Λαϊκή Ενότητα Α’ Θεσσαλονίκης: Κατάθεση στεφάνου στο μνημείο του Γρηγόρη Λαμπράκη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 ΜΑΗ, 12.30μ.μ.

Αν είσαι τόσο όμορφος, είναι γιατί η πατρίδα με πικρά τραγούδια σε νανούρισε,

αν είσαι τόσο δυνατός, είναι γιατί πολλοί, πριν από σένα, πεθάναν για το μέλλον,

αν κλαις καμιά φορά τα βράδια, είναι γιατί με ρόδα και φεγγάρια σπαρταράει ο έρωτας,

μη φοβάσαι που είσαι άοπλος,

Έχεις το γέλιο σου, και μη δειλιάζεις σαν πεινάς.

Στο στόμα σου μια φυσαρμόνικα μ’ όλα του κόσμου τα τραγούδια σε χορταίνει.

Άντε, λοιπόν, παιδί μου, στο καλό!

Δεν έχεις άλλο δρόμο, άλλο άστρο, άλλο καημό απ’ την ελευθερία.

Τάσου Λειβαδίτη, Νεολαίος – Λαμπράκης

Υπάρχουν ιστορικές στιγμές, που “χρωματίζονται” έντονα από τη δράση, και πολλές φορές, από το αίμα συγκεκριμένων προσώπων. Που η συλλογική μνήμη τις διατηρεί ζωντανές, τις χρησιμοποιεί ως αναφορά, και τις αναπλάθει στις καινούριες συνθήκες.

Έτσι και η ιστορία του κινήματος Ειρήνης στη χώρα μας, έχει στην προμετωπίδα του την ηρωική μορφή του Γρηγόρη Λαμπράκη.

Όταν μιλάμε για την Ειρήνη,  η σκέψη μας κατακλύζεται πάντοτε από την εμβληματική φιγούρα του, με το πανό της ειρήνης, από την πρώτη – και απαγορευμένη ταυτόχρονα –  Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης, στις 21 Απρίλη 1963, που την περπάτησε σχεδόν μόνος, μέσα από έναν ασφυκτικό και επικίνδυνο κλοιό της αστυνομίας και του παρακράτους.

Ο αγώνας του Γρηγόρη Λαμπράκη για την Ειρήνη, τον αφοπλισμό, τη φιλία και τη συνεργασία των λαών, που ενέπνεε χιλιάδες κόσμου στη χώρα, συμβάλλοντας στη δημιουργία ενός ισχυρού κινήματος Ειρήνης, η ατρόμητη στάση του απέναντι στις απαγορεύσεις και την αστυνομική βία, δεν ήταν ανεκτά από το μετεμφυλιακό κράτος και το Παλάτι, και αποφάσισαν να βάλουν τέλος, εξουδετερώνοντας το φυσικό πρόσωπο, με τη συνεργασία του παρακράτους, που είχε απλώσει παντού τα επικίνδυνα πλοκάμια του.

Όμως η στυγνή δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, στις 22 Μάη του 1963, όχι μόνον δεν ανέκοψε τη δυναμική του κινήματος ειρήνης, αλλά έγινε και η αφορμή της ίδρυσης της Νεολαίας Λαμπράκηδων, που άπλωσε τις ιδέες και τα ιδανικά της σε πλατιές μάζες, και «έθρεψε» τη γενιά του Πολυτεχνείου.

Σήμερα, 57 χρόνια μετά τη δολοφονία του, ο πλανήτης βρίσκεται στη δίνη γεωπολιτικών ανακατατάξεων. Η επιθετική πολιτική των ΗΠΑ, μετά και τις ήττες της πολιτικής της στη Συρία και αλλού, οξύνει τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Η χώρα μας, ευρισκόμενη στο κέντρο του γεωπολιτικού τόξου που αποτελεί την υπ΄ αριθμόν ένα σεισμογενή πολιτικά και γεωπολιτικά ζώνη του πλανήτη αυτήν την περίοδο, με ευθύνη της κυβέρνησης της Ν.Δ., αλλά και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ, προσδένεται όλο και πιο πολύ στο άρμα του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, του Ισραήλ, παραχωρώντας όλο και περισσότερο έδαφός της στις δολοφονικές βάσεις του ΝΑΤΟ, επιχειρώντας όλο και περισσότερες στρατιωτικές ασκήσεις και συνεργασίες με το Ισραήλ, την ώρα μάλιστα, που οι Παλαιστίνιοι υφίστανται πρωτοφανή αποκλεισμό και διώξεις.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οφείλουμε να εργασθούμε, ειδικά οι αριστερές δυνάμεις, για τη συγκρότηση και ανάπτυξη ενός πλατιού αντιπολεμικού, φιλειρηνικού, αντινατοϊκού κινήματος, ενάντια στον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό. Να αγωνιστούμε για να αποτραπεί οποιαδήποτε εμπλοκή, άμεση ή έμμεση, της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στην περιοχή.

Για τη μη επέκταση του ΝΑΤΟ, μιας πολεμικής μηχανής, που διαλύει κράτη, καταδυναστεύει λαούς και αποσταθεροποιεί περιοχές. Για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τον επιθετικό άξονα συνεργασίας της με Ισραήλ-Αίγυπτο υπό την αιγίδα των ΗΠΑ. Για την απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων από τη χώρα. Για έξοδο της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ.

Σήμερα όσο ποτέ, οφείλουμε να τιμάμε τον Λαμπράκη και τους Λαμπράκηδες, τους ανεκπλήρωτους αγώνες των νέων στην Ελλάδα, συνεχίζοντας το δρόμο του αγώνα και της αντίστασης που χάραξε, της ανιδιοτέλειας και της προσφοράς στο συλλογικό και όχι στο ατομικό.

Το Γραφείο Τύπου

Θεσσαλονίκη 21 Μάη 2020