ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ:
ΣΑΡΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ
*Της Δέσποινας Σπανού
Είναι γνωστό ότι ο Υπουργός Κωστής Χατζηδάκης είναι ακραίος νεοφιλελεύθερος και για αυτό επελέγη από τον Πρωθυπουργό για την θέση του Υπουργού Εργασίας. Για να καταφέρει δηλαδή και άλλο χτύπημα στα δικαιώματα των εργαζομένων.
Το νομοσχέδιο αυτό όμως που παρουσιάζει και πρόκειται να ψηφιστεί μετά το Πάσχα, ξεπερνάει κάθε προηγούμενη μνημονιακή ρύθμιση και ουσιαστικά επαναφέρει την εργασία από «νύχτα σε νύχτα», επαναφέρει δηλαδή άθλιες εργασιακές συνθήκες, την κατάργηση των οποίων πέτυχαν με αγώνες πριν από χρόνια οι εργαζόμενοι.
Συγκεκριμένα:
- Νομοθετείται 10ωρη εργασία. Οι εργοδότες δηλαδή αποκτούν το δικαίωμα να επιβάλλουν όποτε θέλουν επιπλέον 2 ώρες εργασίας χωρίς αμοιβή και με αντίστοιχη διευθέτηση (μείωση) του χρόνου εργασίας μέσα στο 6μηνο. Αυτό θα έχει ως συνέπεια φυσικά την μείωση των αποδοχών, αφού δεν θα καταβάλλεται η αντίστοιχη υπερωριακή αποζημίωση αλλά και την εξάντληση των εργαζόμενων και την διάλυση κάθε οικογενειακού προγραμματισμού. Αυτό ο Υπουργός το παρουσιάζει ως εξυπηρέτηση των εργαζομένων (θα μπορούν να πηγαίνουν για ελιές!!!!! όπως είπε, χωρίς να χαλάνε μέρες της άδειάς τους).
Το θράσος και η πρόκληση στην αποθέωσή τους!!
Η ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας, φέρνει μείωση του εργατικού κόστους και αύξηση των κερδών των εργοδοτών τουλάχιστον κατά 15%. Μάλιστα Πρωθυπουργός και Υπουργός ισχυρίζονται ότι αυτό θα γίνεται με προσωπική συμφωνία εργοδότη με εργαζόμενο, δηλαδή με επιλογή του ίδιου του εργαζόμενου, λες και ο εργαζόμενος είναι σε ισότιμη θέση με τον εργοδότη και μπορεί να επιβάλει τις επιλογές του!
- Θεσμοθετείται η κρατική παρέμβαση στα συνδικάτα με την υποχρεωτική απογραφή στο ήδη θεσμοθετημένο Κρατικό Μητρώο, για την άσκηση κάθε συνδικαλιστικού δικαιώματος, ακόμα και για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν γίνει αποδεκτή η απογραφή της συνδικαλιστικής οργάνωσης στο Μητρώο δεν μπορεί να υπογράψει Συλλογική Σύμβαση!
- Καταργείται ουσιαστικά το δικαίωμα στην απεργία ιδιαίτερα στο Δημόσιο, αφού απαιτείται προσωπικό ασφαλείας σε ποσοστό τουλάχιστον 40%. Δηλαδή απαγορεύει την απεργία σε ένα μεγάλο ποσοστό εργαζομένων και αφαιρεί ουσιαστικά την δυνατότητα άσκησης πίεσης.
- Το διευθυντικό δικαίωμα στην εργασία επιβάλλεται πλήρως και στην τηλεργασία, όπου το τοπίο παραμένει αρρύθμιστο τους τελευταίους 14 μήνες της Πανδημίας, με την εξ αποστάσεως εργασία να έχει φτάσει πλέον το 27% της απασχόλησης.
- Αξιοποιείται η νομοθεσία του ΣΥΡΙΖΑ για την προώθηση ηλεκτρονικών διαδικασιών σε συνελεύσεις και ψηφοφορίες, όχι ως δυνατότητα αλλά ως υποχρέωση, για την νομιμότητα λήψης αποφάσεων, ακόμα και για την απόφαση απεργίας.
- Προωθείται η Απασχόληση και τα Σαββατοκύριακα σε κλάδους υψηλής τεχνολογίας.
- Ενισχύεται η εργοδοτική τρομοκρατία, αφού απαγορεύονται οι καταλήψεις χώρων και εισόδων εργασίας για την περιφρούρηση της απεργίας.
- Υποβαθμίζονται πλήρως οι Επιθεωρήσεις Εργασίας και αφαιρούνται αρμοδιότητες διεξαγωγής «εργατικής διαφοράς», δηλαδή η προσπάθεια των Σωματείων να ασκήσουν πίεση στο εργοδότη. Η αρμοδιότητα αυτή μεταφέρεται στον ΟΜΕΔ, στον οποίο κυριαρχούν το κράτος και οι εργοδοτικές ενώσεις.
- Περιορίζεται η δράση των συνδικάτων και η δυνατότητά τους να υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις και αντ’ αυτών προωθούνται οι ενώσεις προσώπων και οι ατομικές συμβάσεις.
Συνολικά οι ρυθμίσεις του Νομοσχεδίου στοχεύουν στην μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, στον περιορισμό των δικαιωμάτων τους και στον αυταρχισμό, δηλαδή στον περιορισμό της δυνατότητας αντιδράσεων. Όλα αυτά τα ντύνουν με τον μανδύα του ψέματος, διαστρεβλώνοντας πλήρως την αλήθεια.
Έφτασαν στο σημείο να πουν ότι το κάνουν για το καλό των εργαζομένων!
Δεν μένουν μόνο εκεί, προωθούν και την τροποποίηση του ασφαλιστικού συστήματος, αρχίζοντας από την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης, παραπληροφορώντας τους ασφαλισμένους, ενώ ο πραγματικός τους στόχος είναι η αρπαγή των αποθεματικών προς όφελος των μεγάλων ιδιωτικών ομίλων.
Η κυβέρνηση στηριζόμενη από τα ΜΜΕ παραποιώντας πλήρως την πραγματικότητα, προωθεί νομοθετικά την επιστροφή των εργασιακών σχέσεων 150 χρόνια πίσω.
Βαφτίζει το κρέας ψάρι, καλλιεργεί ψεύτικες υποσχέσεις ή απειλεί, όλα στην λογική της υλοποίησης των νεοφιλελεύθερων επιλογών της.
Πιστεύει ότι ακόμα μπορεί να εξαπατήσει, οι εργαζόμενοι όμως αντιλαμβάνονται και οργίζονται.
Το ζητούμενο είναι η οργή να μετατραπεί σε μαζική αντίσταση και δράση.
Τα συνδικάτα και οι μαζικοί φορείς έχουν τεράστια ευθύνη στην οργάνωση της αντίστασης και δράσης.
Στις κρίσιμες αυτές στιγμές κρίνονται και κρινόμαστε όλοι και τα συνδικάτα και οι συλλογικότητες της Αριστεράς και εμείς ως πολίτες.
*Η Δέσποινα Σπανού είναι πρώην Αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ
Στέλεχος της Λαϊκής Ενότητας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου