατικέςαντιμνημονιακές δυνάμεις να συγκροτήσουμε ένα νέο σύγχρονο ΕΑΜ χωρίς να το ακολουθήσουν οι γνωστοί παλιότεροι συμβιβασμοί.

Απευθύνουμε έκκληση για ένα μεγάλο πολιτικό κινηματικό και εκλογικό μέτωπο όλων των ριζοσπαστικών δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων, που μπορεί εδώ και τώρα να συνεγείρει και να ενώσει τον λαό σε έναν νικηφόρο αγώνα για να γκρεμίσουμε το μνημονιακό τείχος και να δώσουμε ελπίδα και προοπτική στη χώρα και τη νεολαία μας».

ΤΟ ''ΜΕΤΩΠΟ'' ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ

Πολιτικοί κύκλοι, αναφερόμενοι στην πρόταση της ΛΑ.Ε για ένα μέτωπο, πολιτικό και εκλογικό, των ριζοσπαστικών αντιμνημονιακών δυνάμεων, τόνιζαν ότι αν αυτό το μέτωπο, από την ΛΑ.Ε και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, έως την Πλεύση Ελευθερίας και άλλες ριζοσπασισκές δυνάμεις, μπορούσε να διαμορφωθεί, τοτε θα άλλαζε ριζικά ο πολιτικός και κινηματικός χάρτης της χώρας.  

Ένα τέτοιο μέτωπο, δίνοντας ελπίδα στον λαό θα μπορούσε να υποβοηθήσει μια πολύ μεγάλη πλατιάκαι δυναμική ανάπτυξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος.  

Οι ίδιοι κύκλοι τόνιζαν ότι ένα τέτοιο μέτωπο, σύμφωνα με σοβαρές σφυγμομετρήσεις που έχουν γίνει και για ευνόητους λόγους δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, θα είχε ισχυρές πιθανότητες να έρθει γρήγορα δεύτερη πολιτική δύναμη, ρίχνοντας στα τάρταρα τον ΣΥΡΙΖΑ και να παίξει το ρόλο του καταλύτη για μια μεγάλη ανάπτυξη ενωτικών λαϊκών αγώνων σε νικηφόρα κατεύθυνση.  

Ο λαός χρειάζεται ελπίδα.  

Την ελπίδα μπορεί να την προσφέρει πιο γρήγορα από κάθε τι μια ενωτική, αξιόπιστη και ριζοσπαστική αντιμνημονιακή προσπάθεια.  

Όσες δυνάμεις αυτήν την ώρα δεν ''πιάνουν'', με εκείνο ή το άλλο πρόσχημα, την απόλυτη ανάγκη του ενωτικού μηνύματος, δυστυχώς προσφέρουν εκ των πραγμάτων νερό στο μύλο της απογοήτευσηςκαι του ''μνημονιακού μπλοκ''.

Παρασκευή 28 Οκτώβρη 2016

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΛΑ.Ε ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ: ''ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ''!

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

(Παρ. 28/10/16 - 13:31)

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΧΡΕΩΝ – ΟΧΙ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΤΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ, ΤΗΝ ΛΙΤΟΤΗΤΑ  

ΕΠΕΥΦΗΜΙΕΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ ΚΑΙ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ, ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, ΤΗΣ ΠΑΤΡΑΣ, ΤΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΚΛΠ. ΚΛΠ

Δεκάδες μέλη της Λαϊκής Ενότητας (ΛΑ.Ε), με επικεφαλής τον Γραμματέα του Π.Σ της ΛΑ.Ε., Παναγιώτη Λαφαζάνη, με μια θαυμάσια αγωνιστική πρωτοβουλία τους, παρέλασαν σήμερα με πανό στις γιορταστικές εκδηλώσεις του Δήμου Κερατσινίου για την 76η επέτειο της 28η Οκτωβρίου και του μεγάλου αντιστασιακού ''ΟΧΙ'' του ελληνικού λαού.  

Τα μέλη της ΛΑ.Ε με πανό μπήκαν στην παρέλαση αμέσως μετά το τελευταίο Λύκειο του Κερατσινίουπου παρήλαυνε και περπάτησαν σε όλο το μεγάλο μήκος της παρέλασης, την οποία παρακολουθούσαν πολλές χιλιάδες πολίτες και νέοι της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου.

Το πανό έγραφε με μεγάλα γράμματα : ''Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη'', ''Διαγραφή των Λαϊκων Χρεών''.

Εντυπωσιακό γεγονός ήταν ότι η παρέλαση της ΛΑ.Ε, που γινόταν με αντιμνημονιακά συνθήματα, έτυχε πάνδημης ανταπόκρισης από τους πολίτες της Δραπετσώνας και του Κερατσίνου, οι οποίοι από τα πεζοδρόμια επευφημούσαν και χειροκροτούσαν την πρωτοβουλία της ΛΑ.Ε και συχνά συνόδευανκαι οι ίδιοι τα συνθήματα.  

Να σημειώσουμε ότι με μεγάλη επιτυχία μετά την ΛΑ.Ε παρήλασαν και μέλη της Δημοτικής Κίνησης''Άλλος Δρόμος'', η οποία στηρίζει τη σημερινή Δημοτική Αρχή Δραπετσώνας - Κερατσινίου με δήμαρχο τον Χρήστο Βρεττάκο.

ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Αγωνιστική παρουσία με πανό είχαν στην παρέλαση της Αθήνας στελέχη και μέλη της ΛΑ.Ε της πόλης.

Τα μέλη της ΛΑ.Ε παρέλασαν στην Πανεπιστημίου, συναντώντας πάρα πολύ θετική ανταπόκρισηαπό τους πολίτες της πρωτεύουσας.

ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΕΛΑΣΗΣ

Πορεία από τον Λευκό Πύργο προς το Μακεδονία Παλάς πραγματοποίησαν διαδηλωτές, αγωνιστές κυρίως του κινήματος κατά των πλειστηριασμών, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής παρέλασης στη Θεσσαλονίκη.

Οι διαδηλωτές κρατούσαν πανό που έγραφε «κανένα λαϊκό σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».

Λίγο πριν το Μακεδονία Παλάς οι διαδηλωτές μπήκαν στη λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπου γινόταν η παρέλαση, αλλά τους απομάκρυνε βιαίως αστυνομική δύναμη.Οι διαδηλωτές συνέχισαν απτόητοι την αγωνιστική παρουσία τους με συνεχή συνθήματα.

  

ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Με πανό και συνθήματα διαμαρτυρήθηκαν πριν την έναρξη της Μαθητικής και Στρατιωτικής παρέλασης, μέλη της Λαϊκής Ενότητας στην Πάτρα.  

Συγκεντρώθηκαν στον πεζόδρομο της Αγίου Νικολάου, απέναντι από την εξέδρα των επισήμων, στην Πλατεία Τριών Συμμάχων, όπου είχε πάρει θέση η Αχαιή αναπληρώτρια Υπουργός Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου και φώναξαν συνθήματα κατά της κυβερνητικής πολιτικής.

                         

ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ

Με την ολοκλήρωση της παρέλασης στην πλατεία Δημοκρατίας συγκεντρώθηκε ομάδα περίπου 15-20 ατόμων διαφόρων συλλογικοτήτων οι οποίοι κρατούσαν πανό και διαδήλωναν κατά των πλειστηριασμών και των μνημoνίων. Ζήτησαν να τους επιτραπεί να διαδηλώσουν στο χώρο της παρέλασης μόλις αυτή ολοκληρώθηκε.  

Τελικά περπάτησαν φωνάζοντας συνθήματα και κατευθύνονται προς το δημαρχείο, συνεχίζοντας την διαμαρτυρία τους, υπό την συνοδεία πολυπληθούς ομάδας αστυνομικών.

Έξω από το δημαρχείο υπήρχαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.

ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΕΣ (ΝΟΜΕ): ΛΗΣΤΕΨΑΝ ΤΗ ΔΕΗ ΤΑ ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ!

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

(Τετ. 26/10/16 – 01:05 - 15:44)                  

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΪΚΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ «ΦΑΛΙΡΙΣΜΑ» ΚΑΙ «ΛΟΥΚΕΤΟ» ΤΗ ΔΕΗ

ΤΗ ΝΥΦΗ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ

Η Κυβέρνηση και συγκεκριμένα ο Αλ. Τσίπρας, μαζί με τους Ευκλ. Τσακαλώτο, Γιώργο Σταθάκη, συνεπικουρούμενος από τους διαπληκτιζόμενους πάνω στο “πτώμα” της ΔΕΗ, Πάνο Σκουρλέτη και Μανώλη Παναγιωτάκη (Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΗ), εφαρμόζει ταχύτατα σειρά από αποικιακές μνημονιακές δεσμεύσεις, οι οποίες οδηγούν την ΔΕΗ στην υποβάθμιση, τον τεμαχισμό, τη διάλυση και την απαξίωση.

Τη δυσαρέσκεια της για τη χθεσινή (25/10) πρώτη δημοπρασία ΝΟΜΕ εξέφρασε ακόμη και αυτή ηπαραδομένη διοίκηση της ΔΕΗ, η οποία τηρούσε μέχρι τώρα σιγή ιχθύος για το σχεδιασμένο έγκλημα κατά της εταιρείας μέσω των δημοπρασιών τύπου ΝΟΜΕ και της εκχώρησης, σχεδόν τζάμπα, της φθηνής της ηλεκτρικής ενέργειας (λιγνίτες, νερά) στα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα.

Όπως αναφέρει στη σχετική της ανακοίνωση η ΔΕΗ, με τα αποτελέσματα της πρώτης δημοπρασίας πακέτου λιγνιτικής και υδροηλεκτρικής παραγωγής καθίσταται φανερή η ζημία της ΔΕΗ από την εφαρμογή των αποκαλούμενων ΝΟΜΕ, δεδομένου ότι η μέση τιμή της δημοπρατηθείσας ενέργειας είναι σαφώς κάτω από το κόστος παραγωγής της και κοντά στην τιμή εκκίνησης.

Μάλιστα, η ΔΕΗ υπογραμμίζει, δήθεν ξαφνιασμένη, πως προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση ως προς την ύπαρξη πραγματικού ανταγωνισμού το γεγονός ότι με τιμή εκκίνησης 37,37 ευρώ/MWh η υψηλότερη ήταν 37,50 ευρώ/MWh.

«Η επιχείρηση – όπως λέει, αναζητώντας άλλοθι για τις δικές της ευθύνες – επιφυλάσσεται για την προάσπιση των συμφερόντων της προς κάθε κατεύθυνση».

Η ΔΕΗ με τις δημοπρασίες αυτές, που επιβάλλουν κυβέρνηση και τρόικα, χάνει δεκάδες εκατομμύριαευρώ και φυσικά πελάτες έως το 50% τα επόμενα χρόνια, την ώρα που οι πολίτες πληρώνουν πανάκριβο το ρεύμα.

Η ΔΕΗ με αυτές και άλλες τέτοιες βάρβαρες μνημονιακές μεθοδεύσεις και την παράδοση της στο Υπερταμείο για τη διαχείριση της από τους πιστωτές και το ξεπούλημα της, δεν έχει κανένα μέλλον.

ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΟΥ Π.Σ. ΤΗΣ ΛΑ.Ε.

ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΕΣ ΝΟΜΕ: ΛΗΣΤΕΨΑΝ ΤΗΝ ΔΕΗ ΜΕ ΤΙΜΕΣ ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ

ΤΣΙΠΡΑΣ, ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ, ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ ΜΕ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟΙΚΙΑΚΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ ΒΑΖΟΥΝ ΤΑΦΟΠΕΤΡΑ ΣΤΗ ΔΕΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ

ΤΕΡΑΣΤΙΑ Η ΖΗΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ

Οι μνημονιακές δημοπρασίες (ΝΟΜΕ), στη βάση των οποίων η ΔΕΗ ξεπουλά υποχρεωτικά φτηνή ηλεκτρική παραγωγή της σε μεγάλα οικονομικά ανταγωνιστικά της συμφέροντα, εξελίχθηκαν σε πραγματική ληστεία σε βάρος της επιχείρησης και του καταναλωτικού κοινού.

Συγκεκριμένα, η ΔΕΗ κατά πρωτοφανή τρόπο ξεπούλησε στους μεγαλοσχήμονες ανταγωνιστές της την ηλεκτρική της παραγωγή πολύ κάτω από το κόστος παραγωγής και με μεγάλη ζημιά, την οποία θα πληρώσουν οι καταναλωτές και η ελληνική οικονομία, την ώρα μάλιστα που τα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος κινούνται σε πολύ υψηλό επίπεδο.

Η πρόσφατη νεοαποικιακή εκχώρηση της ΔΕΗ στους πιστωτές, προς διαχείριση και ξεπούλημα στο Υπερταμείο, μαζί με σειρά απαράδεκτων μνημονιακών ρυθμίσεων που έχουν φορτώσει τη ΔΕΗ οι Τσίπρας, Τσακαλώτος και Σκουρλέτης, σε συνεργασία με την παραδομένη Διοίκηση της εταιρείας, (αποκοπή του ΑΔΜΗΕ, απώλεια του 50% των πελατών της τα επόμενα χρόνια, εκχώρηση μονάδων της ΔΕΗ σε συμπράξεις υπό ξένη διεύθυνση κλπ) εξωθούν τη ΔΕΗ στην υποβάθμιση, τον τεμαχισμό, τη διάλυση και την πλήρη απαξίωση, με τους εργαζόμενους της να οδηγούνται στον Καιάδα.

Το συντελούμενο μέγα έγκλημα σε βάρος της ΔΕΗ έχει πελώριες και άκρως επώδυνες εθνικές συνέπειες και θα έχει, ήδη επιφέρει, ανυπολόγιστο οικονομικό, κοινωνικό και ενεργειακό κόστος για τη χώρα.

Όσοι συνεργούν σήμερα ως υπάλληλοι των δανειστών και των Γερμανών καθοδηγητών τους αλλά και των αρπακτικών, εγχώριων και ξένων, ιδιωτικών συμφερόντων, βάζοντας ταφόπετρα στη δημόσια ΔΕΗ και τον εθνικά στρατηγικό ρόλο της, οφείλουν να γνωρίζουν ότι αναλαμβάνουν απαράγραπτες πολιτικές και βαρύτατες ποινικές ευθύνες για τις οποίες δεν θα αποφύγουν να λογοδοτήσουν και πολύ γρήγορα.

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΟΥ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

(Πέμ. 27/10/16 – 14:15)

Του ΑΛΕΚΟΥ ΚΑΛΥΒΗ*

Στη χώρα μας μετά την ρευστοποίηση του παλαιού πολιτικού σκηνικού που στηριζόταν στον επί χρόνια διαμορφωμένο δικομματισμό ΠΑΣΟΚ – ΝΔ και την συντηρητική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ έχει διαμορφωθεί ένας νέος,πιο αδύναμος βέβαια,μνημονιακός διπολισμός. Ο βασικός κορμός είναι τα δύο κόμματα ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ,όμως υπάρχουν αρκετοί πρόθυμοι από τα μικρότερα κόμματα να συνδράμουν στον έναν ή στον άλλο πόλο. Βασική τους επιδίωξη είναι η απότομη προσαρμογή της χώρας στον ευρωπαϊκό καταμερισμό με όρους εξόντωσης της εργασίας και των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Το παιχνίδι είναι στημένο από την τρόικα και το ευρωπαϊκό κατεστημένο. Έτσι, ανεξάρτητα από τις «ομάδες» που παίζουν και τα «συστήματα» που εφαρμόζουν, τελικά όλα τα γκολ τα τρώει η κοινωνία.

ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Επί επτά συναπτά έτη η κοινωνία λεηλατείται βάναυσα,η οικονομία συνθλίβεται,η δημοκρατία έχει γίνει αδειανό πουκάμισο,ενώ έχει πληγεί ανεπανόρθωτα η εθνική και λαϊκή κυριαρχία. Ο πυρήνας της πολιτικής που ασκείται-ανεξάρτητα κυβερνήσεων- είναι ο ίδιος,αντίστοιχα και οι στόχοι είναι οι ίδιοι. Αυτό που διαφοροποιείται είναι οι επί μέρους πολιτικές.

Τα μνημόνια θεωρούνται η κανονικότητά μας, το χρέος δεν αμφισβητείται ούτε διεκδικείται η διαγραφή του, η θέση της χώρας μέσα στο ΕΥΡΩ θεωρείται αμετακίνητη.

Επί επτά χρόνια υλοποιείται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ένα νεοφιλελεύθερο σχέδιο με συνέπεια: να αφαιμάσσεται το εισόδημα του κάθε πολίτη,η αποταμίευσή του και τα περιουσιακά του στοιχεία και αυτοί οι πόροι να μεταφέρονται στο εξωτερικό για την αποπληρωμή των δανείων. Παρομοίως αυτή η λογική μεταβίβασης πόρων ισχύει και για τα δημόσια αγαθά τα οποία εκποιούνται χωρίς καμία φειδώ. Το ελληνικό κράτος για να αποφύγει την πραγματικότητα ότι, δηλαδή, βρέθηκε σε καθεστώς αδυναμίας πληρωμών και χρεωκοπίας, επέλεξε να μεταφέρει το πρόβλημα στο λαό τον οποίο οδήγησε σε φτωχοποίηση. Χρεοκόπησε λοιπόν τα νοικοκυριά της χώρας για να στηρίξει τις τράπεζες και για να μην προχωρήσει το κράτος στην αυτονόητη και λυτρωτική τυπική χρεωκοπία του,στην διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους και στην επανεκκίνηση σε άλλη βάση της οικονομίας της χώρας.

Η κατάσταση όμως δεν περιορίζεται στα πιο πάνω. Η τρόικα με την συνδρομή των ελληνικών κυβερνήσεων αποδιάρθρωσε την εργασία,αύξησε θεαματικά την ανεργία και αποδεκάτισε το εισόδημα από εργασία στον ιδιωτικό τομέα, ζητήματα που δεν έχουν σχέση με την δημόσια δαπάνη αλλά την δαπάνη του επιχειρηματία ,ώστε την κρίση να μην την πληρώσει το κεφάλαιο αλλά κυρίως η εργασία.

ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ: ΒΑΣΤΑ ΜΕ ΝΑ ΣΕ ΒΑΣΤΩ ΝΑ ΑΝΕΒΟΥΜΕ ΤΟ ΒΟΥΝΟ

Το πολιτικό σύστημα έχει αποσταθεροποιηθεί αφού η διάρκεια θητείας των μνημονιακών κυβερνήσεων έχει περιοριστεί στα δύο – δυόμισυ χρόνια λόγω της μεγάλης δυσαρέσκειας του κόσμου,όμως τα μνημόνια καλά κρατούν.

Δεν μπορεί να ισχυριστεί κανένας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ είναι ίδια κόμματα, όμως αναμφισβήτητα εφαρμόζουν παρόμοιες πολιτικές. Ανεξάρτητα αν ο ένας αισθάνεται πιο άσχημα που εφαρμόζει αντιλαϊκές πολιτικές και ο άλλος αισθάνεται πιο άνετα στο νεοφιλελεύθερο κουστούμι του το αποτέλεσμα για την κοινωνία είναι εξ’ ίσου οδυνηρό.

Η κυβέρνηση βρίσκεται σε κατάσταση ισχυρής πίεσης και σε μια διαδικασία αποσταθεροποίησης. Η ΝΔ προαλείφεται για την εξουσία και προσπαθεί να μας κάνει να πιστέψουμε ότι έχει σχέδιο για έξοδο της χώρας από την κρίση. Πρόκειται για ένα ακόμη επεισόδιο στον διαρκή εμπαιγμό του λαού.

Έχουμε όλοι μας δοκιμάσει στο πετσί μας τις πολιτικές που εφάρμοσε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στην αρχή της κρίσης. Με αυτές τις πολιτικές χάθηκε πάνω από 25% του εθνικού εισοδήματος και συνακόλουθα διευρύνθηκε το ποσοστό του χρέους, αυξήθηκε η αποεπένδυση,καταστράφηκαν δεκάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, οι άνεργοι ξεπέρασαν το 1,5 εκατομμύριο, αποδεκατίστηκαν μισθοί και συντάξεις, διευρύνθηκε η φορολογία στο εισόδημα και στις κατοικίες,πολλαπλασιάστηκαν τα κόκκινα δάνεια. Οι κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ ακινητοποίησαν, στέγνωσαν και βύθισαν στο τέλμα την ελληνική οικονομία που στηριζόταν στην οικοδομή,στον τουρισμό και στην εσωτερική κατανάλωση, χωρίς να διαμορφώσουν φυσικά ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης .Ο μοναδικός τομέας που κινήθηκε δια της αδράνειας ήταν ο τουρισμός που υποβοηθήθηκε από την εσωτερική υποτίμηση και από την ανασφάλεια στη γύρω περιοχή.

Γκρέμιζαν δηλαδή χωρίς να χτίζουν κάτι νέο.

Οι δήθεν μεταρρυθμίσεις ήταν αποκλειστικά μονομερείς επιθέσεις στον κόσμο της εργασίας και τίποτε άλλο.

Πάνω σε αυτά τα συντρίμμια ήρθε και η μεταλλαγμένη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και αποτελειώνει ότι έχει μείνει όρθιο.

Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ διακηρύσσει την δήθεν δίκαιη ανάπτυξη, ενώ η ΝΔ προβάλλει την δήθεν συμφωνία αλήθειας. Πρόκειται για νέα συνειδητά ψέμματα.

Τα σχέδια τους αφορούν μνημονιακές παραλλαγές.

Ο μεν Α. Τσίπρας προσπαθεί μάταια να δώσει ταξικό πρόσημο στην πολιτική του ,όχι με βάση τα χαρακτηριστικά της οικονομικής και κοινωνικής του πολιτικής η οποία είναι αναμφίβολα αντιλαϊκή, αλλά στηριζόμενος στην επιλεκτική και αποπροσανατολιστική αντιπαράθεσή του με τμήμα του τηλεοπτικού κατεστημένου και της διαπλοκής. Την ίδια στιγμή,όμως, δείχνει ανοχή στις νέες αξιώσεις των δανειστών. Οι προσδοκίες του έχουν περιοριστεί μόνο στην ποσοτική χαλάρωση η οποία ακόμη και αν επιτευχθεί δεν θα είναι χωρίς επί πλέον επώδυνα μέτρα.

Από την άλλη πλευρά ο Κ. Μητσοτάκης με πιο απροκάλυπτο τρόπο υιοθετεί τα μέτρα του ΔΝΤ ιδιαίτερα αυτά που αφορούν στη μείωση δαπανών και στην απορρύθμιση της εργασίας ,ενώ υπόσχεται μειώσεις στην φορολογία του κεφαλαίου και περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις.

Οι δύο αυτές δυνάμεις δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν στο ξεπέρασμα της κρίσης. Διαγκωνίζονται για το ποιος μπορεί να φέρει περισσότερες ξένες επενδύσεις οι οποίες συνιστούν κυριολεκτικά κλοπή του δημόσιου πλούτου. Όμως η εμπειρία δείχνει ότι η αναγκαία βιώσιμη αναπτυξιακή δυναμική μπορεί να προέλθει κυρίως από:την αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, την αποκατάσταση της ρευστότητας και την αναδιάρθρωση των κόκκινων δανείων ,την συλλογική αξιοποίηση του αργούντος επενδεδυμένου κεφαλαίου,την παραγωγική εξειδίκευση σε τομείς που συνιστούν συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και ιδίως από την ανάκτηση της ικανότητας των μικρών και των συνεταιριστών παραγωγών να δημιουργήσουν νέα προστιθέμενη εργασία και πρόσθετες θέσεις εργασίας.

ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΛΛΙΩΣ!

Τα μνημονιακά κόμματα δεν μπορούν να δώσουν διέξοδο διότι έχουν αποδεχτεί πλήρως τους τρεις παράγοντες επιδείνωσης της κρίσης:τα μνημόνια,την μη διαγραφή του χρέους και την παραμονή στην ευρωζώνη.

Δίχως την κατάργηση των μνημονίων,την βαθειά διαγραφή του χρέους και την έξοδο από την Ευρωζώνη δεν μπορεί να παραχθεί ένα διαφορετικό αποτέλεσμα. Αυτά τα τρία ζητήματα είναι που προκαλούν τα βάσανα του ελληνικού λαού και ταυτόχρονα συνιστούν ανυπέρβλητα εμπόδια στην απόλυτα αναγκαία αναδιανομή ,ανάπτυξη και παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας τα οποία με τη σειρά τους θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την φτώχεια την ανεργία,την ισχυροποίηση του ελάχιστου υπολλείμματος κοινωνικού κράτους που έχουμε σήμερα.

Συνεπώς αν θέλουμε να βγούμε από το σημερινό καταστροφικό αδιέξοδο πρέπει να αποκτήσει ηγεμονικό χαρακτήρα ένα εναλλακτικό σχέδιο μετάβασης έξω από την κρίση, που θα συγκροτείται γύρω από το πεντάπτυχο: ακύρωση μνημονίων,βαθειά διαγραφή χρέους, έξοδος από την ευρωζώνη με εθνικοποίηση τραπεζών, παραγωγικός μετασχηματισμός, ριζική αναδιανομή εισοδημάτων πλούτου και δύναμης σε βάρος του κεφαλαίου.

-Είναι σίγουρο ότι ο διπολισμός θα δίνει την μάχη για την σταθεροποίησή του, πλην όμως οι αντικειμενικές συνθήκες θα οδηγούν σε περαιτέρω ρευστοποίηση και σε κατακερματισμό του πολιτικού σκηνικού,ενώ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας θα ωθείται εκτός της κλασσικής πολιτικής συμπεριφοράς:στο άκυρο, στο λευκό στην αποχή,όσο δεν προβάλλει πειστικά μια νέα πολιτική εναλλακτική πρόταση. Τα μνημόνια θα συνεχίσουν να παράγουν αναλώσιμες κυβερνήσεις και θα προκαλούν απαξίωση του πολιτικού συστήματος ,ενώ ο εργαζόμενος κόσμος παρά την απογοήτευσή του θα αναζητά λύσεις εκτός των προδιαγραφών που του έχουν θέσει.

Το μεγάλο ζητούμενο,λοιπόν, είναι η αναγκαία πολιτική αλλαγή να γίνει από τα αριστερά και όχι από τα δεξιά και ακροδεξιά.

Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να αξιοποιηθούν δύο κρίσιμοι παράγοντες: η άνοδος του μαζικού κινήματος και η συσπείρωση της πέραν του ΣΥΡΙΖΑ ριζοσπαστικής αριστεράς. Δηλαδή της Αριστεράς που επιμένει αριστερά!

*Μέλος Πολιτικού Συμβουλίου ΛΑΕ

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016

ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΠΕΤΡΕΨΕ ΚΑΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ ΛΑΪΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

(Τετ. 26/10/16 - 18:25)             

ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΛΕΙΣ

ΝΙΚΗ Η ΑΚΥΡΩΣΗ ΓΙΑ ΠΟΛΛΟΣΤΗ ΒΔΟΜΑΔΑ ΤΩΝ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ

Μεγάλες και δυναμικέςκινητοποιήσεις πολιτών, κινημάτων, συλλογικοτήτων, δυνάμεων της Αριστεράς και αντιμνημονιακών δυνάμεων, πραγματοποιήθηκαν και αυτήν την Τετάρτη (26/10) έξω από τα ειρηνοδικεία της χώρας και απέτρεψαν τους πλειστηριασμούς σπιτιών και λαϊκής περιουσίας.

Ιδιαίτερα πετυχημένες ήταν οι κινητοποιήσεις στην Αθήνα και σε σειρά μεγάλες πόλεις (π.χ Νίκαια, Κορωπί, κλπ, κλπ), όπου οι συγκεντρωμένοι σε ορισμένες περιπτώσεις έσπασαν την πίεση των αστυνομικών δυνάμεων και δεν επέτρεψαν σε παριστάμενους συμβολαιογράφους να προχωρήσουν σε πράξεις υφαρπαγής περιουσιακών στοιχείων.

Στη Θεσσαλονίκη λόγω της γιορτής του πολιούχου της πόλης Αγ. Δημτρίου δεν άνοιξε καθόλου το ειρηνοδικείο της.

Πολιτικοί κύκλοι τόνιζαν στην Iskra ότι το κίνημα κατά των πλειστηριασμών έχει αποκτήσει πλέον μονιμότητα και διαστάσεις και συνιστά μεγάλη νίκη του το γεγονός ότι εμποδίζει συνεχώς και για πολλές βδομάδες τώρα τους πλειστηριασμούς σε όλη την Ελλάδα.

Οι ίδιοι κύκλοι τόνιζαν ότι αυτό το κίνημα είναι παράδειγμα αποτελεσματικών κινητοποιήσεων και δείχνει ότι ο λαός όταν συσπειρώνεται και αγωνίζεται μπορεί να πετύχει τα πάντα.

Στην κινητοποίηση της Αθήνας, όπως και σε άλλες πόλεις, είχαν αισθητή παρουσία δυνάμεις της ΛΑ.Ε.

Στην Αθήνα τα μέλη της Π.Γ του Π.Σ της ΛΑ.Ε, Στ. Λουτσάκος, Δεσ. Σπανού και Δημ. Σαραφιανόςπου έδωσαν το παρόν στην κινητοποίηση, έκαναν την ακόλουθη δήλωση:

«Η μεθόδευση για την αρπαγή της λαϊκής περιουσίας με τους πλειστηριασμούς συνεχίζεται, η κυβέρνηση προσπαθεί να εξαπατήσει τον Ελληνικό λαό για δήθεν προστατευτικές ρυθμίσεις με στόχο την εκτόνωση των λαϊκών αντιδράσεων. Μόνο ο λαϊκός παράγοντας μπορεί να αποτρέψειαυτή τη νέα λεηλασία.

Κάθε Τετάρτη θα είμαστε εδώ. Καμιά λαϊκή κατοικία, καμία λαϊκή περιουσία δεν θα βγει στο σφυρί».

Τετάρτη 26 Οκτώβρη 2016

Ο “ΓΕΛΟΙΟΣ ΠΌΛΕΜΟΣ” ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΟΥ ΕΚΔΟΣΗ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

(Πέμ. 27/10/16 – 20:30)

Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΣτΕ

ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Στην ιστορία του προηγούμενου αιώνα πολιτογραφήθηκε η έκφραση “γελοίος πόλεμος” (drole de guerre για τους Γάλλους ή phony war για τους Βρετανούς). Ο όρος καλύπτει την περίοδο από τις 3 Απριλίου 1939, όταν οι δύο χώρες κήρυξαν πόλεμο στη Γερμανία, με αφορμή την εισβολή της στην Πολωνία, μέχρι τις 10 Μαΐου του 1940, ημερομηνία έναρξης της ναζιστικής επίθεσης κατά της Γαλλίας. Ο “πόλεμος” υπήρξε πραγματικά γελοίος, καθώς την περίοδο αυτή δεν έπεσε ούτε μια ντουφεκιά. Αυτό που ακολούθησε, βέβαια, δεν ήταν καθόλου αστείο, όπως πρώτη θα το διαπίστωνε η Γαλλία, που υποδουλώθηκε απίστευτα γρήγορα, αφού τα ναζιστικά στρατεύματα παρέκαμψαν χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία την περίφημη Γραμμή Μαζινό.

Μια ελληνική εκδοχή του “drole de guerre” εκτυλίσσεται από τη στιγμή που γνωστοποιήθηκε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) περί αντισυνταγματικότητας του νόμου για τις τηλεοπτικές συχνότητες. Κυβερνητικά στελέχη διαπιστώνουν “δικαστικό πραξικόπημα” και “πόλεμο” εγχώριων και ξένων κέντρων με στόχο την ανατροπή της αριστερής κυβέρνησης και την παλινόρθωση του Παλαιού Καθεστώτος. Από την πλευρά της, η Νέα Δημοκρατία εμφανίζει εαυτήν “δικαιωμένη” και αξιώνει την παραίτηση της κυβέρνησης και προκήρυξη πρόωρων εκλογών, διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά της για τις υποτιθέμενες “ολοκληρωτικές” μεθοδεύσεις του κυβερνητικού επιτελείου σε βάρος των δημοκρατικών θεσμών.

Υπάρχει σ' όλα αυτά μια τόσο ισχυρή δόση υπερβολής που φτάνει τα όρια της ιλαρότητας. Σε καμίαχώρα του δυτικώς “πολιτισμένου” κόσμου μια απόφαση ανωτάτου δικαστηρίου περί αντισυνταγματικότητας ενός συγκεκριμένου νόμου δεν προκαλεί πτώση κυβέρνησης. Άλλωστε αυτή είναι η δουλειά των ανώτατων, ακυρωτικών δικαστηρίων, όπως είναι το ΣτΕ: να ακυρώνουν νόμους, ύστερα από προσφυγές όσων έχουν έννομο συμφέρον, επιβάλλοντας την αναθεώρησή τους, χωρίς αυτό να μεταφράζεται σε μείζον πολιτικό πρόβλημα. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, είναι γιατί η πολιτική κρίση προϋπήρχε και η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου έδρασε απλώς ως καταλύτης, που της έδωσε πιο άγρια μορφή. Και αυτό ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωσή μας.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε κατάσταση χρόνιας πολιτικής κρίσης, μεταβαλλόμενης μορφής και έντασης, από το 2010. Διαδοχικοί ηγέτες αναδεικνύονται με φιλολαϊκά συνθήματα, από το “λεφτά υπάρχουν” του Γιώργου Παπανδρέου, μέχρι τις αντιμνημονιακές διακηρύξεις του πρώιμου Αντώνη Σαμαρά, για να γίνουν τελικά βορά των μνημονίων που οι ίδιοι υπέγραψαν. Από τη θλιβερή αυτή μοίρα δεν ξέφυγε ο Αλέξης Τσίπρας, με αποτέλεσμα την επιταχυνόμενη συρρίκνωση της κοινωνικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, που έφερε προ των πυλών το φάσμα της ΠΑΣΟΚοποίησης.

Με την κήρυξη πολέμου εναντίον των καναλαρχών και γενικώς των ολιγαρχικών συμφερόντων, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επεδίωξε, πέραν της διαμόρφωσης ενός κάπως πιο φιλικού, ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, τον αποπροσανατολισμό από τα καυτά οικονομικά και κοινωνικά θέματα, όπως και την αποκατάσταση μιας στοιχειώδους ψυχικής επαφής με τους απογοητευμένους και εξοργισμένους αριστερούς πολίτες που την εγκαταλείπουν.

Μα δεν βρίσκετε τίποτα το θετικό στην κυβερνητική απόπειρα να βάλει τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, θα διερωτηθεί ο καλόπιστος (ή εύπιστος) οπαδός της. Ασφαλώς, η ανάγκη να τεθεί τέλος στην “πειρατεία των συχνοτήτων” για την οποία μιλά η κυβέρνηση ήταν πρόδηλη και η είσπραξη κάπου 250 εκατομμυρίων από το δημόσιο, σε βάθος δεκαετίας, ήταν κάποιο κέρδος για το λαό – παρότι ωχριάαπελπιστικά μπροστά σ' αυτά του παίρνει η κυβέρνηση με το τρίτο μνημόνιο. Το γεγονός αυτό, όμως, δεν νομιμοποιεί την κεντρική επιλογή της κυβέρνησης να συγκεντρώσει σε ελάχιστα, ιδιωτικά χέριατην τηλεοπτική αγορά, αντί να την ανοίξει στην κοινωνία και τους φορείς της, επιβάλλοντας αυστηράκριτήρια ποιότητας, πολυφωνίας και αξιοπιστίας.

Δηλαδή, δεν βλέπετε τίποτα μεμπτό στην απόφαση του ΣτΕ; Ή μήπως ταυτίζεστε, στον αντιπολιτευτικό σας οίστρο, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους υποστηρικτές του, θα συνεχίσει ο υποθετικός συνομιλητής μας. Και πάλι, ασφαλώς το ΣτΕ έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση που προέκυψε. Θα μπορούσε κάλιστα να έχει εκδώσει απόφαση από τον Ιούλιο, πριν γίνει ο διαγωνισμός, ώστε και η κυβέρνηση και οι υποψήφιοι καλανάρχες να ξέρουν πού βαδίζουν. Ακόμη περισσότερο, θα έπρεπε να σπεύσει να πάρει έγκαιρα απόφαση, από τη στιγμή που έβλεπε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέβαλε στη Νέα Δημοκρατία τη γραμμή του για σκόπιμο μποϊκοτάζ του Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου, εκβιάζοντας τη Βουλή είτε να διατηρήσει την καταφανώς αντισυνταγματική κατάσταση πραγμάτων, είτε να νομοθετήσει η ίδια τα του διαγωνισμού.

Ωστόσο, το να επικαλείται η κυβέρνηση την απόφαση του ΣτΕ ως απόδειξη “πραξικοπήματος” εναντίον της και να καλεί το λαό σε συστράτευση για να προστατέψει τη “δική του” κυβέρνηση από τα στρατεύματα της αντεπανάστασης που βρίσκονται προ των θυρών, ξεπερνά τα όρια της πολιτικής σοβαρότητας. Η προσπάθεια αποκατάστασης της ψυχικής επαφής με την προδομένη λαϊκή της βάση είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.

Το γυαλί έχει ραγίσει από καιρό. Γιατί μπορεί η Όλγα Γεροβασίλη να έχει δίκιο να καυτηριάζει το ΣτΕ γιατί “έκρινε συνταγματικά τα μνημόνια που κατέστρεψαν τη χώρα”, μόνο που καθένας που την ακούει σκέφτεται αμέσως ότι το τρίτο και φαρμακερό από αυτά τα μνημόνια το πέρασε η δική της κυβέρνηση. Μπορεί ο Θοδωρής Δρίτσας να μη θέλει “να πουλήσει την ψυχή του στο διάβολο για ένα τέταρτο πρόγραμμα”, αλλά ο πολίτης ενδιαφέρεται λιγότερο για την ψυχή του υπουργού και περισσότερο για τα δημόσια έσοδα, τις τράπεζες, τους σιδηροδρόμους, τα αεροδρόμια και – ναι! – το “λιμάνι της αγωνίας” που έχει πουλήσει η κυβέρνησή του στους δανειστές και τα ξένα funds.

Για τη Γαλλία, τον “γελοίο πόλεμο” ακολούθησε η συντριβή στον πραγματικό πόλεμο και η ταπείνωση από τη συνθηκολόγηση του δωσιλογικού καθεστώτος Πετέν. Ευτυχώς, η γαλλική Αντίσταση έσωσε την τιμή και τη διεθνή υπόληψη της χώρας. Στην περίπτωσή μας, η ταπεινωτικήσυνθηκολόγηση έχει προηγηθεί της αναπόφευκτης πολιτικής συντριβής. Το μόνο ερώτημα που μένει ανοιχτό είναι ποιοι μπορούν ακόμη να ξεπλύνουν τη ντροπή της πρώτης και να αποφύγουν να ζήσουν και τη δεύτερη.

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2016