Η ίδια η ντροπή κοκκίνισε από τη ντροπή της, όταν μαζί με τον Ουκρανό Πρόεδρο Ζελένσκι μίλησε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο μέλος του νεοναζιστικού τάγματος του Αζόφ. Μία, μόλις, ημέρα μετά την επέτειο της εισβολής του Γερμανικού ναζιστικού στρατού στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου 1941. Ενάμιση χρόνο μετά την καταδίκη της Χρυσής ΑΥΓΗΣ από την ελληνική δικαιοσύνη ως εγκληματικής οργάνωσης η κυβέρνηση Μητσοτάκη κάλεσε και υποδέχθηκε «μετά βαΐων και κλάδων» στο ελληνικό κοινοβούλιο ως ομιλητή μέλος των Ουκρανών νεοναζί του τάγματος Αζόφ.
Ο Ζελένσκι μίλησε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο τυπικά για να εξασφαλίσει την αλληλεγγύη της Ελλάδας στη χώρα του απέναντι στη ρωσική στρατιωτική επέμβαση, ουσιαστικά, όμως, για να διευκολύνει την κυβέρνηση Μητσοτάκη στα σχέδια της για βαθύτερη εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία. Η Ελλάδα ήταν ένας ακόμα σταθμός της προπαγανδιστικής περιοδείας του, ως περιφερόμενου θεάματος, σε χώρες της λεγόμενης Δύσης για να πειστούν οι λαοί της για την ανάγκη κλιμάκωσης της πολεμικής εκστρατείας του ευρωατλαντισμού στην Ουκρανία.
Ο ίδιος ο Ζελένσκι εκπροσωπεί το καθεστώς, που προέκυψε από το πραξικόπημα του Μαϊντάν το 2014, ανατρέποντας μία εκλεγμένη κυβέρνηση. Απαγόρευσε όχι μόνο τον Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουκρανίας, αλλά και άλλα αριστερά και κεντροαριστερά κόμματα. Καταπατά βάναυσα τα δικαιώματα του μισού, περίπου, πληθυσμού της Ουκρανίας, ενσωμάτωσε νεοναζιστικές ένοπλες συμμορίες στο στρατό, οδηγεί τον ουκρανικό λαό στη φτώχεια και την προσφυγιά. Εξοπλίζεται με ΝΑΤΟϊκό οπλισμό, πραγματοποιεί ΝΑΤΟϊκές ασκήσεις στη χώρα του, επιδιώκει να εγκαταστήσει ΝΑΤΟϊκές βάσεις στην Μαύρη Θάλασσα, ενώ πρόσφατα έκανε λόγο και για εγκατάσταση πυρηνικών όπλων. Με την καθοδήγηση των ΗΠΑ, δεν εφάρμοσε τις Συμφωνίες του Μινσκ, που παρείχαν σχετική αυτονομία στους λαούς του Ντονμπάς μέσα στα πλαίσια της Ουκρανίας. Μετέτρεψε τον ουκρανικό λαό σε «χρήσιμο» ηλίθιο και βορά στα ρωσικά κανόνια μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει πιστά την εφαρμογή των ΑμερικανοΝΑΤΟϊκών σχεδίων περικύκλωσης της Ρωσίας. Απέρριψε τη μοναδική υπαρκτή διπλωματική και ειρηνική διέξοδο, δηλαδή την εφαρμογή των Συμφωνιών του Μινσκ και τη μη συμμετοχή της χώρας του στο ΝΑΤΟ, προκρίνοντας την διαιώνιση του πολέμου, που διεξάγει εδώ και οκτώ χρόνια σε βάρος μεγάλης μερίδας κατοίκων της Ουκρανίας.
Το γεγονός ότι ο ίδιος ο Ζελένσκι επέλεξε να παρουσιαστεί με νεοναζιστή του τάγματος Αζόφ στην ελληνική Βουλή συνιστά προσβολή στις δημοκρατικές και αντιφασιστικές παραδόσεις του λαού μας και ασέβεια στα 300.000 θύματα που είχε η χώρα μας από τη Γερμανική ναζιστική κατοχή το 1941 – 44. Ταυτόχρονα, αποδεικνύει με τον πιο πειστικό τρόπο τη στενή σχέση συνεργασίας των νεοναζί με το καθεστώς του Κιέβου.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ουσιαστικά, ξέπλυνε το ναζισμό, μετατρέποντας τους βουλευτές της σε χειροκροτητές μέλους του νεοναζιστικού Τάγματος Αζόφ, που επιβλήθηκε από τον Ζελένσκι ως ομιλητής στην Ελληνική Βουλή. Οι ηγεσίες του ΚΙΝΑΛ και του ΣΥΡΙΖΑ έχουν μεγάλες πολιτικές ευθύνες, για την παρουσία των κομμάτων τους σε αυτή τη μεγάλη ντροπή, προκειμένου να δείξουν καλή διαγωγή στις ΗΠΑ.
Αυτό το πολιτικό ατόπημα εκθέτει ανεπανόρθωτα όσους, υποκύπτοντας στον σύγχρονο Μακαρθισμό και την αντιρωσική ρατσιστική υστερία της Δύσης, επέλεξαν να γίνουν ακροατές ή ακόμα και χειροκροτητές στο ελληνικό κοινοβούλιο του νεοναζιστικού τάγματος Αζοφ, παραγράφοντας το φρικιαστικό γεγονός ότι αυτό έκαψε και έσφαξε 50 αντιφασίστες στο σπίτι των Συνδικάτων της Οδησσού στις 2 Μαΐου 2014.
Οι Έλληνες σιδηροδρομικοί που αρνήθηκαν να εργαστούν για την μεταφορά ΝΑΤΟϊκού εξοπλισμού από την Αλεξανδρούπολη στην Ανατολική Ευρώπη, αποτελούν ένα φωτεινό παράδειγμα επίδειξης δημοκρατικών και φιλειρηνικών ανακλαστικών και αξιοπρέπειας για τον ελληνικό λαό και τη νεολαία, σε αντίθεση με το υποταγμένο στις ΗΠΑ πολιτικό κατεστημένο της χώρας μας.
Ο αγώνας συνεχίζεται να μην φορτωθεί ο ελληνικός λαός τις συνέπειες των οικονομικών κυρώσεων, για την μη στρατιωτική εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία, για μία ανεξάρτητη πολυδιάστατη φιλειρηνική πολιτική της στις διεθνείς σχέσεις, για το άμεσο σταμάτημα αυτού του πολέμου και για την ειρηνική διπλωματική επίλυση των διαφορών.
Δημήτρης Στρατούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου