Όλοι και όλες στις Πρωτομαγιάτικες εργατικές συγκεντρώσεις

Εργατική Πρωτομαγιά 2022 ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ, ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Όλοι και όλες στις Πρωτομαγιάτικες εργατικές συγκεντρώσεις.

Αθήνα: Προσυγκέντρωση, 1 Μάη, Κυριακή, 11:00 πμ, Προπύλαια και ενιαία πορεία με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων στη Βουλή.

Θεσσαλονίκη: Προσυγκέντρωση 1 Μάη, 10.30 πμ Φιλίππου με Αγν. Στρατιώτου.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2022

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ, ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ

Όλοι και όλες στις Πρωτομαγιάτικες εργατικές συγκεντρώσεις.

Αθήνα: Προσυγκέντρωση, 1 Μάη, Κυριακή, 11:00 πμ, Προπύλαια και ενιαία πορεία στη Βουλή.

Θεσσαλονίκη: Προσυγκέντρωση 1 Μάη, 10.30 π.μ.  Φιλίππου με Αγν. Στρατιώτου.

Η Εργατική Πρωτομαγιά, που γιορτάζεται από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων της χώρας μας με απεργία, συγκεντρώσεις και πορείες την Κυριακή 1 Μαΐου, είναι ημέρα μνήμης και τιμής στους αγώνες της εργατικής τάξης, που ξεκίνησαν από το Σικάγο το 1886 για το 8ωρο και συνεχίζονται ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, στην κάθε είδους καταπίεση, στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό.

Οι φετινές Πρωτομαγιάτικες εργατικές κινητοποιήσεις γίνονται σε μία περίοδο, όπου, μετά από 12 χρόνια σκληρής λιτότητας, συρρίκνωσης μισθών και συντάξεων, κατεδάφισης της κοινωνικής ασφάλισης, ολέθριων συνεπειών από τα δυο χρόνια διαχείρισης της πανδημίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, επέρχεται λαίλαπα αυξήσεων και νέας ραγδαίας φτωχοποίησης λαϊκών στρωμάτων, μέσα από την ακρίβεια στο ηλεκτρικό ρεύμα, στο πετρέλαιο, τη βενζίνη, το φυσικό αέριο και τα βασικά είδη διατροφής και κάλυψης λαϊκών αναγκών.

Η κυβέρνηση επιρρίπτει, ψευδώς, τα  πάντα στον πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ η αύξηση της ακρίβειας έχει αρχίσει από τον περασμένο Σεπτέμβρη και οφείλεται, κυρίως, στις ιδιωτικοποιήσεις κρίσιμων οργανισμών και υπηρεσιών του δημόσιου τομέα, στην «απελευθέρωση των αγορών», στην ίδρυση και λειτουργία του χρηματιστηρίου ενέργειας και στην ασύδοτη κερδοσκοπία – ακόμα και αισχροκέρδεια –  των μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών και των παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας.

Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα, μετά τη μνημονιακή καταβύθισή του, είναι από τους χαμηλότερους στην Ευρώπη. Η αύξησή του από την 1η Μάη, που εξάγγειλε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, αφού οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν αποκλείσει νομοθετικά τη διεκδίκησή της με συλλογικές διαπραγματεύσεις, είναι κατώτερη των αναγκών επιβίωσης της εργατικής οικογένειας. Δεν καλύπτει ούτε τις απώλειες των εισοδημάτων τους από την έκρηξη της ακρίβειας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμπλέκει επικίνδυνα τη χώρα μας στον πόλεμο στην Ουκρανία  και στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή μας, παρέχοντας κάθε διευκόλυνση που της ζητά μέσω των ΑμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, που βρίσκονται στην Ελλάδα, για τις πολεμικές επιχειρήσεις του και στέλνοντας όπλα στην Ουκρανική Κυβέρνηση. Κάλεσε τον πρόεδρο της Ουκρανίας να μιλήσει στην Ελληνική Βουλή, συμφωνώντας να μιλήσουν μαζί με αυτόν ακόμα και νεοναζιστές του τάγματος Αζόφ. Στη φετινή εργατική Πρωτομαγιά πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στην εμπλοκή της χώρας μας στα πολεμοκάπηλα σχέδια ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, παρά τη συνεχιζόμενη πανδημία και τους περίπου 30.000 νεκρούς, που η διαχείρισή της από αυτή προκάλεσε μέχρι τώρα στη χώρα μας, επέλεξε συνειδητά όχι μόνο να μην ενισχύσει το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, αλλά να προωθήσει την περαιτέρω ιδιωτικοποίησή του, εξαγγέλλοντας, μάλιστα, τη συγχώνευση και το κλείσιμο άλλων 60 δημόσιων νοσοκομείων. Νομοθετεί συνεχώς αντεργατικά, αντικοινωνικά, αλλά και  αντιδημοκρατικά μέτρα καταστολής κινητοποιήσεων εργαζομένων και φοιτητών, ενώ χαρίζει νέα προκλητικά προνόμια σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αναλώνεται σε αντιπολιτευτικές κορώνες, χωρίς, ουσιαστικά, να διαφοροποιείται από την πολιτική της Ν.Δ., ακόμη και στα ζητήματα της εμπλοκής της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία. Δεν μπορεί και δε θέλει να ασκήσει πραγματική αντιπολίτευση στις κυβερνητικές  αντικοινωνικές πολιτικές ούτε να τις ανατρέψει.

Μόνο οι  εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες μπορούν να  σταματήσουν αυτές τις ολέθριες πολιτικές. Οι δυνάμεις της ανυπότακτης Ριζοσπαστικής Αριστεράς θα μπορέσουν να στηρίξουν αποτελεσματικά αυτούς τους αγώνες, εάν δράσουν συντονισμένα και μετωπικά σε κινηματικό και πολιτικό επίπεδο.

Οι πρωτομαγιάτικες κινητοποιήσεις του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν την αφετηρία ανάπτυξης νέων ενωτικών και μαζικών κοινωνικών αγώνων με βασικές διεκδικήσεις:

-Γενναίες αυξήσεις σε μισθούς, μέσω ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας και επιπλέον χορήγηση ΑΤΑ (Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής).

-Αντιμετώπιση της ανεργίας με θέσεις πλήρους και σταθερής απασχόλησης, με μισθούς ανάλογους των σημερινών κοινωνικών αναγκών.

-Δραστική μείωση του εβδομαδιαίου ωραρίου εργασίας, στις 35 ώρες και στις 30 για τα ΒΑΕ.

-Αύξηση των δαπανών για δημόσια υγεία, παιδεία, πρόνοια.

-Μέτρα ελέγχου των τιμών και πάταξης της αισχροκέρδειας.

-Μηδενισμός ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής και καθορισμού ανώτατων τιμών σε είδη που καλύπτουν βασικές κοινωνικές ανάγκες.

-Κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης και μείωση του ΦΠΑ στην ηλεκτρική ενέργεια. Σταμάτημα αποκοπών συνδέσεων ηλεκτρικού ρεύματος και νερού σε φτωχά υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά και επανασύνδεση τους.

-Κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης και μείωση του ΦΠΑ στο φυσικό αέριο, αγροτικό πετρέλαιο, πετρέλαιο θέρμανσης και βενζίνη.

-Ακύρωση της ιδιωτικοποίησης  της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ και επανάκτηση του δημόσιου χαρακτήρα τους. Κατάργηση των χρηματιστηρίων ενέργειας. Η ενέργεια  δεν είναι εμπόρευμα, είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό.

Καλούμε τον εργαζόμενο λαό, τους συνταξιούχους και τη νεολαία σε ενωτική, μαζική συμμετοχή στις Πρωτομαγιάτικες Κινητοποιήσεις, την Κυριακή, 1 Μάη 2021. Ως μία νέα αφετηρία κλιμάκωσης των αγώνων μας για την ανατροπή του συνόλου των αντιλαϊκών πολιτικών. Για ν’ ανοίξει ο δρόμος για μία άλλη πολιτική, εναλλακτική στη λιτότητα και στον ευρωμονόδρομο, με κατεύθυνση το σοσιαλισμό.

Αντιστεκόμαστε, αγωνιζόμαστε,  διεκδικούμε.

Το Γραφείο Τύπου 27.4.2022

Υποβάθμιση του ΟΑΕΔ και των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους ανέργους

Υποβάθμιση του ΟΑΕΔ και των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τους ανέργους

 των Νίκου Γεωργακάκη και Γιάννη Δούκα

Ο ΟΑΕΔ είναι ο οργανισμός ο οποίος για πάνω από μισό αιώνα ασχολείται με τη μισθωτή εργασία, την ανεργία, την απαιτούμενη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση και την παροχή οικονομικών βοηθημάτων στους ανέργους. Την τελευταία δεκαετία κατ’ επιταγή των μνημονίων εντάχθηκαν ως διευθύνσεις στον ΟΑΕΔ οι παρεχόμενες υπηρεσίες των οργανισμών Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) και Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ).

Ο ΟΑΕΔ αντίθετα από ότι πιστεύουν οι περισσότεροι δεν χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά αποκλειστικά από κρατήσεις εργαζομένων και εργοδοτών οι οποίες εισπράττονται από τον e – ΕΦΚΑ και αποδίδονται σ’ αυτόν.

Βασικό λοιπόν και κυρίαρχο θέμα ήταν η απουσία κρατικής χρηματοδότησης τόσο για αυτό καθ’ εαυτό τον ΟΑΕΔ όσο και για τους ενταχθέντες φορείς ΟΕΚ και ΟΕΕ.

Η σημερινή κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια προχώρησε στη δραστική μείωση των εισφορών υπέρ του ΟΑΕΔ και των ενταχθέντων οργανισμών πράγμα που στέρησε απ’ αυτούς έσοδα της τάξης του 1,2 δις € ετησίως γεγονός που είχε τον αντίκτυπό του στις κοινωνικές παροχές.

Τα βασικότερα προβλήματα που έχουν παρουσιαστεί στον μισό αιώνα και πλέον λειτουργίας είχαν να κάνουν με το ότι ο ΟΑΕΔ διαχρονικά δεν ήταν ο φορέας επεξεργασίας ή έστω ο φορέας που συμμετείχε στην επεξεργασία των πολιτικών απασχόλησης αλλά ο φορέας υλοποίησης των εκάστοτε κυβερνητικών πολιτικών. Οι δύο βασικοί πυλώνες ήταν η παροχή κοινωνικών επιδομάτων στους ανέργους και η επεξεργασία και εφαρμογή προγραμμάτων κατάρτισης και επιμόρφωσης προκειμένου ο άνεργος να μπορέσει να αποκτήσει νέες δεξιότητες και να βρει δουλειά σε ένα περιβάλλον που απαιτούσε ολοένα και περισσότερα επαγγελματικά προσόντα.

Σε ότι αφορά τη στεγαστική πολιτική που υποτίθεται ότι έχει περάσει στον ΟΑΕΔ αυτή δεν υπάρχει, ο ΟΕΚ έχει σταματήσει την ανέγερση εργατικών κατοικιών και τα κεφάλαια του πρώην ΟΕΚ διατέθηκαν και συνεχίζουν να διατίθενται σε προγράμματα επιχορήγησης επιτοκίου των δικαιούχων (ο άστεγος παίρνει δάνειο από τράπεζα για 15 η και περισσότερα χρόνια και ο ΟΕΚ επιχορηγεί ένα μέρος του επιτοκίου και μέχρι 9 χρόνια). Σε ότι αφορά το νέο νόμο αντί να επανεισάγει την δυνατότητα ανέγερσης εργατικών κατοικιών προβλέπεται ότι η νέα υπηρεσία θα μπορεί να εκμισθώνει κτίρια σε ιδιώτες και θα συμπράττει συμφωνίες με δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς. Τέλος και σε ότι αφορά την επιχορήγηση ενοικίου από τον πρώην ΟΕΚ και τις κοινωνικές παροχές του πρώην ΟΕΕ αυτές συνεχώς συρρικνώνονται με αιτιολόγηση την μείωση των εσόδων που η ίδια η κυβέρνηση δρομολόγησε.

Ο νόμος πλέον που ψήφισε η σημερινή κυβέρνηση αντί να αντιμετωπίζει τα υπαρκτά προβλήματα του ΟΑΕΔ τα μεγεθύνει.

Σε ότι αφορά τη χρηματοδότηση συνεχίζεται η απουσία του κράτους ενώ την ίδια ώρα στη διοίκηση της νέας υπηρεσίας που ιδρύεται στη θέση του ΟΑΕΔ (Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης) ενισχύεται η παρουσία της κυβέρνησης και αποδυναμώνεται η συμμετοχή των εκπροσώπων εργαζομένων και εργοδοτών οι οποίοι στο κάτω κάτω της γραφής είναι αυτοί που βάζουν τα λεφτά. Ταυτόχρονα γίνεται ακόμη περισσότερο σαφές ότι η νέα υπηρεσία δεν είναι φορέας που συμμετέχει στην επεξεργασία πολιτικών για την αντιμετώπιση της ανεργίας και των προβλημάτων που πηγάζουν απ’ αυτήν αλλά είναι φορέας υλοποίησης των εκάστοτε κυβερνητικών πολιτικών.

Σε ότι αφορά την απαιτούμενη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση ο νόμος αποδέχεται τις κατευθυντήριες γραμμές της έκθεσης Πισσαρίδη και περίπου μας λέει ότι η έλλειψη δεξιοτήτων των ανέργων οφείλεται αφ’ ενός στο εκπαιδευτικό σύστημα και αφ’ ετέρου στους ίδιους τους ανέργους εισάγοντας και εδώ τη λογική της ατομικής ευθύνης. Ταυτόχρονα αντιμετωπίζει τους καταρτιζόμενους ανέργους σαν απατεώνες θεωρώντας ότι η κατάρτιση χρησιμοποιήθηκε για παράνομη επιδότηση των ανέργων.

Αυτό που έγινε όλα τα προηγούμενα χρόνια είναι η επαγγελματική κατάρτιση να χρησιμοποιηθεί ως έμμεση αν όχι άμεση επιχορήγηση των εργοδοτών με την παροχή εργατικού δυναμικού την αμοιβή των οποίων αναλάμβανε ο ΟΑΕΔ (π. χ. προγράμματα stage) με την χρησιμοποίηση ανέργων σε θέσεις εργασίας του δημόσιου τομέα (π.χ. ασφαλιστικά ταμεία, ακόμα και στον ίδιο τον ΟΑΕΔ) ονομάζοντάς τα σεμινάρια που πληρώνονται επίσης από τον ΟΑΕΔ. Τέλος πραγματοποιήθηκαν άπειρα σεμινάρια κατάρτισης τα οποία ουδέποτε ελέγχθηκαν σε ότι αφορά την αποτελεσματικότητά τους, το αν και κατά πόσο βοήθησαν ένα άνεργο να βρει δουλειά. Τα θέματα αυτά δεν αντιμετωπίζονται, συνεχίζει να υπάρχει η κατασπατάληση πόρων σε ιδιωτικούς φορείς για σεμινάρια αμφιβόλου ποιότητας και αποτελεσματικότητας και την ίδια ώρα περνάει η λογική της ατομικής ευθύνης των ανέργων. Παράλληλα ανοίγει θέμα ενδοεπιχειρησιακής κατάρτισης και μάλιστα χωρίς να είναι σαφές το πλαίσιο.

Σε ότι αφορά τα επιδόματα ανεργίας τα βασικά προβλήματα ήταν το ύψος του επιδόματος και ο χρόνος χορήγησής του. Σε ότι αφορά μάλιστα το ύψος, αυτό όχι μόνο δεν κάλυψε στοιχειώδεις ανάγκες αλλά ουδέποτε τηρήθηκε ακόμη και ο νόμος που ρύθμιζε το θέμα και έλεγε ότι το επίδομα ανεργίας ισούται με τα δύο τρίτα του βασικού μισθού αλλά πάντα ήταν κατά πολύ μικρότερο. Σήμερα το μηνιαίο επίδομα ανεργίας είναι 407 € και μετά την πολυδιαφημισμένη αύξηση του κατώτατου μισθού θα γίνει 438 €. Σε ότι αφορά τον χρόνο χορήγησης αυτός εξαντλείται στην καλύτερη περίπτωση στο ένα έτος και με τον τρόπο αυτό αποκλείονται οι μακροχρόνια άνεργοι που είναι και η συντριπτική πλειοψηφία των ανέργων.

Ούτε τα θέματα αυτά αντιμετωπίζονται ενώ αντίθετα εισάγονται ρυθμίσεις που προβλέπουν εξόφθαλμες ποινές για σταμάτημα της χορήγησης του επιδόματος όπως για παράδειγμα σε άνεργο που δεν  μπόρεσε να πιστοποιηθεί σε πρόγραμμα κατάρτισης. Παρά την ύπαρξη όμως τέτοιων ποινών δεν θεσπίζεται διαδικασία έφεσης δηλαδή κάποιο όργανο στο οποίο ο άνεργος θα μπορούσε να προσφύγει ζητώντας την ακύρωση της ποινής.

Τέλος και σε ότι αφορά την πρόβλεψη για ίδρυση βρεφονηπιακών σταθμών εντός επιχειρήσεων θα πρέπει να πούμε ότι η υποχρέωση για ίδρυση και λειτουργία βρεφονηπιακών σταθμών δεν μπορεί να εξαντλείται σε μεγάλες επιχειρήσεις αλλά αφορά τους εργαζόμενους όλης της χώρας.

Στο νόμο υπάρχει και η πολυδιαφημισμένη ρύθμιση της fast track συνταξιοδότησης με δύο πόλους. Ο πρώτος πόλος αφορά την άντληση στοιχείων χρόνου ασφάλισης ηλεκτρονικά από το σύστημα ΑΤΛΑΣ. Αυτό είναι κάτι αυτονόητο. Ο δεύτερος όμως που αφορά την κατά δήλωση χρόνου πλασματικής ασφάλισης και ιδιαίτερα με την πιστοποίησή της από εντεταλμένους «ειδικούς» εκτός των υπαλλήλων των ασφαλιστικών οργανισμών είναι προβληματική και θα δημιουργήσει σωρεία προβλημάτων τόσο στα ασφαλιστικά ταμεία που ενδεχομένως θα χορηγήσουν συντάξεις χωρίς να υπάρχουν οι προϋποθέσεις και χωρίς ουσιαστικό έλεγχο αλλά και σε ασφαλισμένους στους οποίους αν γίνει αργότερα έλεγχος και αποδειχθεί ότι δεν είχαν τις προϋποθέσεις θα υποχρεωθούν στην πληρωμή εισφορών και στην επιστροφή συντάξεων.

Δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο το ότι το νομοσχέδιο παραπέμπει σημαντικά ζητήματα σε Υπουργικές αποφάσεις. Είναι δεκάδες οι προβλεπόμενες Υ.Α. με τις οποίες δίνεται στους υπουργούς λευκή επιταγή για να καθορίσουν σημαντικά θέματα που σχετίζονται  με τις κοινωνικές παροχές, με τη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση αλλά και με τις αμοιβές όλων των οργάνων διοίκησης και συμβουλευτικών ή γνωμοδοτικών επιτροπών που προβλέπονται στο νόμο.

Η ΝΔ με το νόμο αυτό επιβεβαιώνει άλλη μια φορά την αφοσίωσή της στο δόγμα της υποβάθμισης των δημόσιων υπηρεσιών, την αδιαφορία για τις παρεχόμενες υπηρεσίες, τα προβλήματα που θα επιφέρει και την με κάθε τρόπο εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων.

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ: ΖΗΤΩ η εργατική πρωτομαγιά

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗΣ

ΖΗΤΩ η εργατική πρωτομαγιά

 

Όλοι και όλες στις πρωτομαγιάτικες εργατικές κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα, την Κυριακή, 1 Μαΐου ενάντια στην ακρίβεια, την εργασιακή κατεδάφιση και τον Πόλεμο

Αθήνα: 11:00 πμ, Προπύλαια και ενιαία πορεία στη Βουλή.

Θεσσαλονίκη: Προσυγκέντρωση 10.30 πμ,  Φιλίππου με Αγν. Στρατιώτου.

Λάρισα, Κεντρική Πλατεία, στις 10 πμ

Πάτρα, Εργατικό Κέντρο Πάτρας (πλ. Όλγας) στις 10 πμ.

 

136 Χρόνια από την αιματοβαμμένη Πρωτομαγιά στο Σικάγο και  τους μεγαλειώδεις εργατικούς αγώνες που επέβαλλαν την κατοχύρωση του 8ωρου, οι μεγάλες κατακτήσεις της εργατικής τάξης αναστέλλονται ή καταργούνται.

Στην αυγή του 21ου αιώνα η αστική τάξη θέλει να γυρίσει το ρολόι πίσω στο όνομα της “ανάπτυξης” και της κερδοφορίας της.

Οι ανταγωνισμοί οξύνονται και ξαναζούμε τον πυρετό των στρατιωτικών εξοπλισμών και του μιλιταρισμού. Ο πόλεμος μεταφέρθηκε από την Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική στην Ευρώπη, με τους Νατοϊκούς σχεδιασμούς στην Ουκρανία από το 2014, τη θεσμική επανεμφάνιση των νεοναζί και την ακόλουθη επέμβαση της Ρωσίας. Οι λαοί βρίσκονται μπροστά στον κίνδυνο νέων γενικευμένων πολεμικών συγκρούσεων και μόνο ένα διεθνιστικό αντιπολεμικό δημοκρατικό κίνημα ειρήνης κι αλληλεγγύης είναι ικανό να τους σταματήσει

Η Κυβέρνηση της ΝΔ με την ενεργητική πρόσδεση της σε ΗΠΑ- ΝΑΤΟ- Ε.Ε.   και την άμεση εμπλοκή της στον πόλεμο της Ουκρανίας με την αποστολή πολεμικού υλικού και την χρησιμοποίηση των Βάσεων, αποτελούν το νούμερο ένα κίνδυνο για το λαό μας . 

Στις νέες αυτές συνθήκες , ο πλούτος συγκεντρώνεται σε όλο και λιγότερα χέρια τη στιγμή που  οι τεχνολογικές και επιστημονικές εξελίξεις προσφέρουν τεράστιες δυνατότητες για την συνολική πρόοδο της κοινωνίας. Οι ανισότητες μεγαλώνουν, οι μισθοί παραμένουν κάτω από το επίπεδο της φτώχειας, τα ωράρια απελευθερώνονται προς όφελος των εργοδοτών, η υγεία, η παιδεία, ο φυσικός πλούτος ιδιωτικοποιούνται.

Η εμφάνιση της πανδημίας έφερε στο προσκήνιο τις συνέπειες της αδηφάγου εκμετάλλευσης της φύσης. Η ρύπανση του περιβάλλοντος, η μόλυνση των εδαφών από την ανεξέλεγκτη βιομηχανική παραγωγή θα πλήττει συνεχώς την υγεία της πλατιάς λαϊκής πλειοψηφίας. Η πανδημία απέδειξε τη σημασία της δημόσιας υγείας. Μόνο ένα κεντρικά σχεδιασμένο σύγχρονο δημόσιο σύστημα υγείας με έμφαση στην πρόληψη μπορεί να σώσει το λαό. Απέδειξε πως αν η επιστημονική έρευνα απελευθερωθεί από το  το κυνήγι του κέρδους για τους φαρμακευτικούς ομίλους μπορούμε να έχουμε ταχύτατα και με ασφάλεια εμβόλια, φάρμακα στα οποία θα έχουν πρόσβαση όλοι σε ολόκληρο τον κόσμο.

Στην Ελλάδα η αστική τάξη ψαλιδίζει τις δυνατότητες της εποχής στο όνομα των δικών της συμφερόντων. Ιδιωτικοποιεί την ενέργεια , την υγεία την παιδεία και  καταστρέφει το περιβάλλον. Μέσω του καθεστώτος της μνημονιακής επιτήρησης και των Κυβερνητικών πολιτικών των τελευταίων χρόνων έχει επιβληθεί ένα αντιδραστικό εργατικό πλαίσιο : η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η απελευθέρωση του ωραρίου, οι μειωμένοι μισθοί, η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, ο περιορισμός κι η ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης και της απεργίας.

Χρόνια τώρα επιχειρούν να επιβάλλουν σιγή στους χώρους εργασίας, να ελέγξουν τα συνδικάτα, να διαμορφώσουν εξαρτήσεις με την εργοδοσία και το κράτος γιατί φοβούνται την ανεξάρτητη συνδικαλιστική δράση. Γιατί τα μαζικά μαχητικά και Ταξικά συνδικάτα έχουν ακόμα τη δύναμη να επιβάλλουν τα εργατικά δικαιώματα. Γι’ αυτό έχουν ψηφίσει ένα ασφυκτικό νομικό πλαίσιο για τον έλεγχο των σωματείων. Η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί το τελειωτικό χτύπημα με την εφαρμογή του Νόμου Χατζιδάκι μέσα σε συνθήκες αυξημένης φτώχειας και δυσαρέσκειας.

Την ίδια στιγμή που δίνουν υπέρογκα ποσά σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς, δίνουν γη και ύδωρ στη συμμαχία πολέμου του ΝΑΤΟ, ιδιωτικοποιούν το ΕΣΥ, δε λαμβάνουν κανένα μέτρο για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος, τον περιορισμό του πληθωρισμού. Δίνουν αύξηση του κατώτατου μισθού στα 713, αύξηση τραγέλαφος, που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των εργαζομένων σήμερα σε συνθήκες τέτοιου πληθωρισμού.

Δε μπορούμε να βολευτούμε στη σιωπή. Η απεργία στις 6 Απρίλη με όλες τις δυσκολίες της έδειξε ότι υπάρχει ένα αγωνιστικό εργατικό ρεύμα που δε συμβιβάζεται. Η δυσαρέσκεια χρειάζεται να γενικευτεί. Να γίνει μαζικός αποφασιστικός εργατικός αγώνας, Να τελειώνουμε τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, με το συνδικαλισμό των golden boys και των διευθυντών, με τη σαπίλα της συνδικαλιστικής ηγεσίας της ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ  που χρόνια τώρα έχουν δώσει διαπιστευτήρια συνεργασίας σε εφοπλιστές,  βιομήχανους και την Κυβερνητική πολιτική.

Με τις εργατικές ανάγκες μπροστά για δουλειά, υγεία, ελευθερίες, ειρήνη!

ΜΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ

ΜΕ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΌΤΗΤΑ

ΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Είναι δίκαιοι , ώριμοι και εφικτοί οι στόχοι για : 

• Σταθερή δουλειά με μείωση του χρόνου εργασίας : 6ωρο-5μερο-30ωρο.  Για να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας, γιατί αυτό επιτάσσουν οι δυνατότητες της εποχής μας.
• Αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις δυνατότητες της εποχής. Κατώτατος μισθός στα 900 ευρώ καθαρά . Αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή (ΑΤΑ) στους μισθούς και τι συντάξεις.
• Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με όρους στο ύψος των σύγχρονων εργατικών αναγκών.
• Επαναφορά του 13-14ουμισθού στο δημόσιο σε μισθούς και συντάξεις.
• Ουσιαστικές αυξήσεις στις συντάξεις, κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου.
• Κατάργηση όλων των αντεργατικών μνημονιακών νόμων και του νόμου Χατζιδάκι.
• Ελεύθερη δημοκρατική συνδικαλιστική δράση.
• Καμία ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ, της ενέργειας και των κοινωνικών αγαθών.
• Μείωση των τιμώνστα είδη πρώτης ανάγκης, μείωση στην προοπτική της κατάργηση του ΦΠΑ. Προστασία του λαϊκού εισοδήματος. Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο.
• Ειρήνη στους λαούς και την Ουκρανία. Να σταματήσει εδώ και τώρα η εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο που θέτει το λαό μας σε κίνδυνο. Να σταματήσουν οι στρατιωτικοί εξοπλισμοίπου απορροφούν πακτωλούς χρημάτων. Να κλείσουν τώρα οι βάσεις ΗΠΑ- ΝΑΤΟ  γιατί διακινδυνεύεται η ειρήνη κι η ασφάλεια του λαού μας.

 

 

Συντονιστική Επιτροπή

Αριστερής Πρωτοβουλίας Διαλόγου και Δράσης

 

Τιμάμε την Εργατική Πρωτομαγιά

ΤΙΜΑΜΕ   ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ  

  Όλοι και όλες στις Πρωτομαγιάτικες εργατικές συγκεντρώσεις  των συνδικάτων

Αντιστεκόμαστε, αγωνιζόμαστε,  διεκδικούμε  ένα καλλίτερο αύριο.

Όχι άλλη ακρίβεια, αντεργατικά και αντιασφαλιστικά μέτρα    

Όχι στον πόλεμο και στην εμπλοκή της  χώρας μας 

Η «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου»  χαιρετίζει   την Εργατική Πρωτομαγιά, που γιορτάζεται από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων της χώρας μας με απεργία, συγκεντρώσεις και πορείες την Κυριακή 1 Μαΐου.

Η  Εργατική Πρωτομαγιά είναι ημέρα μνήμης και τιμής στους αγώνες της εργατικής τάξης, που ξεκίνησαν από το Σικάγο το 1886 για το 8ωρο και συνεχίζονται ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, στην κάθε είδους καταπίεση, στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό.

Οι φετινές Πρωτομαγιάτικες εργατικές κινητοποιήσεις γίνονται σε μία περίοδο, όπου, μετά από 12 χρόνια σκληρής λιτότητας, συρρίκνωσης μισθών και συντάξεων, κατεδάφισης της κοινωνικής ασφάλισης, ολέθριων συνεπειών από τα δυο χρόνια διαχείρισης της πανδημίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, επέρχεται λαίλαπα αυξήσεων και νέας ραγδαίας φτωχοποίησης λαϊκών στρωμάτων, μέσα από την ακρίβεια στο ηλεκτρικό ρεύμα, στο πετρέλαιο, τη βενζίνη, το φυσικό αέριο και τα βασικά είδη διατροφής και κάλυψης λαϊκών αναγκών. Η ζωή του λαού, η ειρήνη και αξιοπρεπής διαβίωσή του, το δικαίωμά του για ένα καλύτερο μέλλον προσβάλλονται και αμφισβητούνται καθημερινά. Ένας λογαριασμός ρεύματος σήμερα εξανεμίζει έναν ολόκληρο μισθό ή και περισσότερο. Οι συνθήκες εργασίας είναι τρισάθλιες και η αβεβαιότητα για το αύριο κανόνας ζωής.

Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά πρέπει να στείλει το μήνυμα οι εργαζόμενοι να πάρουν και πάλι στα χέρια τους τις οργανώσεις τους. Να τις μαζικοποιήσουν και να αγωνιστούν ενάντια στον πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας μας, ενάντια στη λεηλασία των εισοδημάτων τους για ουσιαστικά δικαιώματα, αξιοπρεπείς αμοιβές και εργασία. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει .

Καλούμε τους Πελοποννήσιους εργαζομένους  , τους συνταξιούχους και τη νεολαία σε ενωτική, μαζική συμμετοχή στις Πρωτομαγιάτικες Κινητοποιήσεις σε όλες τις πόλεις της Πελοποννήσου , την Κυριακή, 1 Μάη 2021. Ως μία νέα αφετηρία κλιμάκωσης των αγώνων μας για την ανατροπή του συνόλου των αντιλαϊκών πολιτικών.

Το Γραφείο Τύπου

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2022: Όλοι και όλες στις Πρωτομαγιάτικες εργατικές συγκεντρώσεις

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2022

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ

ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ, ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ

Όλοι και όλες στις Πρωτομαγιάτικες εργατικές συγκεντρώσεις.

Αθήνα: Προσυγκέντρωση, 1 Μάη, Κυριακή, 11:00 πμ, Προπύλαια και ενιαία πορεία στη Βουλή.

Θεσσαλονίκη: Προσυγκέντρωση 1 Μάη, 10.30 π.μ.  Φιλίππου με Αγν. Στρατιώτου.

Η Εργατική Πρωτομαγιά, που γιορτάζεται από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων της χώρας μας με απεργία, συγκεντρώσεις και πορείες την Κυριακή 1 Μαΐου, είναι ημέρα μνήμης και τιμής στους αγώνες της εργατικής τάξης, που ξεκίνησαν από το Σικάγο το 1886 για το 8ωρο και συνεχίζονται ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, στην κάθε είδους καταπίεση, στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό.

Οι φετινές Πρωτομαγιάτικες εργατικές κινητοποιήσεις γίνονται σε μία περίοδο, όπου, μετά από 12 χρόνια σκληρής λιτότητας, συρρίκνωσης μισθών και συντάξεων, κατεδάφισης της κοινωνικής ασφάλισης, ολέθριων συνεπειών από τα δυο χρόνια διαχείρισης της πανδημίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, επέρχεται λαίλαπα αυξήσεων και νέας ραγδαίας φτωχοποίησης λαϊκών στρωμάτων, μέσα από την ακρίβεια στο ηλεκτρικό ρεύμα, στο πετρέλαιο, τη βενζίνη, το φυσικό αέριο και τα βασικά είδη διατροφής και κάλυψης λαϊκών αναγκών.

Η κυβέρνηση επιρρίπτει, ψευδώς, τα  πάντα στον πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ η αύξηση της ακρίβειας έχει αρχίσει από τον περασμένο Σεπτέμβρη και οφείλεται, κυρίως, στις ιδιωτικοποιήσεις κρίσιμων οργανισμών και υπηρεσιών του δημόσιου τομέα, στην «απελευθέρωση των αγορών», στην ίδρυση και λειτουργία του χρηματιστηρίου ενέργειας και στην ασύδοτη κερδοσκοπία – ακόμα και αισχροκέρδεια –  των μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών και των παρόχων ηλεκτρικής ενέργειας.

Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα, μετά τη μνημονιακή καταβύθισή του, είναι από τους χαμηλότερους στην Ευρώπη. Η αύξησή του από την 1η Μάη, που εξάγγειλε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, αφού οι μνημονιακές κυβερνήσεις έχουν αποκλείσει νομοθετικά τη διεκδίκησή της με συλλογικές διαπραγματεύσεις, είναι κατώτερη των αναγκών επιβίωσης της εργατικής οικογένειας. Δεν καλύπτει ούτε τις απώλειες των εισοδημάτων τους από την έκρηξη της ακρίβειας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμπλέκει επικίνδυνα τη χώρα μας στον πόλεμο στην Ουκρανία  και στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή μας, παρέχοντας κάθε διευκόλυνση που της ζητά μέσω των ΑμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, που βρίσκονται στην Ελλάδα, για τις πολεμικές επιχειρήσεις του και στέλνοντας όπλα στην Ουκρανική Κυβέρνηση. Κάλεσε τον πρόεδρο της Ουκρανίας να μιλήσει στην Ελληνική Βουλή, συμφωνώντας να μιλήσουν μαζί με αυτόν ακόμα και νεοναζιστές του τάγματος Αζόφ. Στη φετινή εργατική Πρωτομαγιά πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στην εμπλοκή της χώρας μας στα πολεμοκάπηλα σχέδια ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, παρά τη συνεχιζόμενη πανδημία και τους περίπου 30.000 νεκρούς, που η διαχείρισή της από αυτή προκάλεσε μέχρι τώρα στη χώρα μας, επέλεξε συνειδητά όχι μόνο να μην ενισχύσει το Δημόσιο Σύστημα Υγείας, αλλά να προωθήσει την περαιτέρω ιδιωτικοποίησή του, εξαγγέλλοντας, μάλιστα, τη συγχώνευση και το κλείσιμο άλλων 60 δημόσιων νοσοκομείων. Νομοθετεί συνεχώς αντεργατικά, αντικοινωνικά, αλλά και  αντιδημοκρατικά μέτρα καταστολής κινητοποιήσεων εργαζομένων και φοιτητών, ενώ χαρίζει νέα προκλητικά προνόμια σε μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αναλώνεται σε αντιπολιτευτικές κορώνες, χωρίς, ουσιαστικά, να διαφοροποιείται από την πολιτική της Ν.Δ., ακόμη και στα ζητήματα της εμπλοκής της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία. Δεν μπορεί και δε θέλει να ασκήσει πραγματική αντιπολίτευση στις κυβερνητικές  αντικοινωνικές πολιτικές ούτε να τις ανατρέψει.

Μόνο οι  εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες μπορούν να  σταματήσουν αυτές τις ολέθριες πολιτικές. Οι δυνάμεις της ανυπότακτης Ριζοσπαστικής Αριστεράς θα μπορέσουν να στηρίξουν αποτελεσματικά αυτούς τους αγώνες, εάν δράσουν συντονισμένα και μετωπικά σε κινηματικό και πολιτικό επίπεδο.

Οι πρωτομαγιάτικες κινητοποιήσεις του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν την αφετηρία ανάπτυξης νέων ενωτικών και μαζικών κοινωνικών αγώνων με βασικές διεκδικήσεις:

-Γενναίες αυξήσεις σε μισθούς, μέσω ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας και επιπλέον χορήγηση ΑΤΑ (Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής).

-Αντιμετώπιση της ανεργίας με θέσεις πλήρους και σταθερής απασχόλησης, με μισθούς ανάλογους των σημερινών κοινωνικών αναγκών.

-Δραστική μείωση του εβδομαδιαίου ωραρίου εργασίας, στις 35 ώρες και στις 30 για τα ΒΑΕ.

-Αύξηση των δαπανών για δημόσια υγεία, παιδεία, πρόνοια.

-Μέτρα ελέγχου των τιμών και πάταξης της αισχροκέρδειας.

-Μηδενισμός ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής και καθορισμού ανώτατων τιμών σε είδη που καλύπτουν βασικές κοινωνικές ανάγκες.

-Κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης και μείωση του ΦΠΑ στην ηλεκτρική ενέργεια. Σταμάτημα αποκοπών συνδέσεων ηλεκτρικού ρεύματος και νερού σε φτωχά υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά και επανασύνδεση τους.

-Κατάργηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης και μείωση του ΦΠΑ στο φυσικό αέριο, αγροτικό πετρέλαιο, πετρέλαιο θέρμανσης και βενζίνη.

-Ακύρωση της ιδιωτικοποίησης  της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ και της ΔΕΣΦΑ και επανάκτηση του δημόσιου χαρακτήρα τους. Κατάργηση των χρηματιστηρίων ενέργειας. Η ενέργεια  δεν είναι εμπόρευμα, είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό.

Καλούμε τον εργαζόμενο λαό, τους συνταξιούχους και τη νεολαία σε ενωτική, μαζική συμμετοχή στις Πρωτομαγιάτικες Κινητοποιήσεις, την Κυριακή, 1 Μάη 2021. Ως μία νέα αφετηρία κλιμάκωσης των αγώνων μας για την ανατροπή του συνόλου των αντιλαϊκών πολιτικών. Για ν’ ανοίξει ο δρόμος για μία άλλη πολιτική, εναλλακτική στη λιτότητα και στον ευρωμονόδρομο, με κατεύθυνση το σοσιαλισμό.

Αντιστεκόμαστε, αγωνιζόμαστε,  διεκδικούμε.

Το Γραφείο Τύπου 27.4.2022

Ο Δημήτρης των αγώνων, της συνεργασίας, της κοινής μας πορείας

 

 O  ΔΗMΗΤΡΗΣ  ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΜΑΣ ΠΟΡΕΙΑΣ

Στις 21 Απριλίου 2022  κηδεύτηκε  στην Πάτρα ο σύντροφός μας ,αγωνιστής της  μαχόμενης Ριζοσπαστικής  Αριστεράς και του κομμουνιστικού κινήματος Δημήτρης Σπαρτινός, πανεπιστημιακός του τμήματος  των Χημικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής σχολής του Πανεπιστημίου της   Πάτρας, που έφυγε μετά από μακρόχρονη ασθένεια.
Με την απώλεια του παρούσα ,μετά από τους αποχαιρετισμούς των κομμάτων και των πολιτικών οργανώσεων της Αριστεράς ,αυτό το σημείωμα θέλει να δώσει  μαζί με  το πένθος τη μαρτυρία μου και όσων τον γνωρίσαμε και συμπορευτήκαμε μαζί του  δεκαετίες.

Για το Δημήτρη που γνωρίσαμε και εκτιμήσαμε ως αγωνιστή και άνθρωπο.

 Ο Δημήτρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα  ενώ από το 1971 έως το 1976 σπούδασε στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ.

Με το ξεκίνημα της φοιτητικής του ζωής εντάχθηκε στο  αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα μέσα από τις γραμμές της Αντι-ΕΦΕΕ, αγωνιζόμενος για  τη συλλογή ,σε συνθήκες παρανομίας, υπογραφών με αίτημα την κατάργηση των διορισμένων από τη χούντα φοιτητικών συμβουλίων και τη διενέργεια εκλογών για την ανάδειξη νέων εκλεγμένων .

Με τη συλλογή και την κατάθεση πολλών χιλιάδων υπογραφών, η χούντα υποχρεώθηκε να προκηρύξει εκλογές, θεωρώντας ότι με τη χρήση βίας και καλπονοθείας θα μπορούσε  να τις ελέγξει. Αυτό μπόρεσε πράγματι να το πετύχει, εκτός από τη σχολή των Χημικών Μηχανικών και τη σχολή των Αγρονόμων Τοπογράφων του ΕΜΠ που ήταν οι μόνες σχολές  που δεν πέρασε η βία και νοθεία στις φοιτητικές εκλογές που προκήρυξε η Χούντα στις 20 Νοέμβρη του 1972.

Οι σχολές αυτές με τον αγώνα των φοιτητών έγιναν εστίες αντίστασης της αντιδικτατορικής πάλης, οι φοιτητικοί σύλλογοι των Χημικών-Μεταλλειολόγων και Αγρονόμων-Τοπογράφων του Ε.Μ.Π. πέρασαν στα χέρια των φοιτητών από τα διορισμένα χουντικά συμβούλια και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στα γεγονότα και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973.

Σε όλη τη διάρκεια  αυτού του αγώνα ο Δημήτρης ήταν  παρών και συνέβαλε στην άνοδο του κινήματος με  τόλμη, προτάσεις  καθώς και  με τη σεμνότητα που  τον διέκρινε.

Εντάχθηκε στη συνέχεια στην ΚΝΕ. Μετά τη μεταπολίτευση ήταν στο Τομεακό γραφείο των Τοπικών Σπουδαστικών Συλλόγων , των επαρχιωτών φοιτητών της Αθήνας και των Φοιτητικών Εστιών, υπεύθυνος για ένα διάστημα και της ΟΒ ΚΝΕ Λευκάδας.

Συμπέσαμε στο Ε.Μ.Π. και στους Τ.Σ.Σ. από το 1974, που άρχισα να φοιτώ στο Ε.Μ.Π., έως το 1976.

Στις μεγάλες συνελεύσεις των σχολών στο ΜΑΧ του Ε.Μ.Π., στις αρχές του 1975, για την αποχουντοποίηση και τις διαγραφές από τους συλλόγους όσων συνεργάστηκαν με τη χούντα, στην προσπάθεια προσανατολισμού του φοιτητικού κινήματος στα μεγάλα ζητήματα της παιδείας στη μεταπολίτευση, σε δρόμους καινούργιους που το φοιτητικό κίνημα πορευόταν μαζικά.

Με την ανάπτυξη των αγώνων των επαρχιωτών φοιτητών και σπουδαστών εκείνη την περίοδο ,στην περιφέρεια, για την Εθνική Ανεξαρτησία και την απομάκρυνση των Αμερικανικών βάσεων από τη χώρα μας,για τη δημιουργία βιβλιοθηκών και στα πιό απομακρυσμένα χωριά της Ελλάδας ,για τη σίτιση και τη στέγαση των επαρχιωτών φοιτητών και σπουδαστών της Αθήνας.

Μετά το 1976 που τελείωσε τις σπουδές επέστρεψε στην  Πάτρα.

Εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα έως το 1982 ως Διευθυντής Ποιοτικού Ελέγχου  εργοστασίων στην Πάτρα και στο Αίγιο.

Στα εργοστάσια που εργάστηκε προσπάθησε να εντάξει στην παραγωγή τεχνικές ανακύκλωσης και εξοικονόμησης του νερού, ενώ συνέβαλε στην ανάπτυξη του συνδικαλιστικού κινήματος στους εργασιακούς χώρους.

 Από το 1983 εντάχθηκε στο τμήμα Χημικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής σχολής του Πανεπιστημίου της Πάτρας,  διδάσκοντας για πολλά χρόνια, αρχικά ως Επικουρικό Διδακτικό Προσωπικό (Ε.Δ.Π) και στη συνέχεια, από το 1994 ως το 2021, ως μέλος του Διδακτικού & Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.).

Πολιτικά , μέλος ήδη από το 1975 , πέρασε  από την ΚΝΕ στο ΚΚΕ, όπου συνέχισε να αγωνίζεται και αναδείχτηκε ως μέλος στο Γραφείο Περιοχής Δυτικής Πελοπονήσσου-Δυτικής Στερεάς-Ζακύνθου -Κεφαλονιάς-Ιθάκης  του ΚΚΕ.

Μετά το 1991 συνέχισε την αγωνιστική του πορεία  μέσα από το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ και στη συνέχεια με την ίδρυσή του μέχρι το καλοκαίρι του 2015 από το ΣΥΡΙΖΑ.

Πάλεψε ,στην ιδεολογική αντιπαράθεση χρόνων ,για την Αριστερή στροφή στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ στα τέλη της δεκαετίας του ¨90 και στις αρχές της νέας χιλιετίας και στη συνέχεια μέσα από το Φόρουμ Διαλόγου για την ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ από τις δυνάμεις της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Το 2010 συμμετείχε στο συνέδριο του ΣΥΝ παραμένοντας σταθερός στην ανάγκη ρήξης με την Ευρωζώνη και την Ε.Ε επειδή « Η Ε.Ε., δομημένη πάνω σε συνθήκες που έχουν Συνταγματικά θεσμοθετημένο το νεοφιλελευθερισμό και τον καπιταλισμό, πολύ πιο προωθημένα από τα Συντάγματα των επιμέρους κρατών, δεν μεταρρυθμίζεται  έτσι ώστε να μετατραπεί από Ένωση του κεφαλαίου σε Ένωση που να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων».

 Ομως η ηγετική ομάδα του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ αποσπάστηκε από αυτό το στόχο θεωρώντας από τότε και μετά πάλι στο Πρώτο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το 2013 ότι θα μπορούσε να πετύχει  αντιμνημονιακές λύσεις μέσα στην Ευρωζώνη και στην Ε.Ε σε ένα συμβιβασμό με την ΕΕ.

Συνέβαλε στην εκλογική επιτυχία του Γενάρη του 2015 του αντιμνημονιακού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ.

Τον  Ιούλιο του 2015 αγωνίστηκε για την επιτυχία του ¨ΟΧΙ¨ του δημοψηφίσματος στην Αχαΐα.

Μετά  το συμβιβασμό και την παράδοση στους δανειστές της  κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ τον Αύγουστο του 2015,με την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, αποχωρεί και συμμετέχει τον ίδιο μήνα στην Πανελλαδική  Συνδιάσκεψη  του Αριστερού Ρεύματος και στην ίδρυση της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ παίρνοντας μέρος με τη ΛΑΕ στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015 ως υποψήφιος στην Αχαΐα.

Συγχρόνως με πολλούς συντρόφους και συντρόφισσές του στην Πάτρα αποχωρεί από τη Δημοτική Παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ και υποστηρίζει την παράταξη της ¨ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ΄΄ συμμετέχοντας στο Συντονιστικό της.

Ο Δημήτρης  συμμετείχε , από την ίδρυση του το 1992, στην ιδεολογική  τάση του Αριστερού Ρεύματος μέσα στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ,του Α.Ρ. στο ΣΥΡΙΖΑ και  μετά το 2015  του Α.Ρ. στη ΛΑΕ.

¨Ήταν ο ηγέτης του Αριστερού Ρεύματος στην Πάτρα.

¨Οταν η ΛΑΕ στη συνδιάσκεψη του καλοκαιριού του 2016  οργανώνεται και συνεχίζει  ως πολιτικό μέτωπο οργανώσεων, συμμετέχει στις διαδικασίες δημιουργίας της πολιτικής οργάνωσης του Αριστερού Ρεύματος το Φλεβάρη του 2017.

Τότε  στο Πρώτο συνέδριο του Αριστερού Ρεύματος εκεί στο ¨΄Μολύβι¨ στο Αιγάλεω καταθέτει τις δικές του προτάσεις για την ιδεολογική και πολιτική  συγκρότηση του Αριστερού Ρεύματος.

Πάντα ενωτικός στα πλαίσια της ανυπότακτης και μαχόμενης Αριστεράς συμμετέχει στο Αίγιο το 2018 στις διαδικασίες συγκρότησης κίνησης Μετωπικής Δράσης στο Δήμο του Αιγίου.

Τον ίδιο χρόνο ανεξαρτητοποιείται από τη ΛΑΕ και στις Ευρωεκλογές του Μάη του 2019 και στις βουλευτικές εκλογές που ακολουθούν, «παρά τις επιμέρους επιφυλάξεις ή και διαφωνίες του», συνεργάζεται με το ΚΚΕ .

Το φθινόπωρο του 2019 συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο της Λαϊκής Συσπείρωσης  για το Δήμο της Πάτρας και μετά τη νίκη του στις εκλογές συνεργάζεται με τη δημοτική αρχή, δίνοντας την επιστημονική του σκέψη, μεταξύ άλλων για ενεργειακά ζητήματα για το λιμάνι της Πάτρας.

Συμπορευτήκαμε στο πέρασμα δεκαετιών .Γνώρισα την πολιτική του σκέψη, την ανιδιοτέλειά του ,γνώρισα τον άνθρωπο, ήταν για όλους μας ο φίλος και σύντροφος.

Στις διαδικασίες που συμμετείχαμε Κ.Ε, συνέδρια ,συνδιασκέψεις, βρισκόμαστε, μιλούσαμε ή και καθόμασταν μαζί.

Στις επιστροφές, ιδιαίτερα  μετά το 2015, στα ΚΤΕΛ  του Κηφισού ,περιμένοντας την αναχώρησή μας, εκείνος για την Πάτρα εγώ για τη Λευκάδα, ,συνεχίζαμε τις συζητήσεις όχι μόνο για τα πολιτικά ζητήματα της συγκυρίας αλλά και για την προοπτική του κινήματος στον 21ο αιώνα.

Συζητήσαμε από κοντά,γιατί ενδιαφερόταν πάντα για το Αριστερό Ρεύμα, μπροστά στο Δεύτερο  συνέδριο του Αριστερού Ρεύματος το Νοέμβρη του 2019.

Εκφραζόταν θετικά και μαχητικά για την ανάγκη  του διαλόγου, της κοινής δράσης και της συνεργασίας των δυνάμεων της κομμουνιστικής και της μαχόμενης Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Μάλιστα την πεποίθησή του αυτή προσπαθούσε με όλες του τις δυνάμεις να την κάμει πολιτική πράξη.

Ο Δημήτρης παρά τις δυσκολίες εργάστηκε για τα ζητήματα των συνεργασιών, για αυτά που πίστευε, έχοντας την πεποίθηση ότι χρειάζεται η προγραμματική και πολιτική  συνεργασία του ΚΚΕ με τις δυνάμεις της μαχόμενης Αριστεράς, με το Αριστερό Ρεύμα και το Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο.

Με υπομονή, επιμονή, ανιδιοτέλεια  αγωνίστηκε για την υπόθεση αυτή που πίστευε μέχρι τέλους.

Δεν κατάφερε να ολοκληρώσει και να δει να πραγματοποιείται αυτή του η πολιτική πεποίθηση.

Μετά το  2020 με την πανδημική κρίση , το λοκ ντάουν  και τα προβλήματα υγείας του, στερηθήκαμε τη φυσική του παρουσία και επικοινωνούσαμε πια μόνο τηλεφωνικά.

Η κατάσταση της υγείας του ,αντιμετωπίζοντας χρόνια προβλήματα, επιδεινώθηκε.

Ταλαιπωρήθηκε αρκετούς μήνες με την επιδείνωση της υγείας του πριν φύγει τον Απρίλη του 2022 .

Ο Δημήτρης φεύγει σε μια καμπή της Ευρωπαϊκής και Παγκόσμιας Ιστορίας με τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Η διαδρομή του είναι ίδια  ή παρόμοια με τη διαδρομή χιλιάδων αγωνιστριών και αγωνιστών μετά τη μεταπολίτευση.

Ανιδιοτελής, συναισθηματικός, αναλυτικός, με συνέπεια, υπομονή και επιμονή, αγωνιστής με μεγάλη διαδρομή, με το όραμα ενός άλλου κόσμου χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Θα μας λείψει.

Στην κηδεία του φάνηκε η πραγματική απήχηση του Δημήτρη στη Κομμουνιστική και Ριζοσπαστική Αριστερά ,οι καλές και ειλικρινείς σχέσεις που διατηρούσε με τα στελέχη όλων των οργανώσεων της μαχόμενης Αριστεράς στην Πάτρα.

Οι επικήδειοι έγιναν από το  ΚΚΕ και  από τη δημοτική αρχή της Πάτρας .

¨Όμως ήταν εκεί όλοι όσοι συμπορεύτηκαν μαζί του στη διάρκεια δεκάδων χρόνων:

Πριν απ΄ όλα οι  σύντροφοί του από το Αριστερό Ρεύμα και τη ΛΑΕ, όμως και από την ΚΟΕ, το ΝΑΡ και άλλες οργανώσεις της μαχόμενης Αριστεράς, οι  συμπατριώτες του συνοδοιπόροι του στο ΣΥΡΙΖΑ ως το 2015, οι φοιτητές του.

Στη σύντροφο της ζωής του,  Βάσω, στα παιδιά του , ¨Έφη και Νίκο, στον αδερφό του Κώστα, εκφράζοντας πιστεύω τα αισθήματα εκατοντάδων συντρόφων και συντροφισσών που τον γνώρισαν, λέμε πως θα πορευόμαστε με την θύμησή του ζωντανή.

Το σημείωμα αυτό οφειλόμενο χρέος μας στο Μήτσο  και συγχρόνως υπενθύμιση για τους ανοιχτούς λογαριασμούς όλων μας με το μέλλον…..

Η ακρίβεια εκτοξεύεται, η επισιτιστική κρίση έρχεται

Η ακρίβεια εκτοξεύεται, η επισιτιστική κρίση έρχεται

 

 Της Δέσποινας Σπανού*

 Οι τελευταίες εξελίξεις σε σχέση με τις αυξήσεις των προϊόντων και κυρίως του ηλεκτρικού ρεύματος, του φυσικού αερίου και των υπολοίπων προϊόντων και ειδών πρώτης ανάγκης προκαλούν οργή, απόγνωση αλλά και τρόμο για το μέλλον στην πλειοψηφία των πολιτών. Κάθε ημέρα που περνάει οι τιμές εκτοξεύονται, χωρίς να έχουν φανεί ακόμη οι συνέπειες του πολέμου, μέχρις στιγμής φαίνονται μόνο οι συνέπειες της κερδοσκοπίας και της ιδιωτικοποίησης της ηλεκτρικής ενέργειας. Συγκεκριμένα:Ο πληθωρισμός τον Μάρτιο έκλεισε στο 8,9% από 7,2% που ήταν τον Φεβρουάριο και 5,5% που ήταν τον Ιανουάριο, ενώ σημαντικές ήταν οι αυξήσεις σε βασικά είδη που καθορίζουν τις τιμές και των υπολοίπων προϊόντων, όπως 79,3% στο ηλεκτρικό ρεύμα, 68,3% στο φυσικό αέριο και 58,5% στο πετρέλαιο θέρμανσης. Μέχρι τώρα προσπαθούν να αποδώσουν τις αυξήσεις στον πόλεμο, πράγμα το οποίο είναι απολύτως ψευδές, διότι οι συνέπειές του δεν έχουν φανεί ακόμη. Η αύξηση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας, που έχει αρχίσει από το 2021, οφείλεται στην ιδιωτικοποίησή της και στην μετατροπή της από κοινωνικό αγαθό σε χρηματιστηριακό προϊόν. Οι τιμές στα Χρηματιστήρια όπως όλοι γνωρίζουμε δεν αντιπροσωπεύουν τις πραγματικές τιμές των προϊόντων, διαμορφώνονται με βάση την προσφορά και τη ζήτηση και επηρεάζονται από το γενικότερο κλίμα και τις σκοπιμότητες. Οι τιμές του φυσικού αερίου καθορίζονται στο χρηματιστήριο του Άμστερνταμ και με βάση το Ελληνική χρηματιστήριο ενέργειας επηρεάζουν κατά 100% την τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα, ως ακριβότερο καύσιμο, παρά το γεγονός ότι το φυσικό αέριο συμμετέχει μόνο κατά 35% στην παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας. Είναι οι εγκληματικές επιλογές των κυβερνήσεων και το Ελληνικό Χρηματιστήριο ενέργειας, που αναδεικνύουν την Ελλάδα πρωταθλήτρια στην ακρίβεια και στην τιμή της κιλοβατώρας (287,45 την Τρίτη 19/04/22 από 255,95 την Δευτέρα 18/04/22). Η προσπάθεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη να επιρρίψει τα πάντα σε εξωγενείς παράγοντες είναι για να αποκρύψει τις δικές της ευθύνες.

Η κυβέρνηση επιχείρησε την βίαιη απολιγνιτοποίηση προσπαθώντας μάλιστα να την υλοποιήσει 10 χρόνια πριν την Γερμανία, αδιαφορώντας για την αδυναμία της χώρας να καλύψει έτσι τις ενεργειακές της ανάγκες και ενδιαφερόμενη μόνο για την ικανοποίηση των συμφερόντων των μεγάλων ενεργειακών ομίλων της λεγόμενης «πράσινης ενέργειας».

Οι αιτίες λοιπόν υπήρχαν, αλλά ο πόλεμος και οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο τις συνέπειες των μέχρι τώρα επιλογών και φέρνουν πιο κοντά την ενεργειακή φτώχεια και την επισιτιστική κρίση.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μάλιστα αναδείχθηκε στον πιο υπάκουο μαθητή των Η.Π.Α., διότι ήταν ο πρώτος που ζήτησε την λήψη μέτρων κατά της Ρωσίας,  επιδεικνύοντας προκλητική αδιαφορία για την ίδια την χώρα του. Η Ελλάδα εισάγει φυσικό αέριο από τη Ρωσία (το 2021 εισήγαγε 160 δις κυβικά μέτρα, δηλαδή το 40% της συνολικής παραγωγής της) και κατέχει την πρωτιά ανάμεσα στα κράτη μέλη της Ε.Ε. αναφορικά με την αξία εισαγωγών σιταριού από τη Ρωσία (18,1%), ενώ η αξία εισαγωγών από την Ουκρανία (2,1%) είναι σαφώς μικρότερη. Συνεπώς η σπουδή της κυβέρνησης να ζητάει επιμόνως αυστηρότερες κυρώσεις για τη Ρωσία, παραγνωρίζοντας τις συναλλαγές που υπάρχουν με τη χώρα αυτή, είναι εγκληματική.

Ο πρωθυπουργός μάλιστα επισκέφθηκε την Ρεβυθούσα, όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις (δεξαμενές αποθήκευσης υγροποιημένου φυσικού αερίου), για να δημιουργήσει εντυπώσεις, διότι δεν ανακοίνωσε οποιοδήποτε σχέδιο αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης σε συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Η Ελληνική κυβέρνηση δεν έκανε ούτε κάν αυτό που έκαναν άλλες κυβερνήσεις, όπως η Ισπανία και Πορτογαλία, που ζήτησαν ειδική μεταχείριση μετά την απόφαση της Συνόδου για επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, ή άλλες χώρες, όπως Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, οι οποίες παρά την υπερψήφιση των κυρώσεων, αναζητούν και άλλους τρόπους αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης. Εξαντλείται μόνο σε δηλώσεις υποταγής προς τις Η.Π.Α. και την Ε.Ε., χωρίς να ενδιαφέρεται για τις ανάγκες του λαού.

Τεράστια όμως προβλήματα θα υπάρξουν και στη κάλυψη βασικών διατροφικών αναγκών εξαιτίας της ακρίβειας, του πολέμου και των κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Η επισιτιστική κρίση, δηλαδή η έλλειψη τροφίμων που να μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες των ανθρώπων, είναι προ των πυλών και για την Ελλάδα, αλλά και για πάρα πολλές άλλες χώρες. Η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγέας σιταριού στον κόσμο, ενώ η Ουκρανία ο 5ος μεγαλύτερος. Ρωσία και Ουκρανία αντιπροσωπεύουν το 19% της παγκόσμιας προσφοράς κριθαριού, το 14% του σιταριού, το 4% του αραβοσίτου, το 52% των παγκόσμιων εξαγωγών ηλιελαίου, ενώ είναι οι κύριοι προμηθευτές ελαιοκράμβης. Συνολικά Ρωσία και Ουκρανία αντιπροσωπεύουν πάνω από το 30% σιτηρών παγκοσμίως. Η Ρωσία μάλιστα είναι ο κύριος παραγωγός και προμηθευτής λιπασμάτων στον κόσμο.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες λοιπόν, η Ουκρανία είναι δύσκολο να καταφέρει να προστατεύσει από τη φθορά τα αποθέματα των σιτηρών της και να τα διοχετεύσει στη διεθνή αγορά και πολύ περισσότερο να πραγματοποιήσει νέα σπορά και συγκομιδή. Από την άλλη μεριά οι κυρώσεις της Δύσης κατά της Ρωσίας, γυρίζουν μπούμεραγκ, διότι στρέφονται κατά χωρών της Ευρώπης, της Ασίας, της Βόρειας Αφρικής και της Ανατολής, που εξαρτώνται από τα Ρωσικά και Ουκρανικά σιτηρά. Ιδιαίτερα οι κυρώσεις και οι περιορισμοί στις Ρωσικές εξαγωγές θα πλήξουν χώρες της Ευρώπης και της Κεντρικής Ασίας, που βασίζονται σε ποσοστό πάνω από 50% για τις προμήθειες λιπασμάτων και έτσι θα επηρεάζουν άμεσα τις καλλιέργειες.

Τα ψέματα και η υποκρισία των κυβερνήσεων της Δύσης είναι τεράστια, διότι στο όνομα «της μη χρηματοδότησης του πολέμου του Πούτιν» αφήνουν να πεινάσουν πάνω από 50 χώρες που εξαρτώνται από τις συναλλαγές σε προϊόντα από τη Ρωσία.

Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις αξιωματούχων του Ο.Η.Ε. Ο επικεφαλής του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος WFP Ντέϊβιντ Μπίσλει απηύθυνε δραματική προειδοποίηση προς τους Ευρωπαίους ηγέτες για οξύ πρόβλημα πείνας και μεταναστατευτικών ροών που έρχεται. «Αν νομίζετε ότι έχουμε τώρα κόλαση επί γης, ετοιμαστείτε». Η πείνα θα ωθήσει μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού των χωρών της Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής να μεταναστεύσουν προς την Ευρώπη για να επιβιώσουν, ενώ τεράστιο πρόβλημα θα αντιμετωπίζουν και οι λαοί της Ευρώπης.

Οι συνέπειες όμως θα είναι μακροπρόθεσμες και στην παραγωγική διαδικασία. Ρωσία και Κίνα συνήψαν 30ετή σύμβαση για το φυσικό αέριο, όπου η Κίνα είναι κερδισμένη, αφού εξασφαλίζει ενέργεια σε χαμηλές τιμές και μπορεί να γίνει πιο ανταγωνιστική στα προϊόντα της.

Η μεγάλη χαμένη είναι η Ευρώπη και φυσικά η Ελλάδα, η πλειοψηφία της πολιτικής ηγεσίας της οποίας έχει φιλονατοϊκή κατεύθυνση και φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται τις συνέπειες και το νέο κόσμο που έρχεται. Τις συνέπειες όμως θα τις πληρώσει ο λαός.

Απαιτείται, έστω και τώρα:

– Η εξασφάλιση επάρκειας σε προϊόντα κρίσιμης σημασίας.

– Η αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας με παρέμβαση φυσικά του κράτους και με ουσιαστικό μοχλό τον Δημόσιο Τομέα.

– Η αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και από την τυφλή υποταγή σε Η.Π.Α. και   Ε.Ε., που μόνο προβλήματα δημιουργούν και η ανάπτυξη μιας πολυδιάστατης φιλειρηνικής εξωτερικής πολιτικής.

Σαφώς τα μέτρα αυτά δεν συνάδουν με τις επιλογές του μνημονιακού πολιτικού μπλόκ. Είναι όμως αναγκαία για την επιβίωση του λαού και μόνο ο ίδιος ο λαός με τους αγώνες τους, μπορεί να τα επιβάλλει.

 *Δέσποινα Σπανού, πρώην αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, στέλεχος της ΛΑΕ.

Ποιος θυμάται τον Βίλλυ Μπραντ;

Ποιος θυμάται τον  Βίλλυ Μπραντ

Στην πυρά της ιστορίας να τεθεί  η Οστπολιτίκ, ο Σρέντερ, η Μέρκελ, ο Σταϊνμάιερ αλλά και ο Βίλλυ Μπραντ.!!!

Του Νίκου Γεωργακάκη

Ας μου επιτραπεί η αναφορά στον  Βίλλυ Μπραντ, για έμφαση στην  προσέγγιση μου,  όμως εκεί που έχουν φθάσει τα πράγματα δεν είναι περιττή αυτή η αναφορά, για να γίνει κατανοητό το γεγονός  πως έχουμε μπει σε μια άλλη εποχή σε σχέση   με το χτες.  Ο καθένας, λόγω των εξελίξεων μπορεί να σκεφθεί  σήμερα, πως δεν  τα έχουμε ζήσει όλα. Ο ψυχρός πόλεμος που όλοι παρακολουθούσαμε σε χαμηλότερη κλίμακα τα προηγούμενα χρόνια, φουντώνει σήμερα και  απλώνεται,  τόσο ευρύτερα  όσο και  δίπλα  μας,  στα Βαλκάνια, ιδιαίτερα βέβαια σήμερα στην Ουκρανία με τον Ρωσοουκρανικό πόλεμο, όπου όχι μόνο ο ψυχρός, αλλά και ο θερμός πόλεμος έχει ανάψει  με πολλά θύματα και τεράστιο κύμα προσφύγων. Πολεμική δράση, πολεμική αντίδραση. Η κατάσταση έχει ξεφύγει σε τέτοιο βαθμό που  τίποτε πια δεν είναι απίθανο.  Έχει  γίνει  τόσο παρανοϊκή που δεν θα παραξενευόμουν αν μετά τη Μέρκελ, τον Σρέντερ, τον Γερμανό πρόεδρο Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ   ακολουθήσει   ιστορική καταδίκη και στον Βίλλυ Μπραντ που με την Οστοπολιτίκ έβαλε το θεμέλιο για την ειρηνική συνύπαρξη στην Ευρώπη,  Ανατολής και Δύσης.

Θεμέλιο, πολιτικής,  ειρηνικής συνύπαρξης και ευημερίας που κράτησε αρκετές δεκαετίες και  μόνο ως θετικό γεγονός  μπορεί να καταγραφεί.

Για όσους είναι νεώτεροι,  δεν είναι ενήμεροι,  δεν γνωρίζουν  τον Βίλλυ Μπραντ αξίζει  μια αναφορά  στον  μεγάλο αυτό πολιτικό, που δίκαια έχει μείνει στην ιστορία γιατί έβαλε τη σφραγίδα του μεταπολεμικά. Το 1933 εγκατέλειψε τη Γερμανία, γιατί ήταν ενάντιος στους Ναζί και  οργάνωσε διαδήλωση διαμαρτυρίας για τη σύλληψη του Λέμπερ1 από τους Ναζί. Το 1945 επέστρεψε στη Γερμανία και συνέβαλε στη διαμόρφωση του προγράμματος των Σοσιαλδημοκρατών. Διατέλεσε υπουργός Εξωτερικών σε κυβέρνηση συνεργασίας με τους Χριστιανοδημοκράτες, όμως μετά  από διάφορες κυβερνητικές μεταβολές και παλινωδίες στις  30 Σεπτεμβρίου  1969 η κοινοβουλευτική ομάδα της FDP αποφάσισε οριστικά την έναρξη διαπραγματεύσεων με τους Σοσιαλδημοκράτες και στις  3 Οκτωβρίου ο Βίλλυ Μπραντ και ο Βάλτερ Σέελ ανακοίνωσαν στον Τύπο την “πρόθεσή τους να συγκυβερνήσουν”.

Η άνοδος των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) του Βίλλυ Μπραντ στην εξουσία στις 22 Οκτωβρίου του 1969 επισφράγισε το τέλος μίας ιδιαίτερα σημαντικής περιόδου στην ιστορία της μεταπολεμικής Γερμανίας, αλλά και το ξεκίνημα μιας νέας εποχής.  Μεσούντος του Ψυχρού Πολέμου, κι ενώ Ανατολή και Δύση αναζητούσαν τρόπους συνύπαρξης, άρχισε η εποχή του Βίλλυ Μπραντ και της Οστπολιτίκ του.

Κατά τη διάρκεια της καγκελαρίας του, ο Βίλλυ Μπραντ υποστήριξε   τη δυτικογερμανική συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα,  όμως παράλληλα, συνέβαλε τα μέγιστα στη βελτίωση των σχέσεων με την ΕΣΣΔ.

Η πολιτική του είχε ως στόχο το άνοιγμα της Γερμανίας προς τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης (Οστπολιτίκ) και  επηρέασε τη διεθνή πολιτική σκηνή.

Το 1971 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για την Οστπολιτίκ. Βοήθησε στην ανάπτυξη των χωρών του Τρίτου Κόσμου και στην εδραίωση της ειρήνης.

Σήμερα ό,τι έχει σχέση με αυτή την πολιτική αυτή, πρέπει! να μπει στο πυρ το εξώτερον. Κάθε σχέση με Ρωσία που βεβαίως δεν έχει σχέση με ΕΣΣΔ, είναι καταδικαστέα. Για αυτό, αντί να γίνει προσπάθεια ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών για την Ουκρανία, αντίθετα  πυροδοτείται η ένταση. Η απόφαση για ένταξη Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ ρίχνει λάδι στη φωτιά. Όπως διαβάσαμε σήμερα  3 πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ έφτασαν στο λιμάνι Τούρκου της νοτιοδυτικής Φινλανδίας τη Δευτέρα για εκπαίδευση με το ναυτικό της Φινλανδίας καθώς το Ελσίνκι εξετάζει το ενδεχόμενο να ενταχθεί στη συμμαχία υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.

Βλέπουμε, δηλαδή, δράσεις, που  αντί να καταλαγιάζουν  ανάβουν παραπέρα τη φωτιά.

 Ενώ για  τον επέμβαση σε Ουκρανία η ευθύνη βαραίνει τον Πούτιν, η κύρια  ευθύνη για τη συντήρηση  και επέκταση του βαραίνει  τη Δύση.

Πρέπει, σύμφωνα με τη βούληση των  ΗΠΑ, με κάθε τρόπο να περιοριστεί η οικονομική, ενεργειακή, γεωπολιτική  επιρροή της Ρωσίας.

Αντί, οι ΗΠΑ, που καθοδηγούν την ηγεσία της Ουκρανίας να την κατευθύνουν σε διάλογο για λύση των προβλημάτων και επικράτηση της Ειρήνης το μόνο που τις ενδιαφέρει είναι  η συντριβή της Ρωσίας και η συρρίκνωση του εμπορίου ΦΑ προς όφελος του δικού τους LNG . Γι αυτό δεν διεξάγονται ουσιαστικές συζητήσεις ανάμεσα στα δύο πλευρές, αλλά αντίθετα υπονομεύεται ο διάλογος.

Τακτική των ΗΠΑ είναι η ένταση και οι κυρώσεις.  Κυρώσεις σε διπλωμάτες, κυρώσεις σε «ολιγάρχες», ακόμη και στις κόρες του Πούτιν. Πιθανολογώ πως αν έχει εγγόνια ο Πούτιν και σε αυτά θα επιβληθούν  κυρώσεις!!!.

Τακτική λοιπόν των ΗΠΑ, αφενός οι χωρίς προηγούμενο κυρώσεις  και οικονομικός πόλεμος προς τη Ρωσία και αφετέρου πολεμική στήριξη σε Ουκρανία με κάθε μέσο, πλην απευθείας αποστολής στρατευμάτων. Δεν έχουμε πόλεμο Ρωσίας  Ουκρανίας, αλλά Δύσης Ρωσίας και ό,τι ήθελε προκύψει.

 Τον λόγο, λοιπόν,  σήμερα  πρέπει να έχουν οι κυβερνήσεις της ΕΕ και οι λαοί της Ευρώπης που υποφέρουν μαζί με τον Ουκρανικό λαό που βέβαια υφίσταται τις μεγαλύτερες επιπτώσεις. Βάζοντας τέρμα στην τυφλή υπακοή σε ΗΠΑ.

 Ζούμε σήμερα ό,τι πιο παρανοϊκό και επομένως οφείλουν οι ίδιοι οι λαοί, αλλά και οι όποιες κυβερνήσεις  έχουν στοιχειώδη ευαισθησία και αξιοπρέπεια  να μην μένουν σε αδράνεια.

Η εποχή δεν έχει καμία σχέση με εκείνη όπου επικρατούσε  η αντίληψη για ειρηνική συνύπαρξη στην Ευρώπη και παντού. Όμως αυτή πρέπει να επιστρέψει.

Επειδή, μάλιστα, σήμερα κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τα σχέδια των φιλοπόλεμων δυνάμεων για το αύριο, η απάντηση πρέπει να είναι η εγρήγορση και η δράση.

Το στρατιωτικοπολεμικό σύμπλεγμα δε νοιάζεται για λήξη του πολέμου, όπως πιστεύω δεν νοιάζονται και εκείνοι οι πολυεθνικοί ενεργειακοί όμιλοι ή πλοιοκτήτες που διακινούν φορτία  LNG.

Όμως, επειδή τα  συμφέροντα των χωρών αλληλοεμπλέκονται δεν αποκλείω οι χώρες και οι οικονομικοί παράγοντες που αισθάνονται το αδιέξοδο που προκαλείται από τη συνέχιση του πολέμου,  να πιέσουν προς την κατεύθυνση λήξης  του πολέμου. Όμως, δεν πρέπει κανείς να περιμένει το μάνα εξ ουρανού.

Οι λαοί, όλοι οι προοδευτικοί πολίτες έχουν σήμερα πρώτιστο χρέος να υψώσουν τις φωνές για κατάπαυση του πυρός και επικράτηση της Ειρήνης

1σοσιαλιστής βουλευτής.