Ανάγκη να πλατύνει και να προσλάβει νέες πρωτότυπες μορφές το κίνημα κατά των πλειστηριασμών.
Ριζοσπαστική ανατροπή και εθνικοποίηση των τραπεζών η διέξοδος.
Οι τράπεζες έχουν βασικότατη ευθύνη, αν όχι και την κύρια για την έκταση και το βάθος της κρίσης στην χώρα.
Οι τράπεζες αλόγιστα έκαναν «πάρτι» με κέρδη και δάνεια από την δεκαετία του ’90, ιδιαίτερα μετά την θέσπιση του ευρώ, ενώ έσπρωχναν και τις κυβερνήσεις σε ελλείμματακαι υπερδανεισμό, χωρίς παραγωγικό αντίκρυσμα και χωρίς να τις προειδοποιούν για τους κινδύνους.
Όταν από το 2008 ξέσπασε η κρίση, οι τράπεζες πρωταγωνίστησαν αλόγιστα για την άρον-άρον μνημονιακή υποδούλωση της χώρας στο όνομα της διάσωσης του ευρώ και της διατήρησης του κυρίαρχου ρόλου τους.
Σε όλη την περίοδο των μνημονίων το τραπεζικό κεφάλαιο έπνιγε και στραγγάλιζε την οικονομία, ενώ οι τραπεζίτες διασφάλιζαν τα «κεφάλαια» και την θέση τους με συνεχείς «ανακεφαλαιοποιήσεις», για να κλείνουν τις μαύρες τρύπες τους με δεκάδες δισ. ευρώ από τις τσέπες του ελληνικού λαού.
Τώρα, μετά και το μέγα σκάνδαλο της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης, οι τράπεζες, σύμφωνα με την κατηγορηματική θέση του ΔΝΤ, έχουν απόλυτη ανάγκη από μια νέα ανακεφαλαιοποίηση, την οποία το ΔΝΤ υπολογίζει γύρω στα 10 δισ.!
Το ΔΝΤ προτείνει να διεξαχθούν άμεσα AQRs (Asset Quality Review), δηλαδή έλεγχος της κατάστασης του ενεργητικού, του δανειακού χαρτοφυλακίου, των τραπεζών, αν όχι και συνολικά Stress Test, προκειμένου να διαπιστωθούν συγκεκριμένα οι κεφαλαιακές μαύρες τρύπες των τραπεζών.
Κυβέρνηση και τραπεζίτες, καθώς και ΕΕ και ΕΚΤ, τρέμουν στο άκουσμα κάθε ιδέας ελέγχου των τραπεζών και νέας ανακεφαλαιοποίησής τους.
Η κυβέρνηση θέλει προς το παρόν να αποφύγει έναν νέο τραπεζικό έλεγχο, γιατί απ’ αυτόν θα προκύψει ανάγκη νέων κρατικών κεφαλαίων προς τις τράπεζες, που θα αυξήσουν περαιτέρω το δημόσιο χρέος, ακυρώνοντας κάθε πιθανότητα εξόδου στις αγορές.
Οι τραπεζίτες, δηλαδή τα ξένα funds, δεν θέλουν μια νέα ανακεφαλαιοποίηση, γιατί θα τα υποχρέωνε να βάλουν το χέρι στην τσέπη, προκειμένου στοιχειωδώς να κρατήσουν την θέση τους.
Από την άλλη ΕΕ και ΔΝΤ δεν επιθυμούν μια νέα ανακεφαλαιοποίηση, που θα διαψεύσει τις καθησυχαστικές, μέχρι τώρα, διαβεβαιώσεις τους, ενώ θα ενισχύσει εκ των πραγμάτων την μετοχική θέση του Δημοσίου στις τράπεζες, πράγμα που συνιστά για ΕΕ και ΔΝΤ εφιάλτη.
Πλειστηριασμοί, με άρση κάθε απορρήτου, που θα εκπλειστηριάζουν μέχρι και παράγκες
Οι «θεσμοί», προκειμένου να αποτρέψουν όσο το δυνατόν έναν καινούργιο έλεγχο των τραπεζών για μια νέα ανακεφαλαιοποίησή τους, πιέζουν, προκειμένου να «εξυγιάνουν» (!) το ενεργητικό των τραπεζών, για να αρθεί κάθε ίχνος περιορισμού στους πλειστηριασμούς, ώστε αυτοί να προχωρήσουν ταχύτατα και μαζικά για να εκπλειστηριάσουν έως γκαρσονιέρες, ακόμα και παράγκες!!!
Την κατεύθυνση αυτή, που υποστηρίζει ως «διέξοδο» για τις τράπεζες και η κυβέρνηση, διευκολύνει, κατά τους «θεσμούς», η νομοθέτηση των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, που σύμφωνα με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς θα ξεκινήσουν από τον Σεπτέμβριο.
Οικονομικοί κύκλοι που γνωρίζουν την κατάσταση των τραπεζών, οι οποίες έχουν εξελιχθεί σε υπ’ αριθμόν 1 ανασταλτικό παράγοντα για την οικονομία, κυριολεκτικά σε βαρίδι, τόνιζαν ότι μόνο η διευκόλυνση των μαζικών πλειστηριασμών από τις τράπεζες δεν αρκούνγια να υποκαταστήσουν την ανάγκη μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης.
Κατά πάσα πιθανότητα, αν όχι βεβαιότητα, μια αμφίβολη, ούτως ή άλλως, «εξυγίανση» των τραπεζών, θα απαιτούσε την ταυτόχρονη ανακεφαλαιοποίηση και τους μέχρι «παράγκας» πλειστηριασμούς ακόμα και ανέργων, αν και ειδικοί θεωρούν ότι οι ελληνικές τράπεζες, εδώ που έχουν φτάσει, μοιάζουν με πηγάδι δίχως πάτο.
Ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και μαζικοί πλειστηριασμοί σπιτιών, λαϊκών περιουσιών και ακινήτων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, θα είναι μια δίδυμη επιλογή άκρως καταστροφική αυτήν την ώρα για την οικονομία και τον ελληνικό λαό, η οποία πάση θυσία πρέπει να αποτραπεί.
Αναβαθμισμένο κίνημα κατά πλειστηριασμών και εθνικοποίηση των τραπεζών
Αυτό που χρειάζεται τώρα, τόνιζαν κύκλοι των κινημάτων, είναι να αποκτήσει γρήγορα νέα έκταση και βάθος το κίνημα κατά των πλειστηριασμών. Να καταστεί πιο μαζικό και δυναμικό και να βρει τρόπους, που θα βρει (!), να μπλοκάρει τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς της κυβέρνησης, της τρόικας και μιας αντιδραστικής ηγετικής ομάδας συμβολαιογράφων, προστατεύοντας τα λαϊκά σπίτια, τις λαϊκές περιουσίες και τα περιουσιακά στοιχεία και την επιβίωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Παράλληλα με την αποτροπή των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, είναι απόλυτα αναγκαία, στο πλαίσιο μιας δημοκρατικής ανατροπής στην ζωή της χώρας, η εθνικοποίηση των τραπεζών, για να μπορέσει να εφαρμοστεί ένα μεγάλο πρόγραμμα «σεισάχθειας» κατά Σόλωνα (διαγραφής) και πολύ γενναίων ρυθμίσεων των χρεών, ώστε να καταστεί δυνατό να αναταχθεί και να επανεκκινήσει πραγματικά η οικονομία.
Σε τελική ανάλυση, μια πρόταση αυτού του προσανατολισμού, είναι σαφές ότι θα απαιτήσει μια Ελλάδα που, σε ρήξη με την ΕΕ, θα μεταβεί στο δικό της εθνικό νόμισμα για να εφαρμόσει ένα συνολικότερο πρόγραμμα ανασυγκρότησης και διεξόδου.
Ο Σεπτέμβριος θα είναι πολύ κρίσιμος μήνας για να σηκωθούμε από τους καναπέδες μας.
