Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

Αιγαίο: Στο παρά πέντε ενός θερμού επεισοδίου


0
αιγαίο
Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκεται η κατάσταση στο Αιγαίο με τις συνεχείς και ιδιαίτερα προκλητικές τουρκικές κινήσεις.
Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε υπάρξει μια τόσο τεταμένη και επικίνδυνη κατάσταση, με ορατό τον κίνδυνο να εξελιχθεί ανά πάσα στιγμή σε θερμό επεισόδιο.
Ο Ερντογάν, παρά την αδιαφιλονίκητη κυριαρχία του στο εσωτερικό της Τουρκίας, βρίσκεται περικυκλωμένος από μείζονα προβλήματα και αδιέξοδα.
Το καθεστώς Ερντογάν έχει απέναντί του τους Κούρδους εντός και εκτός Τουρκίας και τους φανατικούς ισλαμιστές, που το ίδιο σε προηγούμενη φάση εξέθρεψε, ενώ η οικονομία της Τουρκίας βυθίζεται.
Ο τουρκικός στρατός βρίσκεται ως στρατός εισβολής και κατοχής, πέραν της Κύπρου και στην Συρία και στο Ιράκ.
Η Τουρκία είναι η μόνη χώρα που διατηρεί παρανόμως στρατεύματα σε τρεις γειτονικές χώρες και έχει ανοικτό ένα εσωτερικό εθνικό μέτωπο, των Κούρδων, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν, περίπου, το 1/3 του πληθυσμού της.
Η τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο δεν είναι απόρροια της δύναμης της Τουρκίας, αλλά της αδυναμίας της.
Το καθεστώς Ερντογάν, κλιμακώνοντας τις προκλήσεις σε βάρος της Ελλάδας, παίζοντας με τα όρια ενός θερμού επεισοδίου, επιχειρεί να κερδίσει τους εθνικιστές στην Τουρκία ενόψει του δημοψηφίσματος στην γείτονα, να εκτονώσει τις πιέσεις για λύση του Κυπριακού, να «στριμώξει» την Ελλάδα για νέες άτακτες υποχωρήσεις και φυσικά επιδιώκει να εκβιάσει για την παράδοση στην Άγκυρα των Τούρκων στρατιωτικών που κατέφυγαν στην Ελλάδα, ιδιαίτερα των δύο τελευταίων κομάντος.
Η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο μοιάζει να δίνει στον Ερντογάν μια αίσθηση δύναμης και ισχύος, μετά την παταγώδη αποτυχία όλων των μεγαλεπήβολων στόχων και σχεδιασμών του, που κατέληξαν, σχεδόν, στην απομόνωσή του. Η αίσθηση αυτή, βεβαίως, είναι αρκετά επίπλαστη, εντελώς επιφανειακή και χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα. Δεν παύει όμως να είναι επικίνδυνη και σε κάποια στιγμή μπορεί να οδηγήσει σε τυχοδιωκτισμούς και σε απρόβλεπτες καταστάσεις.
Οφείλουμε να πούμε ότι αυτή η επιθετική τακτική της Τουρκίας για να αντιμετωπιστεί επιτυχώς, χρειάζεται από την ελληνική πλευρά απόλυτη ψυχραιμία αλλά και τόλμη και αποφασιστικότητα, που να υπακούουν σε έναν νέο σχεδιασμό.
Η τουρκική επιθετικότητα, πάντως, το μόνο που δεν χρειάζεται για να απαντηθεί είναι παχιά και εύκολα λόγια, θεατρικές κινήσεις και υπερυψωμένες κορώνες για εσωτερική πολιτική κατανάλωση και φτηνούς αντιπερισπασμούς, σαν και αυτούς που συνηθίζουν να κάνουν ο Πάνος Καμμένος και ο Νίκος Κοτζιάς.
Η ασφάλεια στο Αιγαίο και όχι μόνο, μαζί με τη χαλιναγώγηση της Τουρκίας, απαιτούν πρώτα απ’ όλα μια νέα πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και ιδιαίτερα μια σχεδιασμένη προσπάθεια για μια ειδική αναβαθμισμένη στρατηγική σχέση συνεργασίας με την Ρωσία σε όλους τους τομείς και πρώτα απ’ όλα στον ενεργειακό και της άμυνας.
Η Ρωσία είναι η μόνη δύναμη, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο, που κρατάει τα «νήματα» των κινήσεων της Άγκυρας και είναι αυτή η δύναμη που μπορεί να θέσει φραγμό σε τυχοδιωκτισμούς της.
Στο πλαίσιο αυτής της νέας εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας και ασφάλειας, η Ελλάδα όχι μόνο πρέπει να αποκαταστήσει αμέσως της διπλωματικές της σχέσεις με τη Συρία του Άσαντ, αλλά και να αναβαθμίσει τη συνεργασία με την επίσημη κυβέρνησή της και φυσικά τη συνεργασία με τους Κούρδους όλων των χωρών και τον αγώνα για τα δικαιώματά τους.
Ταυτόχρονα, ως πρώτο δείγμα γραφής η Ελλάδα πρέπει να δηλώσει ότι τερματίζει τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας για την Κριμαία στη βάση της αμοιβαιότητας, δηλαδή και της άρσης των ρωσικών αντίμετρων σε βάρος αγροτικών μας προϊόντων.
Θα μας πείτε, ποιοι θα τα κάνουν αυτά;
Όχι πάντως οι εξωνημένοι και ξεπουλημένοι νεομνημονιακοί και παλαιομνημονιακοί πολιτικοί υπάλληλοι που κυριαρχούν στην Αθήνα.
Γι’ αυτό χρειάζεται μια μεγάλη ριζοσπαστική ανατροπή στη χώρα.
Τ.Κ

Η χώρα έφτασε στο έσχατο σκαλί: Πολύφερνη νύφη το αμαρτωλό νέο-ΠΑΣΟΚ


0

ΠΑΣΟΚ
Το κατάντημα, ο εξευτελισμός και ο διασυρμός του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν τέλος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά τους δουλόφρονες δεξιούς μνημονιακούς, δήθεν, υπερπατριώτες των ΑΝΕΛ, έχει πέσει στα γόνατα της Φώφης για να εκλιπαρεί την συνεργασία του εναπομείναντος αμαρτωλού ΠΑΣΟΚ και των υπολειμμάτων της χρεοκοπημένης γλειψιματικής ΔΗΜΑΡ.
Ο Φίλης έκανε την αρχή γι αυτή την ολοκληρωτική παράδοση του ΣΥΡΙΖΑ στη χειρότερης μορφής Πασοκοποίηση και ένα – ένα ακολουθούν όλα τα στελέχη του , ξεσκονίζοντας και λιβανίζοντας την παρακμιακή παρέα της Χαριλάου Τρικούπη.
Η πλάκα είναι ότι η ΝΔ, πρόσφατη σύμμαχος με το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου, τρέμει στην ιδέα ενός γάμου ΣΥΡΙΖΑ – Πασοκοδημαρισμού και σπεύδει να κάνει γαμήλιες προτάσεις η ίδια με καθόλου ευκαταφρόνητη προίκα.
Δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Μόνο ΠΑΣΟΚ και η χώρα στα κάγκελα.
Η τραγωδία είναι ότι όλοι στην κοινωνία παρακολουθούν τη φαρσοκωμωδία χωρίς αντιδράσεις, ενώ τη ίδια ώρα, υπό τα χειροκροτήματα του μνημονιακού κατεστημένου έρχονται στην Αθήνα την Τρίτη οι ‘’θεσμοί’’ για να ολοκληρωθεί το νέο και χειρότερο πραξικόπημα που θα δένει χειροπόδαρα τη χώρα, χωρίς καμιά λαϊκή εξουσιοδότηση και νομιμοποίηση μέχρι το 2030.
Η μη εξέγερση για την ανατροπή της αθλιεστάτης αυτής κατοχής ισοδυναμεί με άνευ ορίων ραγιαδισμό.

Νέο πιο ωμό πραξικόπημα και νέα μεγαλύτερα ψέματα από τον Τσίπρα


0

ψέματα
«Συμφωνία» χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση. Νέα μεγαλύτερα ψέματα. Ανύπαρκτη αντιπολίτευση στη Βουλή.
Για άλλη μια φορά απεδείχθη ότι στην παρούσα Βουλή δεν υπάρχει αντιπολίτευση.
Ο Αλέξης Τσίπρας και η σπαρασσόμενη ομάδα του μπορεί να συνεχίζει ακάθεκτος και «ανενόχλητος» να λέει όλο και περισσότερα ψέματα και να προχωρά στην κατάλυση του Συντάγματος, σε γυμνά πραξικοπήματα και σε απροκάλυπτη παραβίαση κάθε έννοιας δημοκρατικής νομιμότητας και λαϊκής κυριαρχίας.
Ο Αλ. Τσίπρας, απαντώντας σε ερώτηση – πάσα του Βασ. Λεβέντη, η οποία κατατέθηκε μόνο και μόνο για να κάνει πλάτες στον πρωθυπουργό, μίλησε για «συμφωνία» φάντασμα με την ΕΕ και υποτίθεται με το ΔΝΤ, η οποία επισήμως δεν έχει εμφανιστεί πουθενά.
Το νέο χειρότερο πραξικόπημα
Ουδέποτε έχει γίνει τόσος θόρυβος για μια συμφωνία που δεν ξέρει κανένας και την οποία ο Αλ. Τσίπρας μπορεί αυθαίρετα να παραλείπει ή να εμφανίζει σημεία της.
Το βέβαιον είναι ότι αυτή η συμφωνία θα δεσμεύσει την χώρα με μέτρα μετά το 2019, ίσως και νωρίτερα, τα οποία ο Αλ. Τσίπρας δεν διαθέτει καμία δημοκρατική νομιμοποίηση για να λάβει.
Ο Αλ. Τσίπρας, χωρίς λαϊκή εντολή, με πραξικόπημα που ακύρωνε τις εκλογές της 25ης Γενάρη και το δημοψήφισμα του Ιούλη, προχώρησε με τα μνημονιακά συνεταιράκια του, στη συνθηκολόγηση του 3ου μνημονίου, για να κάνει εκλογές εκ των υστέρων με βάση εθνικά και ευρωπαϊκά τετελεσμένα.
Τώρα ο Αλ. Τσίπρας, χωρίς καμία λαϊκή εξουσιοδότηση, προχωρά με τη «συμφωνία» του Eurogroup σε τέταρτο και χειρότερο μνημόνιο. Το νέο πραξικόπημα, συντελείται πάλι με την κάλυψη του Προέδρου της Δημοκρατίας και των άλλων κομμάτων της Βουλής.
Κι αυτό το μνημόνιο είναι χειρότερο ακόμα από το τρίτο, όχι μόνο προς τα αντιλαϊκά μέτρα που περιέχει, και τα οποία θα διαμορφωθούν πλήρως στη συνέχεια, αλλά και γιατί δεν προβλέπει καμία χρηματοδότηση.
Τα νέα ψέματα Τσίπρα
Ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας στη Βουλή για τη «συμφωνία», ξεπέρασε σε ψέματα τον μέχρι τώρα εαυτό του, ο οποίος πιστεύαμε ότι είχε κερδίσει επάξια το έπαθλο του ψεύδους.
Ο Αλ. Τσίπρας θρασύτατα μας είπε ότι συνομολογήθηκε «υπέρβαση της λιτότητας», επανέλαβε πως δεν θα υπάρξει «ούτε ένα ευρώ επιβάρυνση», παρότι και ο Τσακαλώτος ακόμη διασκέδασε αυτήν την ρήση και πως θα υπάρξουν αντισταθμιστικά μέτρα ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος απέναντι σε όσα μέτρα επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό και τα λαϊκά στρώματα.
Σε πολύ λίγο χρόνο, πολλά ψεύδη σε ρυθμό πολυβόλου.
Αφορολόγητο και συντάξεις
Και όμως ο Αλ. Τσίπρας, όπως κανένας άλλωστε από την κυβέρνηση, ούτε ο ίδιος ο Τσακαλώτος, δεν τόλμησαν να διαψεύσουν τις εγκυρότατες πληροφορίες του Eurogroup για τη μείωση του αφορολόγητου μέχρι και στις 5.000 ευρώ, ίσως και παρακάτω και τη μείωση από 30 – 40% και των παλιών κύριων συντάξεων. Κι αυτά για να μην προσθέσουμε μια ντουζίνα προαπαιτούμενα, με χαρακτηριστική την εξάρθρωση της δημόσιας ενεργειακής βάσης και νέες απορρυθμίσεις.
Το αβίαστο συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ότι τα ως άνω, άγριου βάθους αντικοινωνικά μέτρα, όχι μόνο δεν αμφισβητούνται, αλλά σιωπηρά επιβεβαιώνονται και συνιστούν τη χαριστική βολή στην πιο ευάλωτη κοινωνική πλειοψηφία, αλλά και στην οικονομία.
Το τρικ των αντισταθμιστικών
Το επιχείρημα Τσίπρα – Τσακαλώτου, ότι γι’ αυτά κι άλλα επαχθέστατα μέτρα θα υπάρξουν αντισταθμιστικές ρυθμίσεις δεν έχει καμία απολύτως πειστικότητα.
Καταρχάς δεν μας εξηγούν από την κυβέρνηση γιατί θα λαμβάνονται μέτρα μηδενικού δημοσιονομικού αποτελέσματος. Ποιος ο λόγος αυτών των ασκήσεων, δήθεν, μηδενικού αθροίσματος;
Η απουσία εξήγησης είναι ηχηρότατη.
Ακόμα, όμως και αν δεχθούμε αυτό το «παράδοξο»: προσθέτουμε έσοδα στον προϋπολογισμό με το ένα χέρι για να του τα αφαιρέσουμε με το άλλο. Ακόμα, λοιπόν, και αν αποδεχθούμε αυτό το σκεπτικό, το οποίο προφανώς δεν ισχύει (και αν το δεχθούμε θα εφαρμοστεί εφόσον η χώρα πιάσει πρωτογενή πλεονάσματα πάνω από το 3,5%), καθόλου δεν σημαίνει ότι η δημοσιονομική ουδετερότητα σημαίνει κοινωνική και ταξική ουδετερότητα.
Οι «θεσμοί» επιμένοντας στη μείωση αφορολόγητου και συντάξεων, επιμένουν σε «διαρθρωτικά» μέτρα ταξικής φύσης, που κλιμακώνουν την «εσωτερική υποτίμηση», η οποία, αν μιλάμε για εθνικό νόμισμα, οι ίδιοι κύκλοι θεωρούν, για να το αντικρούσουν, ότι έχει τελειώσει.
Τα μέτρα όποιας αντιστάθμισης, αν υπάρξουν και για το ύψος που θα υπάρξουν, θα είναι μέτρα κυρίως ενίσχυσης των επιχειρηματικών κερδών και ελάφρυνσης του βάρους σε επιχειρήσεις.
Τέτοια μέτρα, ακόμα και στο βαθμό που είναι σωστά, ουδόλως θα αντισταθμίσουν την ταξική λεηλασία του αφορολόγητου, των συντάξεων κλπ.
Φυσικά για τον γράφοντα τέτοια διλήμματα δεν υπάρχουν, παρά μόνο στα μυαλά των «θεσμών» και των μνημονιακών υπαλλήλων. Η οικονομία χρειάζεται συνολική ώθηση με προτεραιότητα πάντοτε στα πλατιά στρώματα της φτωχής μισθωτής εργασίας, της φτωχής αγροτιάς και των φτωχών πολύ μικρών αυτοαπασχολούμενων κάθε μορφής.
Στην αρχή του τέλους. Ποιου τέλους;
Φυσικά όλα τούτα είναι ακόμα «λόγια» χωρίς χειροπιαστή υλική βάση.
Είναι απλώς η αρχή μιας νέας περιπέτειας που μπαίνει η χώρα, με πολύ σκληρό, όπως φαίνεται και μάλλον μοιραίοτέλος.
Η έλευση των «θεσμών» στην Αθήνα δεν σημαίνει κάποια γρήγορη έκβαση των συζητήσεων.
Όλα δείχνουν ότι θα υπερβούμε την άνοιξη και θα φτάσουμε αισίως καλοκαίρι και βάλε.
Η Ελλάδα ξανά πάει για νέο και οριστικό στραγγάλισμα, μπλεγμένη στις αντιφάσεις του ελληνικού ιδιόμορφου καπιταλισμού, πουλημένη από ένα εξωνημένο κατεστημένο πολιτικό προσωπικό και «μπαλάκι» μεταξύ των αντιθέσεων και ανταγωνισμών στο τετράπλευρο ΓερμανίαΕΕΔΝΤΗΠΑ.
Μόνο μια μεγάλη, σχεδόν επαναστατική, δημοκρατική ανατροπή μας σώζει. Τόλμη και απόφαση.
Κ.Μ

Ανεπιθύμητοι οι “θεσμοί” στη χώρα. Άντρο συνωμοσίας το Χίλτον. Πολιτικές και ποινικές ευθύνες για το τέταρτο μνημόνιο


0

ευρώ
Συνέντευξη του Παν. Λαφαζάνη στην Iskra για την επιστροφή των θεσμών και τις προοπτικές της χώρας.
Ερωτ: Σήμερα ξεκινάνε οι συζητήσεις των θεσμών στο Χίλτον με την ελληνική κυβέρνηση, πράγμα που κρίνεται σχεδόν από όλα τα κόμματα ως θετική εξέλιξη για την Ελλάδα. Πως κρίνετε το γεγονός;
Απαντ: Θεωρώ ότι η σημερινή μέρα είναι αποφράδα μέρα για τη χώρα.
Είτε ως “τρόϊκά” παλιότερα είτε ως λεγόμενοι “θεσμοί” σήμερα η παρουσία τους στην Ελλάδα συνιστά αντιδημοκρατική εκτροπή και ένα δείγμα απροκάλυπτης νεοαποικιοκρατίας.
Ποτέ ο ελληνικός λαός δεν ρωτήθηκε και ποτέ δεν ενέκρινε τον ρόλο που παίζουν στην χώρα μας οι υπάλληλοι της ΕΕ, της ΕΚΤ, του ΔΝΤ και τώρα του ESM, είτε ως τρόϊκά παλιότερα και τώρα κατ’ ευφημισμόν ως “θεσμοί”.
Η ίδια η συγκρότηση αυτών των υπαλληλικών δυνάμεων και τα μέτρα που επιβάλλουν, συνιστά εκτροπή και από αυτό το γενικώς απαράδεκτο Κοινοτικό δίκαιο, πράγμα που ομολόγησε, χωρίς αιδώ και ο Ζ.Κ. Γιούνκερ, ο οποίος κατά τ’ άλλα είναι ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος να διαφυλάσσει τις Κοινοτικές αρχές.
Η ΕΕ, μαζί με την εγχώρια κυρίαρχη πολιτική τάξη στην χώρα, έχουν διαπράξει ένα οιονεί πραξικόπημα στην Ελλάδα, το οποίο συνεχίζεται χωρίς ορατό τέλος.
Η ΕΕ, με τους ξένους υπαλλήλους της και τους εγχώριους πολιτικούς που την υπηρετούν, έχει εγκαθιδρύσει μέχρι τώρα ένα είδος καθεστώτος “εφταετίας” στην χώρα, με κατάλυση κάθε έννοιας λαϊκής κυριαρχίας. Η χώρα κυβερνάται με τον εκβιασμό των πιστώσεων και του ευρώ σε ένα καθεστώς νεοραγιαδισμού.
ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΙ ΟΙ “ΘΕΣΜΟΙ”
Ερωτ: Επομένως ζητάτε να φύγουν από την χώρα οι “θεσμοί”.
Απαντ: Δεν υπάρχει καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση για την παρουσία των θεσμών στην Ελλάδα.
Οι “θεσμοί” και οι εκπρόσωποι τους είναι για μας ανεπιθύμητοι στην χώρα μας και ως τέτοιους πρέπει να τους χαρακτηρίζει και να τους αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός. Ως σύμβολα κατάλυσης κάθε έννοιας εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας. Ως σύμβολα μιας χώρας προτεκτοράτου. Ως μισητά όργανα μιας καινούργιας μορφής κατοχής, μοντέλο και για άλλες χώρες. Φυσικά, μαζί με τους “θεσμούς” ανεπιθύμητες είναι και οι κυβερνήσεις που “συζητούν” μαζί τους, ανεπιθύμητα και τα κόμματα που τους νομιμοποιούν. Όλες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να καταδικαστούν από τον ελληνικό λαό.
Οι “θεσμοί”, μάλιστα, που συζητάνε σήμερα στο Χίλτον είναι διπλά, σε σχέση με τις προηγούμενες καταστάσεις, ανεπιθύμητοι και είναι διπλή η καταδίκη της κυβέρνησης. Το Χίλτον έχει εξελιχθεί σε άντρο μιας μεγάλης συνωμοσίας. Κυβέρνηση και “θεσμοί” συζητάνε στο Χίλτον αυτήν την βδομάδα, χωρίς καμιά δημοκρατική εξουσιοδότηση, την επιβολή ενός νέου και πολύ χειρότερου μνημονίου σε βάρος της χώρας μας.
Στοιχειώδης σεβασμός στην κυριαρχία της πατρίδας μας, στην αξιοπρέπεια του λαού και στα δικαιώματα των εργαζομένων, θα έπρεπε να είχε οδηγήσει από σήμερα δεκάδες, εκατοντάδες χιλιάδες λαού να έχουν περικυκλώσει το Χίλτον για να εμποδίσει την εξέλιξη της συνωμοσίας και του πραξικοπήματος.
Η ΛΑ.Ε θα προσπαθήσει να αναλάβει τις πιο ουσιαστικές ενωτικές πρωτοβουλίες σε αυτήν την κατεύθυνση.
ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Ερωτ: Μιλήσατε για τέταρτο και χειρότερο μνημόνιο. Μπορείτε να μας το επεξηγήσετε;
Απαντ: Κατ’ αρχάς πρέπει να διευκρινίσω ότι το πρώτο που θα επιχειρηθεί να κλείσει με τους “θεσμούς” στο Χίλτον, στο πλαίσιο της λεγόμενης τεχνικής συμφωνίας, είναι μια ντουζίνα περίπου σκληρών “προαπαιτούμενων” μέτρων.
Τρία από αυτά είναι τα χειρότερα:
Πρώτον, η επίσπευση των ιδιωτικοποιήσεων στο πλαίσιο του γενικού ξεπουλήματος της χώρας.
Δεύτερον, η περαιτέρω απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, με αιχμή την απελευθέρωση των απολύσεων και τρίτον, η διάλυση του δημόσιου ενεργειακού τομέα και πρώτα απ’ όλα της ΔΕΗ, στο πλαίσιο της δήθεν απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας και στην ουσία της παράδοσης της σε ξένα και εγχώρια αρπακτικά συμφέροντα.
Ακόμα χειρότερα είναι τα μέτρα που δήθεν “διαπραγματεύεται” η κυβέρνηση για μετά το 2018.
Αυτά τα μέτρα συνιστούν, όπως είπα, ένα τέταρτο μνημόνιο, χειρότερο απ’ όλα τα προηγούμενα.
Χειρότερο, πρώτον, διότι θα υπάρξει δέσμη μέτρων σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων αλλά χωρίς τώρα να συνοδεύονται από χρηματοδότηση εκ μέρους των “θεσμών”. Η εκτός τόπου και χρόνου πρόβλεψη είναι ότι η Ελλάδα μέχρι το 2018 θα μπορέσει να βγει και να δανείζεται από τις αγορές για να χρηματοδοτεί την αποπληρωμή των χρεολυσίων και το μέρος των τόκων που απαιτείται.
Δεύτερον: είναι χειρότερο αυτό το μνημόνιο διότι τα μέτρα που έχουν, περίπου, προσυμφωνηθεί και θα προνομοθετηθούν, συνιστούν τη χαριστική βολή για τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα της χώρας.
Αυτά τα μέτρα συνιστούν ένα πακέτο σκληρότατης εσωτερικής υποτίμησης, η οποία είναι ότι χειρότερο για μια οικονομία που διανύει πρωτοφανώς τον δέκατο χρόνο ύφεσης.
Αναφερόμαστε κυρίως στην δραστική μείωση του αφορολόγητου ορίου, το οποίο στην ουσία θα αφήνει αφορολόγητο μόνο το όριο του επιδόματος ανεργίας. Όπως αναφερόμαστε και στην μεγάλη μείωση και των σημερινών κύριων συντάξεων που μπορεί να κυμαίνεται ανάμεσα σε 30-40%.
Η κυβερνητική προπαγάνδα για να “χρυσώσει το χάπι” μιλάει για την λήψη αντίμετρων ισοδύναμου δημοσιονομικού αποτελέσματος, ώστε η επίπτωση στον προϋπολογισμό να είναι ουδέτερη.
Ακόμα, όμως και να υπάρξουν τέτοια αντίμετρα αυτά θα αφορούν τα ποσά που θα υπερβαίνουν το υπερβολικό πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5%, το οποίο έχει συνομολογήσει για μετά το 2018 η κυβέρνηση, πράγμα μάλλον απίθανο να υπάρξουν και ακόμα χειρότερα τα έτσι κι αλλιώς κολοβομένα αντίμετρα δεν θα αναπληρώνουν σχεδόν καθόλου τις απώλειες που θα υποστούν ιδιαίτερα οι πλέον χαμηλόμισθοι, τα πιο χαμηλά επαγγελματικά και αγροτικά εισοδήματα και οι χαμηλότερες συντάξεις.
ΔΩΡΟ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΤΟ ΕΞΟΝΤΩΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ 3.5% ΤΟΥ ΑΕΠ
Ερωτ: Δεν αναφερθήκατε ειδικότερα στο πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5%.
Απαντ: Άφησα πράγματι τελευταία αυτή την κυβερνητική δέσμευση για πρωτογενές πλεόνασμα στους προϋπολογισμούς μετά το 2018 της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ, την οποία ανέλαβε η κυβέρνηση απέναντι στους πιστωτές, γιατί είναι εξωφρενική και αγγίζει τα όρια του παραλόγου.
Είναι ο ίδιος ο Τσίπρας που υπέγραψε να υπάρξουν αυτά τα δυσθεώρητα πλεονάσματα σε μεσοπρόθεσμη, όπως αορίστως δεσμεύτηκε βάση. Τι σημαίνει μεσοπρόθεσμη θα καθοριστεί στις διαπραγματεύσεις. Καταλαβαίνουμε, όμως, ότι μιλάμε για δέσμευση πολλών χρόνων.
Δυστυχώς, ο Αλ. Τσίπρας αποδεχόμενος πρωτογενές πλεονάσματα 3,5% έκανε ένα μεγάλο δώρο στην Γερμανία, διότι έτσι την διευκόλυνε να χαλαρώσει η πίεση που υφίσταται για κούρεμα του χρέους. Το υπέρογκο πρωτογενές πλεόνασμα του 3,5% ετέθη για να καλύπτει όσο το δυνατόν την πληρωμή των τόκων και να αποφεύγεται έτσι κατά το δυνατόν η απόλυτη αύξηση του χρέους. Η συνέπεια όμως αυτής της διευκόλυνσης Τσίπρα προς τους Γερμανούς, αποτελεί, σχεδόν, ταφόπετρα για την έξοδο της οικονομίας από την κρίση και την στασιμότητα.
Το βέβαιον είναι ότι η κυβέρνηση και όλο το μνημονιακό μπλοκ δεν μπορούν και δεν έχουν κανένα δικαίωμα να δεσμεύσουν την χώρα, ιδιαίτερα μετά το 2018!
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΑ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ, ΣΥΖΗΤΑ ΓΙΑ 4ο ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Ερωτ: Τι εννοείτε ότι δεν έχουν δικαίωμα;
Απαντ: Η κυβέρνηση και το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα δεν διαθέτουν καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση και καμιά λαϊκή εξουσιοδότηση να υπογράψουν και τέταρτο μνημόνιο πολύ περισσότερο μετά την λήξη της κυβερνητικής τετραετίας.
Όλα τα μνημόνια μέχρι σήμερα υπήρξαν παράνομα και αντισυνταγματικά. Ήταν αποτέλεσμα εκτροπής. Δεν είχαν καμιά λαϊκή έγκριση όταν υπογράφονταν. Το αντίθετο. Ο Τσίπρας υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο παραβιάζοντας ρητά ένα ιστορικό δημοψήφισμα. Η Βουλή τότε κύρωσε πραξικοπηματικά τον Αύγουστο το τρίτο μνημόνιο μετά από συνωμοσίες παρασκηνίου και ενάντια στην λαϊκή βούληση, που είχε εκφρασθεί κατηγορηματικά κατά των μνημονιακών δεσμεύσεων.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλος φέρει βαρύτατη ευθύνη, ευθύνη απιστίας έναντι του πολιτεύματος, διότι κάλυψε και νομιμοποίησε την μνημονιακή εκτροπή, αντί να διαφυλάξει το Σύνταγμα και να σεβαστεί την εκφρασμένη λαϊκή βούληση.
Οι εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου του 2015 δεν νομιμοποίησαν τίποτα, διότι έγιναν αφού είχαν διαμορφωθεί παράνομα τετελεσμένα με το τρίτο μνημόνιο και στην χώρα και στην ΕΕ με την έγκριση του από τα αντίστοιχα κοινοβούλια.
Ο μνημονιακός πολιτικός κόσμος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι Διοικητές της Τράπεζας της Ελλάδας φέρουν βαρύτατες πολιτικές και ιδιαίτερα βαρύτατες ποινικές ευθύνες για την κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας, της δημοκρατίας, του Συντάγματος και για την παράδοση της χώρας στους δανειστές, την λεηλασία του ελληνικού λαού και την καταλήστευση της οικονομίας ειδικότερα από τις ευνοημένες τράπεζες.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση σήμερα παρανόμως, χωρίς λαϊκή εντολή, χωρίς δημοκρατική εξουσιοδότηση και πραξικοπηματικά, έστω κι αν έχει την συναίνεση των μνημονιακών κομμάτων, διαπραγματεύεται να φυλακίσει τη χώρα με νέο μνημόνιο μετά το 2018.
Η κυβέρνηση και όσοι επιδεικνύουν ανοχή απέναντι σε μια τέτοια διαπραγμάτευση που δεσμεύει και υποθηκεύει την χώρα με επαχθέστατους όρους, ακόμα και μέχρι το 2030, παραβιάζουν κάθε συνταγματική αρχή, διαπράττουν πράξεις κατάλυσης της δημοκρατίας και παράδοσης της χώρας, πράγμα που προστίθεται στα μέχρι τώρα πολιτικά και ποινικά τους εγκλήματα.
Η σημερινή “αφασία” δεν θα συνεχίζεται επ’ αόριστον. Να είναι βέβαιοι.
Η ΧΩΡΑ ΒΑΔΙΖΕΙ ΣΕ ΑΤΑΚΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ
Ερωτ: Αν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, έστω με αυτά τα βαρύτατα μέτρα που αναφέρετε, θα μπορούσε η Ελλάδα να αποφύγει τα χειρότερα και σιγά σιγά να συνέλθει;
Απαντ: Κατ’ αρχάς δεν μπορούμε να προεξοφλήσουμε με ευκολία ότι η αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί και μάλιστα γρήγορα και ότι, επιπλέον, το ΔΝΤ θα μείνει στο πρόγραμμα. Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε “εκπλήξεις” κυρίως από την πλευρά του ΔΝΤ, το οποίο θα ήθελε προσχήματα για να αποφύγει το επιπλέον “πικρό ποτήρι” ενός αποτυχημένου και αδιέξοδου τέταρτου προγράμματος.
Ακόμα, όμως και αν η αξιολόγηση ολοκληρωθεί η ελληνική κρίση δεν πρόκειται να τερματιστεί. Το αντίθετο. Τα βαρύτατα αντικοινωνικά και αντιοικονομικά μέτρα που θα συνοδεύσουν την δεύτερη αξιολόγηση, μαζί με τα υπερβολικά πρωτογενή πλεονάσματα ύψους 3,5%. θα λειτουργήσουν ως ασήκωτο βάρος που δεν θα επιτρέψει στην οικονομία να ανασάνει.
Το κλειδί για το μνημονιακό πρόγραμμα είναι να μπορέσει να βγει η χώρα στις αγορές και να δανειστεί με λογικά επιτόκια.
Αυτή η πιθανότητα, με το πακέτο των μέτρων και τους όρους της δεύτερης αξιολόγησης είναι πολύ μικρή, έως ανύπαρκτη, ακόμα κι αν το ΔΝΤ μετέχει με ένα τρόπο στο πρόγραμμα. Η ειρωνεία είναι ότι οι αγορές, στο όνομα των οποίων αποφασίζονται τα προγράμματα, δεν πρόκειται να εμπιστευτούν ούτε τα ίδια και κυρίως την ελληνική οικονομία.
Επομένως, το πιθανότερο είναι η χώρα να βαδίσει αναγκαστικά σε άτακτη χρεοκοπία και στην ασύντακτη έξοδο από την ευρωζώνη, αφού νέα χρηματοδότηση της Ελλάδας είναι πάρα πολύ δύσκολο να εγκριθεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη.
Γι αυτό και για σειρά άλλους λόγους που έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να τους λέμε, μόνη διέξοδος για την χώρα είναι το εθνικό νόμισμα στη βάση ενός ριζοσπαστικού προγράμματος.
ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΗ “ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ”
Ερωτ: Συχνά οι αντίπαλοι του εθνικού νομίσματος προσβάλλουν το επιχείρημα ότι πλέον η “εσωτερική υποτίμηση” έχει ολοκληρωθεί και επομένως το εθνικό νόμισμα δεν έχει να προσφέρει τίποτα το εξαιρετικό.
Απαντ: Τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που συζητούνται στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης για το φορολογικό και τις συντάξεις δείχνουν ότι η εσωτερική υποτίμηση στο πλαίσιο των μνημονιακών προγραμμάτων δεν έχει όρια και τέλος.
Το εθνικό νόμισμα, επομένως, είναι απόλυτα αναγκαίο για να ανακοπεί αυτή η μακάβρια ταξική πολιτική της συνεχούς συμπίεσης των λαϊκών εισοδημάτων, η οποία τείνει ολοταχώς σε μισθούς και συντάξεις επιπέδου Βουλγαρίας.
Από κει πέρα, αν θα κριθεί αναγκαία, στο πλαίσιο του εθνικού νομίσματος, μια μικρή και λογική υποτίμηση, αυτό θα αποφασισθεί σε εκείνη τη φάση, παίρνοντας υπόψη και τις συγκεκριμένες συνθήκες.
Πάντως, από την συνεχή και αδιέξοδη εσωτερική υποτίμηση είναι χίλιες φορές προτιμότερη μια λογική υποτίμηση του εθνικού νομίσματος, η οποία μπορεί να δώσει μια ικανή ώθηση στην ανάπτυξη, πάντα με την απαραίτητη προστασία των λαϊκών εισοδημάτων.
ΜΕΤΩΠΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΛΗΞΙΑ
Ερωτ: Τέλος, παρ’ ότι είναι γνωστή η θέση σας, θα ήθελα να σας ρωτήσω τι γίνεται με το ενωτικό μέτωπο που θεωρείται αναγκαίο ότι πρέπει να συγκροτηθεί στον αντιμνημονιακό χώρο.
Απαντ: Έχουμε ως ΛΑ.Ε εξαντληθεί να εξηγούμε σε όλους τους τόνους, μέχρι παρεξήγησης, την πρόκληση των καιρών για ένα πλατύ, ενωτικό, πολιτικό και κινηματικό μέτωπο όλων, χωρίς εξαίρεση, των αριστερών, ριζοσπαστικών, πατριωτικών προοδευτικών δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων.
Αυτό το μέτωπο σήμερα δεν είναι απλώς αναγκαίο και επιτακτικό. Αυτό το μέτωπο έπρεπε να είχε γίνει χθες, εδώ και καιρό. Αυτό το μέτωπο είναι κάτι πολύ περισσότερο από αναγκαίο. Αφορά την ίδια την επιβίωση της χώρας μας και του λαού μας, ιδιαίτερα της νεολαίας.
Απέναντι σε αυτήν την ενωτική πρόκληση των καιρών βλέπουμε να υπάρχουν πολύ θετικές και ελπιδοφόρες ενωτικές φωνές, όπως αυτή του Σχεδίου-Β με τον Αλ. Αλαβάνο αλλά και άλλες φωνές που διατυπώνουν ένα θετικό ενωτικό λόγο.
Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν και άλλες δυνάμεις που απέναντι στις ενωτικές εκκλήσεις είτε σιωπούν είτε τις αντιμετωπίζουν με αλαζονική περιφρόνηση και λοιδορίες είτε αντιπαραβάλλουν για αντιπερισπασμό ενωτικές πρωτοβουλίες που αποκλείουν σχεδόν όλους τους άλλους και έχουν ως αποδέκτη κυρίως τον εαυτό τους. Αυτά δεν είναι καθόλου σοβαρά πράγματα.
Για να συγκροτηθεί ένα μέτωπο χρειάζεται εποικοδομητικό πνεύμα, ανεκτικότητα στη διαφορετικότητα, διάθεση για αμοιβαίες υποχωρήσεις και ισχυρή ενωτική πολιτική βούληση.
Μέτωπο, επίσης, με εξαιρέσεις και αποκλεισμούς. Μέτωπο με δυνάμεις δορυφόρους, χωρίς ισοτιμία. Μέτωπο τέλος με τον εαυτό μας, δεν μπορεί να υπάρξουν.
Η ΛΑ.Ε θα επιμείνει μέχρι τέλους και με όλες τις δυνάμεις της σε μια μετωπική υπόθεση που αφορά την κατεπείγουσα ανάγκη για μια νέα προσπάθεια αναζωογόνησης των εργατικών λαϊκών αγώνων και της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ τώρα και όχι σε ένα αόριστο και απροσδιόριστο μέλλον που δεν θα έρθει ποτέ.

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

Συμφωνία υποταγής και παράδοσης στους πιστωτές. Η κυβέρνηση προσπαθεί να «χρυσώσει το χάπι» των σκληρών μέτρων και απορρυθμίσεων


1

πιστωτές
Για συμφωνία η οποία επήλθε στο eurogroup κάνει λόγο η κυβέρνηση, προκειμένου να επιστρέψουν στην Αθήνα τα τεχνικά κλιμάκια αμέσως μετά την Καθαρά Δευτέρα, με στόχο την διαπραγμάτευση για την ολοκλήρωση της τεχνικής συμφωνίας (SLA),  η οποία πάντα, κατά την κυβέρνηση, μπορεί να γίνει εντός ολίγων ημερών.
Η κυβέρνηση παραδέχεται ότι αποδέχθηκε την άμεση νομοθέτηση μέτρων, αν και δεν έδωσε στη δημοσιότητα, προκειμένου να εξωραΐσει τις εξελίξεις, τα συγκεκριμένα μέτρα και τις συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις, που συμφώνησε να προωθήσει.
Σύμφωνα με πληροφορίες μας, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να υλοποιήσει όλες, μία προς μία, τις απαιτήσεις των πιστωτών τόσο ως προς τα προαπαιτούμενα όσο και ως προς τα νέα σκληρά μέτρα που αφορούν τη μείωση του αφορολόγητου και των συντάξεων, με ιδιαίτερη έμφαση στις νεοφιλελεύθερες απορρυθμίσεις.
Το παράδοξο είναι ότι η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως η συμφωνία περιλαμβάνει ως απαράβατο όρο πως δεν θα υπάρξει ούτε ένα ευρώ περισσότερο λιτότητα.
Και αυτό το θαύμα θα επιτευχθεί, πάντα κατά τους κυβερνητικούς φωστήρες, γιατί θα υπάρξουν άλλου είδους αντισταθμιστικά μέτρα, που θα καθιστούν το δημοσιονομικό ισοζύγιο ουδέτερο.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι, υποτίθεται,  θα επιτραπεί στην κυβέρνηση από τη μια να μειώνει πχ το αφορολόγητο σε λαϊκά στρώματα και την ίδια ώρα να αντισταθμίζει τις απώλειές τους με ισόποσες δημοσιονομικού χαρακτήρα παροχές στις ίδιες κοινωνικές κατηγορίες (!).
Είναι, μάλλον, προφανές ότι κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί, ακόμα λιγότερο να επιτραπεί από τους «θεσμούς» και σε κάθε περίπτωση είναι στη πράξη άνευ νοήματος και συνιστά, επομένως, περισσότερο ένα κυβερνητικό τρυκ που πάει να χρυσώσει το χάπι της παράδοσης και των νέων επιβαρύνσεων.
Πάντως πρέπει να σημειώσουμε ότι η κυβέρνηση θα προ-νομοθετήσει μέτρα πάνω από 3,6 δισ. χωρίς μέτρα για το χρέος, χωρίς ποσοτική χαλάρωση, με αβέβαιη τη συμμετοχή του ΔΝΤ, με τις δόσεις να δοθούν αφού κλείσει το συνολικό πακέτο και βεβαίως εφόσον εκπληρωθούν όλα τα προαπαιτούμενα, για τα οποία δεν λέγεται τίποτα αλλά είναι πολύ επώδυνα.

Dijsselbloem: Διαψεύδει την κυβέρνηση. «Μεταρρυθμίσεις» με δημοσιονομικό αποτέλεσμα.

Στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων που θα πρέπει να προ-νομοθετήσει η ελληνική κυβέρνηση, για την περίοδο μετά το 2019, θα δούμε και τους δημοσιονομικούς στόχους, ανέφερε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής του Eurogroup Γερούν Ντέισελμπλουμ, ερωτηθείς αναφορικά με τη σύνθεση των μέτρων που θα ξεκλειδώσει τη β’ αξιολόγηση του προγράμματος. Όπως είπε, θα πρέπει να δοθεί έμφαση σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες όμως θα έχουν δημοσιονομικό αποτέλεσμα.
«Εγώ δεν είπα ούτε ένα ευρώ λιτότητα», είπε χαρακτηριστικά, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, με βάση την τοποθέτηση της ελληνικής πλευράς. «Έχουμε ακόμη πολλή δουλειά», συμπλήρωσε ο Ολλανδός υπουργός Οικονομικών.
Ο κ. Ντέισελμπλουμ ανέφερε ότι τα τεχνικά κλιμάκια θα επιστρέψουν πολύ σύντομα στην Αθήνα και θα δουλέψουν με τις ελληνικές αρχές σε ό,τι αφορά το επιπλέον πακέτο μεταρρυθμίσεων για την αγορά εργασίας, το σύστημα συνταξιοδότησης και το φορολογικό σύστημα.
Θα προχωρήσουμε πέρα από τη λιτότητα και θα επικεντρωθούμε στις βαθιές μεταρρυθμίσεις, που είναι θεμελιώδες στοιχείο για τη συμμετοχή του ΔΝΤ, σημείωσε.
Απαντώντας σε σχετική ερωτήση, είπε ακόμη πως σαν υπουργός Οικονομικών δεν μπορεί να υποσχεθεί ποτέ το τέλος της λιτότητας, όμως αυτό που μπορεί να πει είναι ότι έχει γίνει πολλή δουλειά στην Ελλάδα και βρίσκεται σε κατεύθυνση πολύ καλύτερη. Πρέπει να περάσουμε από τη λιτότητα σε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, είναι κάτι που τόνισε και το ΔΝΤ, είναι μετατόπιση της έμφασης, πρόσθεσε.
Ο επικεφαλής του Συμβουλίου των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης, διευκρίνισε πως δεν υπάρχει πολιτική συμφωνία αυτή τη στιγμή και σημείωσε ότι πρέπει να γίνει πάρα πολύ δουλειά ακόμη. Πρόσθεσε ότι θα επιστρέψουμε στο Eurogroup όταν και εφόσον υπάρξει τεχνική συμφωνία και εκεί θα έχουμε τις τελικές πολιτικές συζητήσεις.
Σε ό,τι αφορά το χρονοδιάγραμμα, ο κ. Ντέισελμπλουμ είπε πως δεν υπάρχει ζήτημα ρευστότητας βραχυπρόθεσμα για την Ελλάδα, αλλά όλοι νιώθουμε ότι υπάρχει μια έκτακτη ανάγκη λόγω του σημαντικού ζητήματος της εμπιστοσύνης.

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2017

Ο Dijsselbloem μιλάει για πτώχευση, ο Τσίπρας παραδίδεται και ο Μητσοτάκης εμφανίζεται πιο Schäuble από τον Schäuble


0

Dijsselbloem
Ωμά και κυνικά αλλά και έντονα απειλητικά και εκβιαστικά ο Dijsselbloem παραδέχτηκε, αυτό που έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να λέμε, ότι αν φύγει το ΔΝΤ από το πρόγραμμα, η Ελλάδα βαδίζει ολοταχώς προς την άτακτη χρεοκοπία.
Και βαδίζει προς την άτακτη χρεοκοπία διότι αν το ΔΝΤ, αυτό το ιερό τέρας των αγορών, το οποίο χαρακτηρίζει εξαιρετικά μη βιώσιμο το ελληνικό χρέος, δεν θέλει και να δανείσει τη χώρα, γιατί φοβάται οτι θα χάσει τα λεφτά του, τότε η Ελλάδα δεν πρόκειται να βγει στις αγορές, αφού οι τελευταίες δεν πρόκειται να την δανείσουν.
Και επειδή τέταρτο χρηματοδοτικό πακέτο προς την χώρα μας από την ΕΕ δεν πρόκειται να υπάρξει (μόνο μέτρα) τότε η ελληνική χρεοκοπία είναι βεβαία το πολύ στο τέλος του 2017 ή τις αρχές του 2018.
Φυσικά ο Dijsselbloem δεν προειδοποίησε την Ελλάδα για την επικείμενη χρεοκοπία προκειμένου να προετοιμαστεί για να εφαρμόσει εναλλακτική λύση.
Ο Dijsselbloem έκανε λόγο για ελληνική χρεοκοπία αν το ΔΝΤ δεν μπει στο πρόγραμμα για να τρομοκρατήσει και να για να πει ποιος κάνει κουμάντο στις περίφημες διαπραγματεύσεις.
Για να τρομοκρατήσει τους έμφοβους των Αθηνών αλλά και τους εκτός τόπου και χρόνου κύκλους του ευρωπαϊκού κατεστημένου τύπου Moscovisi, οι οποίοι ψάχνουν για δήθεν συμβιβασμούς.
Και στους μεν και στου δε ο Dijsselbloem λέει με σαφήνεια ποιος είναι το “αφεντικό”. Είναι το ΔΝΤ.
Επομένως η θέληση του αφεντικού είναι “νόμος”. Τα πιο σκληρά μέτρα που ζητάει το ΔΝΤ πρέπει να θεσπιστούν και να εφαρμοστούν, ειδάλλως άτακτη χρεοκοπία και ασύντακτα έξω από το ευρώ.
Προειδοποιεί, όμως, ο Dijsselbloem και τους διάφορους σκληροπυρηνικούς αλλά και αφελείς, γερμανικούς και βορειοευρωπαϊκούς κύκλους που ζητάνε την εκδίωξη της Ελλάδας από το ευρώ. “Μην παραβλέπετε”, τους λέει κομψά αλλά αυστηρά, “πόσο μεγάλη θα είναι η ζημιά απόοικονομική και πολιτική άποψη σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ”.
Όσοι μιλάνε για σχέδιο Schäuble εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, μάλλον δεν ξέρουν τι λένε. Ο Dijsselbloem είναι αυτοκόλλητος και παρακόλουθος του Schäuble. Ο Dijsselbloem μιλάει για τη ζημιά της εξόδου από το ευρώ της Ελλάδας στο όνομα του Schäuble αφού ο τελευταίος θα πρέπει για διαπραγματευτικούς λόγους και όχι μόνο, να το παίζει άνετος, πανίσχυρος και ναμπλοφάρει.
Αν υπάρχουν αφελείς στην Γερμανία και Βόρεια Ευρώπη που μιλάνε εύκολα για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, δεν υπάρχουν αφελείς στην Ελλάδα που υποστηρίζουν την άνευ όρων παραμονή στην ευρωζώνη. Είναι απολύτως ιδιοτελείς και απολύτως παραδομένοι.
Και δεν αναφερόμαστε μόνο στον Τσίπρα, αγκιστρωμένο εθελοντή αλλά και στον Κυρ. Μητσοτάκη ο οποίος στο πρόσφατο ταξίδι του στην Γερμανία τα κατάφερε να εμφανιστεί ως πιοSchäuble από τον ίδιο τον Schäuble!
Το σημερινό δημοσίευμα της DIE WELT ότι η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ υποσχέθηκε στην Καγκελάριο Α. Μέρκελ ότι το Ταμείο θα κάνει πίσω για την ελάφρυνση του χρέους της Ελλάδας και ότι θα μείνει στο δανειακό μνημονιακό πρόγραμμα της επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις μας ότι:
  1. Η υπάρχουσα διελκυστίνδα μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας σε σχέση με τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους της χώρας και τη συμμετοχή ή όχι του ΔΝΤ στο μνημονιακό πρόγραμμα έχει οδηγήσει σε κρυφά παζάρια μεταξύ τους με προέκταση στην αβεβαιότητα που υπάρχει στις διεθνείς, πολιτικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας, με κύριο όμως θύμα τη χώρα μας.
  2.  Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν διαπραγματεύεται με το ΔΝΤ και την ΕΕ, αφού δεν θέλει να έχει εναλλακτική πρόταση εξόδου απ’ την ευρωζώνη. Η πραγματική διαπραγμάτευση γίνεται μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας. Η κυβέρνηση απλά παρακαλά και τους δυο γονατιστή για την πολιτική και επικοινωνιακή συσκευασία του νέου αντιλαϊκού πακέτου μέτρων, που θα τις επιβάλλουν, για να μπορέσει να το χρησιμοποιήσει ως “φύλλο συκής” για τη νέα της κατά κράτος υποχώρηση.
  3. Σε κάθε περίπτωση όμως είτε με το ΔΝΤ στο πρόγραμμα είτε χωρίς το ΔΝΤ η Ελλάδα είναι καταδικασμένη σε σκληρά μέτρα και σε αδιέξοδα. Επομένως το πραγματικό ζητούμενο για για το λαό και τη χώρα δεν είναι, εάν το μνημονιακό πρόγραμμα συνεχιστεί με το ΔΝΤ ή χωρίς αυτό, αφού και στις δύο περιπτώσεις και τα αντιλαϊκά μέτρα θα είναι τα ίδια και η κατάληξή τους δεδομένη, αλλά το να υπάρξει θετική και ελπιδοφόρα διέξοδος χωρίς μνημόνια, λιτότητα και ευρώ, με σχεδιασμένη και συντεταγμένη έξοδο από την Ευρωζώνη και την έκδοση εθνικού νομίσματος, που θα συνοδεύεται από ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Και επειδή παραπάνω έχουμε αναφερθεί για αφελείς, τέτοιοι υπάρχουν πολλοί (εκτός εάν….) κυρίως στον δημοκρατικό αντιμνημονιακό χώρο. Και είναι αφελείς (πάντα ομιλούμε επιεικώς) διότι ενώ βλέπουν την χώρα (εκτός εάν….) να πνίγεται στην αφάνεια και τον μηδενισμό, αντί ναενώνονται και να συμπαρατάσσονται για έξοδο από ευρωζώνη και ριζοσπαστικές λύσεις, διαιρούνται και ερίζουν όλο και περισσότερο. Μωραίνει ο Κύριος!
Π.Λ
ΥΓ: Ας μην νομίσουν οι διάφοροι εθελόδουλοι μνημονιακοί ότι ακόμα και αν υιοθετήσουν όλα τα σκληρά μέτρα του ΔΝΤ (πάντως το ΔΝΤ δεν τους είπε να υπογράψουν πολυετή πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% του ΑΕΠ), θα πείσουν το ΔΝΤ να μείνει στο πρόγραμμα και αν μείνει, πράγμα αμφίβολο και τότε, λόγω ΗΠΑ, θα γλυτώσουν την χρεοκοπία.
Με τέτοια σκληρά μέτρα όπως αυτά του ΔΝΤ η άτακτη χρεοκοπία είναι έτσι κι αλλιώς βεβαία. Το ζήτημα είμαι θέμα χρόνου και ταχύτητας και μόνο.