ΣΕ ΚΛΟΙΟ ΤΡΑΚΤΕΡ Η ΘΕΣ/ΝΙΚΗ ΑΠΟ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ ΠΟΥ ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΝ

ΣΕ ΚΛΟΙΟ ΤΡΑΚΤΕΡ Η ΘΕΣ/ΝΙΚΗ ΑΠΟ ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ ΠΟΥ ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΝ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

(Παρ. 26/2/16 - 15:00)

ΜΑΧΟΜΕΝΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΑ ΜΠΛΟΚΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΠΑΡΑ ΤΗΝ "ΠΟΥΛΗΜΕΝΗ" ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ Ν.Δ. ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΡΜΑΦΡΟΔΙΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε. 

Διαφορετική εικόνα από νωρίς το πρωί στη Θεσσαλονίκη, καθώς οι διαμαρτυρόμενοι αγρότες μπήκαν στην πόλη με τα τρακτέρ τους και πραγματοποίησαν πορεία μέχρι το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης, όπου συγκεντρώθηκαν για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στα προωθούμενα κυβερνητικά μέτρα.  

Κάποιοι μάλιστα έδεσαν με μεγάλες αλυσίδες την καγκελόπορτα του υπουργείου και προσπάθησαν να τη ρίξουν με τα τρακτέρ τους, προκαλώντας μεγάλη ένταση. Αρχικά, διέσχισαν την Παλαιά Παραλία της Θεσσαλονίκης στο ύψος του Λευκού Πύργου και στη συνέχεια προχώρησαν προς την πλατεία ΧΑΝΘ, όπου στάθμευσαν για λίγη ώρα. Έπειτα ανηφόρισαν προς το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης, αποκλείοντας τον χώρο περιμετρικά του κτηρίου.  

Οι διαμαρτυρόμενοι αγρότες και κτηνοτρόφοι έχουν μαζευτεί από 22 και πλέον μπλόκα της Κεντρικής Μακεδονίας, στη συμπρωτεύουσα διαμηνύοντας προς πάσα κατεύθυνση ότι επιμένουν στα μπλόκα και κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις τους ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα, παρά τις άθλιες εκκλήσεις της Ν.Δ. να φύγουν από τους δρόμους και την ερμαφρόδιτη και ηττοπαθή στάση του Κ.Κ.Ε., η οποία υπονομεύει στην πράξη το αγωνιστικό αγροτικό μέτωπο.  

Το σημερινό δελτίο κινητοποιήσεων είναι το εξής:  

* Παραμένουν τα μπλόκα των Κοκκινογείων και Προσοτσάνης του νομού Δράμας, χωρίς ωστόσο να έχουν προγραμματίσει κάποια κινητοποίηση για σήμερα.  

* Υπό κατάληψη είναι η Εγνατία Οδός στον κόμβο των Κερδυλλίων. Δεν προβλέπεται προς το παρόν να κλείσει η δίοδος για την παρακαμπτήριο, στην παλαιά εθνική οδό Θεσσαλονίκης-Καβάλας.  

* Στον νομό Κιλκίς, όπου έχουν στηθεί δύο μπλόκα στα τελωνεία των Ευζώνων και στη Δοϊράνη, στα σύνορα Ελλάδας-πΓΔΜ, στο πρώτο θα συνεχιστεί και σήμερα ο αποκλεισμός (12:00- 15:00 και 20:00- 23:00) και στο δεύτερο η διέλευση θα κλείσει από τις 18:00 έως τις 23:00.  

* Στα διόδια των Μαλγάρων, που είναι ανοιχτός ο δρόμος, γίνεται γενική συνέλευση και δεν αποκλείεται να συμμετάσχουν και εκεί αγρότες στην κινητοποίηση της Θεσσαλονίκης.

* Σε αποκλεισμό παραμένει για τέταρτη εβδομάδα ο κόμβος του Νησελίου επί της Εγνατίας Οδού στο τμήμα Θεσσαλονίκης-Βέροιας.  

* Στον νομό Πιερίας, στο Αιγίνιο, οι συμμετέχοντες στο μπλόκο συμμετέχουν στη σημερινή κινητοποίηση στη Θεσσαλονίκη. Οι συνάδερφοί τους, που παραμένουν στη αερογέφυρα Αλεξιάδη στην Κατερίνη συνεδριάζουν το απόγευμα για το τι μέλλει γενέσθαι στο εξής. Η διέλευση στο σημείο είναι ανοικτή.

Επ' αόριστον αποκλεισμός για φορτηγά και νταλίκες στο τελωνείο της Εξοχής - Έκλεισε ξανά οΠρομαχώνας  

Την ίδια ώρα το τελωνείο του Προμαχώνα στα ελληνοαλβανικά σύνορα έκλεισε ξανά έπειτα από 24 ώρες που παρέμεινε ανοιχτό. Μιλώντας στο ΑΜΠΕ το μέλος της συντονιστικής επιτροπής του μπλόκου στο τελωνείο του Προμαχώνα Γιάννης Τουρτούρας ανέφερε ότι έπεσαν στο κενό οι προτάσεις που έθεσαν οι εκπρόσωποι του πρωτογενούς τομέα στον πρωθυπουργός για θέματα κόστους παραγωγής, αφού «ούτε αφορολόγητο αγροτικό πετρέλαιο, αλλά ούτε και χαμηλό ρεύμα συζήτησε ο πρωθυπουργός».  

Αναφέρθηκε επίσης στα θετικά της συνάντησης, λέγοντας ότι «για πρώτη φορά αναγνωρίστηκε το αφορολόγητο, ενώ η συνδεδεμένη και εξισωτική δεν θα μπαίνουν σαν εισόδημα».  

Σύμφωνα με τον ίδιο οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν στη διάρκεια γενικής συνέλευσης των συμμετεχόντων στο μπλόκο του Προμαχώνα, το Σάββατο το μεσημέρι.  

Σταθεροί στο πρόγραμμα που έχουν ανακοινώσει για τη διευκόλυνση των οδηγών ιδιωτικών χρήσης οχημάτων και λεωφορείων, παραμένουν οι άνθρωποι του πρωτογενούς τομέα στο μπλόκο που έχουν στήσει στο τελωνείο της Εξοχής στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα.  

Υπενθυμίζεται ότι επί ελληνικού εδάφους στο τελωνείο της Εξοχής ισχύει ο επ΄αόριστον αποκλεισμός για τα φορτηγά και τις νταλίκες, ενώ αναφορικά με την κυκλοφορία των ΙΧ οχημάτων και των λεωφορείων, η διέλευσή τους διεξάγεται ομαλά στο δίωρο 15.00-17.00 και από τις 22.30 το βράδυ μέχρι και τις 10 το πρωί, οπότε κλείνει και πάλι. Πάντως, όπως εξήγησε ο κ. Καστίδης «διευκολύνουμε την κυκλοφορία όταν διαπιστώνουμε κυκλοφοριακό κομφούζιο».

ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

Δήλωση Δ. Στρατούλη για την Υπ. Απόφαση με την οποία αυξάνεται η συμμετοχή των ασφαλισμένων στις εξετάσεις των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων

Δήλωση Δημήτρη Στρατούλη, μέλους Πολιτικής Γραμματείας της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, για την Υπουργική Απόφαση, με την οποία αυξάνεται η συμμετοχή των ασφαλισμένων στις εξετάσεις των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων.

«Η κυβέρνηση να ανακαλέσει άμεσα την ακραία αντικοινωνική απόφασή της για αύξηση της επιβάρυνσης των ασφαλισμένων, και κυρίως των Ατόμων με Αναπηρία, στις εξετάσεις των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων»
Με τη νέα Υπουργική Απόφαση, οι ασφαλισμένοι υποχρεώνονται να πληρώνουν το 15% της αξίας της εργαστηριακής εξέτασης όχι στην ασφαλιστική τιμή που ήταν μέχρι τώρα, αλλά στην τιμή του κρατικού τιμολογίου, η οποία βέβαια είναι αρκετά υψηλότερη από την ασφαλιστική που έχει διαπραγματευτεί και συμφωνήσει ο ΕΟΠΥΥ με τους ιδιώτες παρόχους.
Με αυτή την νέα κυβερνητική απόφαση, οι ασφαλισμένοι επιβαρύνονται με ένα νέο χαράτσι, το οποίο γίνεται δυσβάσταχτο για όλους τους ασφαλισμένους, και κυρίως γι΄αυτούς που είναι συχνοί χρήστες των υπηρεσιών υγείας, όπως τα άτομα με αναπηρία και οι χρόνια πάσχοντες.
Η κυβερνητική απόφαση ευνοεί αποκλειστικά τα συμφέροντα του κλάδου των διαγνωστικών κέντρων, τα οποία μονοπωλούνται από μικρή ομάδα μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, αφού μέσω αυτής της απόφασης, το claw back μετακυλίεται από τους επιχειρηματίες στις πλάτες των ασφαλισμένων.
Η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ απαιτεί από την κυβέρνηση και τον Υπουργό Υγείας να ανακαλέσουν άμεσα το νέο, απάνθρωπο χαράτσι σε βάρος των ασφαλισμένων και ιδιαίτερα των Ατόμων με Αναπηρία, που και με αυτόν τον τρόπο οδηγούνται σε κοινωνική γενοκτονία.

Το Γραφείο Τύπου της ΛΑΕ
25-02-16

Τα δέκα σημεία του κ.Στουρνάρα για την έξοδο από την κρίση αποτελούν τις “δέκα πληγές του Φαραώ” για την ελληνική κοινωνία

Δήλωση του Γιάννη Τόλιου, υπεύθυνου Οικονομικής Πολιτικής της Γραμματείας του Πολιτικού Συμβουλίου της ΛΑΕ

Κανένα ελπιδοφόρο μήνυμα εξόδου από τη «μνημονιακή βαρβαρότητα» δεν έδωσε ο Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος με την ετήσια έκθεση που δημοσίευσε χθες ο κ.Στουρνάρας. Πιστός «ταγός» των συμφερόντων της εγχώριας και υπερεθνικής ολιγαρχίας θεωρεί ότι η ψήφιση του ασφαλιστικού και του φορολογικού για τους αγρότες, αποτελεί θετικό βήμα στην πιστή εφαρμογή του Μνημονίου.

Θεωρεί επίσης ότι η εκκαθάριση των κόκκινων δανείων με πλειστηριασμούς κατοικιών και ακίνητης περιουσίας, είναι όρος εξυγίανσης των τραπεζών. Επιχειρεί μάλιστα να παρουσιάσει ως «επιτυχία» την ανακεφαλαιοποίηση αποκρύπτοντας τα 40 δις που έχασε το ελληνικό δημόσιο, τα 2 δις των ασφαλιστικών ταμείων, την αρπαγή των τραπεζών αντί «πινακίου φακής» από ξένα funds, ενώ δεν διέψευσε τις δημοσιογραφικές πλγροφορίες ότι επέρχονται και 5.500 απολύσεις τραπεζοϋπαλλήλων. Επιμένει στην πολιτική λεηλασίας της δημόσιας περιουσίας και στην εσωτερική υποτίμηση της αξίας της εργατικής δύναμης για ενίσχυση της κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Προτείνει την αναμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος παρακάμπτοντας την τεράστια ανεργία των νέων επιστημόνων. Τέλος μιλάει για τον ‘ενάρετο κύκλο’ της ανάπτυξης, δημιουργίας και απασχόλησης, όταν οι πολιτικές που προτείνει εντείνουν τον ‘φαύλο κύκλο’ της ύφεσης, ανεργίας και φτωχοποίησης.

Η «Λαϊκή Ενότητα» βρίσκεται πολιτικά, κοινωνικά και κινηματικά απέναντι σε αυτήν την πολιτική και τους «πάτρωνες» του. Θεωρεί ότι ο μόνος ‘ενάρετος’, φερέγγυος και ρεαλιστικός δρόμος εξόδου από την κρίση είναι, η κατάργηση της λιτότητας, η βαθιά διαγραφή του χρέους, ο δημόσιος και κοινωνικός έλεγχος των τραπεζών μαζί και της Τράπεζας Ελλάδος, ο παραγωγικός μετασχηματισμό της οικονομίας και η μετάβαση στο εθνικό νόμισμα. Με λίγα λόγια η ανατροπή της ασκούμενης πολιτικής που εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση, με τη στήριξη των μνημονιακών κομμάτων της Βουλής και των υπερεθνικών αφεντικών της.

Το Γραφειο Τύπου της ΛΑΕ

25/2/2016

Αγρότες, Ασφαλιστικό και Γ' μνημόνιο

Αγρότες, Ασφαλιστικό και Γ' μνημόνιο της Νάντιας Βαλαβάνη   Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΥΠΑΙΘΡΟΣ ΧΩΡΑ» στις 19.2.2016

Το ασφαλιστικό στάθηκε θρυαλλίδα όσον αφορά τη στάση των αγροτών απέναντι στο καταιγιστικό «πακέτο» μέτρων του Γ’ Μνημόνιου: Διαφανής στόχος, ο δραστικός περιορισμός της μικρομεσαίας αγροτιάς, κτηνοτρόφων και ψαράδων. Οι αγρότες στα μπλόκα κατάλαβαν ότι διακυβεύεται η αντικατάσταση του μικρομεσαίου κλήρου από «φάρμες»-αγροκτήματα, καλλιεργητικές κι εκτροφής ζώων, χαρακτηριστικές στον πρωτογενή τομέα των βορειοευρωπαϊκών χωρών: Μεγάλες επιχειρήσεις ιδιοκτησίας ελάχιστων, στις οποίες καταλήγει ο κύριος όγκος επιδοτήσεων της ΕΕ.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική γι’ αυτό στάθηκε η δήλωση του Προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ περί ζωηρού ενδιαφέροντος ξένων «επενδυτών» για αγορά δημόσιας αγροτικής γης. Ας συνυπολογίσουμε ότι το 75% της αγροτικής γης ιδιωτών και συνεταιρισμών, υποθηκευμένη στην ΑΤΕ για τα κάποτε αγροτικά της δάνεια, μετά την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση ελέγχεται πλέον από τα ξένα funds, στα οποία πέρασε η Πειραιώς. Αυτού του είδους ο «εκσυγχρονισμός», με παράδοση στο ξένο αρπακτικό κεφάλαιο, δεν έχει καμιά σχέση με το στόχο του πάλαι ποτέ προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ για παραγωγική ανασυγκρότηση με αποφασιστική στήριξη στον πρωτογενή τομέα.
Το «πακέτο» συμπεριλαμβάνει εξαπλασιασμό του ΕΦΚ του αγροτικού πετρελαίου εντός 2016: Επιστέγασμα της τεράστιας αύξησης του κόστους παραγωγής σε όλους τους τομείς, με αποκορύφωμα το απαγορευτικό κόστος των ζωοτροφών. Συμπεριλαμβάνει επίσης την εκτίναξη της φορολογίας εισοδήματος από το 13% στο 26% μέχρι το 2017. Και, βεβαίως, την αποδόμηση μέρους των, απλώς προκαταρκτικών, μέτρων στην αντίθετη κατεύθυνση της κυβέρνησης της πρώτης περιόδου, όταν ακόμα στόχος ήταν η απεμπλοκή από τα μνημόνια. Σημαντικότερο «χτύπημα», η ακύρωση της νομοθετικής ρύθμισης για μείωση στο μισό της «προκαταβολής», που οι αγρότες θα πλήρωναν για πρώτη φορά για τα εισοδήματα που δηλώθηκαν το 2015 κατ’ επιταγή του νέου ΚΦΕ του 2013. Αυτή την ακύρωση πλήρωσαν ακόμα περισσότερο οι νέοι αγρότες, καθώς είδαν την προκαταβολή φόρου γι’ αυτούς, που είχε μόλις μειωθεί απ’ το 27% στο 13,75%, να εκτινάζεται στο 55%...
Το ασφαλιστικό τόσο για τους αγρότες όσο και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους, δε λύνεται με απόσυρση του κράτους από την εγγύηση της σύνταξης σε συνδυασμό με το φαύλο κύκλο αύξησης εισφορών-παραπέρα κοπτοραπτικής συντάξεων: Χρειάζεται διοχέτευση νέων πόρων. Σε καθεστώς υπερφορολόγησης του λαού, τέτοιοι πόροι μπορούν να βρεθούν πρώτιστα με διοχέτευση των εσόδων αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Ο στόχος αυτός είχε νομοθετηθεί ως χωριστό άρθρο στο νόμο για τις 100 δόσεις, ένα άρθρο που ακυρώθηκε κι αυτό από το Γ’ Μνημόνιο. Στη θέση του το Γ’ Μνημόνιο θέσπισε ένταση της ιδωτικοποίησης-ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και τη μετατροπή της σε εγγύηση εξυπηρέτησης ενός μη βιώσιμου χρέους.
Οι αγρότες έχουν απόλυτο δίκιο να ζητούν ως προϋπόθεση διαλόγου την απόσυρση του (αντι)ασφαλιστικού νομοσχέδιου. Η κυβέρνηση, που μαζί με τη μνημονιακή αντιπολίτευση αυτής της καταθλιπτικά μνημονιακής Βουλής δεσμεύτηκαν πλήρως απέναντι στους δανειστές ψηφίζοντας το Γ’ Μνημόνιο, έχει επίσης «δίκιο», όταν επιμένει ότι διάλογος για ασφαλιστικό, φορολογικό κλπ δε μπορεί να γίνει «από μηδενική βάση»: Τέτοιος διάλογος προϋποθέτει ακύρωση των καταστροφικών πολιτικών του Γ’ Μνημόνιου, κι αυτό μπορεί να επέλθει μόνο με την ανατροπή του. Αυτή την καθολική συνέπεια των διεκδικήσεων τους αρχίζουν να συνειδητοποιούν οι αγρότες στις τωρινές κινητοποιήσεις τους σε συμπόρευση με τα εργαζόμενα στρώματα των πόλεων - με αποκορύφωμα, μέχρι στιγμής, την συγκλονιστική κάθοδο τους το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στην Αθήνα.

                               Δήλωση της Νάντιας Βαλαβάνη
     για το αίτημα του «υπομνήματος» αγροτών προς κυβέρνηση και κόμματα
   σχετικά με τη φορολόγηση των αγροτικών ενισχύσεων και αποζημιώσεων

Η πρ. αν. Υπουργός Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Με έκπληξη διάβασα στο «υπόμνημα» προς τον Πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των κομμάτων της Βουλής, που κατέθεσαν εκπρόσωποι ορισμένων αγροτικών μπλόκων, κυρίως της Πελοποννήσου και Μακεδονίας, αλλά και δύο της Κρήτης, και συνυπέγραψαν και άλλοι φορείς από τις παραπάνω περιοχές, να συμπεριλαμβάνεται αίτημα κατάργησης της «τροπολογίας Βαλαβάνη» ή – σε επόμενη σελίδα – του «Νόμου Βαλαβάνη»(!) Εξαιτίας του οποίου «νόμου», μάλιστα, στο τέλος εκτιμάται ότι οι αγρότες πλήρωσαν 260 εκ ευρώ «περισσότερα» για τα εισοδήματα του έτους 2014… Με ακόμα μεγαλύτερη κατάπληξη είδα ειδικά αυτό το νούμερο, καθώς στη δεύτερη σελίδα της Έκθεσης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, που συνόδευε το περυσινό σχετικό νομοσχέδιο στη Βουλή, αναφερόταν ότι το ύψος της απώλειας (δημοσίων εσόδων από το φορολογικό 2014, και όχι βέβαια εισοδήματος των αγροτών) δε μπορούσε να υπολογιστεί: Επειδή η τροποποιούμενη διάταξη της (από το πρώτο ευρώ) φορολόγησης αποζημιώσεων και ενισχύσεων ήταν καινούργια και, αν δεν τροποποιόταν, θα είχε εφαρμοστεί για πρώτη φορά.
Η αναφορά στο συγκεκριμένο «υπόμνημα αιτημάτων» έχει να κάνει με το άρθρο 2, παρ. 1 του ν.4328/14-5-2015 και αφορά τη δραστική τροποποίηση της φορολογίας των αγροτικών αποζημιώσεων και ενισχύσεων που προέβλεπε ο μνημονιακός νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος (ν.4172/2013) και ο συμπληρωματικός μνημονιακός ν. 4174/14, οι οποίοι θα εφαρμόζονταν για πρώτη φορά για τα εισοδήματα του έτους 2014 (δήλωση εισοδήματος 2015). Η τροποποίηση αυτή ήταν αναγκαία προκειμένου να μη φορολογηθούν κατ’ εφαρμογή του νέου μνημονιακού φορολογικού καθεστώτος με το γενικό (τότε ακόμα) φορολογικό συντελεστή 13% από το πρώτο ευρώ όχι μόνο οι επιδοτήσεις και ενισχύσεις, αλλά ακόμα και οι αποζημιώσεις από φυσικές καταστροφές ζωϊκού ή φυτικού κεφαλαίου - με προφανή εξαιρετικά καταστροφικά αποτελέσματα για τη μικρομεσαία αγροτιά.
Γι’ αυτό και η τροποποίηση που είχα εισηγηθεί στη Βουλή, η οποία και την υπερψήφισε, προέβλεπε το εξής νέο εδάφιο στον ΚΦΕ: «Ειδικά για τους ασκούντες ατομική αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα, οι αγροτικές ενισχύσεις και επιδοτήσεις που χορηγούνται στα πλαίσια της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, περιλαμβάνονται στον προσδιορισμό του κέρδους από αγροτική επιχειρηματική δραστηριότητα μόνο κατά το μέρος των ενισχύσεων και επιδοτήσεων που υπερβαίνει τα 12.000 ευρώ, οι δε αγροτικές αποζημιώσεις στο σύνολο τους δεν συνυπολογίζονται.» Με άλλα λόγια, με τη διάταξη αυτή οι μεν αποζημιώσεις έμειναν τελείως αφορολόγητες, ενώ οι πάσης φύσεως ενισχύσεις και επιδοτήσεις μετά το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ έμειναν επίσης παντελώς αφορολόγητες για πάνω από το 90% των αγροτών, καθώς για τη μεγάλη πλειονότητα των αγροτών οι ενισχύσεις και επιδοτήσεις της ΕΕ δεν ξεπερνούν πλέον τα 2.000 ευρώ το χρόνο…
Με το «υπόμνημα αιτημάτων» των συγκεκριμένων μπλόκων και φορέων, οι εκπρόσωποι μέρους του αγροτικού κόσμου εμφανίζονται να υιοθετούν αυτό που κατά την περυσινή άνοιξη αποτελούσε αποκλειστικά ισχυρισμό βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ: Ότι μέχρι το φορολογικό έτος 2013, και επίσης με το νέο μνημονιακό νομοθετικό πλαίσιο που ψηφίστηκε από το καλοκαίρι του 2013 και θα εφαρμοζόταν για πρώτη φορά για τα εισοδήματα του 2014, αποζημιώσεις και ενισχύσεις ήταν αφορολόγητες. Οι τελευταίοι ήδη από το φθινόπωρο του 2014 και υπό την πίεση αγροτικών συλλόγων και δήμων και, βέβαια, των αγροτών ψηφοφόρων τους, απευθυνόμενοι στον Υπουργό Οικονομικών της τότε κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου μάταια προσπαθούσαν να εκμαιεύσουν δήλωση ότι το νέο φορολογικό καθεστώς δεν επιφέρει φορολογία αποζημιώσεων και επιδοτήσεων από το πρώτο ευρώ. Όπως μου είχε πει ειρωνικά υπηρεσιακός παράγοντας της ΓΓΔΕ, φαινόταν να μην καταλαβαίνουν για ποιο λόγο ούτε ο Υπουργός Οικονομικών της τότε κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ούτε η ΓΓΔΕ δεν έδωσαν οποιαδήποτε απάντηση στα αγωνιώδη ερωτήματα βουλευτών και όχι μόνο (μέχρι και της Γραμματείας Αγροτικών Συλλόγων της ΝΔ, με σχετικό υπόμνημα της προς τη ΓΓΔΕ, το οποίο είχα επιδείξει κατά τη περυσινή συζήτηση στη Βουλή).
Επειδή το θέμα είχε εξαντληθεί κατά τη συζήτηση του στη Βουλή, όπως μπορεί ν’ αποδείξει μια ματιά στα σχετικά πρακτικά, θα περιοριστώ να δώσω για πρώτη φορά στη δημοσιότητα τη γραπτή γνωμοδότηση της ΓΓΔΕ, «υπεράνω κάθε υποψίας», με ημερομηνία 30.4.2015 και υπογραφή των αρμόδιων υπηρεσιακών παραγόντων και της τότε Γενικής Γραμματέως Δημοσίων Εσόδων Κατερίνας Σαββαίδου, σε σχετικό ερώτημα μου. Το ερώτημα μου αφορούσε: Τι ίσχυε για τη φορολόγηση επιδοτήσεων και αποζημιώσεων, αλλά και σχετικά με την εμφάνιση για πρώτη φορά προκαταβολής φόρου εισοδήματος 55% σ’ εξίσωση της αγροτικής απασχόλησης με τις πάσης φύσεως επιχειρήσεις (κι αυτή επίσης κατ’ εφαρμογή του νέου μνημονιακού φορολογικού καθεστώτος της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) – και τη δυνατότητα νομοθέτησης, πρώτον, πλήρους απαλλαγής των αποζημιώσεων και του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους των επιδοτήσεων και, δεύτερον, μείωσης στο μισό της προκαταβολής φόρου.
Όπως φαίνεται και από την «επίσημη» ερμηνευτική απάντηση της ΓΓΔΕ τόσο αναφορικά με το νέο μνημονιακό καθεστώς όσο και με την προηγούμενη φορολογία, με το τότε εν ισχύ καθεστώς ενισχύσεις και αποζημιώσεις θα φορολογούνταν κανονικά συμπεριλαμβανόμενες ολόκληρες στα ακαθάριστα έσοδα - με άλλα λόγια, από το πρώτο ευρώ-, ενώ με το προηγούμενο, από το 1994, φορολογικό καθεστώς φορολογούνταν επίσης - συνυπολογιζόμενες στο λογιστικό (αντικειμενικό) υπολογισμό του αγροτικού εισοδήματος.
Η, ανούσια λοιπόν από την άποψη της δημόσιας συζήτησης, ανακίνηση σήμερα του ίδιου θέματος από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μπορεί να απαιτεί θράσος, καθώς η κυβέρνηση τους ήταν αυτή που είχε ψηφίσει τους ν.4172/2013 και 4174/14 φορολογώντας πολύ περισσότερο επαχθώς αγρότες, ελεύθερους επιχειρηματίες, ατομικές και γενικότερα μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αλλά είναι κατανοητή: Πως αλλιώς να κρύψουν αυτό που έγινε μπροστά στα μάτια ολόκληρου του ελληνικού λαού, πολύ περισσότερο του αγροτικού κόσμου, την ψήφιση από κοινού με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ του ν.4336/14-8-2015 (Γ’ Μνημόνιο); Είναι αυτός ο, από κοινού ψηφισμένος, νόμος, δηλ. το ίδιο το Μνημόνιο, ο οποίος προβλέπει, μεταξύ άλλων, εξαπλασιασμό εντός 2016 του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης του αγροτικού ντίζελ, την επαναφορά σε 55% με σταδιακή εξομοίωση στο 100% της προκαταβολής φόρου εισοδήματος των αγροτών, την αύξηση σταδιακά μέχρι το 2017 από 13% στο 26% της φορολογίας εισοδήματος τους (μ’ εξαίρεση τις αποζημιώσεις και ενισχύσεις).
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πως, εκπρόσωποι μέρους του αγροτικού κόσμου, υιοθετούν αυτές τις ανοησίες, ζητώντας από τον Πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των κομμάτων να καταργηθεί η μοναδική «μονομερής» διάταξη για την ανακούφιση των αγροτών, απ’ τις απολύτως προκαταρκτικές που είχα εισηγηθεί και είχαν ψηφιστεί απ’ τη Βουλή, η οποία δεν καταργήθηκε με το Γ’ Μνημόνιο. (Απολύτως προκαταρκτικές, επειδή οι υπόλοιπες θα συμπεριλαμβάνονταν στο νομοσχέδιο φορολογίας εισοδήματος που, όπως είχα δηλώσει τότε δημόσια, θα είχε κατατεθεί το φθινόπωρο του 2015 για τα εισοδήματα του ίδιου έτους: Ένα νομοσχέδιο που δεν ολοκληρώθηκε και δεν κατατέθηκε ποτέ στη Βουλή λόγω της ξαφνικής μνημονιακής εξαλλαγής και των υποχρεώσεων σε αντίθετη κατεύθυνση που ανέλαβε, από κοινού με τη μνημονιακή αντιπολίτευση, η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.)
Αν γίνει δεκτό αυτό το «αίτημα» του «υπομνήματος»; Άλλο που δε θα ήθελαν τρόικα και κουαρτέτο, καθώς αυτό θα σήμαινε αύξηση της μνημονιακής φοροκαταιγίδας, που σήμερα χτυπά αδυσώπητα αγρότες, κτηνοτρόφους και ψαράδες με στόχο το δραστικό περιορισμό του αριθμού τους - με αντικατάσταση της απασχόλησης τους από μεγάλες επιχειρήσεις στον πρωτογενή τομέα. Είναι πραγματικά κρίμα να υπάρχουν εκπρόσωποι του, αγωνιζόμενου με συγκλονιστικό τρόπο, αγροτικού κόσμου, οι οποίοι να εμφανίζονται με διαπραγματευτικά «αιτήματα» τροϊκανικότερα των τροϊκανών…

Αθήνα, 18.2.2016

Παράλληλο Πρόγραμμα της Κυβέρνησης!

Η θεσμοποίηση της ασάφειας και της πολιτικής εξαπάτησης

1. "Το κράτος έχει την ευθύνη για την παροχή υπηρεσιών υγείας στο σύνολο των πολιτών."
2. "Οι υπηρεσίες υγείας παρέχονται ισότιμα σε κάθε πολίτη ανεξάρτητα από την οικονομική, κοινωνική και επαγγελματική του κατάσταση μέσα από ενιαίο και αποκεντρωμένο εθνικό σύστημα υγείας, που οργανώνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου αυτού"

Ν.1397/83 (ΦΕΚ Α' 143 Ιδρυτικός Νόμος του ΕΣΥ)

Πόσο υλοποιήθηκαν οι θεμελιακές και αξιακές δεσμεύσεις της συγκρότησης του Εθνικού μας Συστήματος στην πράξη όλα αυτά τα χρόνια από την αρχή της δημιουργίας του εως και σήμερα ώστε να χρειάζεται να θεσμοθετούμε συνεχώς τα αυτονόητα;

Οι αξιακές βάσεις της ισότητας και της καθολικής κάλυψης, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης ενυπάρχουν και συγκροτούν όλο το θεσμικό και ιδρυτικό πλαίσιο του ΕΣΥ. Επομένως , τίποτα από όλα αυτά δεν φέρνει το νέο και τίποτα από όλα αυτά δεν υλοποιείται στο ενεστώτα χρόνο της κρίσης που διανύουμε. Τι είναι λοιπόν το “παράλληλο πρόγραμμα” όσον αφορά το σύστημα υγείας και ειδικά το άρθρο 56 για την υγειονομική κάλυψη ανασφάλιστων και ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, αν όχι η άρση των γραφειοκρατικών και άλλων εμποδίων για την ελεύθερη πρόσβαση των ανασφάλιστων στο σύστημα υγείας;

Εισαγωγικά θα μπορούσαμε να δώσουμε μια πρώτη απάντηση συνολικά για το “παράλληλο πρόγραμμα”, ότι όντως μέσα στα στενά, προκαθορισμένα και προαποφασισμένα πλαίσια των μνημονιακών πολιτικών, διευθετεί και ρυθμίζει κάποια ζητήματα γραφειοκρατικού και τυπικού χαρακτήρα με τρόπο αντιφατικό και ασαφή και με την επικάλυψη της προσπάθειας της αντιμετώπισης και αναχαίτισης της ανθρωπιστικής κρίσης. Η επιλογή του χρόνου και των ζητημάτων που αναπτύσσονται στο νομοσχέδιο εν όψει της ψήφισης σκληρών μέτρων για το ασφαλιστικό, το φορολογικό, τη δημόσια περιουσία, τα κόκκινα δάνεια, της πίεσης του προσφυγικού θέματος και τον πολιτικό περιορισμό της αξιολόγησης του προγράμματος με την απαίτηση νέων μέτρων 9 δις, καθιστούν επιτακτική την ανάγκη επίδειξης κάποιων φιλολαϊκών και κοινωνικών μέτρων που όμως αποτελούν επικοινωνιακό πυροτέχνημα και τεχνητό προπέτασμα απόκρυψης της πραγματικότητας, μη δίνοντας ουσιαστικά καμία λύση στα κοινωνικά προβλήματα.

Ειδικά για το άρθρο 56 της περιβόητης άρσης του πολυσυζητημένου θεσμικού αποκλεισμού και των αμέτρητων γραφειοκρατικών εμποδίων και μηχανισμών που ανακόπτουν την ελεύθερη πρόσβαση των ανασφάλιστων και των πολιτών στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, διευθετούνται λίγο ευρύτερα (περιλαμβάνοντας και κάποιες άλλες πληθυσμιακές ομάδες) και εντάσσονται σε νόμο οι διατάξεις των προηγούμενων ΚΥΑ των προηγούμενων κυβερνήσεων διαιωνίζοντας όμως την διατύπωση της ασάφειας. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι όροι και οι προϋποθέσεις καθώς και η ενδεχόμενη οικονομική συμμετοχή θα καθοριστούν με μεταγενέστερη υπουργική απόφαση.

Θέτοντας λοιπόν ένα γενικό πλαίσιο για την καθολική και ισότιμη κάλυψη των ανασφαλίστων χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια και περιορισμούς, αφήνει χώρο στο πίσω γράμμα του νόμου, ώστε να θεσμοποιηθούν μεταγενέστερα(όταν κριθεί αναγκαίο) γραφειοκρατικά, οικονομικά και κοινωνικά εμπόδια, που ήδη ενυπάρχουν ή θα πρέπει να τροποποιηθούν στο σύστημα.

Έχοντας πλέον αγγίξει το ποσοστό ανεργίας στο 24,6 % με 73,6% μακροχρόνια ανέργους[1], με ραγδαίο ρυθμό απο-ασφάλισης του πληθυσμού και ποσοστό του πληθυσμού που βρίσκεται στο κατώφλι της φτώχειας και κινδυνεύει από κοινωνικό αποκλεισμό στο 42,7 %, οι κοινωνικοί δείκτες της Ελλάδας της κρίσης σηματοδοτούν την αναγκαιότητα δραστικότερων μέτρων και θεσμικών παρεμβάσεων στο θέμα των ανασφαλίστων[2]. Ο λόγος είναι ότι μαζί με την απώλεια εργασίας χάνεται και το δικαίωμα στη δωρεάν και δημόσια ιατροφαρμακευτική περίθαλψή και το κατοχυρωμένο δικαίωμα στην ασφάλιση υγείας, ενώ η φτωχοποίηση ευπαθών ομάδων του πληθυσμού, που πάντα ήταν εκτός συστήματος ασφάλισης, διογκώνεται δραματικά μη αφήνοντας περιθώριο κάλυψης των ιατρικών αναγκών τους εκτάκτως από το σύστημα ή από ιδίους πόρους[3]. Στην κοινωνική αυτή πραγματικότητα, προστίθεται η ανάγκη παροχής ιατρικής παρακολούθησης των προσφύγων που εισέρχονται στη χώρα μας, των αλλοδαπών με ή χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφά, και των ατόμων που χάνουν τα προνοιακά τους και άλλων ειδών κοινωνικά επιδόματα και άρα το συνεκτικό δεσμό με τα συστήματα και υποσυστήματα υγείας και κοινωνικής πολιτικής.

Ταυτόχρονα η υποχρηματοδότηση εως και 40% από το 2012, ενός συστήματος υγείας που παρέμεινε ημιτελές και ανολοκλήρωτο και ο υποχρηματοδοτημένος και υπερχρεωμένος ΕΟΠΥΥ, με μόνους πόρους τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων,καλούνται να ανταπεξέλθουν στην κάλυψη των συνεχών και απρόβλεπτων αναγκών ενός πληθυσμού χωρίς πραγματική ασφαλιστική κάλυψη και διασφάλιση, παρόλο που προβλέπεται από τις συνταγματικά κατοχυρωμένες διατάξεις των άρθρων 5 παρ.5 και 21 παρ.3 και παρόλο που διακατέχονται από τις αξίες της ισονομίας, της ισοτιμίας, της καθολικότητας, της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης.

Αυτό όμως είναι και το πεδίο της ασάφειας του νόμου, ότι δηλαδή στη συνολική μεταστροφή του κοινωνικό-οικονομικού συστήματος στη χώρα μας, οι αξιακές αυτές έννοιες αλλάζουν χαρακτήρα και τρόπους υλοποίησης τους[4], εφόσον το δωρεάν εμπεριέχει τη συμμετοχή,συν-πληρωμή και το δημόσιο τις συμπράξεις με ιδιωτικούς φορείς, κοινωνικά ιατρεία και ΜΚΟ προκειμένου να καλυφθούν τα κενά της αναποτελεσματικής και κοινωνικής άσκησης Δημόσιας Πολιτικής για την Υγεία. Οι κοινωνικές ανισότητες εδραιώνονται και διογκώνονται καθώς οι μεταβιβαστικές πολιτικές άσκησης της Κοινωνικής Πολιτικής και άρα συρρίκνωσης τους εξαϋλώνονται.

Η επιτηδευμένη θετική εμφάνιση του άρθρου 56 του “Παράλληλου Προγράμματος” της άρσης του αποκλεισμού των ανασφαλίστων από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καθίσταται ανίσχυρη εξυπηρετώντας τους στόχους της περαιτέρω ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της υγείας και αλλοιώνεται από το έλλειμμα και από την ανεπαρκή ύπαρξη και στήριξη της προοδευτικής λογικής των μεταρρυθμίσεων εκείνων που είναι αναγκαίες, και θα καθιστούσαν την ουσία του υλοποιήσιμη, δίκαιη και ανατρεπτική.

Ηλέκτρα Χρηστέα

24-02-16

[1]   ΕΛΣΤΑΤ http://www.statistics.gr/documents/20181/9c338875-64f3-4ba5-987f-a0511aad00c0

[2]   ΕΛΣΤΑΤ Συνθήκες Διαβίωσης στην Ελλάδα Δεκέμβριος 2015 http://www.statistics.gr/documents/20181/1216578/LivingConditionsInGreece_1215.pdf/5740b055-e8e8-4947-a499-146b57f2f455

[3]   ΕΛΣΤΑΤ Συνθήκες Διαβίωσης στην Ελλάδα Δεκέμβριος 2015

     Σύμφωνα με τα στοιχεία Δεκεμβρίου 2015: 12,1 % του πληθυσμού δεν είχε πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας λόγω υψηλού κόστους, μεγάλου χρόνου αναμονής κ.α. http://www.statistics.gr/documents/20181/1216578/LivingConditionsInGreece_1215.pdf/5740b055-e8e8-4947-a499-146b57f2f455

[4]   Η τροπολογία μεταβίβασης οικονομικής στήριξης του Συστήματος Υγείας από τους ΟΤΑ Α και Β βαθμού εμπεριέχει ακριβώς την οδό ιδιωτικοποίησης των ιατρικών υπηρεσιών. Εκτός από τους ελλειμματικούς προϋπολογισμούς των Δήμων, το ενδεχόμενο επιβολής επιπλέον τελών στους Δημότες, οι Δήμοι μπορούν για υπηρεσίες κοινής ωφέλειας να κάνουν συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα.

Ανακοίνωση για την 47η επέτειο από την ίδρυση του Δημοκρατικού Λαϊκού Μετώπου της οργάνωσης για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης

Με αφορμή την 47η επέτειο από την ίδρυση του Δημοκρατικού Λαϊκού Μετώπου της οργάνωσης για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης DFLP, η Λαϊκή Ενότητα χαιρετίζει τα μέλη και την ηγεσία της οργάνωσης με την οποία μας συνδέουν αδερφικοί και ιστορικοί δεσμοί αγώνων.

Το DFLP αποτέλεσε και αποτελεί ένα λαμπρό παράδειγμα αγωνιστικότητας, ηρωισμού και αντίστασης απέναντι σε όλες τις διαχρονικές εγκληματικές πολιτικές των κυβερνήσεων του Ισραήλ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού.

Η Λαϊκή Ενότητα θα εργαστεί ακόμη πιο σθεναρά για την ενδυνάμωση της αλληλεγγύης και της ενίσχυσης των αδελφικών δεσμών και της συνεργασίας των δύο λαών, για ένα παλαιστινιακό κράτος στα όρια των συνόρων του 1967 με πρωτεύουσα την Α. Ιερουσαλήμ και την επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες τους.

Γραφείο Τύπου της ΛΑΕ
25-02-16

Πρόταση διαλόγου και συνεργασίας όλων των αριστερών δυνάμεων

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ, ΜΑΡΙΑΣ ΜΠΟΛΑΡΗ, ΠΑΝ. ΣΩΤΗΡΗ, ΠΑΝ. ΜΑΝΤΑ, ΔΗΜ. ΣΑΡΑΦΙΑΝΟΥ

Με συνέντευξη Τύπου δόθηκε στη δημοσιότητα και παρουσιάστηκε η Διακήρυξη της ΛΑ.Ε, ως σχέδιο που κατατίθεται για διάλογο και παρατηρήσεις στις επιτροπές της ΛΑ.Ε σε όλη την Ελλάδα και ευρύτερα στην κοινωνία, ενώ, όπως τόνισε και ο Παν. Λαφαζάνης, με αυτή τη διακήρυξη ως αφετηρίαη ΛΑ.Ε απευθύνεται για διάλογο και συνεργασία σε όλες τις αριστερές και αντιμνημονιακές δυνάμεις για τη συγκρότηση του ευρύτερου δυνατού αριστερού, ριζοσπαστικού, πατριωτικού, δημοκρατικούαντιμνημονιακού μετώπου.
Τη συνέντευξη έδωσαν ο Παν. Λαφαζάνης, επικεφαλής της ΛΑ.Ε κατα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου και της Γραμματείας της ΛΑ.Ε Μαρία Μπόλαρη, Παν. Σωτήρης, Παν. Μαντάς και Δημ. Σαραφιανός, ενώ τη συνέντευξη διεύθυνε ο Αλ. Καλύβης, υπεύθυνος Τύπου της ΛΑ.Ε.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ, ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΤΗΣ ΛΑ.Ε.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΒΑΠΟΡΑΚΙ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ Η ΦΩΦΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΡΧΗΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΠΡΟΕΟΡΤΙΟ ΓΙΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Σας καλημερίζω και σας ευχαριστούμε θερμά για την παρουσία σας.
Δίνουμε τη σημερινή συνέντευξη Τύπου προκειμένου να παρουσιάσουμε τη Διακήρυξη της Λαϊκής Ενότητας, την οποία διαμόρφωσε και ενέκρινε το Πολιτικό μας Συμβούλιο.
Ο τίτλος της Διακήρυξης μας αποδίδει πλήρως το επίκαιρο πολιτικό μας στίγμα και τον άμεσο διακριτό πολιτικό στόχο της ΛΑ.Ε σε αυτήν την πολύ κρίσιμη συγκυρία.
Ο τίτλος της Διακήρυξης μας είναι: ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΡΑ! Και συνοδεύεται από τα τρία καίρια ερωτήματα που επιχειρεί να απαντήσει η Διακήρυξη:
ΓΙΑ ΤΙ Ανατροπή και με ΠΟΙΟ περιεχόμενο και προσανατολισμό
Με ΠΟΙΟΥΣ θα γίνει αυτή η Ανατροπή
Και, βεβαίως, το ΠΩΣ θα γίνει η Ανατροπή
Κι όταν λέμε ΑΝΑΤΡΟΠΗ για άλλη μια φορά και με ακόμα μεγαλύτερη σαφήνεια και επάρκεια, αποσαφηνίστηκε ότι αναφερόμαστε σε μια δημοκρατική αντιμνημονιακή ανατροπή. Μια ανατροπή που θα ακυρώσει όλα τα μνημόνια και πρώτα απ’ όλα δεν θα εφαρμόσει και θα ακυρώσει το τρίτο καταστροφικό μνημόνιο.
Μια ανατροπή που θα απαλλάξει τη χώρα από τον μνημονιακό ζυγό στη βάση ενός σύγχρονου ριζοσπαστικού προοδευτικού προγράμματος με ορίζοντα και προοπτική το σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.
Με την ευκαιρία θα ήθελα να τονίσω δύο πράγματα που έχουν μια ειδική σημασία.
Το ΠΡΩΤΟ είναι ότι η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ την οποία σας έχουμε διανείμει δεν είναι ένα κείμενο που είναι θέσφατο και δεν επιδέχεται συζήτησης, τροποποιήσεων και αλλαγών.
Αντιθέτως, τη ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ αυτή τη θέτουμε σε ανοικτό διάλογο τόσο με τις οργανώσεις και τα μέλη της ΛΑ.Ε. που θα την συζητήσουν πλατιά το επόμενο διάστημα, όσο και με τον κόσμο της Αριστεράς και όλη την κοινωνία.
Θέλουμε μέσα από αυτόν τον διάλογο με τα μέλη της ΛΑ.Ε και ευρύτερα την κοινωνία να επεξεργαστούμε συλλογικά, δημοκρατικά και πληρέστερα την ταυτότητα, την πολιτική και τις θέσεις μας.
Το ΔΕΥΤΕΡΟ που θα ήθελα να υπογραμμίσω είναι ότι η Διακήρυξη, που έχετε μπροστά σας, είναι άλλο ένα πρόσθετο θετικό βήμα διαλόγου στις επεξεργασίες της ΛΑ.Ε., μετά την Προγραμματική μας Διακήρυξη με την οποία κατεβήκαμε στις εκλογές.
Η σημερινή Διακήρυξη είναι και κάτι επιπρόσθετο. Είναι μια θετική συμβολή στην πορεία μας προς την Ιδρυτική Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΛΑ.Ε.
Φυσικά η Διακήρυξη αυτή ενώ βοηθά την πορεία προς την Πανελλαδική μας Συνδιάσκεψη, δεν υποκαθιστά τις ΘΈΣΕΙΣ που θα τεθούν προς συζήτηση για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΛΑ.Ε και οι οποίες θα ολοκληρωθούν τις αμέσως επόμενες βδομάδες.
Στόχος και επιδίωξη μας είναι να κάνουμε την Πανελλαδική μας Συνδιάσκεψη μετά το Πάσχα μέσα στον Μάη.
Το ΤΡΙΤΟ σημαντικό που θα ήθελα να επισημάνω είναι ότι η Διακήρυξη μας απευθύνεται για συζήτηση όχι μόνο στο εσωτερικό της ΛΑ.Ε. και στην κοινωνία αλλά και σε όλες τις αριστερές ριζοσπαστικές προοδευτικές αντιμνημονιακές δυνάμεις.
Με βάση και αφετηρία τη Διακήρυξη μας κάνουμε πρόταση διαλόγου και συνεργασίας σε όλες τις αριστερές δυνάμεις και τις καλούμε να πρωτοστατήσουμε σε ένα ευρύ δημοκρατικό αντιμνημονιακό μέτωπο στη βάση ενός μεταβατικού προγράμματος σοσιαλιστικής προοπτικής.
Αυτή είναι η αποτελεσματικότερη και πιο επείγουσα επιλογή για να ανακόψουμε την καταστροφή που επελαύνει.
Καλούμε ειδικότερα το Κ.Κ.Ε. να εγκαταλείψει επί τέλους τις αντιενωτικές και διχαστικές λογικές στους λαϊκούς αγώνες και τον πόλεμο ενάντια στις άλλες αριστερές δυνάμεις, επιλογές που ευνοούν μόνο την κυβέρνηση και το μνημονιακό μπλοκ.
Αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως έχει καταντήσει, οδηγείται στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας. Η ανθεκτικότητα των υπερεθνικών ενώσεων δοκιμάζεται στις δυσκολίες και όχι στους ανέφελους καιρούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπροστά στη διπλή κρίση, οικονομική και προσφυγική, απόδειξε την αποτυχία της και ακολουθεί τροχιά παρακμής και άγριων ανταγωνισμών. Η Ελλάδα είναι το μεγάλο θύμα των σκληρών νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας και των ξενοφοβικών αντιλήψεων των περισσότερων κυβερνήσεων της Ε.Ε.

Η χώρα μας, με ευθύνη της Ε.Ε. και των παραδομένων εθελόδουλων κυβερνήσεων της, ζει έναν οικονομικό και κοινωνικό εφιάλτη και έχει μετατραπεί σε οικονομικό – κοινωνικό πειραματόζωο, ενώ τελευταία μετατρέπεται και σε ένα μεγάλο στρατόπεδο προσφύγων και μεταναστών, με χώρες της Ευρώπης να έχουν βάλει ουσιαστικά την Ελλάδα σε καραντίνα.

Αυτήν την ώρα η χώρα μας δεν έχει καμία άλλη επιλογή από το να ακολουθήσειριζοσπαστικούς και τολμηρούς δρόμους, τους οποίους υποδεικνύει η Διακήρυξη μας.

Δεν είναι η Ελλάδα που χρειάζεται την Σένγκεν αλλά η Σένγκεν χρειάζεται την Ελλάδα για να επιβιώσει. Δεν είναι η Ελλάδα που χρειάζεται την Ευρωζώνη αλλά η Γερμανία είναι που τη χρειάζεται προκειμένου να διατηρεί σε οικονομική υποδούλωση όλη την Ευρώπη και σε καθεστώς αποικίας τη χώρα μας. Η Ελλάδα πρέπει να ανατρέψει την μνημονιακή αιχμαλωσία και στη βάση ενός ριζοσπαστικού αντιμνημονιακού προγράμματος και σχεδίου παραγωγικού μετασχηματισμού με σοσιαλιστικό ορίζοντα, να φύγει αμέσως από την Ευρωζώνη και να συγκρουστεί με το κατεστημένο της Ε.Ε. και να προχωρήσει στη συγκρότηση σε νέες βάσεις εθνικού νομίσματος και εθνικής νομισματικής πολιτικής με αποκλειστικό προσανατολισμό την ανάπτυξη, την ρευστότητα με χαμηλά επιτόκια στην οικονομία, τις επενδύσεις, την απασχόληση και την κοινωνική πολιτική.

Αυτήν την ώρα δεν κυβερνάει η Αριστερά στη χώρα, όπως συνηθίζουν οι προπαγανδιστές να λένε, άλλα μια μεταλλαγμένη νεομνημονιακή κυβέρνηση, η οποία ξεπούλησε τις αρχές και τις ιδέες της αριστεράς. Απάντηση στο μεταλλαγμένο νεομνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ δεν αποτελεί ο κατ' εξοχήν εκφραστής των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, της διαπλοκής και του γερμανικού κατεστημένου Κυρ. Μητσοτάκης.

Ούτε απάντηση φυσικάαποτελεί μια οικουμενική μνημονιακή κυβέρνηση για την οποία γίνονται διεργασίες παρασκηνίου. Κανένας από το μνημονιακό μπλοκ δεν θέλει εκλογές. Θέλουν να μαγειρέψουν μία κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή, προκειμένου να εφαρμοσθεί το τρίτο μνημόνιο. Θα αποτύχει, όμως, γρήγορα και οποιαδήποτε διευρυμένη κυβέρνηση ή οικουμενική κυβέρνηση. Γιατί τοθέμα για την χώραδεν είναι πόσοι περισσότεροι θα συγκεντρωθούν, προκειμένουνα εφαρμόσουν το τρίτο μνημόνιο. Το πρόβλημα για την χώρα είναι το ίδιο τομνημόνιο, είναι το το τρίτομνημόνιο, που πρέπει να μην εφαρμοστεί και να ακυρωθεί.
Κανένας από το μνημονιακό μπλοκ ούτε η κυβέρνηση ούτε η ΝΔ και ο Κυρ. Μητσοτάκης ούτε πολύ περισσότερο, τα ενδιάμεσα λεγόμενα κεντροαριστερά κόμματα όπως, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ και οι ΚΕΝΤΡΩΟΙ, θέλουν εκλογές. Τρέμουν τις εκλογές. Γιατί ξέρουν ότι αυτές οι εκλογές μπορούν να αποτελέσουν αφετηρία μίας ευρύτερης αντιμνημονιακής πολιτικής για τη χώρα. Τρέμουν και δεν θέλουν τις εκλογές.
Η μόνη που δεν φοβάται τις εκλογές είναι η ΛΑ.Ε. Αντίθετα, πιστεύουμε ότι με την ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων και την λαϊκή ετυμηγορία μπορεί να γίνει αυτήν την ώρα ένα σημαντικότατο βήμα που θα ανοίξει το δρόμο σε ευρύτατη αντιμνημονική ανατροπή. Ένα σημαντικό βήμα που με την ενίσχυση της Λαϊκής Ενότητας, θα δημιουργήσει μία νέα δυναμική χιονοστιβάδα στη χώρα μας λαϊκής αντιμνημονικής ανατροπής.
Η ΛΑ.Ε πρωτοστατεί αυτήν την ώρα σε αυτήν την κατεύθυνση. Η ΛΑ.Εζητάει την στήριξη και την ενίσχυση από τον ελληνικό λαόγια να διαμορφωθεί ένα ευρύτατομέτωπο αντιμνημονικής ανατροπής. Ένα ευρύτατο λαϊκό μέτωπο, αγώνων, για να μπορέσουμε να εφαρμόσουμε ένα καινούργιο δημοκρατικό, ριζοσπαστικό αντιμνημονιακό πρόγραμμα. Αυτός είναι ο αγώνας μας και πιστεύουμε ότι η διακήρυξη αυτή θα βοηθήσει πολύ θετικά σε αυτόν τον προσανατολισμό. Σας ευχαριστούμε πολύ.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΑΝΑΓ. ΛΑΦΑΖΑΝΗ ΣΕ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΒΑΠΟΡΑΚΙ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ Η ΦΩΦΗ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΡΧΗΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ ΠΡΟΕΟΡΤΙΟ ΓΙΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Ο Παναγ. Λαφαζάνης απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με τη δήλωση του Αλ. Τσίπρα να ασκήσει veto στην ΕΕ για το προσφυγικό, τόνισε:
«Ακούσαμε από τον Αλέξη Τσίπρα για το προσφυγικό, μετά από πρόταση και της κυρίας Γεννηματά, ότι θα συγκαλέσει συμβούλιο αρχηγών υπό τον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Εχουμε μερικά ερωτήματα για το συμβούλιο αρχηγών, αλλά εγώ θα ήθελα να κάνω και άλλου είδους αποτίμηση.
Νομίζω ότι η κυρία Γεννηματά στη συγκεκριμένη περίπτωση λειτούργησε λίγο πολύ ως πολιτικό βαποράκι για τον Αλέξη Τσίπρα, διότι αυτό το Συμβούλιο αρχηγών μπορεί να αποτελεί το προεόρτιο διεργασιών για να πάμε σε οικουμενική μνημονιακή κυβέρνηση, η οποία από κάθε άποψη είναι απαράδεκτη και θα προκαλέσει ακόμη πιο επικίνδυνες καταστάσεις, χωρίς να προσφέρει καμμιά απολύτως διέξοδο.
Το θέμα του Συμβουλίου είναι το προσφυγικό ζήτημα, αλλά οι προεκτάσεις αυτού του Συμβουλίου μπορεί να είναι άλλες και να συνδέονται με τις διεργασίες παρασκηνίου που βρίσκονται σε εξέλιξη για τη δημιουργία μιας οικουμενικής. Μιας οικουμενικής μνημονιακής κυβέρνησης για την οποία εργάζονται μετά πάθους από καιρό τώρα ο Βασίλης Λεβέντης, είναι ο μόνος ρόλος που έχει η Ένωση Κεντρώων στην πολιτική ζωή, να γίνει επιτέλους αυτή η οικουμενική κυβέρνηση, αλλά όπως είδατε ακολούθησαν και υποστηρίζουν μανιωδώς την οικουμενική μνημονιακή κυβέρνηση και η κυρία Γεννηματά και ο κ. Θεοδωράκης. Οι Τσίπρας, Μητσοτάκης παίζουν το ρόλο του «τραβάτε με και ας κλαίω». Και η διαπραγμάτευση, η οποία εξαλίσσεται στο παρασκήνιο, μάλλον σκοντάφτει στο πρόσωπο του πρωθυπουργού.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θέλει να εγκαταλείψει με τίποτα την πρωθυπουργία, διότι φοβάται ότι θα περάσει στα πολιτικά αζήτητα και βεβαίως δεν είναι εύκολο για τη ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη να στηρίξει μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αλ. Τσίπρα.
Ολα αυτά βεβαίως όπως καταλαβαίνετε δεν έχουν καμιά σχέση με τα προβλήματα της χώρας και τους ελληνικού λαού, τα οποία είναι απόρροια του 3ου μνημονίου.
Το βέτο για να κατοχυρώσει τα συμφέροντα της χώρας μας σε σχέση με το προσφυγικό έπρεπε να το θέσει ο Αλ. Τσίπρας στην προηγούμενη Σύνοδο της ΕΕ για να είναι δεσμευτική και με κυρώσεις η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τα ανοικτά σύνορα. Επρεπε δηλαδή να βάλει το veto στο θέμα του Brexit που είναι πολύ ουσιαστικό και καυτό για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτό το βέτο έπρεπε να είχε τεθεί, επίσης, ακόμη πιο πριν και να είναι δεσμευτικό για τα ανοικτά σύνορα στην Ευρώπη και την αναλογική κατανομή προσφύγων και μεταναστών σε ευρωπαϊκές χώρες. Δεν έγινε και αυτό.
Τώρα ο Αλ. Τσίπρας λέει ότι προτίθεται να βάλει βέτο. Πρέπει να μας πει πού θα βάλει το βέτο. Σε ποια απόφαση θα μπει το βέτο.
Εμείς βεβαίως θέλουμε να υπερασπίσουμε με όλους τους δυνατούς τρόπους και με τη μέγιστη δυνατή ένταση και φυσικά με veto τα συμφέροντα της χώρας και τα συμφέροντα των προσφύγων, οι οποίοι είναι απαράδεκτο να στοιβάζονται υπό πολύ κακές συνθήκες στη χώρα μας. Αλλά πρέπει να δούμε στη συγκεκριμένη περίπτωση που θα μπει το βέτο και, εάν και εφόσον, αυτό το βέτο θα είναι αποτελεσματικό για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων και να μην είναι μια κυβερνητική καρικατούρα βέτο ή μια κυβερνητική τρακατρούκα, η οποία εκτοξεύεται για εσωτερικούς λόγους σκοπιμότητας.
Αλλωστε δεν έχουμε συνηθίσει αυτή την κυβέρνηση και τον Αλ. Τσίπρα να έρχεται σε σύγκρουση με το ευρωπαϊκό κατεστημένο.
Αντίθετα, η παλιά ρητορική του Τσίπρα έχει μετατραπεί σε μια στάση παρακολουθηματική του ευρωπαϊκού κατεστημένου, για να μην πω μια στάση παρατρεχάμενου της κυρίας Μέρκελ.
Η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα μεγάλο στρατόπεδο προσφύγων και μεταναστών δεν ανταποκρίνεται στο συμφέρον της χώρας και του ελληνικού λαού αλλά ούτε και σε αυτά που πρέπει να γίνουν με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.

ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

ΝΑ ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

(Πεμ. 25/2/16 - 10:00)

Του ΚΩΣΤΑ ΛΑΠΑΒΙΤΣΑ*  

Τους τελευταίους μήνες υπάρχει έντονη κινητικότητα στη ευρωπαϊκή Αριστερά αναζητώντας εναλλακτική πρόταση για την Ευρώπη. Στις 19-21 Φεβρουαρίου έγινε συνέδριο για το «Σχέδιο Β΄» στη Μαδρίτη το οποίο στην ουσία διοργάνωσε η αριστερή πτέρυγα του Ποδέμος. Ένα μήνα νωρίτερα αντίστοιχο συνέδριο είχε διοργανωθεί στο Παρίσι από το Κόμμα της Αριστεράς του οποίου ηγείται ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν.  

Δύο παράγοντες ερμηνεύουν αυτή την κινητικότητα. Ο πρώτος είναι η προοπτική του σχηματισμού κυβέρνησης στην Ισπανία από το Ποδέμος, αλλά και η βαρύνουσας σημασίας συμμετοχή του Κόμματος της Αριστεράς στις επερχόμενες γαλλικές προεδρικές εκλογές. Ο δεύτερος είναι η πλήρης αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, το πρόγραμμα του οποίου είχε λειτουργήσει στην πράξη ως «Σχέδιο Α'» της ευρωπαϊκής Αριστεράς για μεγάλο χρονικό διάστημα.  

Το ερώτημα συνεπώς έχει προκύψει αβίαστα: με ποιο πρόγραμμα θα παρουσιαστεί η Αριστερά της Ισπανίας και της Γαλλίας στο εκλογικό σώμα; Πολύ φυσιολογικά, η ιδέα ενός εναλλακτικού σχεδίου, ενός «Σχεδίου Β΄», έχει κερδίσει έδαφος.  

Είναι θετικό ότι η ευρωπαϊκή Αριστερά κινείται σε αυτή την κατεύθυνση, αν αναλογιστεί κανείς τηναπόλυτη κυριαρχία του Σχεδίου Α΄ μέχρι το καλοκαίρι του 2015. Όσοι μιλούσαν για την ανάγκη εναλλακτικής πρότασης αντιμετωπίζονταν περίπου ως αποσυνάγωγοι. Ο εξευτελισμός του ΣΥΡΙΖΑάλλαξε τα πράγματα.  

Είναι όμως αρνητικό ότι το μήνυμα από το συνέδριο της Μαδρίτης ήταν πολύ πιο συγκεχυμένο από το συνέδριο του Παρισιού. Αντί να προχωρήσει η επεξεργασία της εναλλακτικής πολιτικής πρότασης για την ευρωπαϊκή Αριστερά, το συνέδριο της Μαδρίτης μάλλον δημιούργησε σύγχυση για το ποια ακριβώς είναι η διαφορά με το αποτυχημένο «Σχέδιο Α΄». Ο βασικός λόγος είναι ότι δυστυχώς το Ποδέμος ταλαντεύεται και χάνεται σε ωκεανούς αμφισημίας, καθώς ορθώνεται η προοπτική της εξουσίας. Τα Κόμμα της Αριστεράς του Μελανσόν είναι πολύ πιο ξεκάθαρο, χωρίς φυσικά τα πράγματα να είναι ιδανικά στο Παρίσι.  

Ένα ακόμη αρνητικό στοιχείο είναι ότι και τα δύο συνέδρια έπασχαν από έντονο σύνδρομο«προσωπικότητας» και αναζήτησης προβολής στα ΜΜΕ. Πρόκειται για άκρως προβληματικά φαινόμενα που μόνο την υπόθεση της κοινωνικής αλλαγής στην Ευρώπη δεν εξυπηρετούν.  

Η ελληνική Αριστερά, παρά τις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζει, έχει πολλά να συνεισφέρειστη συζήτηση, κυρίως λόγω της κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ και της υιοθέτησης των Μνημονίων. Επείγει να διαμορφώσει συγκεκριμένα συμπεράσματα από την πικρή εμπειρία των προηγουμένων χρόνων και να τη μεταφέρει στην ευρωπαϊκή Αριστερά.  

Το κυριότερο συμπέρασμα είναι η αδήριτη ανάγκη να υπάρξει λαϊκή και εθνική κυριαρχία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Στο πλαίσιο αυτό παραθέτω τα κύρια σημεία της ομιλίας μου στη Μαδρίτη.  

ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ  

1. Η ευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει οπωσδήποτε να αντιπαρατεθεί στις οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές της ΕΕ και της ΟΝΕ, απορρίπτοντας τη λιτότητα. Για να το κάνει με επιτυχία όμως χρειάζεταικαθαρότητα για το τι σημαίνει η απόρριψη της λιτότητας.  

2. Η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας σήμερα είναι βαθιά προβληματική. Ο χρηματιστικοποιημένος καπιταλισμός της εποχής μας φαίνεται να οδεύει προς νέα κρίση, μετά από αυτή του 2007-9:

Οι οικονομίες των μεγάλων αναπτυσσομένων χωρών (BRICS), συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, είναι σε στασιμότητα, ή σε ύφεση.

Η οικονομία των ΗΠΑ έχει χαμηλή ανάπτυξη, μικρό δυναμισμό και τεράστια προβλήματαανισότητας.

Η πολιτική της «ποσοτικής χαλάρωσης» έχει φτάσει στα όρια της και οι κεντρικές τράπεζες εξετάζουν «ανορθόδοξα» μέτρα, όπως τα αρνητικά επιτόκια.

Οι τράπεζες βρίσκονται ξανά σε επισφαλή θέση, ιδίως στην Ευρώπη.

Η ευρωπαϊκή οικονομία, κυρίως η ΟΝΕ, είναι στάσιμη, χωρίς προοπτική ανάπτυξης.

Στο πλαίσιο αυτό η ευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει να προτείνει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα κοινωνικής και οικονομικής ανόρθωσης. Ο ορίζοντας είναι πλέον ιστορικός και απαιτείται ένα φιλόδοξο «εναλλακτικό σχέδιο».  

3. Το πρώτο βήμα για τη διαμόρφωση του είναι η ανάλυση της αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν τρεις καίριοι λόγοι για την αποτυχίας του:

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε λάθος στρατηγική. Δεν μπορεί να υπάρξει άρση της λιτότητας και φιλολαϊκή πολιτική μέσα στην ΟΝΕ, χωρίς ευθεία σύγκρουση με τους μηχανισμούς της ΕΕ.

Καταργήθηκε η εσωκομματική δημοκρατία, καθώς η ηγετική ομάδα Τσίπρα αυτονομήθηκε και εφάρμοσε τις δικές της επιλογές.

Η Ελλάδα αποδέχθηκε μεγάλη απώλεια κυριαρχίας στο εσωτερικό και διεθνώς. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ δρα υπό τη συνεχή επιτήρηση της Τρόικα/Κουαρτέτου.  

4. Η Ευρώπη που έχει αναδυθεί το 2016 δεν έχει καμία σχέση με τους μύθους περί «Ευρώπης των κινημάτων και των λαών» με τους οποίους πορεύτηκε η Αριστερά για δεκαετίες. Είναι μια Ευρώπη τουμεγάλου κεφαλαίου, των μεγάλων τραπεζών και της γερμανικής κυριαρχίας. Δεν υπάρχει προοπτική μεταρρύθμισης, ιδίως «από τα μέσα». Ο θρίαμβος του μεγάλου κεφαλαίου έφερε και τηναπώλεια κυριαρχίας στην Ελλάδα και αλλού.  

5. Στο πλαίσιο αυτό, το ριζοσπαστικό πρόγραμμα που χρειάζεται η ευρωπαϊκή Αριστερά είναιαδύνατον να εφαρμοστεί αν δεν υπάρξει ενίσχυση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας. Έξι τομείς προέχουν:

Χρέος. Η διαχείριση, η διαγραφή και η αποπληρωμή του δημόσιου χρέους πρέπει να γίνει με κυρίαρχο τρόπο για τις χώρες της περιφέρειας και γενικότερα.

Νομισματικό πεδίο. Απαιτείται ανάκτηση του ελέγχου της ρευστότητας από τα χέρια της ΕΚΤ και του Ντράγκι. Για το σκοπό αυτό είναι απαραίτητη η κοινωνική ιδιοκτησία και ο έλεγχος των τραπεζών, καθώς και ο έλεγχος των κεφαλαιακών ροών.

Δημοσιονομικό πεδίο. Απαιτείται απόρριψη του πλαισίου λιτότητας και ανάκτηση της κυριαρχίας στις δημόσιες δαπάνες και τη φορολογία.

Εμπόριο. Η Ευρώπη χρειάζεται διακρατικό μηχανισμό διαχείρισης των εξωτερικών πλεονασμάτων και ελλειμμάτων σε βάση αλληλεγγύης.

Απασχόληση. Απαιτείται ενδυνάμωση της κυριαρχίας στην αγορά εργασίας προς όφελος της εργασίας για την τόνωση της απασχόλησης.

Παραγωγικός τομέας. Είναι απαραίτητη η λαϊκή και εθνική κυριαρχία για τη διαμόρφωση αγροτικής και βιομηχανικής πολιτικής. Μεγάλες περιοχές της Ευρώπης παρουσιάζουν πλέον την εικόνα αναπτυσσομένων χωρών.  

6. Για να γίνει πραγματικότητα το εναλλακτικό σχέδιο της Αριστεράς είναι απαραίτητο να υπάρξει νέα πολιτική στόχευση και νέος πολιτικός λόγος. Ο καπιταλισμός της εποχής μας είναι σε βαθύτατη κρίση και η απάντηση της Αριστεράς πρέπει να είναι σύμμετρη και ανατρεπτική. Η λαϊκή και εθνική κυριαρχία είναι απαραίτητο στοιχείο για να χτυπηθεί η κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου και των μεγάλων τραπεζών στην Ευρώπη.  

7. Η λαϊκή και εθνική κυριαρχία δεν είναι εθνικισμός. Αντιθέτως, είναι ο τρόπος για να χτυπηθεί ο εθνικισμός που καλλιεργεί σήμερα η άκρα Δεξιά. Οι υπερεθνικοί μηχανισμοί της ΕΕ και της ΟΝΕ λειτουργούν κατά της εργασίας και δεν μεταρρυθμίζονται. Δεν χρειαζόμαστε «Περισσότερη Ευρώπη», ούτε «Αγαπάμε την Ευρώπη». Επιδιώκουμε πραγματική αλληλεγγύη των λαών.  

8. Η λαϊκή και εθνική κυριαρχία είναι απαραίτητη για τη δημοκρατία. Η δημοκρατία υποχωρεί όταν κυριαρχούν οι υπερεθνικοί μηχανισμοί της ΕΕ και της ΟΝΕ. Χρειαζόμαστε περισσότερο δημοκρατικό έλεγχο των χωρών μας και χειραφετημένη δημοκρατία με άμεση λαϊκή συμμετοχή.  

9. Η λαϊκή και εθνική κυριαρχία είναι απαραίτητη για τον πραγματικό διεθνισμό στην Ευρώπη. Ηπροσφυγική/μεταναστευτική κρίση κατέδειξε το βαθύ έλλειμμα διεθνισμού και αλληλεγγύης των μηχανισμών της ΕΕ. Η κοινωνία των πολιτών βρέθηκε στην πρωτοπορία της αλληλεγγύης. Κράτη με ισχυρή κυριαρχία κράτησαν καλύτερη στάση από τους υπερεθνικούς μηχανισμούς της ΕΕ. Η προσφυγική/μεταναστευτική πίεση έχει οξύνει την απώλεια εθνικής κυριαρχίας στην Ελλάδα.  

*Πηγή: costaslapavitsas.blogspot.gr  

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου2016

ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΣΙΠΡΑ, ΣΕΝΑΡΙΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ

ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΣΙΠΡΑ, ΣΕΝΑΡΙΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

(Πεμ. 25/2/16 - 12:00)

ΠΡΟΠΟΜΠΟΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ Η ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΑΡΧΗΓΩΝ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ  

Αντιμέτωπος με το διπλό αδιέξοδο της κυβερνητικής πολιτικής στοασφαλιστικό και το προσφυγικό, ο πρωθυπουργός αναζητάεναγωνίως έξοδο κινδύνου, ώστε να διασώσει το κόμμα του και κυρίως το προσωπικό, πολιτικό του μέλλον. Αυτό είναι το βασικό μήνυμα της αιφνιδιαστικής παρουσίας του στη Βουλή κατά τη συζήτηση του κυβερνητικού νομοσχέδιου για τη Δημόσια Διοίκηση, όπου ανακοίνωσε σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών εν όψει της συνόδου κορυφής Ε.Ε.- Τουρκίας για το προσφυγικό.

Ο Αλέξης Τσίπρας διατύπωσε το αυτονόητο όταν καταδίκασε για “πραξικοπηματισμό” την Αυστρία, η οποία οργάνωσε την “παρασυναγωγή” με τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων για το κλείσιμο των συνόρων με την Ελλάδα, κι όταν απείλησε, εμμέσως πλην σαφώς, με βέτο, από ελληνικής πλευράς, σε επίπεδο Ε.Ε. αν δεν εφαρμοστούν οι αποφάσεις για αναλογική κατανομή των προσφύγων στις χώρες- μέλη της Ένωσης. Ωστόσο, η τοποθέτησή του έμεινε στο “πολύ λίγο, πολύ αργά”. Ο πρωθυπουργός θα όφειλε να αξιώσει την εξασφάλιση ασφαλών διαδρόμων για τους πρόσφυγες, την εξαίρεση της Ελλάδας από τους Δρακόντειους κανόνες του Συμφώνου Σταθερότητας και των μνημονίων για χρέος και ελλείμματα λόγω της προσφυγικής κρίσης (κάτι που έχει ήδη πετύχει η Γαλλία επικαλούμενη το πολύ μικρότερο οικονομικό κόστος από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι) και την ανάληψη πρωτοβουλιών από την Ε.Ε. για τον τερματισμό του φρικτού πολέμου στη Συρία.

Αντί γι αυτά, ο Αλέξης Τσίπρας τηλεφώνησε στην Άνγκελα Μέρκελ για να την παρακαλέσει να ξεκινήσει το ΝΑΤΟ όσο γίνεται πιο γρήγορα περιπολίες στο Αιγαίο για την αναχαίτιση των προσφύγων. Μια κίνηση απαράδεκτη, από ανθρωπιστικής πλευράς και επονείδιστη από πολιτικής, όταν μάλιστα προέρχεται από έναν πρωθυπουργό που επιμένει να μιλάει στο όνομα της Αριστεράς. Ας αφήσουμε που, όπως δήλωσε ο ίδιος ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, οι περιπολίες του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, που αρχίζουν αύριο Παρασκευή, θα έχουν ως κύρια αποστολή τη συλλογή πληροφοριών και την παρακολούθηση- με προφανή αν και ανομολόγητο στόχο τη Ρωσία- κάτι που εμπλέκει τη χώρα μας στη διαμάχη των μεγάλων δυνάμεων με επίκεντρο τη Συρία.

Η επίκληση του προσφυγικού για τη σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών δεν αποκλείεται να είναι σε μεγάλο βαθμό προσχηματική. Η κίνηση αυτή, που αναδύει άρωμα “ευρύτερης συνενόησης”, αποτελεί ενδεχομένως αμυντικό ελιγμό του Αλέξη Τσίπρα στις ασφυκτικές πιέσεις που δέχεται για σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης, με παραίτηση του ίδιου από την πρωθυπουργία και τον ορισμό, στη θέση του, μιας εξωκομματικής προσωπικότητας. Για το ρόλο του νέου Παπαδήμου προαλείφεται ο Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος, στη σημερινή συνέλευση της Τράπεζας της Ελλάδας, περίπου πρότεινε εαυτόν για το αξίωμα του “οικουμενικού” πρωθυπουργού, τονίζοντας την ανάγκη ευρύτερης “πολιτικής συνενόησης” για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και την απρόσκοπτη εφαρμογή του μνημονίου.

Αμυνόμενος, ο Αλέξης Τσίπρας διαμηνύει ότι η οποιαδήποτε διεύρυνση του κυβερνητικού σχήματος, ακόμη και στην κατεύθυνση της οικουμενικής, δεν είναι δυνατή παρά μόνο αν διατηρήσει ο ίδιος την πρωθυπουργία. Σε αντίθετη περίπτωση, αυτό που θα προέκυπτε δεν θα ήταν μια συντεταγμένη αναδίπλωση του ΣΥΡΙΖΑ σε ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης που μπορεί να διεκδικήσει εκ νέου και αρκετά σύντομα την κυβερνητική εξουσία, αλλά η πολυδιάσπαση- συρρίκνωσή του και το πολιτικό τέλος του ίδιου του Άλέξη Τσίπρα. Αυτή την αμυντιική επιδίωξη του Αλέξη Τσίπρα εξυπηρετεί και η τεχνητή πόλωση στην οποία επιδίδεται με τις επιθέσεις εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη στο πεδίο τηςδιαπλοκής.

Για την πλειονότητα του ελληνικού λαού, ελάχιστη σημασία έχει αν συνεχιστούν οι ολέθριες μνημονιακές και ΝΑΤΟϊκές πολιτικές με τον Τσίπρα ή με τον Μητσοτάκη ή με τον Στουρνάρα στο πρωθυπουργικό αξίωμα. Το επιτακτικά ζητούμενο είναι η ανατροπή αυτών των πολιτικών που συνθλίβουν το λαό καιεξευτελίζουν τη χώρα.

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Πρόσκληση σε συνέντευξη τύπου για την παρουσίαση της πολιτικής διακήρυξης της ΛΑΕ

Πρόσκληση σε συνέντευξη τύπου για την παρουσίαση της πολιτικής διακήρυξης της ΛΑΕ

Η συνέντευξη τύπου θα γίνει στις 13:00 μ.μ. στο ξενοδοχείο ΟΣΚΑΡ, Σταθμός Λαρίσσης-Φιλαδελφείας 25 & Σάμου την Πέμπτη 25-02-16.

Την Πέμπτη 25-02-16 η ΛΑΕ θα παρουσιάσει σε συνέντευξη τύπου την πολιτική της διακήρυξη με τίτλο: Ανατροπή τώρα! για τί; με ποιους; πώς;

Θα γίνει επίσης τοποθέτηση της στα ζητήματα της συγκυρίας.

Τη συνέντευξη θα παρουσιάσει ο Παν. Λαφαζάνης, επικεφαλής της ΛΑΕ, μαζί με στελέχη της ΛΑΕ.

Η συνέντευξη τύπου θα γίνει στις 13:00 μ.μ. στο ξενοδοχείο ΟΣΚΑΡ, Σταθμός Λαρίσσης-Φιλαδελφείας 25 & Σάμου την Πέμπτη 25-02-16.

Παρακαλούμε για την παρουσία σας, την δημοσιογραφική και τηλεοπτική κάλυψη.

Το Γραφείο Τύπου της ΛΑΕ
23-02-16

ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ ΣΤΗΝ ΕΙΔΟΜΕΝΗ

ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ ΣΤΗΝ ΕΙΔΟΜΕΝΗ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

(Τρι. 23/2/16 - 12:30)

ΣΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η Ε.Ε. ΤΗΣ ΞΕΝΟΦΟΒΙΑΣ  

ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΦΓΑΝΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ  

Του ΑΡΗ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΥ

Πριν από λίγες ημέρες, από αυτές τις στήλες, καυτηριάζαμε την καυχησιολογία του πρωθυπουργού ότι τάχα, υπό την απειλή του βέτο, απέτρεψε οριστικά, στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε., στις Βρυξέλλες, την απειλή κλεισίματος των ελληνικών συνόρων και εξοστρακισμού της χώρας από τη ζώνη Σέγκεν. Γράφαμε τότε ότι το “επίτευγμα” του πρωθυπουργού είχε ημερομηνία λήξης την 6η Μαρτίου, ημέρα της προγραμματισμένης συνόδου κορυφής Ε.Ε.- Τουρκίας για το προσφυγικό, οπότε το κλείσιμο των συνόρων θα ξαναμπεί στην ημερήσια διάταξη.

Σήμερα, οφείλουμε να κάνουμε την αυτοκριτική μας για το γεγονός ότι οι προβλέψεις ήταν υπερβολικά... αισιόδοξες και επιεικείς προς την κυβέρνηση Τσίπρα! Δεν χρειάστηκε καν να έρθουν “αι ειδοί του Μαρτίου”. Από χθες κιόλας τα ελληνικά σύνορα προς Βορρά έχουν κλείσει και η Ελλάδα μετατρέπεται με ταχύτατους ρυθμούς σε ένα μεγάλο, ανοιχτό στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων, στους οποίους η “πολιτισμένη” Ευρώπη αρνείται προκλητικά ακόμη και τη δυνατότητα να ζητήσουν πολιτικό άσυλο.

Την αρχή έκαναν η Σερβία και η ΠΓΔΜ, με την πραξικοπηματική απόφασή τους να κλείσουν τα σύνορα στους Αφγανούς πρόσφυγες, στους οποίους ακόμη και η ίδια η Ε.Ε. αναγνωρίζει το δικαίωμα του πολιτικού ασύλου. “Αναγνωρίζει” μόνο στα χαρτιά, γιατί στην πράξη οι Πόντιοι Πιλάτοι των Βρυξελλών δεν βρήκαν ούτε μία λέξη καταδίκης για αυτή την απαράδεκτη και εντελώς αυθαίρετη απόφαση των Σκοπίων και του Βελιγραδίου. Όπως δεν αντέδρασαν καθόλου στην επίσης αυθαίρετη απόφαση της Βουλγαρίας και της Σλοβενίας να στείλουν στρατό να σφραγίσει τα σύνορά τους. Αντίθετα, η Αυστρία-η οποία, μάλιστα, έχει καγκελάριο τον σοσιαλδημοκράτη και φίλο του Αλέξη Τσίπρα, Βέρνερ Φάιμαν- συγκαλεί αύριο σύσκεψη με τους ηγέτες των Δυτικών Βαλκανίων, χωρών που δεν ανήκουν στην Ε.Ε., με αντικείμενο το κλείσιμο του “Βαλκανικού Διαδρόμου” στους πρόσφυγες, κάτι που θα γιγαντώσει το πρόβλημα των προσφύγων που θα εγκλωβιστούν στην Ελλάδα. Μάλιστα η αυστριακή κυβέρνηση εξαίρεσε επιδεικτικά από τη σύνοδο την Ελλάδα, τη χώρα- μέλος της Ε.Ε. που επιβαρύνεται όσο καμία άλλη από την προσφυγική κρίση.

Αυτή είναι η Ευρώπη των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της ξενοφοβίας και του “ο σώζων εαυτόν σωθήτω” στο όνομα της οποίας η κυβέρνηση και συνολικά το μνημονιακό πολιτικό σύστημα θυσιάζουν τα κοινωνικά και τα ανθρώπινα δικαιώματα, Ελλήνων και μεταναστών. Αυτή η Ευρώπη ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τις εκρηκτικές διαστάσεις που παίρνει το προσφυγικό πρόβλημα, δημιουργώντας ιδεώδεις συνθήκες για τη δημαγωγία της νεοφασιστικής Χρυσής Αυγής.

Ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γ. Μουζάλας ασφαλώς έχει δίκιο όταν καταγγέλλει ότι “πέντε αστυνομικοί διευθυντές των χωρών του Βίζεγκραντ, μαζί δυστυχώς με την Αυστρία, καταργούν τις αποφάσεις που πήραν οι πρωθυπουργοί 15 ώρες πριν”. Ωστόσο η διαμαρτυρία του δεν έχει κανένα πρακτικό αντίκρυσμα, καθώς οι ισχυροί της Ευρώπης- φρούριο δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή ούτε για την αγωνία των προσφύγων, ούτε για τα προβλήματα της Ελλάδας. Οι ανησυχητικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών καταδεικνύουν το αδιέξο της κυβερνητικής πολιτικής, που δέχθηκε την απαράδεκτη απόφαση για εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο εναντίον των προσφύγων, εξασφαλίζοντας ως μόνο αντάλλαγμα το... κλείσιμο των συνόρων της!

Πανικόβλητη από τις διαστάσεις του προβλήματος, η κυβέρνηση επιστράτευσε την αστυνομία εναντίον των Αφγανών προσφύγων της Ειδομένης, σήμερα το πρωί. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να... συλλάβει δημοσιογράφους που απλώς έκαναν τη δουλειά τους, παρά το επικοινωνιακό μπλακ άουτ που είχε επιβάλει η κυβέρνηση, προφανώς γιατί ντρέπεται και η ίδια για τις ενέργειές της. Δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι τα χειρότερα έπονται...

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

ΜΑΥΡΑ ΠΑΝΙΑ ΑΠ’ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

ΜΑΥΡΑ ΠΑΝΙΑ ΑΠ’ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ

(Τρ. 23/2/16 – 09:20)

Του ΣΤΑΘΗ*

Εν πρώτοις μια μικρή σύνοψη. Οταν πριν από λίγο καιρό ο κ. Τσίπρας είχε αναρωτηθεί ρητορικώς «αν έχει σύνορα η θάλασσα», είπαμε ορισμένοι ότι πρόκειται για ένα σχήμα λόγου. Την επόμενη μέρα όμως, ύστερα από δεύτερες σκέψεις (οι δεύτερες σκέψεις είναι πράγμα καλόν), είπαμε ορισμένοι ότι τέτοιες (ρητορικές έστω) ερωτήσεις δεν επιτρέπεται να τις εκστομίζει ένας πρωθυπουργός. Την τρίτη ημέρα (και βλέποντας τα τουρκικά δημοσιεύματα) θυμηθήκαμε όλοι ότι παρόμοιον τι λέγει η Τουρκία για τα θαλάσσια σύνορα στο Αιγαίο (όπου αμφισβητεί συνθήκες , γκριζάρει ζώνες και διεκδικεί εδάφη) - διότι... παραδόξως η θάλασσα όχι μόνον έχει σύνορα, αλλά στην επιφάνειά της φύονται εδάφη, ενώ στους βυθούς της ανθεί πλούτος. Την τέταρτη ημέρα θέμα ελέγχου των συνόρων στο Αιγαίο έθεσε η κυρία Μέρκελ. Ζητώντας κοινές ελληνοτουρκικές περιπολίες επί των συνόρων που αμφισβητεί η Τουρκία, επί της θαλάσσης που δεν έχει σύνορα, επί των κυμάτων που βάδισε ο Χριστός και πάει λέγοντας. Το γλυκό είχε δέσει.

Οχι, η ελληνική κυβέρνηση δεν ελέγχεται για κάποια συνωμοσία προς όφελος της Γερμανίας ή της Τουρκίας, ελέγχεται όμως για αμέλεια (επειδή άφησε όλα αυτά να συμβούν), για μπουνταλοσύνη (επειδή όλα αυτά δεν τα προέβλεψε) και για τον συνήθη μας ραγιαδισμό (διότι σε όλα αυτά δεν αντέδρασε).

Από ’κεί και πέρα άρχισε το γαϊτανάκι που ξεκίνησε από τα περί Frontex κι έχει φθάσει (έως τώρα) στην ενεργοποίηση του ΝΑΤΟ (και βλέπουμε). Το ουσιώδες σε όλη αυτή τη διαδικασία ήταν ότι κάθε φορά η Αθήνα πιανόταν στον ύπνο (διαβουλεύσεις Αγκυρας-Βερολίνου ή Βερολίνου-Αγκυρας), ότι κάθε φορά ευρίσκετο προ τετελεσμένων (αποφάσεις Ενωσης, αποφάσεις Βερολίνου-Αγκυρας) και ότι κάθε φορά έτρεχε εκ των υστέρων να σώσει ό,τι μπορούσε - ή δεν έτρεχε καθόλου, υποκύπτοντας στα τετελεσθέντα. Τίποτα, ουδεμία πολιτική ή στρατιωτική κίνηση έγινε με πρωτοβουλία των Αθηνών.

Τώρα έχουμε βρεθεί σε μια κατάσταση στο Αιγαίο άνευ προηγουμένου. Η Τουρκία έχει δεσμεύσει όσες περιοχές θέλει για όσο θέλει προς εκτέλεσιν ασκήσεων. Η Τουρκία προωθεί πλέον και μέσω του ΝΑΤΟ τις θέσεις της για τις γκρίζες ζώνες (συνεπώς, την αναθεώρηση των συνθηκών και τη διεκδίκηση εδαφών). Η Τουρκία ανατρέπει τα όρια του FIR Αθηνών για την έρευνα και τη διάσωση. Χωρίζει επιχειρησιακά (κατ’ αρχάς) το Αιγαίο στα δύο, ένθεν κι ένθεν του 25ου Μεσημβρινού. Υπενθυμίζει το αποστρατιωτικοποιημένο της Δωδεκανήσου, με έναν λόγο

η Τουρκία ακούμπησε στο τραπέζι του Προσφυγικού μια πολιτική διεκδικήσεων εναντίον της Ελλάδος που χτίζει (και διευρύνει) επί τριαντακονταετίαν. Ως τώρα η πολιτική αυτή αντιμετωπιζόταν απ’ την Ελλάδα διά του «κατευνασμού» (ο οποίος θα είχε ήδη αποβεί καταστροφικότερος, αν η Τουρκία δεν υπολόγιζε το υψηλό κόστος που θα πλήρωνε ένεκεν του φιλότιμου των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, αν χτυπούσε). Τώρα η Ελλάδα στην πολιτική του «κατευνασμού» έχει προσθέσει και τηναδυναμία μιας χώρας που βρίσκεται υπό κατοχήν, όπως και την ασχετοσύνη μιας κυβέρνησης που παρακολουθεί το καραβάνι των εξελίξεων να την προσπερνά και τα σκυλιά να λιάζονται.

Στο μεταξύ η Τουρκία αυξάνει τα ποτάμια των προσφύγων προς τα ελληνικά νησιά (σαν να αποβιβάζει στράτευμα), μπλοκάρει τις επαναπροωθήσεις προς το εσωτερικό της και προσπαθεί να δημιουργήσει ένταση (ακόμα και θερμό επεισόδιο) με στρατιωτικές προβοκάτσιες στο Αρχιπέλαγος.

Ακόμα και όταν οι επιλογές της Τουρκίας (να χειραγωγήσει την τακτική του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο) δεν της βγαίνουν, τούτο δεν οφείλεται σε ελληνικές πρωτοβουλίες. Την Ελλάδα ως τώρα τη σώζει ένας απόμηχανής θεός που ταυτοχρόνως μας φωνάζει συν Αθηνά και χείρα κίνει, πλην όμως εις μάτην.

Η Τουρκία έχει απλώσει πολύ τραχανά, στη Συρία, στο Κουρδιστάν, στο εσωτερικό της. Προσπαθεί να εκμεταλλευθεί το προσφυγικό (στη δημιουργία του οποίου συμμετέχει) εκβιάζοντας την Ευρώπη. Παρ’ ότι η Ευρώπη γνωρίζει από καιρό με ποιον έχει να κάνει, αντιμετωπίζει την Τουρκία σαν ισοδύναμο και ισοϋψή εταίρο. Η Τουρκία ανοίγει και πάλι ένα-ένα τα κεφάλαια της ενταξιακής διαδικασίας, χωρίς ως τώρα να έχει εκπληρώσει κανένα από τα προαπαιτούμενα. Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα η Κύπρος κινδυνεύει να αλωθεί τελείως. Η Τουρκία με την κατάρριψη του ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους προσπάθησε να προβοκάρει τις ΗΠΑ (και το ΝΑΤΟ), ώστε οι δυνάμεις αυτές να εξαναγκασθούν σε μια πολιτική (ρήξης με τη Ρωσία, ου μην αλλά και πιθανής εμπλοκής) που δεν είχαν επιλέξει και σχεδιάσει οι ίδιες. Τώρα η προέλαση των δυνάμεων του Ασαντ με την υποστήριξη της Ρωσίας, η διεύρυνση (και η ένωση) των κουρδικών θυλάκων στη βόρεια Συρία, η ευμενής πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στους Κούρδους, η δυσφορία (επιθετική δυσφορία) του Ισραήλ εναντίον του Ερντογάν, η εμφάνιση στη σκακιέρα ενός μη απομονωμένου πλέον Ιράν, η παγιωμένη εχθρότητα της Αιγύπτου, η καθιέρωση της παρουσίας των Κούρδων του Ιράκ ως ενός εν δυνάμει κράτους, ο εμφύλιος πόλεμος και τα ασύμμετρα χτυπήματα μέσα στην ίδια την Τουρκία,

έχουν μετατρέψει το νέο οθωμανικό δόγμα Νταβούτογλου «κανένα πρόβλημα με κανέναν» σε«σοβαρά προβλήματα με όλους». Κάτι τέτοιο ήταν αναπόφευκτο, διότι το «κανένα πρόβλημα με κανέναν» του Νταβούτογλου σήμαινε στην πραγματικότητα τη λύση όλων των προβλημάτων προς όφελος της Τουρκίας. Πράγμα αδύνατον. Διότι ακόμα και αν η Τουρκία είχε την ισχύ να λύσει (διά πολέμων) όλα τα προβλήματα προς όφελός της, αυτό ακριβώς θα ήταν το επόμενο πρόβλημά της.

Εκτεθειμένη λοιπόν η Τουρκία σε πλήθος μετώπων στον Νότο, την Ανατολή, τον Βορρά κι εντός της, παίζει στο Αιγαίο χωρίς αντίπαλο, μάλιστα σε συμμαχία με τη Γερμανία (όπως το 1914-18), έστω κι αν λόγω της πολυπραγμοσύνης της μπορεί να θέτει και να θέσει σε δοκιμασία τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ενωση. Καμία ανάσχεση όμως της Τουρκίας δεν οφείλεται ούτε θα οφείλεται στην (πιεζόμενη απ’ την Τουρκία) Ελλάδα, αλλά στις στραβές που η Τουρκία κάνει εναντίον όλων.

Το ΝΑΤΟ βρίσκεται τώρα αναπτυγμένο σε νερά από τα οποία διέρχονται ρωσικά πολεμικά σκάφη για να φθάσουν στη Συρία ή να επιστρέψουν απ’ αυτήν. Στα ίδια νερά οι Τούρκοι βγάζουν τα δικά τους πολεμικά με λυμένο το ζωνάρι για καυγά εις όσα μας αφορούν (κυριαρχία, έρευνα, διάσωση), ενώ ταδουλεμπορικά τους αποβιβάζουν στα ελληνικά νησιά όλο και περισσότερους καταδιωγμένους.

Και η Ελλάδα;

Τα χειρίζεται όλα αυτά επικοινωνιακώς (όταν καταλαβαίνει τι της γίνεται). Διότι συνήθως δεν καταλαβαίνει ή δεν θέλει να καταλάβει. Το... «βέτο» του κ. Τσίπρα κράτησε δεκατρείς ώρες, οι υποσχέσεις που έλαβε εξαερώθηκαν, όπως και άλλες φορές (όλες) από την υπογραφή του μνημονίου κατ’ αρχάς, κι από έξαρση του προσφυγικού στη συνέχεια.

Ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε, μετά από τόση κακοποίηση που έχει υποστεί, να έχει καταλάβει ότι η Ενωσηδεν τηρεί ποτέ τις υποσχέσεις της αλλά τηρεί πάντα τις απειλές της. Οταν έχει να κάνει με ψοφοδεείς. Τώρα η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει το αποτέλεσμα του προβλήματος που δεν μπορεί να λύσει. Κινδυνεύει να βρεθεί πλημμυρισμένη από χιλιάδες κυνηγημένους ανθρώπους, εγκλωβισμένους μεταξύ των σκοπιανών συνόρων και των τουρκικών συνόρων. Σε μια μέγγενη.

Τι μέλλει γενέσθαι; άγνωστον. Το πρόβλημα έχει υπερβεί την ελληνική κυβέρνηση και εξελίσσεται σε εθνικό κίνδυνο. Αν δεν εκτονωθεί εγκαίρως, ακόμα και η ανθρωπιστική πλευρά του προβλήματος θα εκφυλισθεί σε ένα πεδίο δράσης επιτήδειων, ΜΚΟ, πρακτόρων, τρομοκρατών, φασιστών και ρατσιστών, γενικευμένης παραοικονομίας, μιας διαρκούς αποσταθεροποίησης.

Η ελληνική κυβέρνηση άγεται και φέρεται από τα γεγονότα. Αδρανεί πνιγμένη στους μύθους της και μια κουτοπόνηρη ανάλυση που κάνει για όλα (αίφνης, λόγου χάριν, ανακάλυψε ότι την περικοπή των συντάξεων δεν τη θέλει μόνον το ΔΝΤ αλλά και οι Ευρωπαίοι) - έλα, ρε! Η κυβέρνηση ανακάλυψε τώρα ότι ο ΟΓΑ, φέρ’ ειπείν, μπορεί και να μην συμπεριληφθεί στο ένα κι ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο (πουούτε η Τρόικα ζήτησε ποτέ) - έλα, ρε! Η κυβέρνηση αδρανεί

περιμένοντας τον Γκοντό. Διότι απ’ όταν γονάτισε, παραδέχθηκε ότι πρέπει να εφαρμόζει (και να βρίσκει τους τρόπους για να το κάνει) πολιτικές που τις επιβάλλονται, χωρίς να μπορεί να προτείνει η ίδια όχι μόνον δικές της πολιτικές, αλλά ούτε καν εναλλακτικές, όπως το παράλληλο πρόγραμμα και ταισοδύναμα απέδειξαν.

Η έξοδος της Ελλάδας από τη Σένγκεν με δική της πρωτοβουλία θα είχε ίσως μια λογική, διότι έτσι η χώρα θα έπαυε να είναι πύλη εισόδου στην Ενωση και συνεπώς θελκτικός προορισμός για τους πρόσφυγες. Οι παρενέργειες όμως από πλευράς Ενωσης πάνω στη μνημονιοκρατούμενη Ελλάδα σε μια τέτοια περίπτωση είναι απροσδιόριστες. Διότι στρατηγική της Ελλάδας είναι να μη μελετά, να μη γνωρίζει, να μην προετοιμάζεται, να μην έχει plan B για οτιδήποτε, στρατηγική μας είναι να μην έχουμε στρατηγική.

Μαύρα πανιά, μαύρα μαντάτα...  

*Δημοσιεύθηκε στο e-nikos.gr την Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016