Ανακοίνωση της Π.Γ. της Λαϊκής Ενότητας για τις εξελίξεις στην Ουκρανία

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ Π.Γ. ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

1. Οι εξελίξεις στην Ουκρανία αποτελούν δείκτη μίας επικίνδυνης κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών – καπιταλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών, που έχουν εισέλθει σε μία νέα φάση μετά το 2008 – 2009. Για πρώτη φορά μετά την πτώση της Σ.Ε., διαμορφώνονται όροι δυνητικής αμφισβήτησης της κυριαρχίας των ΗΠΑ σε πλανητικό επίπεδο, παρότι η ηγεμονία τους διατηρείται. Αν και δεν αποτελεί άμεσο ενδεχόμενο, η Κίνα είναι μία δύναμη, η οποία θα μπορούσε προοπτικά να διεκδικήσει την οικονομική πρωτοκαθεδρία. Σε συνδυασμό με την γεωπολιτική αυτονόμηση της Ρωσίας, η οποία αποτελεί τη δεύτερη σε στρατιωτικό επίπεδο χώρα, διαμορφώνονται πιθανότητες εναλλακτικών λύσεων για κράτη που αναζητούν διεξόδους από την υποτελή ενσωμάτωση στον διεθνή καταμερισμό εργασίας που επιβάλλουν οι ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, είναι η πρώτη φορά που η απρόσκοπτη πολιτικοστρατιωτική κυριαρχία και η διασφάλιση του διεθνούς συστήματος κεφαλαιακών και ενεργειακών ροών υπό την ηγεμονία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού συναντά εμπόδια, ενώ οι ευθείες επεμβάσεις σε μια σειρά χώρες (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Συρία, Αφγανιστάν, Λιβύη κ.λπ.) έχουν αντιφατικά ή και αρνητικά για αυτές αποτελέσματα. Όλα τα παραπάνω και η κατεύθυνση προληπτικής οριοθέτησης της Κίνας και της Ρωσίας από τον αμερικανονατοϊκό ιμπεριαλισμό, διαμορφώνουν το υπόστρωμα πάνω στο οποίο εξελίσσεται η κρίση στην Ουκρανία.
2. Στον πυρήνα της ουκρανικής κρίσης βρίσκεται η διαχείριση της Ρωσίας από τον αμερικανονατοϊκό ιμπεριαλισμό. Οι ΗΠΑ, αντιλαμβανόμενες τη Ρωσία ως δυνητικό ανταγωνιστή, εφάρμοσαν την στρατηγική της περικύκλωσής της με την ένταξη μιας σειράς χωρών στο ΝΑΤΟ. Παράλληλα, επιτάχυναν ή και οργάνωσαν την ενίσχυση εθνικιστικών, σωβινιστικών, αντιρωσικών θέσεων στις χώρες της Βαλτικής, την Πολωνία και γενικότερα στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ, παρά τις αντίθετες διαβεβαιώσεις των ΗΠΑ περί μη επέκτασής του ανατολικά. Η ένταξη της Ρωσίας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας, μετά την κατάρρευση της Σ.Ε., πέρασε από πολλά στάδια, ξεκινώντας από την άμεση καθοδήγηση των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών, περνώντας στην προσπάθεια συνύπαρξης με πιο ανεξάρτητο και αυτονομημένο ρόλο και σήμερα καταλήγει στην μετωπική αντιπαράθεση. Η εξέλιξη αυτή οφείλεται και στους περιορισμούς, τις πιέσεις και την οριοθέτηση που επιχειρούν να επιβάλλουν οι ΗΠΑ.
3. Η εξέλιξη στην Ουκρανία δεν αποτέλεσε ξαφνικό γεγονός, είναι αντίθετα το αποτέλεσμα μίας κρίσης που σοβεί εδώ και οκτώ χρόνια και οι ρίζες της βρίσκονται στην βίαιη ανατροπή του πολιτικού και οικονομικού προσανατολισμού της, όπως εκδηλώθηκε στον εμφύλιο που ξέσπασε το 2014, μετά το πραξικόπημα που πυροδοτήθηκε από τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Ο «ευρωπαϊκός» προσανατολισμός της Ουκρανίας, διασφαλίστηκε μέσα από την ανοιχτή δράση νεοναζιστικών ταγμάτων, την εθνική καταπίεση, την πολιτική καταπίεση, την θέση εκτός νόμου των κομμουνιστικών κομμάτων και συμβόλων, αποτυπώθηκε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο στην τραγωδία του Σπιτιού των Συνδικάτων στην Οδησσό, με δεκάδες νεκρούς αγωνιστές αντιφασίστες, με την ένοχη σιωπή και ουσιαστικά στήριξη των ΗΠΑ και της ΕΕ. Η αυτονομία των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ και οι συμφωνίες του Μινσκ στις οποίες εξαναγκάστηκε να συναινέσει η κυβέρνηση του Κιέβου, ήταν αποτέλεσμα του ένοπλου αγώνα του λαού και οριοθέτησαν την άμεση κυριαρχία των σχεδιασμών του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού. Ωστόσο, έκτοτε, συντηρείται μία εμφύλια σύγκρουση που μετρά δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, θεσμική ενσωμάτωση των νεοναζιστικών ταγμάτων, οργανωμένη καταστολή της πολιτικής και κοινωνικής αντιπολίτευσης, είτε με όρους μαζικών φυλακίσεων, είτε ακόμα και φυσικής εξόντωσης. Παράλληλα, η Ουκρανία εξοπλιζόταν συστηματικά από τις χώρες του ΝΑΤΟ. Το αποκορύφωμα, που επιτάχυνε τη σημερινή κρίση, ήταν η de facto καταστρατήγηση των συμφωνιών του Μινσκ και κυρίως η προοπτική της άμεσης ένταξης της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ που σηματοδοτεί το σχέδιο της επέκτασης του ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά και την περικύκλωση της Ρωσίας. Ταυτόχρονα, οι σημερινές εξελίξεις απηχούν και την επιδίωξη των ΗΠΑ να αποσταθεροποιήσουν τις οικονομικές σχέσεις των ευρωπαίων συμμάχων τους με την Ρωσία, κυρίως στον ενεργειακό τομέα.
4. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί επικίνδυνη εξέλιξη, εναντίον των συμφερόντων των λαών και οδηγεί σε επιτάχυνση ακόμα πιο επικίνδυνων εξελίξεων, όπως το τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα 100 δις ευρώ στη Γερμανία, η συσπείρωση χωρών γύρω από το ΝΑΤΟ και η ενδεχόμενη ένταξη Σουηδίας και Φινλανδίας, η επιβολή σημαντικών οικονομικών κυρώσεων στη Ρωσία. Ωστόσο, η αποδοκιμασία της εισβολής δεν μπορεί να καταλήγει ούτε σε μία λογική ίσων αποστάσεων, ούτε σε κατευθύνσεις που αποκρύπτουν ότι βασικά υπεύθυνος είναι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός και οι σύμμαχοί του, που επιδιώκουν διαρκώς και συστηματικά την αποσταθεροποίηση και διάλυση των δυνητικών ανταγωνιστών τους, ή ακόμα και όσων διατηρούν μία πιο αντιφατική θέση στο διεθνές σύστημα. Η υποκρισία των δυτικών αστικών τάξεων περισσεύει. Αυτοί που σήμερα ανακαλύπτουν την δήθεν για πρώτη φορά επέμβαση σε ευρωπαϊκό έδαφος ξεχνούν τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Ξεχνούν το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία και τη Λιβύη. Αποκρύπτουν την διαρκή στρατηγική της βίαιης ενσωμάτωσης στον διεθνή καταμερισμό εργασίας υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ μέσω του παρεμβατισμού και της αποσταθεροποίησης, των εμπάργκο και των πολέμων των κυρώσεων, τη Λατινική Αμερική, την Κούβα, τη Βενεζουέλα.
5. Οι ευρωπαϊκές αστικές τάξεις και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι συντάσσονται πλήρως με τη στρατηγική και τις επιδιώξεις των ΗΠΑ, παρότι βραχυπρόθεσμα η πολιτική των κυρώσεων θα έχει αρνητικά αποτελέσματα για τις ευρωπαϊκές οικονομίες, λόγω κυρίως της διακοπής των εξαγωγών ρωσικού φυσικού αερίου. Τις συνέπειες αυτών των επιλογών θα τις πληρώσουν οι λαϊκές τάξεις. Η στάση της Ελλάδας, διά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι κατ’ αναλογία από τις πιο επιθετικές. Όχι μόνο πρωτοστατεί σε επιθετική ρητορεία και πλειοδοτεί στις απαιτήσεις κυρώσεων από την πρώτη στιγμή, αλλά αποφασίζει την εμπλοκή στη σύγκρουση με την αποστολή πολεμικού εξοπλισμού, την ίδια στιγμή, που εφαρμόζει πολιτικές και λιτότητας και φτωχοποίησης σε βάρος του ελληνικού λαού και του φορτώνει νέα δυσβάστακτα βάρη μ’ ένα νέο υπέρογκο εξοπλιστικό πρόγραμμα. Η στάση αυτή αντανακλά την ευρύτερη επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης για εμβάθυνση της πρόσδεσης στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, η οποία υπηρετήθηκε συστηματικά από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και οξύνεται από την σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ. Κινείται στη βάση της εκτίμησης ότι η ταύτιση αυτή αποτελεί τον μόνο τρόπο σταθεροποίησης του ελληνικού καπιταλισμού, διαμορφώνει όρους απόσπασης πλεονεκτημάτων και αναβάθμισης του ρόλου της στη Ν.Α. Μεσόγειο. Πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη, τυχοδιωκτική στρατηγική, τις συνέπειες της οποίας θα πληρώσει ο λαός. Παράλληλα, η κυβέρνηση θεωρεί ότι η παρουσίαση της νατοϊκής «ασφάλειας» και της ταύτισης με τις κυρίαρχες ιμπεριαλιστικές στρατηγικές ως μοναδικής λύσης, εξυπηρετεί και την οικοδόμηση συναινέσεων στην επιθετική πολιτική της στο εσωτερικό της χώρας, απέναντι στις λαϊκές τάξεις. Στην ίδια κατεύθυνση ενσωματώνεται το ΚΙΝΑΛ, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας ολοκληρώσει τη νεοφιλελεύθερη προσαρμογή του. Ήταν άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ που επέκτεινε τις αμερικανονατοϊκές βάσεις, πολιτική που κλιμακώνει σήμερα η ΝΔ. Η Ελλάδα έχει τις περισσότερες αμερικάνικες βάσεις στην Ευρώπη ανάλογα με τον πληθυσμό της, οι οποίες στοχεύουν σε αυτούς που οι ΗΠΑ αναδεικνύουν ως εκάστοτε αντιπάλους στην Αραβική Χερσόνησο, στην Μέση Ανατολή και στη Β. Αφρική, όμως προοπτικά η μαζικοποίηση και η αναβάθμισή τους έχει σαν στόχο τη Ρωσία.
6. Η στρατηγική των αστικών κομμάτων είναι ερμηνεύσιμη και αναμενόμενη. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για την ενσωμάτωση τμημάτων της αριστεράς στη ρητορική των ίσων αποστάσεων, ή και στην κυρίαρχη ανάδειξη της ρωσικής επιθετικότητας στα πλαίσια μιας ενδοϊμπεριαλιστικής σύγκρουσης. Αυτή η στάση έχει ομοιότητες και αναλογίες με τη στάση της δυτικοευρωπαϊκής αριστεράς που συναίνεσε στους «ανθρωπιστικούς» βομβαρδισμούς της Σερβίας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Συρίας κ.λπ. Αποκρύπτει την κυρίαρχη ευθύνη, διαστρεβλώνει τις πραγματικές αιτίες της κλιμάκωσης και συσκοτίζει τη βασική πλευρά της επιθετικότητας του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, το τεράστιο βάθος της παρεμβατικότητάς του, την αρνητική εξέλιξη για τις λαϊκές τάξεις σε παγκόσμιο επίπεδο που αποτελεί το σχέδιο επέκτασης του ΝΑΤΟ προς την ανατολή. Είναι οι ΗΠΑ αυτές που διατηρούν βάσεις σε όλο τον πλανήτη, εξαπολύουν πολέμους, αποσταθεροποιούν διά της άμεσης ή έμμεσης παρέμβασης και διά της ανατροπής καθεστώτων και κυβερνήσεων. Ήδη το ΝΑΤΟ και η ΕΕ ανακοίνωσαν την αποστολή πολεμικών αεροπλάνων στην Ουκρανία, ενώ η ΕΕ θα χρηματοδοτήσει την αγορά και την παράδοση πολεμικού εξοπλισμού στην κυβέρνηση του Κιέβου. Οι εξελίξεις αυτές επιβεβαιώνουν ότι ο καταναγκασμός που ασκεί ο κυρίαρχος, ασύγκριτα πιο επικίνδυνος αμερικάνικος ιμπεριαλισμός δεν μπορεί να συγκριθεί με τις πρακτικές και λειτουργίες της Ρωσίας, είτε εξωθούμενης από τις αμερικανικές πιέσεις, είτε με αυτοτελείς πρωτοβουλίες. Η εκτίμηση για την κυρίαρχη πλευρά της σύγκρουσης δεν σημαίνει ταύτιση με τη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία, το εκεί καθεστώς και τις επιλογές του, ούτε αυταπάτες για τους στόχους και το ρόλο της.
7. Τα καθήκοντα για την αριστερά και το αντιπολεμικό και αντιϊμπεριαλιστικό κίνημα, ιδιαίτερα σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, στενά προσδεδεμένη στη νατοϊκή πολεμική μηχανή, είναι επιτακτικά και διαυγή. Απαιτείται μια πλατιά, ενωτική παρέμβαση που θα αντιτίθεται στην κλιμάκωση της σύγκρουσης και θα θέτει ως κύρια πλευρά την απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, το κλείσιμο των βάσεων, την άρση των διευκολύνσεων στον αμερικανονατοϊκό ιμπεριαλισμό, αλλά και την αντίσταση στην επέκταση του ΝΑΤΟ προς ανατολάς. Θα απαιτεί την άμεση αναστολή της άμεσης ή έμμεσης πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, όπως υλοποιείται σήμερα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία έχει ακέραια την ευθύνη για τους κινδύνους που διαμορφώνει.

Παύση του πολέμου, ειρηνική διευθέτηση

Καμία συμμετοχή της Ελλάδας στις πολεμικές επιχειρήσεις.

Άρση των οικονομικών κυρώσεων.

Δέσμευση για την μη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.

Καμία περαιτέρω διεύρυνση του ΝΑΤΟ.

Αναγνώριση ως ανεξάρτητων κρατών των Λαϊκών Δημοκρατιών Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ, στη βάση του δικαιώματος αυτοδιάθεσης των λαών για την εθνική τους ταυτότητα.

Αθήνα 28.2.2022

ΛΑΕ : Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στον Πόλεμο. Διαδήλωση, Τρίτη, 1η Μάρτη, 7:00μμ, Προπύλαια

Η ΛΑΕ για την αποστολή από την κυβέρνηση στρατιωτικού Υλικού στην Ουκρανία

Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στον Πόλεμο. Διαδήλωση, Τρίτη, 1/3,7μμ, Προπύλαια

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προχώρησε στην τυχοδιωκτική και επικίνδυνη για το λαό και τη χώρα μας αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία.

Είναι απαράδεκτο.
Απαιτούμε
Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο

Αντιπολεμική διαδήλωση
Προπύλαια, Τρίτη, 1/3, 7μμ

Η ΛΑΕ στηρίζει την αυριανή κινητοποίηση κατά των πλειστηριασμών, στον πεζόδρομο της οδού Κοραή, μπροστά από την ALPHA BANK

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Λαϊκή Ενότητα στηρίζει την κινητοποίηση της Ενωτικής Πρωτοβουλίας κατά των πλειστηριασμών, μετά τον θάνατο από καρδιακό επεισόδιο ηλικιωμένης γυναίκας μόλις έχασε το σπίτι της, και καλεί αύριο Τρίτη 1/3/22, στη διαμαρτυρία που θα γίνει στον πεζόδρομο της οδού Κοραή, μπροστά από την ALPHA BANK, στις 12.30.

Η Κατ. Πετσοπούλου έχασε τη ζωή της από καρδιακό επεισόδιο, που προκλήθηκε από υπερβολική στενοχώρια για την απώλεια του σπιτιού της, της μοναδικής περιουσίας που διέθετε. Το σπίτι της βγήκε σε πλειστηριασμό από την ALPHA BANK η οποία κώφευσε σε όλες τις εκκλήσεις της για να πετύχει έναν συμβιβασμό με την τράπεζα. Έτσι η τράπεζα που ξέρει και θέλει να χαρίζεται στους μεγαλοοφειλέτες της, προχώρησε με συνοπτικές διαδικασίες στον πλειστηριασμό ενός μικρού διαμερίσματος(πρώτης κατοικίας) αξίας 56.000 ευρώ και μάλιστα “εν κρυπτώ”,αναθέτοντας τη διαδικασία σε συμβολαιογράφο άλλης περιοχής.
Δεν φτάνει μόνον αυτό: Στη συνέχεια και αφού έγινε ο πλειστηριασμός, από την επόμενη κιόλας μέρα, η ALPHA BANK πίεζε ασφυκτικά την ηλικιωμένη να “μαζέψει τα πράγματά της και να φύγει από το σπίτι μη δίνοντάς της ούτε ένα εύλογο χρονικό περιθώριο όπως ο νόμος προβλέπει. Η κυρία Κ.Π. δικαιούταν βάσει του πτωχευτικού νόμου, που oi ίδιες οι τράπεζες συνέταξαν και η κυβέρνηση ψήφισε, απόλυτη προστασία του δικαιώματος στη στέγαση, μιας και ανήκε στους ευάλωτους οικονομικά
οφειλέτες.
Μετά το σάλο και την κοινωνική αγανάκτηση που προκάλεσε η τακτική της ALPHA BANK, η κυβέρνηση ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός νέου προγράμματος κρατικής στήριξης των δανείων πρώτης κατοικίας των ευάλωτων νοικοκυριών για να ξεπλύνει τη συμμετοχή της στο έγκλημα. Όμως ας μην ξεγελιόμαστε. Τα λευκά κολάρα των τραπεζών θα συνεχίσουν να δολοφονούν με το νόμο και το γάντι. Κάθε βδομάδα οι τράπεζες και τα κερδοσκοπικά funds αρπάζουν και ξεπουλάνε δεκάδες σπίτια-πρώτες κατοικίες φτωχοποιημένων συμπολιτών μας, πετάγοντάς τους στο δρόμο.
Ν’ αντισταθούμε.

• Να ακυρώσουμε στην πράξη κάθε πλειστηριασμό και κάθε έξωση ευάλωτου συμπολίτη μας.
• Να ανασταλούν όλοι οι πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών.
• Κατάργηση του νέου πτωχευτικού νόμου που βάζει τα κέρδη των τραπεζών και των δανειστών πάνω από τις ζωές μας.
• Οριζόντια προστασία της πρώτης κατοικίας.
• Κούρεμα των χρεών σε τράπεζες, δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία και ΔΕΚΟ για τα ευάλωτα νοικοκυριά και επαγγελματίες.

Το Γραφείο Τύπου 28.2.2022

Για την ακρίβεια και τους λογαριασμούς ρεύματος

Η εκτίναξη της ακρίβειας και οι θέσεις της κας Καλαποθαράκου (ΕΚΠΟΙΖΩ)

Την περίοδο αυτή,  παρακολουθούμε μία πρωτόγνωρη εκτίναξη της ακρίβειας, με ιδιαίτερη ένταση στον ενεργειακό τομέα (ιδιαίτερα σε φυσικό αέριο και ηλεκτρική ενέργεια) αλλά και ευρύτερα σε πολλά αγαθά και προϊόντα που επηρεάζουν τον οικογενειακό  προϋπολογισμό, ιδιαίτερα των φτωχών νοικοκυριών. Για το λόγο αυτό, κρίναμε σκόπιμο να απευθυνθούμε σε μία σημαντική προσωπικότητα, ειδική επί του θέματος,  την κα Καλαποθαράκου Παναγιώτα,  επί σειρά ετών Αντιπρόεδρος και Γενική Διευθύντρια της Ένωσης  Καταναλωτών “Η Ποιότητα της Ζωής” (ΕΚΠΟΙΖΩ) και σήμερα Πρόεδρος, επιστημόνισσα και αγωνίστρια με  αφοσίωση  στην προάσπιση των δικαιωμάτων των καταναλωτών. Η κα Καλαποθαράκου παρουσιάζει  τις θέσεις της ΕΚΠΟΙΖΩ σε κρίσιμα ερωτήματά μας, που εκτιμούμε πως είναι ερωτήματα συνολικά του ελληνικού λαού.

Νίκος Γεωργακάκης

---

 

Για την ακρίβεια και τους λογαριασμούς  ρεύματος

Ερώτηση. Πως εκτιμάται σήμερα η κατάσταση στην ακρίβεια;

Η ακρίβεια σήμερα είναι το μείζον κοινωνικό πρόβλημα που απασχολεί την ελληνική κοινωνία. Οι συνεχείς ανατιμήσεις σε βασικά αγαθά, οι εξαιρετικά αυξημένοι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου, δημιουργούν μια αδιέξοδη και ασφυκτική κατάσταση για χιλιάδες νοικοκυριά στη χώρα μας.

Οι παράγοντες που εκτόξευσαν τις τιμές, είναι τόσο εξωγενείς όσο και ενδογενείς. Παγκόσμια ενεργειακή κρίση στα ορυκτά καύσιμα και ιδίως στο φυσικό αέριο,  αύξηση του κόστους των μεταφορών, αυξήσεις στις τιμές πολλών πρώτων υλών,  κλιματικές αλλαγές είναι οι σημαντικότεροι εξωγενείς παράγοντες που συνέβαλαν στην  αύξηση των τιμών σε αγαθά και υπηρεσίες.

Ποια είναι η κατάσταση στη χώρα μας, και πως αντιμετωπίζεται η ενεργειακή φτώχεια;; 

Διαχρονικά διαπιστώνουμε εγγενείς αδυναμίες  και στρεβλώσεις στη λειτουργία των  διάφορων αγορών (ενέργειας, χρηματοοικονομικών/τραπεζών, τηλεπικοινωνιών, καυσίμων, αγαθών πρώτης ανάγκης και εν γένει προϊόντων και υπηρεσιών), οι οποίες συντηρούν φαινόμενα αισχροκέρδειας, έλλειψης ανταγωνισμού,  αθέμιτων και παραπλανητικών εμπορικών πρακτικών, αδιαφάνειας στη διαμόρφωση τιμών/αυξήσεων κτλ.

Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ είναι αποκαλυπτικά 6% ο πληθωρισμός σε επίπεδα πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα της τελευταίας 20ετιας και πλέον, με αποτέλεσμα σε πολλές κατηγορίες αγαθών οι αυξήσεις να ανέρχονται σε διψήφια νούμερα.  0ι δείκτες δεν δείχνουν προοπτική αποκλιμάκωσης, άλλα πολύ φοβούμαστε ότι η ακρίβεια ήρθε για να μείνει αν δεν ληφθούν άμεσα ρηξικέλευθα μέτρα ανθρωποκεντρικου χαρακτήρα.

 Έξαλλου οι μισθοί και οι συντάξεις είναι καθηλωμένοι σε πολύ χαμηλά επίπεδα με αποτέλεσμα η αγοραστική δύναμη του καταναλωτή να μειώνεται επικίνδυνα και να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις βασικές καθημερινές του ανάγκες.

Παράλληλα η έλλειψη  και απουσία των ελεγκτικών μηχανισμών, αλλά και πολιτικής βούλησης και πολιτικών επιλογών της Κυβέρνησης, τέτοιων ώστε να προστατευθεί το περιορισμένο ήδη εισόδημα των ελληνικών νοικοκυριών και να αναχαιτιστούν οι αυξήσεις, οδηγούν ολοένα και περισσότερα νοικοκυριά  στην  περιθωριοποίηση και τον οικονομικό και κοινωνικό αποκλεισμό. Χρειαζόμαστε να ενισχυθεί ο ανταγωνισμός και οι εποπτικές αρχές, ώστε να διαδραματίσουν τον ρόλο που τους αναλογεί. 

Στην ΕΚΠΟΙΖΩ, από την καθημερινή καταγραφή των προβλημάτων των καταναλωτών διαπιστώνουμε ότι ιδίως οι λογαριασμοί ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου έχουν εκτοξευθεί στα ύψη. Από έρευνα που κάναμε στους λογαριασμούς που λαμβάνουμε διαπιστώσαμε αυξήσεις από 30% έως 170%!

Η ενεργειακή φτώχεια έχει χτυπήσει για τα καλά την πόρτα μας και θεωρούμε ότι η αντιμετώπισή της δεν θα γίνει με την επιδότηση λίγων ευρώ, τα οποία παρέχουν μεν μερική προσωρινή ανακούφιση αλλά δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στη ρίζα του. Χρειάζονται μέτρα διαρθρωτικού χαρακτήρα και οχι προσωρινού.

Οι καταναλωτές μπορούν να αμυνθούν στην ακρίβεια;

Οι καταναλωτές αλλά και οι Ενώσεις Καταναλωτών – οι οποίες λειτουργούμε σε εθελοντική βάση, χωρίς καμία υποστήριξη θεσμική και λειτουργική από την Πολιτεία, είμαστε πολύ αδύναμοι να αμυνθούμε σε  αυτήν την γενικευμένη κατάσταση της ακρίβειας. Τα θέματα είναι εξαιρετικά πολύπλοκα και τα lobby των επιχειρηματικών συμφερόντων πολύ ισχυρά. Πως θα αντιμετωπίσει κανείς τις τράπεζες από το πλήθος προμηθειών που μας επιβαρύνουν σε κάθε συναλλαγή; τις εταιρείες τηλεπικοινωνιακών παρόχων από τις πολλαπλάσια αυξημένες τιμές internet σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης; τους προμηθευτές ενέργειας από τις αδιανόητες, αδιαφανείς και απολύτως αδικαιολόγητες αυξήσεις της kwh με την ρήτρα αναπροσαρμογής που διπλασιάζει ή και τριπλασιάζει το κόστος της kwh;

Είναι συνεπώς επιβεβλημένο να δημιουργηθούν μόνιμοι θεσμοί που θα βοηθούν και θα στηρίζουν τα συμφέροντα των  καταναλωτών.  Χρειάζεται ένα πρόγραμμα για την ενδυνάμωση του καταναλωτή που θα φέρει ισορροπία στην αγορά.

Ποιες είναι οι συγκεκριμένες προτάσεις της ΕΚΠΟΙΖΩ για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και των αυξημένων λογαριασμών ηλεκτρικής ενέργειας:

Συνοπτικά οι προτάσεις μας είναι :

1. Μείωση του ΕΦΚ- Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης
2. Μείωση ή και αναστολή του ΦΠΑ σε βασικά καταναλωτικά αγαθά
3. Αύξηση του κατώτατου μισθού και συντάξεων
4. Ουσιαστική μέριμνα για τα ευάλωτα νοικοκυριά και διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης
5. Κατάργηση των ΥΚΩ- Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας από τους λογαριασμούς Ηλεκτρικού Ρεύματος
6. Αναστολή του ΕΤΜΕΑΡ – Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αέριων Ρύπων για τις ΑΠΕ -Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας -όσο διαρκεί η κρίση και δραστική μείωσή του στη συνέχεια για τα νοικοκυριά (χαμηλή τάση) , καθώς και κατάργηση όλων των έμμεσων φόρων που πληρώνουμε στους λογαριασμούς.
7. Απόσχιση από τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος όλων των άσχετων χρεώσεων (Δημοτικά Τέλη/φόροι, ΕΡΤ).
8. Επιβολή της διαφάνειας στις αναπροσαρμογές των τιμολογίων των προμηθευτών ηλεκτρικής ενέργειας με κριτήρια αντικειμενικά, εύλογα και προβλέψιμα για τους καταναλωτές.

Εν κατακλείδι η ακρίβεια είναι ένα πολυπαραγοντικό και σύνθετο φαινόμενο που η αντιμετώπισή της απαιτεί μόνιμα θεσμικά εργαλεία. Πρέπει να γίνουν σημαντικές μεταρρυθμίσεις που να προσφέρουν στους πολίτες/καταναλωτές αλλά και στην οικονομία κατά το δυνατόν μονιμότερες δικλίδες ασφάλειας και αντιμετώπισης τέτοιων ενδεχομένως απρόβλεπτων διακυμάνσεων, ώστε να διασφαλίζεται ότι με την αποκλιμάκωση της θα αποκατασταθεί το πρόβλημα και θα μειωθούν οι τιμές στα προϊόντα και τις υπηρεσίες.

Αθήνα Φεβρουάριος 2022

Παναγιώτα Καλαποθαράκου

Πρόεδρος ΕΚΠΟΙΖΩ &  ΠΟΜΕΚ “Η Παρέμβαση”

Ο υπαρκτός πόλεμος

Ο υπαρκτός πόλεμος

Γράφει ο Δημήτρης Βασιλείου

Αναδημοσίευση από atpreveza

Ορυμαγδός «ειδήσεων», οι περισσότερες των οποίων ψεύτικες, κατακλύζει τα αυτιά και τα μάτια μας, σε μια υστερικά πολεμοκάπηλη προσπάθεια να μας τρομοκρατήσουν με τον φόβο ενός επερχόμενου πολέμου, που όμως δεν έρχεται. Με τον τρόπο αυτό, τον συντονισμένο απ’ όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές, προσπαθούν να καμουφλάρουν τον πραγματικό, τον υπαρκτό πόλεμο που διεξάγεται μεταξύ των ισχυρότερων παγκόσμιων οικονομικών κολοσσών για ένα νέο μοίρασμα του κόσμου, για ένα νέο μοίρασμα αγορών και σφαιρών επιρροής. Και στον πόλεμο αυτόν αποδομούνται παλιές συμμαχίες και δημιουργούνται, κατά το δοκούν, καινούργιες.

Ο παγκοσμιοποιημένος ολοκληρωτικός καπιταλισμός (κρατείστε αυτόν τον όρο, θα επανέλθουμε σε επόμενο άρθρο) στην επέλαση για την επικράτησή του, συμπαρασύρει και διαλύει όλες τις μέχρι τώρα υφιστάμενες δομές, εθνικές και διεθνείς, επιδιώκοντας την δημιουργία νέων που να εκφράζουν και να υπηρετούν τον υπό διαμόρφωση νέο συσχετισμό δυνάμεων στη γη, στη θάλασσα και στο διάστημα.

Υπ’ αυτό το πρίσμα θα προσπαθήσουμε να δούμε και να εξηγήσουμε τα όσα γίνονται στο λεγόμενο «ουκρανικό ζήτημα».

Πρώτον. Τριάντα χρόνια μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης (Σ.Ε.), το φάντασμα του Κομμουνισμού συνεχίζει να πλανιέται πάνω από τον κόσμο. Στο φόντο της συνεχούς εμβάθυνσης και όξυνσης των ανισοτήτων σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, οι εκπρόσωποί του επιδιώκουν να «φορτώσουν» στον Κομμουνισμό ότι κακό έχει γίνει μέχρι τώρα και ότι κακό θα γίνεται από δω και μπρος. Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι δηλώσεις Πούτιν περί ευθύνης του Λένιν και της Σ.Ε. για την δημιουργία της Ουκρανίας. Κι’ εδώ δεν πρέπει να συγχέονται η Σ.Ε. και η σημερινή Ρωσσία. Η Ρωσσία είναι ένα καπιταλιστικό κράτος, όπου αναπτύσσεται και δυναμώνει ένας «σκληρός» και «αδυσώπητος» καπιταλισμός, ενεργός «παίκτης» στον εν εξελίξει πόλεμο για ένα νέο μοίρασμα αγορών και σφαιρών επιρροής.

Δεύτερον. Πολύς λόγος γίνεται και πολλά «δάκρυα» χύνονται για την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και την αγνόηση των Διεθνών Οργανισμών. «Κοίτα ποιος μιλάει»! Όλοι, κυριολεκτικά όλοι, που κόπτονται για τη τήρηση και εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου, είναι αυτοί που το έχουν καταντήσει χαρτί τουαλέτας. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Την Κύπρο; Την Γιουγκοσλαβία; Την Σερβία; Το Ιράκ; Τη Λιβύη; Την Γεωργία; Το Σουδάν; Το Μάλι; Το Αφγανιστάν; Τη Συρία; Την Λατινική Αμερική;

Ας το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή. Το «Διεθνές Δίκαιο», το «Δίκαιο της Θάλασσας» κ.λ.π., καθώς και οι διάφοροι Διεθνείς Οργανισμοί – Ο.Η.Ε., Παγκόσμια Τράπεζα, Δ.Ν.Τ. κ.λ.π. είναι θεσμοί και οργανισμοί ξεπερασμένοι. Δημιουργήθηκαν μετά τον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο για να υπηρετήσουν τον καπιταλισμό εκείνης της περιόδου, ο οποίος, πέραν των άλλων, βρίσκονταν σε μια σύγκρουση «ζωής ή θανάτου» με τον τότε σοσιαλισμό. Σήμερα, στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτικού καπιταλισμού και με τον σοσιαλισμό ηττημένο, αυτοί οι διεθνείς θεσμοί και οργανισμοί όχι μόνο είναι ξεπερασμένοι, αλλά αποτελούν «βαρίδια» στην περαιτέρω ανάπτυξη του συστήματος. Για τον λόγο αυτό η «Διεθνής» του καπιταλισμού αναζητεί και δημιουργεί νέους κανόνες και νέους διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι να εξυπηρετούν με καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα και την ανάπτυξή του.

Συνεπώς, η επίκληση του «Διεθνούς Δικαίου» κ.λ.π. στο πρόβλημα γύρω απ’ την Ουκρανία αποτελεί πρόσχημα και κοροϊδία. Τα θέματα, πλέον, λύνονται και διευθετούνται με άλλους όρους και διαδικασίες.

Τρίτον. Η αντίδραση της Δύσης, ας το πούμε έτσι, στην «επιθετικότητα» της Ρωσσίας ποια είναι; Μπαράζ κυρώσεων και απειλών κυρώσεων. Κυρώσεις οικονομικές, κυρίως δευτερεύουσας σημασίας, κυρώσεις σε πολιτικά πρόσωπα με απαγόρευση μετακινήσεων σε δυτικές χώρες. Ε και; Όλοι γνωρίζουμε τι έκανε η φοράδα στ’ αλώνι! Ότι έκανε και μετά τις προηγούμενες κυρώσεις για την Κριμαία.

Τα μεγάλα θέματα, όπως της ενέργειας, των ψηφιακών δικτύων, των χρηματο-πιστωτικών συστημάτων, των εξοπλισμών, του διαστήματος κ.λ.π. ούτε καν θίγονται. Αυτά είναι ζητήματα της μεγάλης σκακιέρας, η διευθέτηση των οποίων γίνεται με άλλους τρόπους, σε άλλα επίπεδα μεταξύ των κύριων παικτών της διαμόρφωσης της νέας δομής του σύγχρονου κόσμου, του παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτικού καπιταλισμού.

«Θα επιβληθούν σκληρές κυρώσεις, εάν η Ρωσσία εισβάλλει στην Ουκρανία», δηλώνουν οι «ηγέτες» των χωρών της Δύσης, έχοντας συνεχείς διαβουλεύσεις και διαπραγματεύσεις με τον Πούτιν.

Και τι έγινε μετά την αναγνώριση από τη Ρωσσία ως ανεξάρτητων κρατών των περιοχών του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ; Τι γίνεται μετά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσσίας στις περιοχές αυτές;

Ξανά συζητήσεις και απειλές για πιο σκληρές κυρώσεις.

Τέταρτον. Σε τι διαπιστώσεις και συμπεράσματα μας οδηγούν όλα τα παραπάνω; Αβίαστα προκύπτουν, κατά την γνώμη μας, τα εξής:

Α) Η Ρωσσία υλοποιεί προμελετημένο στρατηγικού χαρακτήρα σχεδιασμό. Δεν αποτελούν αποφάσεις «της στιγμής» οι πρόσφατες κινήσεις της, από την αναγνώριση των περιοχών του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ έως τις εκκαθαριστικές στρατιωτικές ενέργειες στην περιοχή.

Β) Οι Η.Π.Α. και οι άλλες χώρες του Ν.Α.Τ.Ο. απ’ ότι φαίνεται, ήταν προφανώς «ενημερωμένες» γι’ αυτές τις κινήσεις. Ο ίδιος ο Πούτιν έχει δηλώσει, ότι είχε ενημερώσει τη Γερμανία και την Γαλλία για την απόφασή του να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των περιοχών του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ. Αλλά και οι, μέχρι τώρα, αντιδράσεις των Η.Π.Α. και των συμμάχων τους, ακόμη και στις εν εξελίξει στρατιωτικές ενέργειες της Ρωσσίας, δείχνουν ενός είδους ανοχή αν όχι συγκατάθεση στις ρωσσικές κινήσεις.

Γ) Η Ουκρανία «θυσιάζεται» από τους υποτιθέμενους μέχρι σήμερα προστάτες της στον βωμό του υπό διαμόρφωση νέου συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ Η.Π.Α. – Ρωσσίας – Κίνας. Ως απάντηση του Ν.Α.Τ.Ο. στις ενέργειες της Ρωσσίας φαίνεται να είναι η «ενίσχυση» των αμυντικών του γραμμών στα όρια των κρατών – μελών του, τα οποία βρίσκονται στα σύνορα της Ρωσσίας.

Δ) Εκτιμούμε ότι είμαστε μάρτυρες μιας «συμφωνίας» Ρωσσίας – Η.Π.Α. για το «μοίρασμα» ρόλων και δικαιοδοσιών στον ευρύτερο χώρο της λεγόμενης Ευρασίας: η Ρωσσία στις περιοχές της πρώην Σ.Ε. και οι Ηνωμένες Πολιτείες στην υπόλοιπη Ευρώπη. Και όλο αυτό υπό το βλέμμα και τον φόβο της Κίνας.

Ε) Οι αναγνώσεις και συνέπειες μιας τέτοιας «συμφωνίας» είναι πολλαπλές και και με «πολύ μέλλον»:

ε1) Η οικονομική και στρατιωτική υποχώρηση των Η.Π.Α. δεν επιτρέπουν την ευθεία αντιπαράθεσή τους, σήμερα, με την Ρωσσία και την Κίνα, οι οποίες είναι συνδεδεμένες, προς το παρόν, με ισχυρούς, κυρίως, οικονομικούς δεσμούς.

ε2) Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως σημαντικός «παίκτης» της μεγάλης σκακιέρας, παύει να υφίσταται.

ε3) Μετατίθενται σε μελλοντικό χρόνο, όχι όμως πολύ μακρυνό, οι κύριες μάχες γι’ αυτό που παραπάνω ονομάσαμε πόλεμο για ένα νέο μοίρασμα αγορών και σφαιρών επιρροής μεταξύ των ισχυρότερων παγκόσμιων οικονομικών κολοσσών.

ΣΤ) Οι υποταχτικοί και οι διεκπεραιωτές των συμφερόντων των ισχυρών, όπως το φασίζον καθεστώς του Κιέβου, πάντα θα είναι υπόλογοι στην συνείδηση και στην μνήμη των Λαών και πάντα θα έχουν την τύχη της «στυμμένης λεμονόκουπας».

Πέμπτον. Για τους «λάτρεις» των προβλέψεων.

α) Δεν θα έχουμε έναν γενικευμένο, παγκόσμιο, πόλεμο.

β) Θεωρούμε ότι οι Η.Π.Α. και το Ν.Α.Τ.Ο. δεν θα εμπλακούν σε πόλεμο με τη Ρωσσία, για πολλούς λόγους.

γ) Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσσίας δεν θα ολοκληρωθούν σύντομα, στο βαθμό που ένας απ’ τους στόχους (όπως είπε ο Πούτιν) είναι η αποστρατικοποίηση και η αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας.

δ) Εκτιμούμε ως πιθανό ενδεχόμενο, οι περιοχές του Ντονιέτσκ και του Λουγκάνσκ, μετά την «εκκαθάρισή» τους απ’ τα ουκρανικά στρατεύματα, να αιτηθούν την ένταξή τους στη Ρωσσική Ομοσπονδία (όπως η Κριμαία) και η Ρωσσία να το αποδεχθεί.

ε) Είναι πιθανή η «απαίτηση» δυτικών γειτόνων της Ουκρανίας για αυτονόμηση τμημάτων της χώρας, όπου ζουν εθνοτικές μειονότητες και στους οποίους έχουν δοθεί και δίνονται διαβατήρια αυτών των γειτόνων (όπως έκανε η Ρωσσία στο Ντονμπάς), με αποτέλεσμα τον περαιτέρω διαμελισμό της Ουκρανίας.

Έκτον. Στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου ολοκληρωτικού καπιταλισμού, η βαρβαρότητα, σαν αυτή που ζούμε σήμερα στην Ουκρανία, θα αποτελεί την κανονικότητα του συστήματος.

Κι’ η βαρβαρότητα αυτή δεν θα γνωρίζει όρια, δεν θα γνωρίζει σύνορα, δεν θα γνωρίζει χρώμα και φυλή, είναι μια εικόνα απ’ το μέλλον του καθενός μας.

Μας ικανοποιεί;

Η επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη 1998-2022

 

Η επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη 1998-2022. Η Εικόνα ανακτήθηκε από το άρθρο του Gerardo Femina «Ο ρόλος του ΝΑΤΟ, της Ευρώπης και των Αόρατων στη σύγκρουση στην Ουκρανία»

Η Λαϊκή Ενότητα χαιρετίζει την μεγάλη κινητοποίηση συνδικάτων, φορέων, συλλογικοτήτων

Η Λαϊκή Ενότητα χαιρετίζει την μεγάλη κινητοποίηση συνδικάτων, κοινωνικών φορέων συνδικαλιστικών και πολιτικών συλλογικοτήτων , που πραγματοποιήθηκε σήμερα 26/2 στο Σύνταγμα

Το σημερινό μεγάλο συλλαλητήριο, που πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Σύνταγμα ενάντια στη λιτότητα, στην ακρίβεια, στην διάλυση των κοινωνικών δομών αποτελεί μία ηχηρή απάντηση στην κυβέρνηση, στις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και σε αυτές, που τις στηρίζουν και τις προωθούν.
Το συλλαλητήριο είναι η αρχή, διότι με βάση και τις τελευταίες εξελίξεις, που χρησιμοποιούνται και ως άλλοθι, το επόμενο διάστημα τα πράγματα θα είναι ακόμη χειρότερα.
Είναι αδήριτη ανάγκη η οργάνωση της πάλης για άμεσα μέτρα για την ακρίβεια, για μείωση των φόρων και για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις..

Μεγάλο συλλαλητήριο βούλιαξε το Σύνταγμα (ΦΩΤΟ από pamehellas.gr)

Συλλαλητήριο που διοργανώνουν Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, μαζικοί χώροι δουλειάς και φορείς, ενάντια στην ακρίβεια, για την προστασία της δουλειάς και της υγείας. Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2022 (ΒΑΣΙΛΗΣ ΡΕΜΠΑΠΗΣ / EUROKINISSI)

Μετά 60 χρόνια «εμπάργκο» των ΗΠΑ κατά της Κούβας

Μετά 60 χρόνια «εμπάργκο» των ΗΠΑ κατά της Κούβας*

Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ οικονομικών

Έχουν περάσει πάνω από 60 χρόνια από την επιβολή οικονομικών κυρώσεων – του λεγόμενου «εμπάργκο» – των ΗΠΑ κατά της Κούβας και μπορούν να βγουν ορισμένα συμπεράσματα, τόσο για το παρελθόν, όσο κυρίως για το μέλλον.  Το «εμπάργκο» αποσκοπούσε στην παρεμπόδιση και διακοπή σε μεγάλο βαθμό των εμπορικών και χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, καθώς περιορισμούς σε ταξίδια από και προς την Κούβα και για μεγάλο χρονικό διάστημα διακοπή διπλωματικών σχέσεων. Κύριος στόχος του «εμπάργκο» ήταν η «τιμωρία» και  δημιουργία οικονομικών προβλημάτων στην Κούβα και η αποδυνάμωση ως και η ακύρωση του σοσιαλιστικού εγχειρήματος.

Πρόκειται για μια άκρως αντιδραστική και επιθετική πολιτική, εκδήλωση της ιμπεριαλιστικής συμπεριφοράς των ΗΠΑ στο διεθνή χώρο. Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ καταδικάζει κάθε χρόνο από το 1992, το συνεχιζόμενο εμπάργκο, τονίζοντας ότι πρόκειται για ωμή παραβίαση του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και του Διεθνούς Δικαίου. Πολλές μάλιστα οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της «Διεθνούς Αμνηστίας», του διεθνούς «Παρατηρητήριου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων», κά, έχουν εναντιωθεί και αποδοκιμάζουν την επιβολή του.

Τι έδειξε η εφαρμογή του εμπάργκο

Το εμπάργκο δημιούργησε και δημιουργεί σημαντικές δυσκολίες και εμπόδια στην οικονομική ανάπτυξη της Κούβας. Το ετήσιο κόστος, σύμφωνα μα το υπουργείο εξωτερικών της Κούβας, υπολογίζεται σε 4,2 δις δολ. (2018), ενώ το συνολικό κόστος της περιόδου επιβολής, εκτιμάται σε 140 δις δολάρια. Προέκταση του οικονομικού κόστους είναι το «κοινωνικό κόστος» το οποίο συνδέεται με στέρηση αγαθών και φαρμακευτικού υλικού, που πλήττουν το λαό της Κούβας. Παρ’ όλα αυτά το «εμπάργκο» δεν μπόρεσε να γονατίσει το λαό της, ούτε να ακυρώσει τις ριζοσπαστικές αλλαγές που προωθεί, οι οποίες έχουν ως άξονα τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης, της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας, της ισότιμης συνεργασίας και της αλληλεγγύης μεταξύ χωρών και λαών και έχουν όραμα μια ανώτερη σοσιαλιστική κοινωνία.

Πρόκειται για αρχές που βρίσκονται στον αντίποδα της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ και της πολιτικής της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που ακολουθούν ΗΠΑ, ΕΕ και σύμμαχοί τους, καθώς και ποικίλα κέντρα που εξυπηρετούν συμφέροντα του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Η συνέχιση του «εμπάργκο» στην Κούβα, ακόμα και για φαρμακευτικό υλικό προς καταπολέμηση της πανδημίας, δείχνει το απάνθρωπο πρόσωπο της συγκεκριμένης πολιτικής, καθώς και την πολιτική υποκρισία της ηγεσίας των ΗΠΑ, που κάθε τόσο προβάλλουν ως «υπερασπιστές» των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και ταυτόχρονα καταπατούν βάναυσα θεμελιώδεις αρχές του διεθνούς δικαίου.!

Από την άλλη η πολιτική των «οικονομικών κυρώσεων» έχει αναχθεί από την άρχουσα ελίτ των ΗΠΑ, σε έσχατο μέσο «ανταγωνιστικής πάλης», τόσο στο πεδίο των διεθνών οικονομικών σχέσεων όσο και των γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων, οι οποίες προεκτείνονται σε πρόσωπα, επιχειρήσεις και οργανισμούς. Το «εμπάργκο» εκτός από την Κούβα, εφαρμόζεται επιλεκτικά και σε μια σειρά άλλες χώρες, όπως Βενεζουέλα, Κίνα, Ρωσία, Συρία, Αγκόλα, Αλγερία, Λευκορωσία, Βολιβία, Ιράν, Καμπότζη κά (φθάνουν συνολικά τις 40 χώρες με πληθυσμό το 1/3 του πλανήτη), τις οποίες οι ΗΠΑ θεωρούν ότι επιλογές τους δεν εξυπηρετούν τις γεωπολιτικές τους επιδιώξεις και τα στενά συμφέροντα των αμερικάνικων πολυεθνικών.

Έτσι, όλα τα νεοφιλελεύθερα στερεότυπα, περί «ελευθερίας αγορών», «απελευθέρωσης κίνησης κεφαλαίων», «συμφωνίες ελευθέρου εμπορίου», «πολυμερείς συνεργασίες», κά, αναιρούνται και μπαίνουν στην «Προκρούστια κλίνη» των ιμπεριαλιστικών τους συμφερόντων. Η χρήση του ‘οικονομικού πολέμου’ ως τρόπου άσκησης πολιτικής, αποκαλύπτει ουσιαστικά τη σχετική αποδυνάμωση και παρακμή του αμερικάνικου ιμπεριαλιστικού κέντρου και την προσπάθεια να ανακόψει τις διαδικασίες αλλαγής των διεθνών συσχετισμών ισχύος – οικονομικής και γεωπολιτικής – σε βάρος του. Από εδώ και οι σπασμωδικές του αντιδράσεις προκειμένου να πετύχει τη διατήρηση του «status-quo», τροφοδοτόντας εντάσεις σε περιφερειακό επίπεδο, οι οποίες εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για την παγκόσμια ειρήνη.

Τα 60 χρόνια «εμπάργκο» στην Κούβα, θα μπορούσαν από μια άποψη να χαρακτηριστούν «τίτλος τιμής» για τον κουβανικό λαό, που αντιστέκεται υπερήφανα στις πιέσεις των ΗΠΑ και αποτελεί «φωτεινό φάρο» που εμπνέει τους αγώνες των λαών, που αγωνίζονται για την κατάργηση των δεσμών εξάρτησης και υποταγής στα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Το παράδειγμα του κουβανικού λαού αποτελεί παράδειγμα που γεμίζει ελπίδα και αισιοδοξία, ότι η λεγόμενη «ΤΙΝΑ-There is not alternative», δεν αποτελεί μονόδρομο, και ότι υπάρχει η δυνατότητα μιας άλλης πολιτικής που θα δίνει ελπιδοφόρα προοπτική σε κάθε χώρα και λαό, μαζί και στον ελληνικό λαό.

Αιτήματα για «νέα διεθνή οικονομική τάξη»

Σήμερα που οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές επιμένουν στη συνέχιση του οικονομικού εμπάργκο στην Κούβα και εντείνουν το ψυχροπολεμικό κλίμα σε διάφορες περιοχές, όπως στην Ουκρανία με την εξαγγελία νέας δέσμης οικονομικών κυρώσεων σε συνεργασία με τους ΝΑΤΟϊκούς συμμάχους, κατά της Ρωσίας, αποσιωπώντας τις επιθετικές τους στρατηγικές περικύκλωσης της. Προβάλλει κατά συνέπεια ανάγκη ενίσχυσης του αντιπολεμικού κινήματος για την ειρηνική επίλυση των διαφορών στη βάση του διεθνούς δικαίου. Ταυτόχρονα ενίσχυση του κινήματος αλληλεγγύης προς το λαό της Κούβας για άμεση κατάργηση του εμπάργκο. Επίσης δυνάμωμα της «διπλωματίες των λαών» για μείωση των εξοπλιστικών δαπανών, κατάργηση των πατεντών για εμβόλια και φάρμακα κατά της πανδημίας Covid, ανάπτυξη ισότιμων και αμοιβαία επωφελών σχέσεων μεταξύ χωρών στην προοπτική δημιουργίας μιας «νέας διεθνούς οικονομικής τάξης», σε συνδυασμό με τον αγώνα για ανατροπή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, που αποτελούν την κυριότερη γενεσιουργό αιτία των οικονομικών, κοινωνικών, περιφερειακών ανισοτήτων στον κόσμο, προκειμένου να εξυπηρετηθούν τα ολιγαρχικά συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών χωρών.

(*) Βασικά σημεία παρέμβασης, στη διαδικτυακή εκδήλωση 21/2/22 με θέμα: «Το τέλος των μονομερών κυρώσεων και πόσο η διπλωματία των λαών μπορεί να διαδραματίσει έναν καθοριστικό ρόλο σε αυτήν την κατεύθυνση», που διοργάνωσαν οι οργανώσεις αλληλεγγύης: «Πολιτιστικός Σύλλογος Χοσέ Μαρτί», «Ελληνική Επιτροπή Αλληλεγγύης στη Βενεζουέλα» και «Ελληνική Λέσχη Φίλων της Κριμαίας».

Η Λαϊκή Ενότητα εκφράζει τα συλλυπητήρια της για τον θάνατο του Δημήτρη Τσοβόλα

Η Λαϊκή Ενότητα εκφράζει τα συλλυπητήρια της για τον θάνατο του Δημήτρη Τσοβόλα

Η Λαϊκή Ενότητα αποχαιρετά τον Δημήτρη Τσοβόλα που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών.

Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, βουλευτής και υπουργός των κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου και μετά την αποχώρηση από το ΠΑΣΟΚ ΤΟ 1995, ιδρυτής και επικεφαλής του ΔΗΚΚΙ.   Από το 2004  αποσύρθηκε από την πολιτική και ασχολήθηκε αποκλειστικά με την δικηγορία, ενώ βρισκόταν πάντα στο προοδευτικό στρατόπεδο.

Ως δικηγόρος το 2008 ήταν συνήγορος της οικογένειας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και έδωσε μάχη για την ισόβια καταδίκη του δολοφόνου του ειδικού φρουρού Επαμεινώνδα Κορκονέα.

Η Λαϊκή Ενότητα εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια  στην οικογένεια του και στους οικείους του.

 

 Γραφείο Τύπου   25  Φεβρουαρίου  2022

Η Ελλάδα οφείλει να μην έχει καμία εμπλοκή σε τυχοδιωκτικές νατοϊκές ενέργειες

Η Ελλάδα οφείλει να τηρήσει αυστηρή ουδετερότητα στην σύγκρουση ΗΠΑ – ΝΑΤΟ με τη Ρωσική ομοσπονδία. Οι πάμπολλες και στρατηγικής σημασίας Αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα κυρίως η Αλεξανδρούπολη και η Σουδα δεν πρέπει να αποτελέσουν σημεία επιθετικών και τυχοδιωκτικών ενεργειών απέναντι σε οποιαδήποτε Τρίτη χώρα.

του Κώστα Ήσυχου

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο πόλεμος κτυπά την πόρτα της Ευρώπης , ιδιαίτερα με την διάλυση της ΕΣΣΔ. Ο διαμελισμός της πρώην Γιουγκοσλαβίας, η δημιουργία τεχνητού κράτους, όπως το Κόσοβο, που δεν είναι αναγνωρισμένο κράτος από τον ΟΗΕ, ήδη φιλοξενεί αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις, ενώ η πίεση να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ είμαι δεδομένη.

Η παράνομη κατοχή της Βόρειας Κύπρου όπως και ο σημερινός εποικισμός της Αμμοχώστου από το καθεστώς Ερντογκαν, αποτελούν κατάφωρες παραβιάσεις του καταστατικού χάρη του ΟΗΕ και των ψηφισμάτων του Σ.Α., χωρίς κυρώσεις . Ουσιαστικές πολιτικές σε πρακτικό επίπεδο , (διπλωματικό, οικονομικό) από την Ευρωατλαντική Δύση, δηλαδή ΝΑΤΟ, ΕΕ πραγματοποιούνται μόνο στο πεδίο της ανούσιας ρητορικής.

Ο ιστορικός αναθεωρητισμός είναι υπαρκτός και μάλιστα με τραγικά αποτελέσματα σε ανθρώπινες ζωές : Βομβαρδισμός επι 78 ημέρες στην Σερβία το 1999 και ο διαμελισμός της χώρας από το ΝΑΤΟ. Εισβολή σε δυο φάσεις στο Ιράκ με αμερικανικό, βρετανικό στρατό και ιδιωτικές εταιρίες μισθοφόρων. Πάνω από ένα εκατομμύριο νεκροί Ιρακινοί πολίτες. Βομβαρδισμός της Λιβύης από το ΝΑΤΟ, εμφύλιος πόλεμος που επέφερε τρομακτικά δεινά στη χώρα , που τώρα είναι διαμελισμένη ανάμεσα σε φύλαρχους που υπακούουν σε πολυεθνικές εταιρίες των ΗΠΑ και ΕΕ, επίσης ανατροπή νόμιμων αλλά μη επιθυμητών κυβερνήσεων και στήριξη ακροδεξιών , νεοναζιστικών καθεστώτων. Αυτά είναι η πεμπτουσία του ιστορικού αναθεωρητισμού τα τελευταία 25 χρόνια που φέρνει την υπογραφή της Ουάσιγκτον.

Η Παλαιστινιακή τραγωδία , ο επερχόμενος λοιμός στο Αφγανιστάν με εκατομμύρια πιθανά θύματα αμάχων , η γενοκτονία της Υεμένης , οι παράνομες δολοφονικές κυρώσεις σε Κούβα, Βενεζουέλα, Νικαράγουα , Ιράν, επιφέρουν σε λαούς τρομακτικές απάνθρωπες στερήσεις , ιδιαίτερα σε διατροφικά προϊόντα και φάρμακα σε συνθήκες παγκόσμιας πανδημίας. Όλα τα παραπάνω υλοποιούνται εκτός διεθνούς δικαίου και αποφάσεων ΟΗΕ. Οι επικλήσεις από το ΝΑΤΟ , Ουάσιγκτον και ΕΕ για την τήρηση του διεθνούς δικαίου, έχουν προ πολλού παραβιαστεί με την αιματοβαμμένη υπογραφή τους και τις πράξεις τους. Πρόκειται για την επίκληση της διεθνούς νομιμότητας «α λα καρτ».

Οφείλουν όλες οι πλευρές να συμβάλουν άμεσα και αποτελεσματικά στον άμεσο τερματισμό της επώδυνης Ουκρανικής κρίσης και στον τερματισμό πολεμικών συγκρούσεων.

Ο νέος πολυπολικός και πολύ κεντρικός κόσμος είναι εδώ. Μια νέα αρχιτεκτονική στα πλαίσια του ΟΗΕ με την σφραγίδα των λαών, είναι ιστορική επιτακτική ανάγκη για την διαφύλαξη της παγκόσμιας ειρήνης . Μια πραγματική αρχιτεκτονική ασφαλείας και ειρήνης από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια που θα συμπεριλαμβάνει όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες και την Ρωσία είναι ζητούμενο.

Ο λαός μας, η ιστορία του, οι αγώνες του για Ειρήνη, ενάντια στην αδικία και τις ιμπεριαλιστικές θηριωδίες, αποτελούν αγωνιστική, φιλειρηνική, αντιμπεριαλιστική κληρονομιά για το σήμερα και το αύριο.

*Ο Κώστας Ήσυχος είναι πρώην βουλευτής και πρώην αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής άμυνας στην πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Παρέμβαση Λαϊκής Ενότητας στη εκδήλωση: Το τέλος των μονομερών κυρώσεων και πόσο η διπλωματία των λαών μπορεί να διαδραματίσει έναν καθοριστικό ρόλο σε αυτή την κατεύθυνση

Παρέμβαση της Λαϊκής ενότητας στη Διαδικτυακή Εκδήλωση

Το τέλος των μονομερών κυρώσεων και πόσο η διπλωματία των λαών μπορεί να διαδραματίσει έναν καθοριστικό ρόλο σε αυτή την κατεύθυνση

που διοργάνωσαν ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Χοσέ Μαρτί» – Αλληλεγγύη με την Κούβα, η Ελληνική Επιτροπή Αλληλεγγύης «Είμαστε όλοι Βενεζουέλα» και η Ελληνική Λέσχη Φίλων της Κριμαίας, με αφορμή τη δημιουργία αυτού του μπλοκ χωρών στον ΟΗΕ.

---

Εκ μέρους της Λαϊκής Ενότητας ευχαριστούμε για την ενδιαφέρουσα επίκαιρη και αναγκαία εκδήλωση που οργανώνετε.

Ο πλανήτης  διανύει μια δύσκολη ιστορική περίοδο εξ αιτίας της επίθεσης του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού η οποία είναι επικίνδυνη για τους λαούς όλου του κόσμου.

Οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και των Αγγλοσαξωνικών χωρών βρίσκονται σε δύσκολη θέση.

Οι ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές επεμβάσεις των τελευταίων 20 χρόνων έχουν αφήσει πίσω τους χάος , πολλά συντρίμμια και περισσότερη δυστυχία.

Ταυτόχρονα αφήνουν και δύο ταπεινωτικές ήττες για τον ιμπεριαλισμό: στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.

Απειλείται η ματωμένη ηγεμονία τους .

Ηγεμονία ποτισμένη με το αίμα των εργαζόμενων στο βωμό των κερδών  του κεφαλαίου.

Ηγεμονία ποτισμένη με το αίμα των λαών που πάλεψαν και παλεύουν για την ανεξαρτησία τους.

Για αυτό τα σχέδια τους είναι :ο πόλεμος.

 Δεν θα περάσουν.

Καθήκον μας είναι να υπερασπιστούμε την ειρήνη ενάντια στις επιδιώξεις του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

Εκατοντάδες στρατιωτικές βάσεις έχουν περικυκλώσει τη Ρωσία.

Οι βάσεις των Αμερικανών στην Αλεξανδρούπολη και στη  Σούδα καθώς και η βάση των Ισραηλινών στην Καλαμάτα συνιστούν απαραίτητο διαμετακομιστικό κέντρο μεταφοράς στρατιωτικού εξοπλισμού ,στρατιωτών,εφοδίων και άλλων πολεμικών  μέσων.

Εξυπηρετούν τις επιθετικές ενέργειες σε βάρος της Ρωσίας και  των περιοχών Λουγκάνσκ και Ντονέτσκ.

Αποτελούν σημαντικό δίαυλο για τον άξονα AUKUS που δημιουργήθηκε στον Ινδικό και Ειρηνικό Ωκεανό με στόχο τη Κίνα και όχι μόνο….

Οι στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα αποτελούν  κόμβο  για τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς των ΗΠΑ και μέρους των Δυτικών κρατών ενάντια στους λαούς και τις χώρες της Νοτιαανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.

Αυτοί οι τυχοδιωκτισμοί :

Δεν θα περάσουν

 Η Λαϊκή Ενότητα καλεί την Ελληνική Κυβέρνηση να απεμπλακεί απ΄αυτή την πολιτική.

Να απομακρύνει τώρα τις ξένες βάσεις

 Να αποχωρήσει άμεσα από το ΝΑΤΟ και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς.

Να ακολουθήσει  ανεξάρτητη, πολυδιάστατη, αντιιμπεριαλιστική εξωτερική πολιτική.

Μια πολιτική που θα στηρίζεται και θα στηρίζει την αλληλεγγύη των λαών .

Γιατί διαφορετικά η παραμονή στους μηχανισμούς αυτούς στηρίζει την ιμπεριαλιστική τρομοκρατία ενάντια στην Κούβα,την Βενεζουέλα τη Νικαράγουα τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και τους λαούς όλου του κόσμου που αγωνίζονται  να σταθούν όρθιοι.

Οι μονομερείς κυρώσεις σε βάρος της Βενεζουέλας και της Κούβας καθώς κι αυτές που προγραμματίζονται για την Νικαράγουα έχουν οδηγήσει τις ανθρωπιστικές βάσεις του δυτικού πολιτισμού και τον διαφωτισμό να μοιάζουν με κούφια λόγια.

Σήμερα η αξία της διπλωματίας των λαών είναι μεγάλη όπως πολύ εύστοχα περιγράφεται στην πρόσκληση της σημερινής εκδήλωσης.

Όχι μόνο  για τους λαούς που εκπροσωπείτε στη σημερινή εκδήλωση και υφίσταται τις εξοντωτικές κυρώσεις  αλλά  και για όλους εμάς. Που οφείλουμε  να απλώσουμε τα χέρια για να δεθούν με τα δικά σας

Με Συνδικάτα και φορείς , με  τοπικά και λαϊκά κινήματα , με αδελφοποιήσεις δήμων και πολιτιστικών συλλόγων να αντιμετωπίσουμε  τις σημερινές δυσκολίες χρησιμοποιώντας  νέους και παλιούς τρόπους ώστε  να αποκαλύπτουμε την καταστροφική πολιτική των κυρώσεων γιατί με όπλο την αγωνιστική ταξική διεθνιστική αλληλεγγύη το αποτέλεσμα του αγώνα θα είναι νικηφόρο.

Καλιντεράκης Γιάννης

Η ακρίβεια σαρώνει τα λαϊκά εισοδήματα

Να ακυρωθεί η πρόωρη και βίαιη απολιγνιτοποίηση

ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΕΙ Η ΠΡΟΩΡΗ ΚΑΙ ΒΙΑΙΗ ΑΠΟΛΙΓΝΙΤΟΠΟΙΗΣΗ

Του Θανάση Πετράκου*

Οι δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία με την επίθεση της Ρωσίας και τον εν εξελίξει πόλεμο, πέραν των άλλων δραματικών συνεπειών, θα έχουν και σοβαρές συνέπειες στην ενεργειακή ασφάλειας και επάρκεια της χώρας.

Η κυβέρνηση, με την απόφασή της το 2019 για πρόωρη και βίαιη απολιγνιτοποίηση, εκτός από τις συνέπειες που υπάρχουν με τις δραματικές αυξήσεις των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος, μετέτρεψε τη χώρα σε μια χώρα επισφαλή σε ό,τι έχει να κάνει με την ενεργειακή της ασφάλεια και επάρκεια.

Η κυβέρνηση αποφάσισε να μετατρέψει το φυσικό αέριο στο κατ’ εξοχήν καύσιμο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι σαφές ότι θα δημιουργήσει μεγάλους κινδύνους για την ενεργειακή ασφάλεια και επάρκεια της χώρας. Γι’ αυτό τον λόγο επιβάλλεται σήμερα η κυβέρνηση να ακυρώσει το σχέδιό της για την πρόωρη και βίαιη απολιγνιτοποίηση, διαφορετικά θα επωμιστεί όλες τις ευθύνες για τα προβλήματα που θα υπάρξουν στην ενεργειακή ασφάλεια της χώρας. Οι δε οι πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης οφείλουν να απαιτήσουν και να πιέσουν την κυβέρνηση να ακυρωθεί το σχέδιο της βίαιης απολιγνιτοποίησης και να επαναλειτουργήσουν οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ άμεσα όλες.

Εμείς ως Περιφερειακοί Σύμβουλοι της Αγωνιστικής Συνεργασίας Πελοποννήσου, απαιτήσαμε να υπάρξει έκτακτη και κατεπείγουσα συνεδρίαση του ΠεΣυΠ για το θέμα αυτό.

Οι στιγμές είναι κρίσιμες. Απαιτείται σοβαρότητα και υπευθυνότητα για το συμφέρον της χώρας και του ελληνικού λαού.

* Ο Θανάσης Πετράκος είναι Περιφερειακός Σύμβουλος Πελοποννήσου και πρώην βουλευτής Μεσσηνίας.